Actueel Sprakeloos

Politiek en maatschappij, je kunt niet met ze, maar ook niet zonder ze. Soms ben ik de perfecte struisvogel, op andere moment niet geheel ‘Weltschmerz’vrij. Soms boos, vaak verbaasd en altijd Sprakeloos.

Een gros woorden voor de week ( 3 januari 2021)

/ sprakeloosid / 1 reactie

De week met jaarwisseling verleidde mij om 2020 in 144 woorden te vatten. Ik doe het niet. Youp heeft dat al gedaan. Wat is hij blijvend goed om de tijdsgeest geestig en gecomprimeerd te verpakken. Daarvoor dank. Nu zijn er mensen die Youp te grof vinden. Dat kan, kwestie van smaak. Het gezeik op Twitter is daarentegen een geweldige weerspiegeling van de inhoud van zijn conference. De Wildersen en Baudetachtigen hanteren het sleetse commentaar dat Joepie een ultralinkse demagoog is. Niets nieuws onder de zon. Wel nieuw zijn de zichzelf serieus nemende ‘deugmensen’ die Youp te wit, te man, te weinig tweeslachtig en vooral te oud vinden. Zie hier de melange van polariteiten in Nederland, dè te luid aanwezige minderheid die onze tijdsgeest bepalen. Jammer dat hij het bijstandsschandaal uit Wijdemeren niet heeft kunnen bespreken, een Youperiaans spektakel is ons daarmee onthouden. Leve 2021!

Een gros woorden voor de week (27 december 2020)

/ sprakeloosid / 1 reactie

Terugkijkend op de week, vraag ik me af hoe ik de week had bekeken als er geen anderhalvemetersamenleving was. Wat was dan het woord van het jaar geworden? Misschien waren we losgegaan op het milieu en de boeren? Was Carola Schouten dan ten onrechte het (kerst)haasje geworden? Of het kabinet was gevallen op de toeslagaffaire, de urgentie om door te regeren was minder. Of we hadden met zijn allen echte zwaaifeesten gehad langs de kust om de Engelsen uit te zwaaien. We’ll meet again? Je weet het niet, het is een koe in de kont kijken met alsdan-vragen. Of, hoe had ik de week beschreven als het helder weer was met een witte maagdelijke laag sneeuw die alle zorgen voor even zou bedekken? Maar is guur, stormachtig en grijs, dus mijn 144 woorden moeten het doen met deze omstandigheden. Tot 2021, we’ll meet again!

Een gros woorden voor The age of Aquarius

/ sprakeloosid / 2 reacties

Ik geloof niet in astrologie. Ik ben Stier en die geloven niet in dat soort zaken. Men zegt dat ‘the Age of Aquarius’ is begonnen. Grote veranderingen zijn aanstaande, er werd al over gezongen in de film Hair. Het nieuws van de dag overziende is er gedoe in Europa. Brexit en Covid zorgen dat Europa bibbert en siddert. De nadagen van president Trump lijken daarbij op een vredig kinderfeestje. En wat te denken van de politieke gevolgen van de toeslagaffaire in Nederland? Het is me wat al die veranderingen. Maar wat zijn nu veranderingen? Toch niet meer dan herdefinities van de status quo? Van mij mag er best her gedefinieerd worden, misschien best nuttig. Maar laten we dat voor de verandering niet doen met zoveel bombarie. Vandaag dus de start van het Watermantijdperk. Ik hoop dat het maar weer snel afgelopen is, die quatsch.

Een gros woorden voor de week (20 december 2020)

/ sprakeloosid / 1 reactie

Afgelopen week wil ik typeren als de week van het randje. De Lockdown is een feit, dus velen zoeken het randje op. De HEMA, de Action, vakantiegangers naar de Antillen, want immers familiebezoek. O ja, in Groningen moesten 400 medicijnstudenten in één ruimte tentamens doen. Iedereen zoekt het randje van de regels op, met daarbij een grote middelvinger naar de geest van de Lockdown, voorkom verspreiding. Iedereen speelt zijn eigen viroloog en snoept van de naar hem of haar gewenste wetenschappelijke bewijzen. Living on the edge op de rafelranden van 2020. Luisterend naar de vox populi in de (sociale) media, wil ik naast de Lockdown ook een klepdown voorstellen, voor de teleurstellend grote groep randdebielen in ons land. Helaas mag je dat niet testen en is er geen vaccin voor. Nu maar hopen dat we 2021 niet beginnen met een grote rouwrand. Fijne feestdagen.

Een gros woorden voor de week (13 december 2020)

/ sprakeloosid / 1 reactie

Verkiezingstip voor de PvdA. Zoeken en lijm kopen. Lodewijk Asscher zoekt naar ideologische veren die 25 jaar geleden zijn afgeworpen. Als ze gevonden zijn, opplakken met twee componentenlijm en nooit meer afdoen. De veren die betrekking hebben op eerlijke verdeling moeten vooral gekoesterd worden. Dat dit kan lezen we in het verhelderende boek Fantoomgroei, een bijbel voor iedereen die naar ideologische veren zoekt. Geloof je niet dat maar een beperkte groep rijker is geworden de laatste dertig jaar? Dan heeft de coronacrisis je hopelijk wakker geschud. Ik noem (ouder)zorg, onderwijs, politie, daklozenopvang en justitie! Erst das Fressen dann die Moral! Verdelen dat geld waar we allemaal hard voor gewerkt hebben, de moraal volgt vanzelf. Dus Lodewijk, zoeken, plakken en de PvdA gaat een gouden toekomst tegemoet. Hoeven we onze polariserende energie niet meer te stoppen in emanciperende hobbyclubs. Want iedereen is gewoon iedereen. Toch?

