Hand in hand op het Breeschoterpad

20200804_144203

Het aantal klompenpaden begint harder te groeien dan ik aan vrije tijd heb. Als ik ze alle 128 moet lopen, dan moet ik er nu nog 100 en dat heb ik al eerder gezegd. Komend weekend worden er weer twee vrijgegeven. Dus dan maar wat overuurtjes opnemen. Samen met een revaliderende collega maar even een kort pad geslecht in Renswoude. Voor mij een primeur op klompenpadengebied want voor het eerst kom ik met klompen en rugzak buiten de Gelderse grenzen. Renswoude (U) en Scherpenzeel (Ge) hebben meerdere paden in de aanbieding. Ik had de titel van dit blog natuurlijk ook ‘vreemdgaan met collega op het Breeschoterpad kunnen noemen. Maar dat is zo suggestief en goedkoop om maar lezers te trekken.

20200804_141048

Nee, dan hand in hand, of dat niet suggestief is? Nee zeg ik volmondig en overtuigend. Halverwege vroeg ik hem of hij wist welk woord in de conversatie nog niet is gevallen is. Hij zei zonder nadenken meteen, Feijenoord. En dat klopt. Hij Rotterdammer en ik ook al sinds 1974 door opvoeding bepaald Feyenoordfan, beginnen onze maandagochtend steevast met koffie en de bespreking van het voetbalgebeuren het weekend ervoor. In weinige subjectieve bewoordingen zijn we het altijd met elkaar eens. De laatste maanden is het op dit vlak natuurlijk rustig. Thuiswerken en geen voetbal, dus je zou verwachten dat er heel wat bij te praten was. Maar nee, we waren het heel snel eens. Feyenoord wordt kampioen dus daar lullen we niet over deze middag. Niet lullen maar poetsen. Facta non verba oftewel geen woorden maar daden. hoofdstuk is afgesloten.

20200804_161711

De daad van deze middag was de ruim 6 kilometer slechten en dat was geen probleem voor mijn collega/Feyenoordkamaraad. De volgende keer een of twee kilometers meer en die volgende keer gaat er komen. Don’t know where, don’t know when. Het Breeschoterpad was een korte wandeling zonder veel poeha, rechttoe rechtaan passend bij de club van Nederland. En in de omgeving zijn nog vele klompenpaden te slechten. O ja, het feit dat je niet alleen loopt, herbergt het gevaar dat jezelf ook op de foto komt. Aan selfies doe ik niet, dus bij deze een keer de blogger/wandelaar/kiekjesmaker een keer in actie.

IMG-20200804-WA0002

Voor meer foto’s zie ook mijn Instagram account : titiissprakeloos

Begrip, van de dag (123) Leven zonder muziek

 

 

 

LEVEN ZONDER MUZIEK

 

Wat zou het leven zijn zonder muziek? Als ik daar een antwoord op moet geven denk ik bij een minderheidsgroep te horen. Voor mijn gevoel zou mijn leven er amper anders uitzien. Natuurlijk bij het kijken van een spannende film zou ik de begeleidende en versterkende geluiden waarschijnlijk missen. Maar gewoon, in mijn dagelijkse leven, ik denk niet dat er veel veranderd. De vraag kwam bij me op toen ik moest wachten bij het opstarten van de computer. Eerst moest Spotify een nieuwe versie aanbieden voor ik verder kon. Ik ergerde me kapot, want hoe vaak gebruik ik deze muziek-app nu? Een of twee keer per maand komt het bij me op om eens wat bekende liedjes te scoren en tijdens het schrijven te beluisteren. Ik ben zelfs bezig met een heuse persoonlijke top 100.

Op de keeper beschouwd denk ik zelden “wat mis ik nu in mijn leven, o ja ik moet nu muziek luisteren anders is mijn leven niet compleet. Mij zul je ook niet met oortjes zien lopen. Niet in het publieke leven, maar ook niet thuis. Als ik zou hardlopen denk ik ook niet dat naast een paar sportschoenen en een sportbroek een muziekdrager tot mijn verplichte outfit moet behoren. Overigens is dit een vraag die ik gezien mijn sportieve constellatie niet snel zal stellen. Ik vind de wereld om me heen, zonder dopjes, eigenlijk veel interessanter als ik in de trein zit of over straat loop. Het is doodzonde om je daarvoor af te sluiten.

Het is trouwens niet zo dat ik een hekel heb aan muziek. Wel aan die behang in de winkelstraten of die fantasieloze zenders die de hele dag maar doorgaan met tweederangs evergreens. Het meer dan veertigduizend koppige Kuipkoor vind ik lekker om aan te horen, zelfs mee te doen als het Hand in Hand schalmt. Maar verder erger ik me aan oortjesdragende mensen in mijn omgeving. Je denkt samen te zijn, doet je verhaal en “O, sorry zei je wat?” Waar denk je aan als je muziek luistert, waar sluit je je voor af? Nu Spotify weer up-to-date is zal ik vandaag maar eens afsluiten met een nummertje uit mijn top 100. Overigens ik heb wel zoveel bij elkaar geharkt dat ik ook best 365 muziekcolumns zou kunnen schrijven, maar dat doe ik niet.