coronavirus

Polderen, klompen en Corona-vertier

/ sprakeloosid / Een reactie plaatsen

20200411_134003

Vandaag is het weekend van de waarheid. Tonen we ons als groep goede burgers of niet. Dit is de uitdaging die premier Rutte ons voorhoudt. Vier weken van een intelligente lockdown in het Coronatijdperk en nu het Paasweekend voor de boeg als ultieme test. Gaan we dat redden. Stralend weer en we worden geacht de regels in acht te nemen. Maar mag ik nu wel of niet naar buiten? Die anderhalve meter die begrijp ik. Thuiswerken is voor mij ook logisch en ik leer er nog wat van. Ik heb skype op de laptop geïnstalleerd. Zonder Corona had ik dat nooit gedaan. Bellen met je zoon en zijn vriendin die in Rotterdam op 25m3 de brave burgers zitten uit te hangen gaat nu ook met live bewegende beelden. Had ik hiervoor ook nooit echt belangrijk gevonden. Het dilemma met de regels zit hem in de frisse neus halen, hoewel die vandaag best zou kunnen verbranden als je niet uitkijkt.

20200411_140444

De media, de politiek en de talk of the town is niet eensluidend over een ommetje in de buurt. Mag ik nu een blokje om in mijn eigen dorp of mag ik ook een langere wandeling elders maken. Moet je nu zo veel mogelijk binnen blijven of is een fietstocht mits niet proestend en je neus leeg baggerend met van die harde wielrenuithalen. Je weet wel, het ene gat dicht en met volledige kracht het andere neusgat legen. En dan nog een keer andersom. Dat mag niet, dat begrijp ik. Maar ben ik in overtreding door een Klompenpad 25 kilometer verderop te maken? Ik weet het niet, maar in dit geval heb ik de regels naar mezelf toe geïnterpreteerd.

20200411_141523

Onzekerheid is toch iets raars. Ik weet dat we met zijn allen in het voor-Coronatijdperk pretendeerden avontuurlijk en ‘on the edge’ te leven, maar op de keeper beschouwd lopen de meeste mensen de geëffende paden af al geven Instagram en Facebook een ander beeld. De Coronacrisis laat zien dat we helemaal niet tegen onzekerheden kunnen. De veiligheidsmaatregelen moeten gisteren gerealiseerd zijn, het kan toch niet bestaan dat we niet voldoende IC-bedden hebben. Waarom heeft de regering niet van alles al in de startblokken gezet met betrekking tot testen. Dit had toch eigenlijk al in de begroting van 2019 bij Prinsjesdag gepresenteerd moeten zijn. En tenslotte willen we van de alwetende premier weten wanneer het allemaal een keertje klaar is?  We worden boos, politici van de oppositie stellen stomme vragen en bedenken dat we als cowboys de wereldmarkt moeten afstruinen met smeergeld. Journalisten bevestigen ons extreme angst dat niet alles van tevoren geregeld kan zijn. De mens heeft niet alles onder controle. Integendeel zou ik nu zeggen, maar we eisen het wel. En als het niet gebeurt dan maken we iemand anders hiervoor verantwoordelijk. De mens, in ieder geval de westerse mens is niet gewend aan onvolkomenheden.

20200411_150238

Vandaag was er voor mij weinig reden om boos te worden. Via de routes van Klompenpaden hebben we het Leuvenschepad gelopen. Het was zeer rustig zoals bijna altijd op de Klompenpaden. Ik denk dat we zo’n 10 wandelaars zijn tegengekomen en iets meer fietsers op de route van 14 kilometer. Geen toestanden als in stadsparken of langs de kust. Minder gevaar op besmetting dan een gemiddelde supermarkt is mijn indruk. Dus voor vandaag heb ik mijn aandeel in het zijn van de brave burger geleverd. Nu jullie nog. De foto’s zijn het bewijs.

