Republikeins op het klompenpad in Ugchelen.

20200427_132722

‘Oranje boven, oranje binnen’ las ik op meerdere plekken. Ik weet niet wat Willem aan het doen was, maar ik heb vandaag op Koningsdag mijn portie vitamine D weer opgepakt samen met mijn vrouw. Het volgende klompenpad was in Ugchelen. Het Ugcheler Markenpad was mijn veertiende uitdaging op klompen en met rugzak, in ieder geval met rugzak. Op een goede 20 minuten van thuis begon de wandeling bij een van ’s lands grootste hotelketens. Als ik nu zeker wist dat met het benoemen van Van der Valk Apeldoorn er sponsorgelden zouden binnenstromen, zou ik het niet zo omslachtig hebben beschreven. Daar dus begon de wandeling nadat we getuige waren van een drive-in horecagelegenheid door de hotelketen. Het was er nog niet zo druk.

20200427_141321

 

Onderweg luisterden we naar de alternatieven op de radio om het oranjegevoel nog enige glans te geven. Uit de geschiedenis werden een aantal zaken opgediept. Met name de verhouding tussen rood (socialisten) en oranje is niet altijd lekker geweest. De Oranjes stonden/staan symbool voor het grootkapitaal. Het koningshuis was dus een gruwel in de ogen van de rooien. Er werd over een aanklachtspamflet gesproken met de welluidende titel koning Gorilla. Het gaat over de verkrachtingen, onvoorspelbaarheid en andere wandaden van Willem 3. Zijn schoonzoon Hendrik was qua hoeren en snoeren niet veel beter, hij had alleen weinig invloed. Dat had de schoonzoon van Willemina dus wel. We hebben het dan over prins Bernard senior. Zijn reputatie is genoegzaam bekend. En de belichaming van het oranjekwaad is tegenwoordig zijn kleinzoon prins Bernard jr. die half Amsterdam bezit en bovendien ons een grand prix in Zandvoort heeft ingerommeld tegen alle milieueisen in.

20200427_154145

 

Maar op zo’n mooie zonnige dag met een wandeling op de ‘net geen Kroondomeinen’ in het vooruitzicht, geen onvertogen woord over Willem en Maxima. Het moge duidelijk zijn dat er in de bossen van Ugchelen een man met een latent republikeinse inborst wandelt. In zijn verhalen schreef Simon Carmiggelt al regelmatig met enige minachting over kinderachtige ‘oranjeleut’. Hij moest eens weten hoe dat er tegenwoordig uitziet in de grote steden. Dit jaar dus niet. In coronatijd wandelen we volgens de regels, of misschien net niet, op het Ugcheler Markenpad.

20200427_161237

Caesarea, opvang van ex-verslaafden van het Leger des Heils

 

Het was een goed bestede Koningsdag, of zo u wilt, een goed bestede zomaar een dag in april. Het was bosrijk, licht geaccidenteerd en veel mul zand. Dat wordt nog wat deze zomer en de droogte. Heel omslachtig met een fles water bij de hand heb ik toch nog een sigaret gerookt in die bossen om met het oranje puntje van de peuk me toch niet al te bitter anti-oranjegezind te tonen.

 

Trouwens, zit ik net buiten in mijn tuin te genieten van de opkomende schapenwolken. Ze zijn mooi en beloven de broodnodige regen. Bovendien staan de eerste knoppen van de pioenroos in mijn tuin op springen. Misschien bedoelt Mark dat wel met binnen blijven en volhouden. Er is rondom het huis nog genoeg te genieten.

