Graag zou ik pretenderen dat we allemaal wereldburgers moeten zijn. Maar ik zie hoe moeilijk het is om altijd maar verdraagzaam te zijn naar andersdenkende, al vind ik ‘multiculti’ nog steeds geen vies woord. Maar moeten we nu lijdzaam toezien hoe hele groepen vitale en sterke jonge mannen uit Tunesië vaste voet gaan zetten in Europa?

Ik ben een sterk voorstander om de stroom vluchtelingen, ik spreek vooralsnog alleen over Tunesiërs, in te dammen. En dan wel heel snel, voordat allerlei rechtse sentimenten de vluchtelingenstroom op hun eigen onsmakelijke wijze gaan agenderen.

Libische vluchtelingen naar Tunesië

Want laten we de feiten zoals ik ze voorgeschoteld krijg eens op een rijtje zetten.

1. Tunesië moet zelf een onmogelijke taak verrichten om de oorlogsstroom uit Libië op te vangen, terwijl ze net de eerste schuchtere pasjes maken naar meer vrijheid.
2. Het aandeel vrouwen en jonge kinderen die de overtocht moeten wagen naar Lampedusa (Italië) is verwaarloosbaar, dus is er sprake van acuut gevaar in Tunesië?; Of zijn er grote stromen politieke vluchtelingen? Volgens mij niet.
3. Is de EU bereid de grote stroom samen met Italië te delen? Nee, een beetje geld sturen, dat nog wel, maar verder.
4. Staat Italië bekend om de fijnzinnigheid waarmee vluchtelingen bejegend worden? Nee, integendeel, de meesten rest een illegaal verblijf in het land. Met als gevolg dat allerlei destructieve sentimenten in Italië en elders in Europa gratis argumenten krijgen aangereikt om tegen vreemdelingen te zijn.
5. Mag ik de conclusie trekken dat de meeste ‘bootvluchtelingen’ een soms heel gevaarlijke bootreis hebben geriskeerd om hooguit een armoedig bestaan in de marges van de samenleving te kunnen opbouwen. Amper genoeg om moeder de vrouw in Tunesië een brief te sturen, laat staan de beloofde ‘melk en honing.’ En al spreek ik geen oordeel uit over deze zogenaamde ‘gelukszoekers’, ik denk dat er sprake is van een win-win situatie om alle Tunesiërs meteen terug te sturen naar hun eigen land. Winst voor de mensen zelf, al zullen ze dat niet als zodanig ervaren in eerste instantie. Winst voor de eilandbewoners van Lampedusa, want die 22km2 is amper toereikend voor 5000 eilandbewoners, laat staan voor grote groepen ‘gelukszoekers’ uit Tunesië. Winst voor Tunesië, want een land in opbouw zou gebruik moeten maken van jonge krachten in de bloei van hun leven. Winst voor een beetje frisdenkende Europeanen die Berlosconi in Italië of de PVV in Nederland geen munitie willen geven voor nog meer anti-moslimsentimenten.

Voornamelijk Tunesische vluchtelingen (nog) in Italië

Soms heb ik op een willekeurige middag een oplossing die zo aan de borreltafel gemaakt zou kunnen worden, maar wel een humanitaire oplossing volgens mij.

Hier is mijn borrelpraatoplossing:

Hoeveel zal de opvang van een vluchteling kosten qua politie, hulpverlening en controle? En dan te bedenken wat de maatschappelijke kosten zullen worden als ze massaal in de illegaliteit verdwijnen? Is €100, – per dag, per vluchteling een overdreven schatting? Ik hoorde zojuist dat er 7000 voornamelijk Tunesiërs op het eiland bivakkeren. Dus per dag zijn de kosten om en nabij de €700.000, -, laten we het gemakshalve afronden naar 1 miljoen en dat gedurende een jaar voor alleen deze groep van 7000. Europa bespaart 365 miljoen Euro door een duidelijk nee te zeggen. En wat doen we met dat geld? Investeren in Tunesië, het land een eerlijke toegang geven tot de Europese markt, de mensen ondersteunen met het opbouwen van eigen bedrijfjes en werken aan een hoger welvaartsniveau in het algemeen. Als dit gaat op basis van gelijkwaardigheid, denk ik dat de vriendschappelijke banden voor jaren gegarandeerd zijn.

Ach het is maar borrelpraat midden op de dag, ik pak mijn kopje thee en verbaas me hogelijk over mijn ‘rechtse’ praat: Alle Tunesiërs Europa uit, te beginnen op Lampedusa.