Combineren, dat is een motto dat ik van mijn ouders heb meegekregen. En dan heb ik het niet over de mode. Mijn vader was wars van mode en ook mijn moeder is meer van zuinigheid dan met de laatste trend meedoen. Combineren betrof bij hen meer tijd en plaats. Ging je naar tante Jet, kon je net zo goed even die oude schoolvriend gedag zeggen. Hij woonde toch in de buurt. Zo bespaarde je kilometers en tijd. Zo ging dat soms. Zonder een oordeel te hebben of ik dat nu handig of stom vind, moest ik er bij het 117e klompenpad aan denken. Leidschehoevenpad stond gepland. En waarom? Mijn werkgever, het Leger des Heils, organiseerde een festival voor haar werknemers, vrijwilligers en andere liefhebbers. Dit was op het Landgoed Heerlijkheid Mariënweardt. Dit was niet ver van de start van het Leidschehoevenpad. Ik kan dan heel oneerbiedig zeggen, een klompenpad combineren het festival, of andersom. Het nuttige met het aangename verenigen? Maar wat is dan het nuttige en wat het aangename? De reden voor mijn opgave voor het festival was de wetenschap dat Shirma Rouse zou optreden. Een opvallende verschijning en een dijk van een stem. Dat wilde ik wel eens live aanschouwen. Voor de mensen die me kennen, niet dat de kans groot is op meezingen, dansen of anderszins theatrale participatie. Ik heb wel genoten van haar performance.

Wat voor het festival gold, telde ook voor het klompenpad, het was drassig, zeer drassig hoewel wij deze zaterdag ter plekke geen regen van betekenis hebben gehad. De weergoden hadden hun werk het etmaal ervoor al gedaan. Voor de opkomst van het festival was het misschien jammer, voor de wandeling betekende dit vooral veel rust in een oase van lentegroen. De wandelbroek werd modderig en een onverwachte glijpartij lag op de loer. De broek kan gewassen worden en een valpartij is me bespaard gebleven. (Enkele foto’s, meer op Instagram titiissprakeloos)

Wat heeft Marius van Dokkum met het klompenpad van doen? Het was een onderdeel van het festival, al heb ik de workshop van hem niet meegemaakt. Zijn werken hingen nog wel in het theehuis. Ik mag graag naar zijn schilderijen kijken. Deze geeft zo’n prachtig, of in ieder geval een realistisch tijdsbeeld. Het thema van van het festival was trouwens: Verbind met elkaar, vier met elkaar.