20200427_200144

20200427_200249

Wc-papier hamsteren, wetenschappelijk verklaard

20200422_203320

De tijd is er rijp voor. Een evaluatie is op zijn plek. Natuurlijk nog niet over de aanpak van het cononavirus. Doen we het naar behoren, wie moeten we kielhalen omdat er nog onvoldoende beschermende middelen zijn en waarom testen we nog niet op grote schaal? Dat zijn discussies voor later, maar een voor mij prangende vraag kan al wel belicht worden. Waarom is er een mondiale gekte ontstaan als het gaat om pleepapier? Die vraag intrigeert me mateloos. Met stijgende verbazing heb ik naar allerlei historische filmpjes gekeken van een maand geleden. Ja, ja, ‘time flies when you’re having lockdownfun’. Hedenochtend liep ik tevreden door de supermarkt met de constatering dat de logistiek voor wc-papier weer helemaal op orde is. Dat is het altijd geweest, maar een mondiale hysterie heeft mij even doen twijfelen. Waarom nu juist wc-papier?

Volgens een vluchtig niet wetenschappelijk onderzoek begrijp ik dat het in Japan begonnen is, in Australië is het helemaal misgegaan en werd de prijs van oude papier in één keer ranzig duur. Daarna was Europa en de VS aan de beurt. Een enkele rel en achteraf vooral niet uitgesproken schaamte is het gevolg. Een van de verklaringen zou zijn geweest kopieergedrag van mensen in paniek. Er is angst voor de onzekerheid die door het coronavirus is ontstaan. De mens heeft dan de behoefte te handelen om zichzelf en zijn naasten in veiligheid te brengen. Het idee dat je iets doet is van belang voor de psyche van de mens. Bovendien, als je rationeel boven de idioterie staat, maar je constateert dat de schappen leeg zijn en je verdenkt je buurman van irrationele gedragingen op dit gebied, dan zullen de meesten overstag gaan is gebleken.

Maar dan blijf ik bij de vraag, waarom wc-papier. Waarom geen kapperskits, of astronautenvoer of van mijn part bier of sigaretten. Wat is de preoccupatie met wc-papier. Flauwe grappen hierover zijn er legio. Eén verklaring vond ik dat bij een keer niezen er 25 omstanders het in hun broek doen van angst besmet te raken. Hij is flauw, maar heel objectief is de helpende werking van wc-papier voor een broek vol bagger heel beperkt. Maar hier komen we wel bij een pijnpunt als het over poep gaat. Dat is een weinig besproken onderwerp en ik zou dat graag zo willen houden. Maar in het kader van deze evaluatie moet ik maar even door de zure appel heen bijten. We zullen toch de psychoanalyse erbij moeten halen, want onze fascinatie voor wc-papier zullen we toch moeten verklaren met dr. Freud. De anale fase is een ontwikkelingsfase die we mondiaal niet goed hebben doorgemaakt, in ieder geval niet in de westerse wereld. Ik leer in mijn vluchtige onderzoek dat er fobieën zijn op dit gebied. Ooit gehoord van coprofobie of ryphofobie? Ik moet eerlijk bekennen van niet. Het eerste is de angst om te poepen, het tweede is een heftige afkeer voor alles wat met poep te maken heeft. Interessant. We schamen ons er niet voor om wc-papier te hamsteren, maar we praten niet graag over poepen. We hebben daarentegen wel een heel uitgebreid arsenaal aan woorden voor poepen heb ik ontdekt, de meest ken ik eigenlijk niet. (Synoniemen voor poepen)We mogen ons gelukkig prijzen met een premier die zijn anale fase redelijk stabiel is doorgekomen en publiek scandeert dat Nederland genoeg wc-papier heeft om 10 jaar te kunnen poepen. Dit is de redding voor Nederland geweest en we kunnen een beetje relaxen en dat is ook de reden geweest dat de schappen weer gevuld zijn. Hulde aan Mark Rutte.

Heb ik nog geen antwoord op de hamsterwoede van wc-papier behalve dat het iets te maken kan hebben met de anale fase. Met deze aanname ga ik verder en ik geef hierbij de Japanners de schuld van de hamsterwoede, zij zijn begonnen. Zij hebben vast geen premier Rutte en bovendien schamen ze zich zo voor allerlei menselijke geluiden en geurtjes waardoor maskerende muziek op iedere wc net zo noodzakelijk is als een wc-rol. In deze tijd hoeven we veel toch niet wetenschappelijk te verklaren en als je de beschuldiging weerspreekt beschuldig ik jou van fakenews. Geen enkel probleem.

