Keynes

Associating Pressure 3: Mark de spookverschijning

/ sprakeloosid / 2 reacties

 

Onder druk van drie actuele steekwoorden associeer ik er op los en verwacht van mezelf binnen een uur een verhaaltje van maximaal 500 woorden.

20 mei 2013 zijn de woorden: Meubelboulevard, koopmansgeest, Mark Rutte

Het is Tweede Pinksterdag en ik wil nog even in de geest van de geesten blijven. Dit maal geen Heilige Geest, maar de koopmansgeest. Het is immers een goed gebruik in Nederland, ondanks de domineesgeest, dat op zondagen de euro’s moeten klinken. Er zijn nog wel reutelende gemeenschappen in ons land die dat tegen willen gaan. Maar het is een feit dat op veel plaatsen de meubelboulevards zich tonen als ware pretparken die hele families lokken. Zeker nu het weer tegenvalt, zal verveling en leegheid als door een toverformule omgezet worden in koopgedrag oftewel V + L = K3 daarbij ernstig rekeninghoudend met het synergetische effect van V en L.

 

 

Ik trek even alle registers los van mijn middelbare school economie, maar ik geloof dat we in de jaren tachtig deze formule nog niet hadden. Ik leerde wel van ene Keynes die het had over overheidsinvesteringen in tijden van crisis. En daar zaten we toen in. Om de economie op gang te brengen waren overheidsinvesteringen nodig om individuele besteding te stimuleren. En dan was er nog iets met een multiplier-effect, de formule bespaar ik u omdat ik die niet zo snel kan opdiepen.

 

 

En dan ineens ontwaar ik iets anders geestigs, namelijk de geest van Mark Rutte. Ondanks dat hij onze premier is, een hele kleine geest, slechts af en toe zichtbaar, bijvoorbeeld vandaag op de geopende meubelboulevards. Want hij doet het andersom. Hij vraagt financiële uitgaven van de burger. De burger die te maken heeft met koopkrachtdaling; de burger die te maken heeft met mogelijke werkloosheid of dreiging ervan; de burger die moet sparen om de schulden ongedaan te maken die hij heeft opgebouwd door op te grote voet te leven afgelopen tien jaar vanwege de ‘woningbubbel’. Kortom de burger die geacht wordt verstandiger met zijn geld om te gaan dan de afgelopen periode. Diezelfde burger moet gaan kopen, blijmoedig zijn kop in de zoveelste financiële strop leggen ten faveure van? Ja van wat eigenlijk. Om een schaamlap te zijn voor het economisch falen van dit kabinet? Als de economie aantrekt, dan komt dat door de geest van Mark Rutte, terwijl de privéschulden verder oplopen?

 

 

Tweede Pinksterdag, de meubelboulevards zijn open met goedkeuring van Mark Rutte. Misschien volgend jaar ook op eerste Pinksterdag en het jaar erop ’s nachts? Blijmoedig trekken hele hordes naar de koopgoten en vervangen hun uit de modezijnde driezitter voor eenzelfde exemplaar in een net iets andere kleur. Het mag van Mark Rutte, sterker nog, het moet van Mark Rutte. Of ga eerst naar een garage en koop een nieuwe auto om te pronken op weg naar die meubelboulevard. We zijn immers een blijmoedig volk dat in alle ‘hitlijsten’ van geluk bovenaan staat. We hebben immers niets te klagen maken we ons zelf wijs. Kopen, kopen, kopen!!!!!

 

 

Ik ga deze middag de zolder op en de schuur in. Opruimen en constateren dat er nog niets nieuws bijgekocht hoeft te worden. Je zult mij niet vinden in een te grote winkel en in een file lopend, op zoek naar iets dat ik helemaal niet mis. Ik weet het, het is niet in de geest van Mark Rutte, echter ik zal u een geheimpje verklappen. Ik hoef het koopmansevangelie van Mark Rutte niet te ontvangen. Sterker nog, ik blijf graag ver weg van deze zieke geestverschijning.

 

Kakelkrant van Sprakeloos 1: Op naar 2012

/ sprakeloosid / 9 reacties

 

Het is me het nieuwsjaartje wel, heftige gebeurtenissen volgen elkaar in een rap tempo op. Als er geen sprake is van een ad hoc (humanitaire) ramp, dan zijn er politieke en economische schandalen en rampen die zich aandienen. En ontbreekt de spreekwoordelijke komkommertijd, dan treedt een echte komkommerhype nadrukkelijk op de voorgrond. Zouden alle negatieve noviteiten iets met elkaar te maken hebben? Deels natuurlijk wel als het om de economie gaat. Hoewel ik geen econoom ben, is het economische leven voor een deel afhankelijk van de politieke besluitvorming. Of was het nu andersom? De marktwerking blijkt al jaren niet meer goed te werken en hoe hier adequaat op te reageren? Nog geen politiek econoom heeft een syntese kunnen maken tussen de geleerdheid van Keynes, Marx en Milton Friedman om maar wat namen te noemen, daar zullen de machtige machthebbers wel voor zorgen.

Er zijn mensen die 2012, vrij naar de Maya-kalender, als het ultieme rampjaar bestempelen. Anderen zien het als het overgangsjaar, waarbij toenemende rampjes, rampen en catastrofes, de mensheid naar een andere dimensie zullen brengen en daarmee dus verlichting. Ik geloof er niet in, maar bij het maken van een korte opsomming, raak ik bijna van mijn ongeloof af. Om zo maar eens een aantal voorvallen, totaal 2012 zal me niet lukken, te noemen: Amerikaanse politici die elkaar in gijzeling nemen, Europese politici die uitblinken in dadengebrek, een Nederlands kabinet dat gegijzeld wordt door een rechtse populist met een arbeideristisch gedachtengoed, met als gevolg besluiteloosheid en gebrek aan visie. Syrië, Libië, de Hoorn van Afrika, toenemende onvoorspelbaarheid van weersgesteldheden over de hele wereld, noem het van mijn part opwarming van de Aarde, loslopende gekken over de hele wereld buiten die regeringsverbanden om welteverstaan, Amerikaanse schietlustigen, Nederlandse schietlustigen en inmiddels ook Noorse schietlustigen. En recent opgekropte ontevredenheid in Engeland. In dat geval is er een lichtpuntje. Een meerderheid in het Britse koninkrijk wil dit niet en via de sociale media zijn er meteen oproepen geweest de rotzooi op te ruimen.

Nee, ik geloof niet in 2012, maar we hebben volgens mij wel mondiaal de behoefte aan gecoördineerde schoonmaakacties tegen de ongelooflijke rotzooi die ook namens ons wordt gemaakt. Geen populisten die inspelen op angst en onwetenheid, gewoon gezond verstand aangelenkt met een kleine schoonmaakneurose. Zou niet verkeerd zijn en laat 2012 dan maar komen.