Geheel onverwacht was ik vandaag in ’s Heerenberg. De ambities waren hoger en verder, maar de hooikoorts nekt me al een week. Wandelingen van veel meer dan een uur durf ik niet aan. De zes kilometer in het kasteeldorp lukte me net, maar de hele middag toch met een natte doek op mijn kop zitten sukkelen op de bank. Maar goed, ’s Heerenberg heb ik gezien, want via de Achterhoekroute-App vond ik de Smokkelroute. Stukjes van het Staikheimerpad (klompenpad) kwamen mij bekend voor. Bij mij speelde vooral ook een onderzoeksvraag om uit te diepen, is ’s Heerenberg nu de Achterhoek of de Liemers. Zelf heb ik de stelregel alles tussen de Oude IJssel en de Duitse Grens is de Liemers. Toch zie ik Achterhoekse vlaggen in het dorp, stadje zo u wilt. Kijk, het is tegenwoordig zo, je ben zoals je je voelt. Dus een Liemerse uit ’s Heerenberg mag zich Achterhoeker voelen, zich zo gedragen maar volgens de historische regels woont hij toch in de Liemers, maar misschien ben ik abuis. Een leuke zoektocht voor mezelf de komende periode.

Ik was vaker wezen wandelen in ’s Heerenberg en iedere keer ben ik verrast door de on-Nederlandse schoonheid van de plek tegen de Duitse grens aan. De stadswandeling ging dan ook over het zogenaamde smokkelpad. Wat overigens wel heel Nederlands is, vlak voor dat ik uitstapte werd via het Radioprogramma Vroege Vogels de Nederlandse bloem bekend gemaakt. Een aantal jaar geleden werd de Grutto de nationale vogel in Nederland. Het werd tijd om ook de nationale bloem te kiezen. Uit de shortlist kon tot hedenochtend gekozen worden uit de paardenbloem, het fluitenkruid, de pinksterbloem, de madelief en de wilde kievietsbloem. Volgens deskundigen was het tijd voor een typische Nederlandse bloem blijkens het volgende citaat van BNNVARA:

De Belgen hebben de klaproos, de Duitsers de korenbloem, de Oostenrijkers de Eidelweiss en de Finnen het lelietje-van-dalen. Bijna elk Europees land heeft een nationale bloem. Behalve Nederland! Gelukkig biedt de wilde flora van Nederland voldoende keuze. Daarom was het dus de hoogste tijd om een eigen nationale soort te kiezen.

Tromgeroffel …….en de Nederlandse bloem is geworden de Madelief. Dus de opdracht om tijdens de wandeling een madeliefje te fotograferen is dus een hele logische op deze mooie hooikoortserige zondagmorgen. Niets gevonden! Maar het is natuurlijk wel het grensgebied, dus gedijt hier de madelief wel? Nu ga tijdens het schrijven van dit stukje na of ik de Duitse Korenbloem heb gezien? Volgens mij wel, dus beste ’s Heerenbergers oppassen hè! De wandeling was overigens echt weer een WOW ervaring en bij het plantsoentje voor bij mij thuis, centraal in de Liemers, fotografeer ik wel onze nationale bloementrots.