En hoe zit het met mijn hamsterwoede? Valt wel mee, met een beetje geluk liep ik tegen een reclame=aanbieding aan bij de Lidl, 20 rollen per pak, twee voor de prijs van één. Met 40 extra rollen kan ons huishouden van momenteel 3 een hele tijd voort, nog steeds. Ik had trouwens ook gelezen dat je je IQ kunt bepalen met behulp van wc-rollen namelijk 150 – het aantal extra rollen. (40:3 personen = ongeveer 13) Met een IQ van 137 kan ik leven en is voldoende om een wetenschappelijke stukje te schrijven.

20200422_203330

Hieronder een link van Pieter Derks die een maand eerder al met dezelfde vraag worstelde maar geen antwoord had. En Kasper van der Laan die geen coprofobie heeft en het Nederlandse volk leert spaarzaam om te gaan met wc-papier.

https://www.nporadio1.nl/de-nieuws-bv/onderwerpen/531499-druktemaker-pieter-derks-wc-papier-hamsteren

 

 

Oorlog rond het klompenpad in Twello

 

In volledige harmonie met mijn lieftallige echtgenote hebben we vandaag weer een klompenpad gelopen. En toch wil ik deze wandeling rond Twello het thema oorlog meegeven. Allereerst natuurlijk de eeuwige afweging of we nu wel of niet mochten lopen in de zeer rustige wandelomgeving van Twello in deze tijd. Ik blijf in oorlog met de definitie van ‘een luchtje scheppen’ al dan niet in je eigen omgeving. Goed het was een half uurtje rijden om het Fliertpad in Twello te beginnen, maar het was er relatief rustig. Geen opstoppingen, drommen mensen of anderszins gevaar voor onze vijand, het coronavirus. Dus we blijven ons geweten sussen dat het mag en kan.

20200419_131019

De roekenkolonie in Twello op oorlogssterkte, om hun nesten en jongen te beschermen dreigden ze met een biologische oorlog.

Eenmaal in Twello aangekomen bij het gemeentehuis werden we gewaarschuwd voor een zeer talrijke roekenkolonie die zich had genesteld tussen de jonge lentebladeren in de hoge bomen. Het openbare roekentoilet was in geen dagen verschoond en op tijd had ik de auto iets verdergezet. Ik sprak oorlogstaal naar de beesten met de dringende boodschap mijn auto niet te vervuilen. In ieder geval niet op grote schaal. Ze hebben redelijk geluisterd. Al vrij vlot liepen we langs het spoor in Twello en ik herinnerde mij de verhalen van mijn moeder en haar familie. Ze moesten evacueren aan het eind van de oorlog omdat het spoor een belangrijke bron was voor bombardementen voor de geallieerden. De oudste broer van mijn moeder heeft zijn belevenissen zelfs aan het papier toevertrouwd en geeft een mooi inzicht van de familie in oorlogstijd.

20200419_140146

20200419_140827

De wandeling gaat verder. We komen langs veel statige huizen, fruitbomen en natuurlijk sloten en weilanden. Ik heb van mijn moeder nooit vernomen dat zij als arbeidersdochter heeft ervaren dat Twello zo’n dorp voor de chique de friemel was/is. Voor haar speelde de oorlog tussen de klassen blijkbaar niet, maar goed, geboren in 1935 leefde ze in een verzuilde maatschappij. Zij heeft de rijkdom die er ongetwijfeld was nooit als een last ervaren. De socialistische Internationale heb ik niet van haar geleerd.

