Wat van ver komt, is lekker. Soms is dat waar, maar niet altijd. Al verheug ik me weer op een vakantie buiten Nederland, ik blijf ook warm pleitbezorger voor uitstapjes in de buurt. Vaak is dat Nederland, in mijn geval is Duitsland ook om de hoek. Ik zal de aloude slogan ‘Koopt Hollandsche Waar” zeker niet promoten uit onnatuurlijke nationalistische motieven. Maar Nederland is vaak erg mooi.

En dan heb je van die momenten dat je al vijftig keer langs Gorinchem bent gereden op weg naar de Kuip in Rotterdam, en ook weer vijftig keer terug. Ik ben er nooit geweest, realiseer je je dan. Nooit dacht ik, Gorkum zien en dan sterven. Nimmer! Een weekendje Gorinchem zat er niet in. Totdat het nationale bevoegde gezag op velerlei terreinen zich liet gelden, Maarten van Rossem. Ik heb zijn kennisniveau hoog, moet af en toe een beetje om hem glimlachen, soms zelfs een beetje veel. De rondgang door allerlei Nederlandse steden met broer Vincent en zus Sis (Hier zijn de Van Rossems) bekeek ik met heel veel plezier. Het is slow-tv pur sang en bovendien onderhoudend. Maar de aflevering Gorinchem had ik gemist, maar ergens staat in mijn geheugen opgeslagen dat Maarten zei: Het is de mooiste vestingstad van Nederland.”

Dus…het was tijd voor een weekendje weg, een heel fijn hotel was midden in het centrum van de stad was (Goud en Zilver) snel gevonden. En een spannend weekend voor de boeg. Blijft Maarten van Rossum op zijn voetstuk staan of moeten wij hem als kennisburcht van zijn sokkel halen. Wie zal het zeggen? Ik zal u als lezer niet lang in spanning houden met een irritante cliffhanger. Maarten van Rossum heeft er een streepje bij en is verder geklommen op de waarderingsladder. Vanavond ga ik kijken op Uitzending Gemist om te ontdekken wat ik gemist heb in Gorinchem.

Het Zuid-Hollandse Gorkum, heeft aan de andere kant van de rivieroever (Waal/Merwede) een Brabants broertje Woudrichem (Woerkum) en als klap op de vuurpijl bleek slot Loevestein binnen handbereik te liggen. Even de afgedamde Maas oversteken en dat is dan weer Gelderland. Wat een topografische overvloed dicht bij elkaar, wat een toeristische mogelijkheden voor een weekend ondanks het weer. Het was fris, maar overwegend droog. Fietsen en wandelen kan bij mooi weer met de van veerpontjes. Nu was er vooral ook tijd voor winkelen en kleren kopen bij Rosa boetiek, een mustsee voor Eega. (En een mustbuy weten we nu.)

 Ook namens haar, hartelijk dank Maarten.

We versieren dit blog maar met een aantal foto’s waarvan meer op Instagram Titiissprakeloos.