20200411_155809

20200411_163508

Het tijdperk van de tuimelaar

/ sprakeloosid / Een reactie plaatsen

NIJNTJE

De hele mieterse bende rondom corona is te vergelijken met een tuimelaar. Als rekwisiet uit de jeugdjaren van onze kinderen bewaren we de Nijntjetuimelaar van Dick Bruna op onze slaapkamer. Gisteravond bij het inslapen keek ik ernaar. In een flits had ik een kapstok om de toekomst te duiden, de tuimelaar. Niet dat daarmee de toekomst duidelijk wordt, want spelend met het ding valt het op dat een tuimelaar de neiging heeft om op dezelfde plek tot stilstand te komen. Maar wordt er iets ruiger gespeeld, dan kan de nieuwe plek gradueel verschillen. We zouden dat evolutie kunnen noemen. Wordt er te ruig omgegaan met de tuimelaar dan komt Nijntje minder snel tot rust en vaak op een heel andere plek. Nijntje staat in mijn brainwave voor de wereldorde. Er zijn heel wat spelers die Nijntje graag een zwieper willen geven. Individuele landen, bondgenootschappen, multinationals en diverse belangengroeperingen. Een ieder wil Nijntje van zijn plek hebben richting de eigen positie. De ene groep wil zo snel mogelijk de status quo van voor het Corona-tijdperk in ere herstellen. De economie repareren en doorgaan waar we gebleven waren.  Anderen zien de pandemie als aanleiding om een schonere, betere, eerlijker en rechtvaardiger samenleving tot stand te brengen. Stof tot discussie, ruzie en verdachtmakingen zijn al aan de orde van de dag. Terwijl Nijntje nog tolt en blijft tollen, gaat de pandemie gewoon zijn gang met alle gevolgen van dien.

20200404_215536

 

Aan de hand van drie opmerkelijke thema’s wil ik de instabiliteit van Nijntje aantonen in de wetenschap dat er veel meer spelers zijn die Nijntje willen beroeren. Als eerste noem ik de kwestie Hoekstra/Rutte tegen het Italiaanse volk. De tweede actualiteit is de zaak Kelder versus bijna iedereen. De derde is de verdeling van de Europese steunmaatregel versus……ja versus wie?  Ik kon er met mijn verstand niet bij. Ik geloof dat Pieter Omzigt (CDA) vragen gaat stellen in de Tweede Kamer.

 

BOTTE BOEREN

In een reflex, of zijn het ingesleten gewoontes van calvinistische cententellers, leek het woord solidariteit niet meer in het woordenboek van Wobke Hoekstra en premier Rutte te staan. Ontdaan van ieder greintje empathie strooide onze politieke elite zout in de wonden van de hele Italiaanse natie. Een wond die Corona heet en zijn weerga niet kent in de recente geschiedenis. Ik ga nu niet dimdammen over begrotingstekorten en creatief boekhouden in Italië. Over hoe Italië bestuurskundig werkt weet ik te weinig. Wat ik wel weet is dat er nu een groot probleem is bij een bondgenoot. Dan rest maar één ding, samenwerken. Hoekstra haalde bakzeil na de kritiek en bood zijn excuses aan. Hoewel wij wijzen met het vingertje naar anderen, wordt ons nagewezen dat wij  een belastingparadijs creëren voor multinationals.  Wij zijn dus geen beter soort.  De Italiaanse politici proberen via Duitsland hun gelijk binnen te halen. Dit verdient ook geen schoonheidsprijs, maar mogelijk is het politiek wel handig. In Italië wordt al gesproken over een boycot van Nederlandse producten.

Nederland petst Nijntje op zijn kop en Italië beukt terug. Het zal iets doen met de Europese verhoudingen, nu maar ook op termijn. Waar komt de kindertuimelaar tot stilstand?