20200419_144603

20200419_150624

Palingrokerij in de middle of nowhere, of in ieder geval in de buurt van Twello

Na wat onoplettendheid van onze kant hebben we hier en daar even een aanwijzingsbordje gemist en de beloofde 16 kilometer zijn er ruim 19 geworden. We kregen op het einde wat oorlog met onze conditie. En je weet toch niet wat de oorzaak is, vorige week liepen we zonder problemen vijftien kilometer, vandaag begon het rond de 12 een beetje te stokken. Een pijntje in de benen, een onwillig schoudergewricht of een pijnlijke teen. Het waren de hobbels voor de laatste kilometers.

20200419_154507

20200419_160638

Maar hier zag ik wel, langs de Wilpsedijk,  de villa waar ik met mijn neven zo’n veertig jaar geleden heb geschaatst. De villa is ook bekend van de indrukwekkende film ‘Een brug te ver’ die voor een belangrijk deel in Deventer en omgeving is gemaakt. Gewonde Engelse soldaten zongen een droevig lied voor deze villa. De oorlog was voor hen voorlopig ten einde, in ieder geval een glorieuze overwinning zat er even niet in. Wel voor ons, we hebben andermaal genoten van een prachtige klompenpad of het nu wel of niet mocht in de Corona-oorlog.

 

20200419_172313(0)

Schaatsherinneringen en het huis van de film Een brug te ver

Alles draait…….

20200413_152041

Een eerste blik uit het raam en je ziet het niet, maar het is nog steeds lockdown en Corona beheerst nog steeds alles. Alles? Ja alles de politiek, de sociale verhoudingen, de vrijetijdsbesteding en misschien wel voor een lange tijd de psyche van de mens. Op een uitzondering na dat niet verandert, de eerste blik uit het raam blijft de eerste blik uit het raam en is bijzonder aangenaam. In korte tijd staan deze bomen,  voor in in het speelplantsoen, in bloei. Het gaat altijd heel snel en over een week is de schoonheid alweer verdwenen. De ochtend is goed begonnen dus.

20200413_152003

Het is niet zo dat ik daar speciaal nu van geniet, de bomenpracht bewonder ik al jaren achtereen. Maar ze zeggen dat je in de tijd van verstilling van de kleine dingen moet genieten. Een hele domme opmerking is dat trouwens, want je moet er altijd van genieten, nu, volgend jaar en alle daarop volgende jaren, zoals ik er in voorgaande jaren ook van genoten heb. Over verstilling gesproken, het achtergrond geluid is veel meer op de achtergrond. Auto’s, treinen en vliegtuigen moeten zich gedeisd houden. Drie decibels is het stiller dan in januari 2020 en dat schijnt best heel veel te zijn. Het heeft ook een nadeel. De altijd al irritante vinkenslag is daardoor nog nadrukkelijker aanwezig. Het overstemt zelfs de veel aangenamere geluiden van andere vogelsoorten. Ik heb ergens gehoord dat naarmate de dagen gaan lengen de vinkenslag mooier wordt. Het gebrek aan testosteron zorgt ervoor dat we in eerste instantie geconfronteerd worden met de mannetjesvink die nog niet klaar is voor het echte werk. Vandaag hoorde ik nog haperende en lelijke geluiden. Het  beestje is blijkbaar nog niet geil genoeg en zijn ‘gezang’ overstemt zelfs allerlei klussende buurmannen met hun mannelijkheid vergrotende machines. Ja dat gaat ook gewoon door merken we aan de drukte bij de bouwmarkten.

20200413_153015

13 april 2020

De ochtend is dus goed begonnen en volgens mij voor de derde keer in de laatste tien jaar vraag ik me af wat voor boom het eigenlijk is. En waarom dat is de psychologiseren we nog wel een keer. Maar wie het weet mag het zeggen.

Ter versterking van bovenstaande een nummer van Ellen ten Damme met misschien wel het allermooiste liedje van de laatste tien jaar, met een prachtige clip die in deze Coronatijd weer een heel andere dimensie krijgt. Alles draait….. Echt een aanrader!!!!!!!

