Ik besef ten volle, een rare titel voor een belevenis op het klompenpad. ‘Een enkeltje op ’t Percksepad’. Het idee dat ik mijn tentje ga op slaan aan de rafelranden van Elst bij dit relatief nieuwe klompenpad kunt u laten varen. Er hoeft geen boterhammetje of biertje gebracht worden, want ondanks het enkeltje Percksepad ben ik gewoon weer thuis. Heel bewust heb ik slechts een deel van het pad gelopen en dat is een primeur na 110 klompenpaden.

Een enkelblessure weerhield me van langere wandelingen, dus ook klompenpaden. Dus de titel is daarmee verklaard, een ongelooflijke flauwe woordgrap. Zo’n vijf kilometer Percksepad was in ieder geval weer een klein stukje klompenpadbeleving. Het voordeel van een tijdje geen klompenpad is dat ik nu zeker weet dat, met ook de aanwas van de vele nieuwe klompenpaden, het zeer twijfelachtig is dat ik in 2024 alle klompenpaden zal beslechten. De eerlijkheid gebied me te zeggen dat ook andere wandelingen in Achterhoek, Salland of elders mijn aandacht aan het opeisen zijn.

Vandaag dus een half klompenpad en dan vooral een rondje Park Lingezegen. Ik vond het er prettig toeven. Over drie weken mogelijk de andere helft met een weer versterkte enkel. Want ook het wandelen was halfslachtig, half werken en half revalideren. Met mijn krokettenmaatje moesten we voor het werk in de buurt zijn. De kroketten waren goed bij Does en Co in Elst. Ook het weer was eigenlijk half, enkel de zon liet het afweten, daardoor was er een wat herfstige indruk, maar de temperatuur was aardig en het was nog overwegend groen. Weer spitsvondig gevonden hè dat woordje achter de komma van de vorige zin.

Ik denk maar zo dat met de tweede helft van het pad erbij, ’t Percksepad een zeer aangename aanvulling is op de toch al vele fraaie paden. Of dat echt zo is zal ik over enkele(!) weken laten weten.