20200405_165933

MANNETJE KELDER

Gisteren ontplofte Twitter over de uitspraken van Jort Kelder gedaan bij omroep Friesland. Gechargeerd, we vernaggelen de economie voor tachtigers die hun hele leven gerookt hebben en bovendien te dik zijn. Over twee jaar gaan ze toch dood. Deze quotes overheersen op Twitter, al heeft hij meer gezegd. We moeten vooral denken, beweert Kelder, aan de allergrootste ramp die er dreigt, de stilstand van de economie. Bij Op1 kreeg hij een kans om zich te weren. Hij slaagde hierin niet. Met zijn drie huizen verliest hij bakken met geld in deze dagen. Wie niet Jort, we zitten allemaal in hetzelfde schuitje en menig timmerman zonder economische graad beseft heel goed wat het is zijn basis kwijt te raken. We acteren in een open economie, we zijn het buitenbeentje in de bestrijding van de coronacrisis en Jort schreeuwt zonder gevoel voor zijn omgeving. Moeten we de ‘Chinezen’ van Europa worden, dus voor het startschot snel beginnen om alvast een voorsprong te hebben? Zo ‘heurt’ het niet heer Kelder. Bovendien, het (gezamenlijke) proces is misschien wel de beste kans om de economie te redden. Iedereen begrijpt dat een publieke sector, zeker na Corona, belangrijk is en betaald moet worden.

Heel stiekem denk ik zou Jort niet de spreekbuis zijn van onze premier om met een proefballonnetje de stemming in het land te peilen?

Het type Jort Kelder zal met alle macht Nijntje zo snel mogelijk tot stilstand willen brengen om op de oude voet door te gaan. Er moeten vooral geen geluiden opwellen die vraagtekens zetten bij het grote graaien. De angst voor een rechtvaardige publieke sector en een fatsoenlijke belastingmoraal mag vooral niet te hard doorklinken. Er zouden eens privileges worden aangetast.

20200405_170031

DE WEG KWIJT

Terwijl Wobke in het stof bijt, de Italianen op zijn Mediterraans boos worden, komt Europa met een eerste noodplan. Wat schetst mijn verbazing, niet Italië en Spanje kunnen rekenen op de meeste ruimhartigheid. Nee Hongarije en Polen krijgen de hoofdprijs. Ik weet niet eens hoe de Coronacrisis daar huishoudt, maar dit stuit mij persoonlijk heel erg tegen de borst. Landen die marchanderen met de rechtsstaat worden beloond voor hun slechte gedrag. Onbegrijpelijk. Die fooi voor Nederland kan me niet schelen, we hebben diepe zakken zegt Wobke. Maar als we het dan toch over solidariteit hebben, dan graag naar Spanje en Italië, en ook de Grieken die al jaren ons ‘vluchtelingenprobleem’ oplossen. Er is niet gekeken naar het probleem, maar vooral naar bestaande stoffige procedures. ,,Dit gaat sneller!”, zegt voorzitter Ursela von der Leyen. Het gebaar is belangrijker dan effectiviteit. Dit is toch geld wegsmijten? Mijn motivatie voor Europa krijgt een optater.

 

Hier heeft Nijntje vooral werking op mij als Europeaan. Nijntje bevriest en ik weet nog niet wanneer ik een ongelooflijke zwieper wil geven. Maar wie ben ik, mijn zwieper zal niet zoveel gewicht in de schaal leggen.

Hoeveel dreunen zal Nijntje krijgen, van wie en wanneer?  En waar komt ze een beetje tot rust?

 

 

 

Uitgeschreven interview en geluidsfragmenten met Jort Kelder à https://www.quotenet.nl/zakelijk/a32028389/jort-kelder-over-corona-aanpak-we-zijn-80-plussers-die-te-dik-zijn-en-gerookt-hebben-aan-het-redden/?fbclid=IwAR1Odw64-sKEt69maC4skyl-d872PwNpFMN49fLiOQW2asNYn7c3EuBKb-Q

 

Van RTL Nieuws over de verdeling van de Europese gelden voor bestrijding van Corona https://www.rtlnieuws.nl/nieuws/buitenland/artikel/5077391/eu-coronavirus-covid-19-noodsteun-37-miljard-polen-hongarije

 

Aprilwilletje

/ sprakeloosid / 3 reacties

DE BLOGGER

Teruggeworpen op jezelf klinkt zo melodramatisch in dit tijdperk en dat is voor de meeste ook niet waar. Of je woont met meerderen in huis en je mag/moet nog werken. Boodschappen doen is, mits aan de regels houdend, geen bezwaar. Zelf een frisse neus halen mag nog steeds.  Anders is er nog het onuitputtelijke reservoir aan sociale media. Natuurlijk is de afleiding minder of in ieder geval anders. We moeten eraan wennen.

