Kakelkrant van Sprakeloos 41: Weigerambtenaar met Mayaverdriet

Gelukkig, voor het woord van het jaar 2011 hoef ik me niet te schamen. Weigerambtenaar is het geworden. Ik kan er mee leven, tenminste met de uitverkiezing van het woord, niet met het bestaan ervan. Het zal me wat moois worden als iedere ambtenaar met gewetensbezwaar op onderdelen zijn werk gaat zitten weigeren, dan valt er weinig meer te werken, toch? Aan de andere kant, ambtenaren die weigeren het PGB-beleid van deze regering uit te voeren of per definitie een bezuiniging boycotten. Het zou aardig zijn. Enne, het grapje dat weigerambtenaar een pleonasme is, zal ik hier niet maken. Voor 2011 staat weigerambtenaar genoteerd en dat is beter dan het woord swaffelen in 2008.

Toen bekend werd gemaakt dat swaffelen het woord van dat jaar was, dacht ik slechts een ding: ‘Gadverdamme, ach mijn arme Nederland met zijn cultuurarme bewoners, kunnen we echt niet beter.’ Meteen voelde ik me verplicht voor 2009 een nieuw lijstje te maken met potentiële woorden voor het nieuwe jaar. Zelf vond ik het een aardig lijstje, maar geen van mijn ‘vondsten’ is bekroond. Ik kan er mee leven. Andere woorden die ‘trending’ waren de afgelopen jaren zijn: bokitoproof, ontvrienden, gedoogregering en twitteren. Heel eigentijds, nu nog steeds.

Wat gaat 2012 aan het vocabulaire toevoegen? Er is geen peil op te trekken natuurlijk. Je kunt je bovendien afvragen, zijn we er nog wel in 2012, want hoe dwingend is de Mayakalender. De pessimisten hebben het over het einde van de wereld. Als dat zo is, hoeven we nergens meer over na te denken en geen woorden meer te bedenken, want er zijn geen woorden voor. Of het zou moeten zijn BOEM, maar dat bestaat al heel lang. We zijn er zelfs mee begonnen, nog voordat er woorden waren. Maar als de wereld niet vergaat? Tja, dan sukkelen we met zijn allen nog gewoon een eind verder. Moeten we onze persoonlijke muizenissen het hoofd bieden alsmede de economische crisis die aanstaande is. Misschien zijn er dan heel veel mensen die intens verdriet hebben dat de Maya’s het niet bij het rechte eind hadden. Mayaverdriet zou dus een optie zijn voor 2012.

De meer optimisten spreken niet over het einde van de wereld, maar over een nieuwe dimensie. 2012 het jaar van het Mayalicht? Misschien doen we dan niet meer aan het woord van het jaar en hebben we het licht gezien, het mayalicht. Dan sluit de mensheid qua Nederlandse taal af met weigerambtenaar. Dat is ook geen prettig vooruitzicht, een beetje triest zelfs. Dus ik denk dat we maar gewoon verder moeten aanmodderen, de nieuwe woordenstroom komt vanzelf weer.

PS. Alle woorden van de afgelopen jaren zijn niet bekend bij de spellingscontrole.

Kakelkrant van Sprakeloos 1: Op naar 2012

 

Het is me het nieuwsjaartje wel, heftige gebeurtenissen volgen elkaar in een rap tempo op. Als er geen sprake is van een ad hoc (humanitaire) ramp, dan zijn er politieke en economische schandalen en rampen die zich aandienen. En ontbreekt de spreekwoordelijke komkommertijd, dan treedt een echte komkommerhype nadrukkelijk op de voorgrond. Zouden alle negatieve noviteiten iets met elkaar te maken hebben? Deels natuurlijk wel als het om de economie gaat. Hoewel ik geen econoom ben, is het economische leven voor een deel afhankelijk van de politieke besluitvorming. Of was het nu andersom? De marktwerking blijkt al jaren niet meer goed te werken en hoe hier adequaat op te reageren? Nog geen politiek econoom heeft een syntese kunnen maken tussen de geleerdheid van Keynes, Marx en Milton Friedman om maar wat namen te noemen, daar zullen de machtige machthebbers wel voor zorgen.

Er zijn mensen die 2012, vrij naar de Maya-kalender, als het ultieme rampjaar bestempelen. Anderen zien het als het overgangsjaar, waarbij toenemende rampjes, rampen en catastrofes, de mensheid naar een andere dimensie zullen brengen en daarmee dus verlichting. Ik geloof er niet in, maar bij het maken van een korte opsomming, raak ik bijna van mijn ongeloof af. Om zo maar eens een aantal voorvallen, totaal 2012 zal me niet lukken, te noemen: Amerikaanse politici die elkaar in gijzeling nemen, Europese politici die uitblinken in dadengebrek, een Nederlands kabinet dat gegijzeld wordt door een rechtse populist met een arbeideristisch gedachtengoed, met als gevolg besluiteloosheid en gebrek aan visie. Syrië, Libië, de Hoorn van Afrika, toenemende onvoorspelbaarheid van weersgesteldheden over de hele wereld, noem het van mijn part opwarming van de Aarde, loslopende gekken over de hele wereld buiten die regeringsverbanden om welteverstaan, Amerikaanse schietlustigen, Nederlandse schietlustigen en inmiddels ook Noorse schietlustigen. En recent opgekropte ontevredenheid in Engeland. In dat geval is er een lichtpuntje. Een meerderheid in het Britse koninkrijk wil dit niet en via de sociale media zijn er meteen oproepen geweest de rotzooi op te ruimen.

Nee, ik geloof niet in 2012, maar we hebben volgens mij wel mondiaal de behoefte aan gecoördineerde schoonmaakacties tegen de ongelooflijke rotzooi die ook namens ons wordt gemaakt. Geen populisten die inspelen op angst en onwetenheid, gewoon gezond verstand aangelenkt met een kleine schoonmaakneurose. Zou niet verkeerd zijn en laat 2012 dan maar komen.