Misschien had Sigrid Kaag bij de voorbereiding van haar befaamde lezing wel gezocht naar spreekwoorden met ‘vertrouwen’.  Mevrouw Kaag en ik hebben één ding wel gemeen, ik vertrouw Rutte ook niet. Maar kan mevrouw Kaag nog wel volledig op zichzelf vertrouwen? Heeft zij in haar diplomatenklasjes niet geleerd dat je sommige dingen beter niet kunt zeggen al zijn het waarheden als een koe. Natuurlijk is het politieke spel niet gelardeerd met veel vertrouwen, maar moet je publiekelijk zeggen dat je buiten een paar naasten niemand vertrouwd? ‘De waardin vertrouwt zijn gasten zoals zij zelf is’. Ik heb weinig vertrouwen in een mooie toekomst voor D66 nu mevrouw Kaag de terechte vertrouwenskwestie naar Rutte als een boemerang terugkrijgt. ‘Vertrouwen komt te voet en gaat te paard’. En als ik nu vertrouwen had in de Nederlandse kiezer, zou ik zeggen: opnieuw naar de stembus. Maar helaas!