YOLO

BUCKETLIST, GADVERDAMME

/ sprakeloosid / 5 reacties

 

Hoeveel kamers kun je behangen met alle in omloopzijnde bucketlists? Dat is een vraag die ik niet kan beantwoorden. Ik weet in ieder geval dat het gemiddelde lijstje voor de feestdagen van verwende kinderen in Westerse landen en heel slap aftreksel is van de hedonistische bucketlists. Wie heeft die onzin bedacht dat we pas gelukkig kunnen worden als we een hele lijst met rampzalige voornemens hebben uitgevoerd? Niemand wordt er beter van of jij aan een lang touw van een brug bent afgesprongen. Je gaat je goddelijke gang maar, maar laat de wereld met rust met het voornemen uit te voeren. En lul ook niet over de zeven kleuren stront die je gescheten hebt. Het is namelijk niet normaal om zoiets te doen.

Wil je met je blote gat de Kilimanjaro beklimmen omdat het zo bevrijdend is? Of er van mijn part afrollen. Vooral doen, maar geen foto’s nemen en denk vooral niet dat het statusverhogend is door er heel veel over te hebben. Geniet ervan, maar val de mensheid er niet mee lastig.

Vroeger was het volgende spreekwoord gangbaar: Eerst Napels (of Rome) zien en dan sterven. Dat was natuurlijk ook een wens voor dat je doodging, maar het was in ieder geval geen lijst. Bovendien leek het behoorlijk onbereikbaar waardoor het iets romantisch kreeg. Het onvermijdelijke sterven werd daardoor in ieder geval een sereen gebeuren. Nu moeten er hele lijsten worden afgewerkt voordat je pas aan je zielerust toe mag komen. Allerlei soorten drugs gebruiken! Doen jongens ‘You only live once’ het vergroot je prestige door je hersenen te laten afsterven of verdwaasd gedrag te vertonen door psychedelische drugs. Wat te denken om al je seksuele fantasieën te laten uitkomen, niets is te gek en het liefst nog in een realitysoap. Bestel een harem, neem een dikke vrouw van 200+ kilo of sjans met het/een lid van de Masaï of laat je afranselen op de Noordpool door een hele Eskimostam. Lekker! Yolo!!!!!!

Het kan me amper schelen wat mensen aan idioterie afgewerkt willen hebben voor dat ze het tijdelijke met het eeuwige verwisselen. Het heeft alleen iets megalomaans die hedonistische vorm van figuurlijke zelfbevlekking. Hoe buitenissiger het lijstje, des te hoger het prestige van de afwerker ervan is, tenminste zo is de verwachting. Want er moet vooral veel over geluld worden op feestjes en het werk. Heb je het al gehoord: ,,Theo loopt naar Santiago de Compostella’, maar ik ben volgend jaar van plan de route van de kinderkruistocht te gaan lopen. Kan ik die ook afstrepen van mijn Bucketlist. Dussss.” Verwachtingsvol wordt de kring rond gekeken.

Of ,,Ik neem al jaren dansles in Cuba tijdens mijn vakantie, fijn hoor, maar op mijn lijstje staat dit jaar Gambia.” De echte fijnproever weet dat zoiets op het lijstje van iedere veertigjarige single vrouw moet staan. En als je zelf je lijstje niet kunt samenstellen, dan kun je ook nog hulp krijgen, want een hijgerig prestigeus lijstje met onbereikbare bestemmingen, goddelijke prestaties of zinderende belevingen zul je moeten hebben om gelukkig te zijn. Daar kwam ik gisteren achter.

In een vlaag van ergernis over het open riool dat twitter heet, maakte ik de opmerking:

On my bucketlist (#vreselijkwoordtrouwens) –>putjesschepper worden in het mondiale open riool dat twitter heet #manwithpassion 😉

Binnen 24 uur word ik gevolgd @bucketlistorg. Zij verzekeren Discover your bucket list from over 2.9 million ideas. Inspiration for every list http://Bucketlist.org.

Ik begrijp dat voor de hedendaagse niet nadenkende mens het hebben van een bucketlist zoiets is als water en brood (kan ook op je bucketlist, want uiteraard wil je ervaren hoe het is om 40 dagen in een kerker opgesloten te worden op water en brood met alleen muizen en ratten, het kan vast en werkt ongetwijfeld heel louterend.)