En dat alles draait bewijst een foto van 12 april 2017

20170412_113620 1

Polderen, klompen en Corona-vertier

20200411_134003

Vandaag is het weekend van de waarheid. Tonen we ons als groep goede burgers of niet. Dit is de uitdaging die premier Rutte ons voorhoudt. Vier weken van een intelligente lockdown in het Coronatijdperk en nu het Paasweekend voor de boeg als ultieme test. Gaan we dat redden. Stralend weer en we worden geacht de regels in acht te nemen. Maar mag ik nu wel of niet naar buiten? Die anderhalve meter die begrijp ik. Thuiswerken is voor mij ook logisch en ik leer er nog wat van. Ik heb skype op de laptop geïnstalleerd. Zonder Corona had ik dat nooit gedaan. Bellen met je zoon en zijn vriendin die in Rotterdam op 25m3 de brave burgers zitten uit te hangen gaat nu ook met live bewegende beelden. Had ik hiervoor ook nooit echt belangrijk gevonden. Het dilemma met de regels zit hem in de frisse neus halen, hoewel die vandaag best zou kunnen verbranden als je niet uitkijkt.

20200411_140444

De media, de politiek en de talk of the town is niet eensluidend over een ommetje in de buurt. Mag ik nu een blokje om in mijn eigen dorp of mag ik ook een langere wandeling elders maken. Moet je nu zo veel mogelijk binnen blijven of is een fietstocht mits niet proestend en je neus leeg baggerend met van die harde wielrenuithalen. Je weet wel, het ene gat dicht en met volledige kracht het andere neusgat legen. En dan nog een keer andersom. Dat mag niet, dat begrijp ik. Maar ben ik in overtreding door een Klompenpad 25 kilometer verderop te maken? Ik weet het niet, maar in dit geval heb ik de regels naar mezelf toe geïnterpreteerd.

20200411_141523

Onzekerheid is toch iets raars. Ik weet dat we met zijn allen in het voor-Coronatijdperk pretendeerden avontuurlijk en ‘on the edge’ te leven, maar op de keeper beschouwd lopen de meeste mensen de geëffende paden af al geven Instagram en Facebook een ander beeld. De Coronacrisis laat zien dat we helemaal niet tegen onzekerheden kunnen. De veiligheidsmaatregelen moeten gisteren gerealiseerd zijn, het kan toch niet bestaan dat we niet voldoende IC-bedden hebben. Waarom heeft de regering niet van alles al in de startblokken gezet met betrekking tot testen. Dit had toch eigenlijk al in de begroting van 2019 bij Prinsjesdag gepresenteerd moeten zijn. En tenslotte willen we van de alwetende premier weten wanneer het allemaal een keertje klaar is?  We worden boos, politici van de oppositie stellen stomme vragen en bedenken dat we als cowboys de wereldmarkt moeten afstruinen met smeergeld. Journalisten bevestigen ons extreme angst dat niet alles van tevoren geregeld kan zijn. De mens heeft niet alles onder controle. Integendeel zou ik nu zeggen, maar we eisen het wel. En als het niet gebeurt dan maken we iemand anders hiervoor verantwoordelijk. De mens, in ieder geval de westerse mens is niet gewend aan onvolkomenheden.

20200411_150238

Vandaag was er voor mij weinig reden om boos te worden. Via de routes van Klompenpaden hebben we het Leuvenschepad gelopen. Het was zeer rustig zoals bijna altijd op de Klompenpaden. Ik denk dat we zo’n 10 wandelaars zijn tegengekomen en iets meer fietsers op de route van 14 kilometer. Geen toestanden als in stadsparken of langs de kust. Minder gevaar op besmetting dan een gemiddelde supermarkt is mijn indruk. Dus voor vandaag heb ik mijn aandeel in het zijn van de brave burger geleverd. Nu jullie nog. De foto’s zijn het bewijs.

