Begrip, van de dag (64) Maatje

 

MAATJE

 

We wauwelen de hele dag door. Een stroom woorden komt uit onze strotten, betekenisloos, weinig onderhoudend of gewoon om de stilte te vullen. Communicatie noemen we dat, en we denken elkaar te begrijpen. Hoewel, als je het nieuws volgt is er ook veel onbegrip. Woorden zijn ook uiterst giftige wapens, juist omdat achter ieder woord een wereld aan ideeën en interpretaties verbonden is. In het dagelijkse gebruik denken we daar over het algemeen niet aan. We wegen niet ieder woord op een gouden schaaltje, dus we wauwelen maar raak, in het sociale verkeer, maar ook op professioneel niveau.

In andere gevallen tref je soms een woord, heel basaal vaak, en je denkt: Wat een raar woord? Gisteren bijvoorbeeld bij het voor ‘maatje’. Ik herhaal het, proef de klank en zoek naar de betekenis. Achteloos gebruik ik het om twee collega’s voor een project aan elkaar te koppelen. ‘Jullie zijn in deze zaak elkaars’ maatje. Maatje? Naast dat maatje een verkleinwoord is voor een (eenheids)maat, betekent het ook:,,iemand met wie je iets samen doet of met wie je bevriend bent”. En zie hier, in één keer ontwaar ik de overeenkomst tussen maat in rekenkundige zin en maatje in sociale zin. Ook voor vriendschappelijke, collegiale of zelfs in relationele sfeer is er sprake van een maat of maatje als er overeenkomsten zijn, eenheid is of een mate (daar is ie weer!) van gelijke (levens)verwachtingen. En passant lees ik dat Maat een Egyptische godin is, dochter van Ra. Zij is van waarheid, eendracht en gerechtigheid en heeft een belangrijke functie in het Dodenrijk. Dat neem je zomaar even mee bij de zoektocht.

Spreekwoorden en gezegdes met het woord maat erin komen best vaak voor. Voorbeelden zijn ‘de maat is vol’ oftewel het evenwicht is weg. Wat te denken over ‘geen maat weten te houden’? Dit is onbeheerst doorgaan en als je dat maar lang genoeg doet, verlies je je maatjes echt wel. Een hele mooie is ook, ‘elkaar de maat nemen’. Oordelen van een ander naar aanleiding van je eigen waarden en normen, of maten zo u wilt. Als je je hier aan schuldig maakt ben je eigenlijk een matennaaier. En als ik stil sta bij dat laatste woord vraag ik me oprecht af of de connotatie van matennaaier echt altijd wel negatief moet zijn. Maar nu denk ik te ver over woorden, dus laten we maar weer gewoon wauwelen.

Dalida/ Parole Parole

Na even een beetje mee te hebben gedaan aan mijn eigen twitterdiarree, ben ik wel weer met beide voeten op de grond. Het leven is toch eigenlijk veel te mooi voor loze woorden. Natuurlijk vind ik mijn eigen woorden het allerbelangrijkste, maar ze versterven toch in cyberspace.

Ter relativering en een stukje innerlijke contemplatie:

Parole, parole van Dalida

C’est étrange,
Je ne sais pas ce qui m’arrive ce soir,
Je te regarde comme pour la première fois.
Encore des mots toujours des mots
Les mêmes mots
Je ne sais plus comme te dire,
Rien que des mots
Mais tu es cette belle histoire d’amour…
Que je ne cesserai jamais de lire.
Des mots faciles des mots fragiles
C’était trop beau
Tu es d’hier et de demain
Bien trop beau
De toujours ma seule vérité.
Mais c’est fini le temps des rêves
Les souvenirs se fanent aussi
Quand on les oublie
Tu es comme le vent qui fait chanter les violons
Et emporte au loin le parfum des roses.
Caramels, bonbons et chocolats
Par moments, je ne te comprends pas.
Merci, pas pour moi
Mais tu peux bien les offrir à une autre
Qui aime le vent et le parfum des roses
Moi, les mots tendres enrobés de douceur
Se posent sur ma bouche mais jamais sur mon coeur
Une parole encore.
Paroles, paroles, paroles
Écoute-moi.
Paroles, paroles, paroles
Je t’en prie.
Paroles, paroles, paroles
Je te jure.
Paroles, paroles, paroles, paroles, paroles
Encore des paroles que tu sèmes au vent
Voilà mon destin te parler….
Te parler comme la première fois.
Encore des mots toujours des mots
Les mêmes mots
Comme j’aimerais que tu me comprennes.
Rien que des mots
Que tu m’écoutes au moins une fois.
Des mots magiques des mots tactiques
Qui sonnent faux
Tu es mon rêve défendu.
Oui, tellement faux
Mon seul tourment et mon unique espérance.
Rien ne t’arrête quand tu commences
Si tu savais comme j’ai envie
D’un peu de silence
Tu es pour moi la seule musique…
Qui fit danser les étoiles sur les dunes
Caramels, bonbons et chocolats
Si tu n’existais pas déjà je t’inventerais.
Merci, pas pour moi
Mais tu peux bien les ouvrir à une autre
Qui aime les étoiles sur les dunes
Moi, les mots tendres enrobés de douceur
Se posent sur ma bouche mais jamais sur mon coeur
Encore un mot juste une parole
Paroles, paroles, paroles
Écoute-moi.
Paroles, paroles, paroles
Je t’en prie.
Paroles, paroles, paroles
Je te jure.
Paroles, paroles, paroles, paroles, paroles
Encore des paroles que tu sèmes au vent
Que tu es belle!
Paroles, paroles, paroles
Que tu est belle!
Paroles, paroles, paroles
Que tu est belle!
Paroles, paroles, paroles
Que tu est belle!
Paroles, paroles, paroles, paroles, paroles
Encore des paroles que tu sèmes au vent