Wat nog niet veranderd is, nog niet, is de hoeveelheid hedonistische filmpjes van vlotte, fitte en blitse mensen die van de nood een deugd hebben gemaakt. En ik begrijp best wel dat je vanuit je eigen kleine wereldje de rest van de wereld wil duidelijk maken dat je je redt en hoe je je vermaakt. Opvallend zijn de filmpjes van sporters die hun huis tot een parcours hebben omgedoopt. Ze hangen in de gordijnen, slechten de trap 150 keer en gebruiken hun partner om te powerliften. Ook de meditatiegoeroes zien hun kans schoon en roepen op om samen-apart te mediteren al dan niet via ZOOM.

Van mij is geen vlog te verwachten, geen bewegende beelden van een jonge God in wording, geen acrobatische zenhoudingen of wijsheden waarmee ik de mensheid deelgenoot wil maken. Maar ook ik ben een kind van mijn tijd, een tikje hedonistisch, dus een blog en geen vlog, dus niet vlot, fit en blits. Ik doe mijn beweeg- en meditatieoefeningen in één keer. Trouwens, het is mij opgevallen hoeveel niet geoefende mensen zijn gaan hardlopen in niet eigentijdse sportkleding. Een nieuw virus in de maak?

 

ZEN & BEWEEG

Hoe kom ik mijn tijd door, naast gewoon thuiswerken? Ik neem u mee in onderstaande foto.

20200330_114738

Mijn zolder en schuur zijn nog niet opgeruimd. Ik zie op tegen de lange rijen bij de vuilstort in deze dagen. Maar ik heb zo mijn projectjes in de tuin. Op de foto ziet u het meest verwaarloosde deel van mijn tuin en dat moet anders. Dat had ik al bedacht in het pré-Corona tijdperk. De zeer bejaarde coniferen heb ik een maand of twee geleden al gesloopt. Onlangs heeft de buurman de schutting gezet. Hij kon het alleen en moest ook wel vanwege de anderhalve meter eis. (daarvoor dank M.) Samen met een vriend heb ik een uit de kluitgewassen boom (laurier) aangepakt. Hij is gereduceerd in hoogte en breedte tot 30 procent van wat het was. Het ziet er niet uit, maar over vier weken zien we zonder kappers er allemaal een beetje uit zoals de boom. Het afval ziet u links op de foto. En met dat afval heb ik tussendoor zo mijn eigen bewegingsmomentjes. Het doel is om het laurierafval te decimeren. Het kan dan gemakkelijker in de gliko’s van mij of bij de buren. Het is monnikenwerk, maar je kunt je gedachten wel lekker laten gaan. Zo zat ik er vanmiddag nog met nieuws van mij bekende Coronaslachtoffers, hier en via Italië. Het komt wel dichterbij. Ik zit dat allemaal zo eens te overdenken op mijn krukje, even goed kijken, linksonder achter die kale takken. Dat is mijn mediteer en sportkrukje voor dit moment. Vandaag kreeg ik via de werkmail een gedicht van Judith Herzberg onder ogen, Hopen is een vorm van gekte, wanhoop ook. Ik probeer dat maar te doen, niet gek worden.

 

TOEKOMSTMUZIEK

En wat als alle laurier verwerkt is afgevoerd? De buurman merkte op, en je hoeft daar geen hogere school voor gehad te hebben, dat mijn zorgvuldig in elkaar geboetseerde border aan het verzakken is. Dat wordt nu pas zichtbaar. (zie foto) Dus de komende tijd is er nog wel werk aan de winkel en kan ik me als een verstandig, democratisch Nederlander gedragen. En anders….anders kan ik altijd nog een filmpje opnemen waarin ik accordeon speel.

20200330_114835

 

En hoe groeit de pioen (zie ook later is allang begonnen)

Hij lijkt al groter en ik zie wat knopjes.

