Het is de leeftijd des onderscheid, want mijn verzameling brillen begint uitbundig te worden. Nu was ik anderhalf toen ik mijn eerste brilletje kreeg. Een lui oog en loensen, als je het netjes uitdrukt. Het is nooit meer goed gekomen, het luie oog noch mijn loensende blik op de wereld. Ik heb er weinig last van, want dubbel zien met een blind oog is moeilijk. Zodra de financiën het toelieten, heb ik lenzen genomen. Meestal ideaal, maar sinds enkele jaren heb ik ook weer een leesfok. Geen nood, voor een paar grijpstuivers heb je al een exemplaar. Natuurlijk heb ik er meerdere. In mijn jaszak, op het werk en in de auto. Daarnaast heb ik ook een reservebril voor mijn reguliere oogafwijking en sinds kort een computerbril. Ik werd namelijk knettergek van die overgangen van lezen naar beeldscherm. De vraag is nu steeds, welke bril zet ik op.

Met het klimmen der jaren mag je aannemen dat ook het onderscheidende vermogen van de mens groeit. Je weet steeds beter hoe je situaties moet inschatten en hoe te reageren. Het is allemaal al een keer gezien. Je kunt dat heel negatief duiden als het lopen op platgetreden paden. Of erger nog het risicoloze leven leiden van een inflexibele penopauzer voor wie alles vast staat. Iemand die zijn leeftijd gebruikt als schaamlap voor onwetendheid maar tegelijkertijd wijsheid veinzend. Zo kun je het zien, ik noem het een vermogen om te weten wanneer je welke bril moet opzetten. Het geeft een hoop rust. Dat wil nog niet zeggen dat je nooit mis tast, tenminste ik niet. Regelmatig komt het voor dat ik door de verkeerde bril kijk of helemaal niet goed kan zien als de juiste bril ontbreekt. Dit geldt zowel visueel als ook mentaal. Onlangs in de Zwartepieten discussie had ik een bril op die mij een hele scherp blik verschafte en op andere momenten een troebele blik waarbij ik dingen zag die mogelijk niet waar zijn, maar wel een nieuwe waarheid creëerde. Dat is geen ramp hoor, het geeft me even een inkijkje in mijn eigen zielenroerselen. Een soort ‘introspiegeling’ noem ik het maar. Toch is het voor je rust veel beter om de juiste bril bij de hand te hebben. Een troebele, of juist een verscherpte blik op de wereld, dat moet je psychisch wel aankunnen. Een kwestie van organisatie dus, om altijd de juiste bril bij je te hebben.

Eerder verschenen in de kabbelende 100

1. KNIPBEURT

2. PEURNO AAN DE MUUR