20200411_155809

20200411_163508

Het tijdperk van de tuimelaar

NIJNTJE

De hele mieterse bende rondom corona is te vergelijken met een tuimelaar. Als rekwisiet uit de jeugdjaren van onze kinderen bewaren we de Nijntjetuimelaar van Dick Bruna op onze slaapkamer. Gisteravond bij het inslapen keek ik ernaar. In een flits had ik een kapstok om de toekomst te duiden, de tuimelaar. Niet dat daarmee de toekomst duidelijk wordt, want spelend met het ding valt het op dat een tuimelaar de neiging heeft om op dezelfde plek tot stilstand te komen. Maar wordt er iets ruiger gespeeld, dan kan de nieuwe plek gradueel verschillen. We zouden dat evolutie kunnen noemen. Wordt er te ruig omgegaan met de tuimelaar dan komt Nijntje minder snel tot rust en vaak op een heel andere plek. Nijntje staat in mijn brainwave voor de wereldorde. Er zijn heel wat spelers die Nijntje graag een zwieper willen geven. Individuele landen, bondgenootschappen, multinationals en diverse belangengroeperingen. Een ieder wil Nijntje van zijn plek hebben richting de eigen positie. De ene groep wil zo snel mogelijk de status quo van voor het Corona-tijdperk in ere herstellen. De economie repareren en doorgaan waar we gebleven waren.  Anderen zien de pandemie als aanleiding om een schonere, betere, eerlijker en rechtvaardiger samenleving tot stand te brengen. Stof tot discussie, ruzie en verdachtmakingen zijn al aan de orde van de dag. Terwijl Nijntje nog tolt en blijft tollen, gaat de pandemie gewoon zijn gang met alle gevolgen van dien.

20200404_215536

 

Aan de hand van drie opmerkelijke thema’s wil ik de instabiliteit van Nijntje aantonen in de wetenschap dat er veel meer spelers zijn die Nijntje willen beroeren. Als eerste noem ik de kwestie Hoekstra/Rutte tegen het Italiaanse volk. De tweede actualiteit is de zaak Kelder versus bijna iedereen. De derde is de verdeling van de Europese steunmaatregel versus……ja versus wie?  Ik kon er met mijn verstand niet bij. Ik geloof dat Pieter Omzigt (CDA) vragen gaat stellen in de Tweede Kamer.

 

BOTTE BOEREN

In een reflex, of zijn het ingesleten gewoontes van calvinistische cententellers, leek het woord solidariteit niet meer in het woordenboek van Wobke Hoekstra en premier Rutte te staan. Ontdaan van ieder greintje empathie strooide onze politieke elite zout in de wonden van de hele Italiaanse natie. Een wond die Corona heet en zijn weerga niet kent in de recente geschiedenis. Ik ga nu niet dimdammen over begrotingstekorten en creatief boekhouden in Italië. Over hoe Italië bestuurskundig werkt weet ik te weinig. Wat ik wel weet is dat er nu een groot probleem is bij een bondgenoot. Dan rest maar één ding, samenwerken. Hoekstra haalde bakzeil na de kritiek en bood zijn excuses aan. Hoewel wij wijzen met het vingertje naar anderen, wordt ons nagewezen dat wij  een belastingparadijs creëren voor multinationals.  Wij zijn dus geen beter soort.  De Italiaanse politici proberen via Duitsland hun gelijk binnen te halen. Dit verdient ook geen schoonheidsprijs, maar mogelijk is het politiek wel handig. In Italië wordt al gesproken over een boycot van Nederlandse producten.

Nederland petst Nijntje op zijn kop en Italië beukt terug. Het zal iets doen met de Europese verhoudingen, nu maar ook op termijn. Waar komt de kindertuimelaar tot stilstand?

