MAN MET EEN MISSIE

Een motor zal erbij mij niet komen en ook een tweede leg zit niet in mijn planning al nader ik de vijftig met rasse schreden. Genoeg om over de ouwehoeren dus, maar geen grootscheepse plannen voor de toekomst. Ik meen mij te herinneren van ontwikkelingspsycholoog Erikson dat iedere leeftijdsfase een leertaak heeft. Over vijftien jaar moet ik tevreden zijn met wat ik gepresteerd heb in mijn leven. Met deze angst voor ogen doet menig midlifecriser de raarste dingen om jonger te zijn of moet zo nodig een miraculeuze bucketlist afwerken. Je zal rond je 65e maar niet tevreden zijn met wat je gepresteerd heb. Wie dan leeft wie dan zorgt. Maar toch, na één dag Lissabon ben ik een man met een missie.

Na de altijd vermoeiende reisdag, past de eerste dag in de hoofdstad van Portugal als een goed zittende jas. Een helder blauwe lucht, Zuid-Europese geuren maar vooral een getemporiseerde bedrijvigheid in de wereldstad. Onmiskenbaar hebben we te maken van Zuid-Europeanen, maar niet het lawaai en temperament van Italianen en in mindere mate Spanjaarden. Ik zou een Portugees kunnen zijn, al geloof ik niet dat er ook maar een Portugees zal twijfelen over het feit dat ik gewoon een kaaskop ben. Misschien een Duitser of Scandinaviër. Ik hoef ook niet mee te doen met de ‘locals’ als ik maar een beetje kan meedeinen in hun tempo tijdens mijn vakantie, vind ik het al lang prima.

We hebben al een uur of twee gewandeld en hier en daar een metro of trammetje genomen en we komen aan bij het kasteel van ene Jorge. Ik heb niet eens de moeite genomen om uit te zoeken wie die ‘gorge’ is, maar hij de ingang speelt een dame van moeilijk in te schatten leeftijd, ze heeft onmiskenbaar een alternatief uiterlijk, misschien doet ze iets met chakra’s of is ze aanhanger van een Oosterse ‘swamibami’. Een misschien ook wel helemaal niet, want wat ze ook doet is fenomenaal op een handpan spelen. Geweldig!. Ik had er wel eens van gehoord, maar dit is het helemaal. Ik wil ook een handpan en spelen. Kost maar zo’n vijftienhonderd euro en dan moet ik ook nog oefenen. Als ik 65 jaar ben en lekker kan handpannen, ben ik een tevreden mens. Ik ben een man met een missie.