Ik wil geen bucketlist, gadverdamme nee. En als ik toch een wens heb, dan zou ik graag zien voordat ik mijn ogen voor de laatste keer sluit dat het woord bucketlist niet meer gebezigd wordt, hooguit in geschiedenisboekjes waarin met afgrijzen wordt gesproken over de dwangmatige gekte van mensen aan het begin van de 21e eeuw. Bucketlist, driewerf gadverdamme.

YOLO, gadverdamme!!!

/ sprakeloosid / 2 reacties

 

Je hebt jeukopmerkingen en jeukopmerkingen. Ik zie duidelijk gradaties. Soms is het een tergend langzame opeenhoping van ergernis en in één keer denk je, gadverdamme. Heel soms zijn er uitdrukkingen die je van af het eerste moment ernstig tegenstaan. YOLO dus. You only live once, dus wat maak je je druk zult u denken. Niets is minder waar, toegegeven ik denk niet de hele dag aan die verfoeide YOLO’s denk, maar af en toe wil ik toch blijk geven van een portie intolerantie. Op dit moment wordt de ergernis veroorzaakt door de opkomst van het begrip YOLO dat naadloos aansluit bij de mismaakte staat van de Westerse samenleving. YOLO, gadverdamme.

In de wat geletterde kringen hebben ze het al vanaf de jaren negentig over het hedonistische tijdperk, dat eigenlijk al sinds de opkomst van de babyboomers als ideologische maatstaf geld, helaas. Tegenwoordig hebben we Henk Krol met zijn 50+ die over de ruggen van echte ouderen en armere bejaarden, plechtstatig de belangen van de rijke babyboomers verdedigd. Echt YOLO en ze wensen geen rekening te houden met anderen. Hedonisme pur sang.

Met YOLO beleven we de popularisering van het hedonisme. Hele volksstammen die het woord hedonisme amper kunnen uitspreken, laat staan de betekenis kunnen reproduceren, hebben instintiefmatig blijkbaar wel begrepen waar het om draait. YOLO.

Je moet alles in je leven geprobeerd hebben, want je leeft maar één keer. Lekker gek doen, niet nadenken, korte termijn doelen nastreven, geen verantwoordelijkheid nemen, meedoen met de meute dus. YOLO is een schaamlap voor een beperkt, maar onnadenkend leven. YOLO is een reden om met de schreeuwende meute mee te lopen. YOLO is bij uitstek een reden om tegen conventies te zijn, want die beknotten dat enige leven. YOLO is zelfs reden voor thrill-seeking activiteiten al laat je persoonlijkheid het absoluut niet toe met alle psychische gevolgen van dien. Lekker op vakantie in Timboektoe, terwijl je de weg naar de kerktoren van het naburige dorp eigenlijk al een hele reis vindt. Lekker drugs gebruiken en experimenteren, lekker seksen zonder grenzen omdat de media je laat geloven dat het de standaard is, bovendien: YOLO!!!!!

Het verbaast me trouwens dat de SGP jongeren hun PR machinerie niet in stelling hebben gebracht tegen YOLO met OYLT. OYLT? Ja, OYLT, Of Course You Live Twice, om het hiernamaals te promoten door een gelovig en ascetisch leven. Maar op de keeper beschouwt zijn ook de SGP-jongeren ook al besmet met YOLO. Op zaterdag zuipen en snuiven ze zich klem in hun tot bierketen omgebouwde kippeschuren, om hun OYLT gevoel met een kater in de kerk te beleven.

Het is ‘Living On The Edge’ (LOTE!) met een immer groeiend verwachtingspatroon van avontuur, hedonistische zelfverwezenlijking, gebrek aan verantwoordelijkheidsgevoel en vooral geen rekening houdend met de gevolgen voor jezelf en je medemens. Schaamteloos gedrag wordt tot norm gemaakt onder het mom: YOLO.

Ik ben niet zo zeer van de YOLO, al zou ik soms willen dat het leven een eeuwig durende vakantie is met de beschikking over genoeg geld en vrije tijd en het seksleven van een bonobo. Heel soms lijkt dat een aantrekkelijk vooruitzicht. Maar in het algemeen stel ik niet zulke hoge eisen aan het leven, al duld ik het begrip YOLO niet in mijn dagelijkse vocabulaire. Ik ben meer van de EVVAV en KWW oftewel zet je Ene Voet Voor de Andere Voet en ‘Kieken Wat het Wordt’. Misschien wat ambitieloos, het is niet anders. Tot die tijd zal ik YOLO niet hanteren. YOLO, driewerf gadverdamme.