Is dit het nieuwe normaal, of mag ik nog steeds verbaasd zijn. Op 28 oktober 2023 is voor mijn wandelgevoel de herfst aangebroken. Het is al jarenlang duidelijk dat oktober eigenlijk best een fijne wandelmaand is en zelfs november zich niet onbetuigd laat qua temperatuur. Voor 2023 is nu het herfstseizoen begonnen als wandelaar. Dus iedere min of meer droge wandeling hierna is meegenomen. En ja, oktober was erg nat, maar het groen overheerst nog op het Beukenburgerpad in Groenekan en het was goed beloopbaar.

Groenekan, dat neem je dan weer mee in je topografiebagage, Groenekan. Mijn jongste zoon is onlangs verhuist van Rotterdam naar Utrecht. Ondanks werk is het nog behelpen samen met zijn vriendin qua bewoning, dus alle mensen in Groenekan en wijde omgeving: ,, Als er iets betaalbaars is in uw kennissenkring voor een jong stel, reageer vooral. Het is een fijne jongen met een lieve vriendin en hij houdt van wandelen, af en toe.” Dus we wandelen samen het Beukenburgerpad. We praten over zijn eerste werkervaring op het gebied van data-ethiek, privacywetgeving en gegevensbeveiliging. Hij is enthousiast en ik luister. Ik weet in ieder geval dat als het digibetisme nog verder toeneemt bij mij, ik me kan schuilen onder zijn vleugels, een veilig gevoel. Voorlopig kan ik nog meepraten, of in ieder geval slimme vragen stellen vind ik zelf.

De wandeling zo aan de rafelranden van Utrecht is trouwens verrassend. Zoals wel vaker verwacht je in de nabijheid van stad en een autobaan niet meteen een prettig klompenpad, maar toch het Beukenburgerpad was een fijne wandeling. Goed, het geluid van de autobaan was soms aanwezig en hele hordes mannen uit de stad op mountainbikes, deelden op sommige stukken het pad, maar al met al heb ik wel genoten. Ik begon er al mee, het is nu echt herfst. De temperatuur was prima, maar toch dreigde hier en daar een bui. We besloten op 80 procent van het pad de weg af te snijden om het droog te houden. We hadden nog geluk gehad, maar wilde dat geluk niet verder op de proef stellen. Snel via google de route naar de auto in Groenekan zoeken. Snel is dus via mijn zoon natuurlijk. En ook hij heeft dan het probleem als je start met een nieuwe googleroute, dat je je altijd goed moet oriënteren welke richting je moet beginnen. En daar is een foefje voor op Google door middel van ‘augmented reality’ als ik het goed begrepen heb. Je richt je telefoon naar een straat en hij laat je die realiteit zien en vervolgens geeft google de pijltjes waar je naar toe moet. Begrepen? Misschien had je erbij moeten zijn, maar ik heb het bewijs dat mijn zoon wel voor me kan zorgen op het gebied van informatie, realiteit en het voorkomen van al te grote stommiteiten op internetgebied. Voorlopig kan ik nog een verslag van mijn wandeling van het Beukenburgerpad wegschrijven en aanbevelen dat het een fijne wandeling was die geheel droog is geëindigd op 28 oktober. (voor meer foto’s zie ook Instagram titiissprakeloos)