20200331_145832

Later is allang begonnen

/ sprakeloosid / 1 reactie

Iedere dag heb ik wel 1000 vragen. Helemaal niets is meer zoals het was. In ruim drie weken is het perspectief van eenieder veranderd, al is het maar omdat het dagelijkse ritme vanuit een heel ander principe wordt gedicteerd. Social distance herbergt de twee-eenheid waar veel hulpverleners al mee te maken hadden, afstand en nabijheid. Er is echter één groot verschil, de afstand is gedefinieerd, anderhalve meter. Meer afstand naar de ander betekent meer jezelf tegenkomen. En dat is best eng. Alles staat relationeel op zijn kop. Thuis, je familie, je vrienden, je werk, je vrije tijd en bovenal je kijk op politiek en samenleving. Het is een ongeplande en misschien wel ongewenste herijking op het leven zelf. Alles is anders, maar ongewis. Daarom heb ik wel 1000 vragen, maar geen antwoorden.

20200330_151602

Om te beginnen is mijn partner gebombardeerd tot collega en we moeten samen nieuwe kantoorhumor ontwikkelen. Er gaan al geruchten dat er collega’s zijn die met geeltjes werken om de kopjes in de vaatwasmachine te krijgen. Ouders met kinderen ervaren nu dat hun prinsjes en prinsesjes niet zo koninklijk zijn, maar de etters waarvoor ze soms versleten werden door leerkrachten. Het bezoek aan je moeder wordt voorafgegaan door een pittige beslisboom om tot een verantwoorde conclusie te komen. Boodschappen doen wordt een uitje en iedereen wil ineens met de hond lopen. De stroom grappen, grollen en filmpjes neemt pandemische vormen aan. Wie maakt welke grappen, wie stuurt ze naar wie en wie komt een week later met een belegen filmpje die de rest van de wereld al gezien heeft. Een eldorado voor cultureel psychologisch en antropologisch onderzoek. Zullen de grappen de komende weken van inhoud veranderen? Zullen gezin, werk en de digitale wereld een andere dynamiek krijgen en zal de virtuele wereld echt de kinderschoenen ontgroeien? Vragen alom.

Dit is allemaal in de categorie klein leed en onbenulligheden. Het echte gevecht speelt zich af in de ziekenhuizen, maar ook bij de verzorgingshuizen, daklozencentra en niet te vergeten de thuiszorg en de schoonmaakbranche. De jarenlange veronachtzaming van de publieke sector laat zich gelden. En dan te bedenken dat het in veel andere landen erger is! Gaan we hiervan leren? Wijkt Nederland echt zo veel af van andere landen als het gaat om de virusbestrijding? Doen we het wel goed, of hebben die politieke vandalen toch gelijk? Zij dus, die zich in de Tweede Kamer misdroegen zoals tuig dat ambulancepersoneel in elkaar slaat? Waarom zijn er groepen mensen die zich niet aan de afspraken houden? Hoe zit het met de macht van de farmaceutische industrie? Hoe staat het nu met de Europese/mondiale solidariteit of is het spreekwoord ieder voor zich en God voor ons allen in gestaald ijzer gegoten? Virologische- en samenwerkingsvragen alom bij mij.

Maar ook hoe is nu de situatie aan de Turks-Syrische grens? Hoe ervaren de mensen die leven onder de rook van Schiphol de situatie? Weten we over drie maanden nog wel wat de Brexit inhield? Kan ik in augustus wel op vakantie om de mensen bij de Bulderbaan weer te treiteren? Krijgt fakenews er nog weer een dimensie in de overtreffende trap bij? Want hoe is de situatie in Iran, Noord-Korea of delen van Afrika? En als we het gevecht tegen het Corona-virus een oorlog noemen, wie presenteren zich later dan als verzetsstrijders, wie zijn de NSB’ers of zal het aantal helden exponentieel groeien? Wat zal dit doen met het mondiale geheugen van de wereld, wat zal er veranderen en wat blijft bij het oude?

Vragen alom over de onzekerheden die we in ieder geval in Nederland niet gewend zijn. Maar één ding is wel zeker, de samenleving en de wereldorde zullen als gevolg van Covid-19 veranderen. In zijn serie over Europa zegt Geert Mak het al, niets is zo moeilijk te duiden in de geschiedenis als je er zelf nog midden inzit. Maar ik weet wel, later is allang begonnen.

 

Onderschrift bij foto: Bij iedere (corona)column zal ik een foto maken van deze pioenroos, nu nog klein en onbeduidend. We zullen zien hoe ver we in de bloei en groei zullen komen.