Tijd
Eindeloos en zo beperkt
Waait voorbij, ongemerkt
Somtijds een magistrale dwingeland
Het leven ‘in moeten’ verzand
Tijd
On(be)grijpbaar, maar zeer beslissend
In vloek en zucht het leven wissend
Je leven voorbij, maar wat gedaan?
In dat somtijds eindeloze bestaan.
Tijd
Vriend of vijand in het menslijk leven
‘k Weet het niet, het is om het even
Tijdloos zweven of de tijd verdreven?
Ik zal er mee moeten leven.
Tijd is het kostbaarse wat er is.
Een vraag die ik me regelmatig stel, mooi verwoord.
@antoinette, het kostbaarste misschien, maar tegelijkertijd zo vluchtig….
@Chiel: soms komt zo iets op, waar vandaan? Wist ik het maar dan kan ik een leuk blogje beter sturen.
Een schaars goed. Er wordt om gevochten!
Maar waar niet om, zo is het met alle schaarse goederen. En de gevechten in jezelf zijn vaak het ergst