20200405_165933

MANNETJE KELDER

Gisteren ontplofte Twitter over de uitspraken van Jort Kelder gedaan bij omroep Friesland. Gechargeerd, we vernaggelen de economie voor tachtigers die hun hele leven gerookt hebben en bovendien te dik zijn. Over twee jaar gaan ze toch dood. Deze quotes overheersen op Twitter, al heeft hij meer gezegd. We moeten vooral denken, beweert Kelder, aan de allergrootste ramp die er dreigt, de stilstand van de economie. Bij Op1 kreeg hij een kans om zich te weren. Hij slaagde hierin niet. Met zijn drie huizen verliest hij bakken met geld in deze dagen. Wie niet Jort, we zitten allemaal in hetzelfde schuitje en menig timmerman zonder economische graad beseft heel goed wat het is zijn basis kwijt te raken. We acteren in een open economie, we zijn het buitenbeentje in de bestrijding van de coronacrisis en Jort schreeuwt zonder gevoel voor zijn omgeving. Moeten we de ‘Chinezen’ van Europa worden, dus voor het startschot snel beginnen om alvast een voorsprong te hebben? Zo ‘heurt’ het niet heer Kelder. Bovendien, het (gezamenlijke) proces is misschien wel de beste kans om de economie te redden. Iedereen begrijpt dat een publieke sector, zeker na Corona, belangrijk is en betaald moet worden.

Heel stiekem denk ik zou Jort niet de spreekbuis zijn van onze premier om met een proefballonnetje de stemming in het land te peilen?

Het type Jort Kelder zal met alle macht Nijntje zo snel mogelijk tot stilstand willen brengen om op de oude voet door te gaan. Er moeten vooral geen geluiden opwellen die vraagtekens zetten bij het grote graaien. De angst voor een rechtvaardige publieke sector en een fatsoenlijke belastingmoraal mag vooral niet te hard doorklinken. Er zouden eens privileges worden aangetast.

20200405_170031

DE WEG KWIJT

Terwijl Wobke in het stof bijt, de Italianen op zijn Mediterraans boos worden, komt Europa met een eerste noodplan. Wat schetst mijn verbazing, niet Italië en Spanje kunnen rekenen op de meeste ruimhartigheid. Nee Hongarije en Polen krijgen de hoofdprijs. Ik weet niet eens hoe de Coronacrisis daar huishoudt, maar dit stuit mij persoonlijk heel erg tegen de borst. Landen die marchanderen met de rechtsstaat worden beloond voor hun slechte gedrag. Onbegrijpelijk. Die fooi voor Nederland kan me niet schelen, we hebben diepe zakken zegt Wobke. Maar als we het dan toch over solidariteit hebben, dan graag naar Spanje en Italië, en ook de Grieken die al jaren ons ‘vluchtelingenprobleem’ oplossen. Er is niet gekeken naar het probleem, maar vooral naar bestaande stoffige procedures. ,,Dit gaat sneller!”, zegt voorzitter Ursela von der Leyen. Het gebaar is belangrijker dan effectiviteit. Dit is toch geld wegsmijten? Mijn motivatie voor Europa krijgt een optater.

 

Hier heeft Nijntje vooral werking op mij als Europeaan. Nijntje bevriest en ik weet nog niet wanneer ik een ongelooflijke zwieper wil geven. Maar wie ben ik, mijn zwieper zal niet zoveel gewicht in de schaal leggen.

Hoeveel dreunen zal Nijntje krijgen, van wie en wanneer?  En waar komt ze een beetje tot rust?

 

 

 

Uitgeschreven interview en geluidsfragmenten met Jort Kelder à https://www.quotenet.nl/zakelijk/a32028389/jort-kelder-over-corona-aanpak-we-zijn-80-plussers-die-te-dik-zijn-en-gerookt-hebben-aan-het-redden/?fbclid=IwAR1Odw64-sKEt69maC4skyl-d872PwNpFMN49fLiOQW2asNYn7c3EuBKb-Q

 

Van RTL Nieuws over de verdeling van de Europese gelden voor bestrijding van Corona https://www.rtlnieuws.nl/nieuws/buitenland/artikel/5077391/eu-coronavirus-covid-19-noodsteun-37-miljard-polen-hongarije