Een gros woorden voor de week (6 december 2020)

/ sprakeloosid / 1 reactie

De afgelopen week samenvattend, er was weinig opwindend nieuws. Trump zit nog in het Witte Huis, Biden bereid zich in zijn laatste levensjaren voor om puin te ruimen. Geen opwinding op dit front maar we kunnen onze lol nog op met de Amerikanen. Ook deze week weer mislukte onderhandelingen tussen de EU en Engeland. What’s new? Zullen Boris en Ursela de harde Brexit kunnen afwenden? Willen ze dat? Brexit, we zullen de komende weken nog lachen om dit trieste cabaret. De coronacijfers dalen niet, het gemopper in Nederland over de maatregelen, waar we ons dan massaal niet aan houden, gaat onverminderd door. Met of zonder vaccins, we dreigen 2021 met een enorme knal te gaan beginnen. Kan lollig worden. De oude kranten gaan de papierbak in. Voor de nieuwe week hoop ik op echt nieuws, zo niet dan slaan we gewoon de week over.

Een gros woorden voor de week (29 november 2020)

/ sprakeloosid / 1 reactie

De nietigheid van de mens staat centraal deze week. Diego heeft bewezen dat ook hij sterfelijk is, niet meer dan een Pluisje in de wind als de tijd gekomen is. Heel misschien heeft hij er nog voor gezorgd dat de hand van God heeft geprutteld in de burelen van Forum voor Democratie. Je weet maar nooit hoe lang hij gezweefd heeft tussen het tijdelijke en het eeuwige? Mogelijk dacht hij met zijn linkse hart, hier is nog werk aan de winkel. Het is hem gelukt om Thierry niet te behagen. Hij was helaas te laat om de leemlaag bij de belastingdienst in de toeslagenaffaire te doorgronden. Maradona kan niet alles. Er is in de wereld ook wel heel veel leed om de hand van God te laten spreken. Live is life. Laten we oprecht hopen dat hij nu in de hand van God is.

Een gros woorden voor de week (22 november 2020)

/ sprakeloosid / 1 reactie

Het lijkt nog ver weg, maar ook hier komen de verkiezingen eraan. Gedoe in het kabinet is zo’n voorbode dat de spanningen oplopen. Ook daar polarisatie, net als in de rest van de samenleving. Rutte gaat sky-high en heeft voorlopig van links niets te vrezen. Jesse Klaver denkt in Klazienaveen goede sier te kunnen maken met een grachtengordellijst. De door rechts Nederland geafficheerde potentiële terroriste Kauthar Bouchallikht wordt de stemmentrekker volgens Jesse. Dat kunnen we beter moet een ambitieuze PvdA-er hebben gedacht. Julie D’Hondt doet het voorstel om Jip en Janneke uit de bibliotheken te weren, te rolbevestigend. Aandacht kreeg ze volop. Ik denk aan vluchtelingen, Brexit, toekomstige economische coronaschade en de coronapandemie zelf. Lijken me punten die meer aandacht behoeven. De linkse stemmer staat voor raadsels. Met zulke vrienden heb je geen vijanden meer nodig. Op naar kabinet Rutte 5, 6 en 7.

Een gros woorden voor de week (15 november 2020)

/ sprakeloosid / 1 reactie

Deze week samengevat: Ik ben blij in Nederland te wonen. Natuurlijk zeuren we over mondkapjes en hoe we de kerst met oma moeten vieren. En als we niets meer te zeuren hebben halen we het ‘kwartje van Kok’ van stal. Peanuts vergeleken met de situatie in Amerika. Laten wìj ons gezond verstand maar gebruiken, al is dat een beladen term door de uitgifte van een suspect samenzweringskrantje met dezelfde naam. Of anders gezegd, dènk goed na. Maar ook dat is een verdachte uitdrukking omdat de Nederlandse Erdogan-partij van alle andere partijen te horen heeft gekregen: Democratisch tellen jullie even niet meer mee. Het is allemaal gekrakeel in de marge. Want wìj leven in een land waar onze Mark en Hugo het land besturen als Peppie en Kokkie (aanrader LUISTER) door op Facebook vragen te beantwoorden. Ik prijs ik me gelukkig en kan gerust slapen.

Een gros woorden voor de week (8 november 2020)

/ sprakeloosid / 2 reacties

We ontwaken in een nieuwe wereld. Trump gaat weg en Joe is de baas van het land dat vroeger wereldleiders voortbracht. Kamala kan voor generaties vrouwen een voorbeeldfunctie vervullen als ze de hopeloze verdeeldheid binnen de Democratische partij kan overbruggen. We laten de kloof met de Republikeinen gemakshalve buiten beschouwing. Een kleine gedachtenkronkel tussendoor, zou het zorgpersoneel van de Amerikaanse ziekenhuizen hebben kunnen stemmen vanwege de pandemie? Potentieel een gevalletje verkiezingsfraude ervanuit gaande dat zij massaal op de Democraten stemmen. Dus maar bidden dat de feestende Ezels en de mokkende Olifanten niet leiden tot nieuwe corona-uitbraken.  Het feest der Democratie is klaar, nu naar onze eigen sores met Brexit, de vluchtelingencrisis en het oplaaiende moslimterrorisme. En in Nederland kibbelen we verder over de coronamaatregelen. De tijd van verstrooiing is voorbij, Goede Tijden-Slechte Tijden Amerika is afgelopen. Het is weer Onderweg naar Morgen in Europa.