Begrip, van de dag (116) Buudreedner Mark

 

 

BUUDREEDNER MARK

 

Heel diep gravend in mijn geheugen, kan ik me geen enkele grap herinneren van premier Rutte. Dat is ook niet erg, humor is een glijmiddel met een ernstige en diepere laag, en dit hoeft een politicus ook niet in zijn pakket te hebben. Het helpt hooguit in het overbrengen van je visie en vergezichten. Ik herhaal, visie en vergezichten. Wel heb ik Mark Rutte vaak en veel zien lachen. Dat doet vermoeden dat hij plezier heeft in het leven. Ik gun hem al het plezier en geluk in het leven zonder meer, maar ik moet altijd zoeken waarom hij zo breed grijnst. Ik wil graag mee  lachen, want een echte droefsnoet ben ik ook niet. Ik vind bij Rutte geen humoristische aansluiting en vanavond gaat hij in navolging van de Amerikaanse president lollig zitten wezen in Correspondents’ dinner.

Laat ik voorop stellen dat ik alle na-aperij uit Amerika een aanfluiting vind. Volgens mij doen vooral de Nederlanders dat, Fransen, Duitsers en Italianen hebben blijkbaar meer intrinsieke eigenwaarde. Dus op voorhand ben ik cynisch over dit project, nog daargelaten over het gebrek aan humor en visie van onze premier. Ik ben zo’n zeikerd die Valentijn en Halloween absoluut niet vind passen in onze cultuur, dus ook de Correpondents’ dinner niet. Laten we de globalisering eerst maar op wezenlijke zaken toepassen zoals eerlijke verdeling en niet de premier als een soort buudredner op onze nationale televisie als slap aftreksel van Obama.

Dat is trouwens ook nog een dingetje, die nationale televisie en de VVD. Daar waar staatssecretaris Sander Dekker wil dat al het amusement van de publieke omroep moet verdwijnen, werkt Rutte hem tegen door zelf de pias te gaan uithangen. Of misschien weten ze inmiddels al dat het niet grappig is en dus waardig genoeg voor de publieke zender. Eigenlijk zou RTL 4 dit programma moeten oppakken in de filosofie van de VVD. Ga ik kijken? Ik denk het niet, hoewel het waarschijnlijk talk of the day zal zijn. Het enige waar ik benieuwd naar ben zijn de schrijvers van de speech. Twee komieken en een clubje ambtenaren hebben Rutte geholpen. Als daarbij Herman Finkers zou zijn, dan heb ik goede hoop. Hoewel, Rutte is een man die door al heel hard zelf te lachen in staat is iedere grap om zeep te helpen, zelf die van Finkers.

 

Open brief aan de PvdA

Beste PvdA,

In mijn open brief spreek ik alle PvdA-ers maar aan. Zij die ons vertegenwoordigen, zij die nog actief lid zijn, maar vooral ook die PvdA-ers die in 2012 nog gestemd hebben op Diederik Samsom c.s. en nu als sneeuw voor de zon zijn verdwenen volgens de opiniepeilingen. Ik ben er een van en hoef me dus niet eenzaam te voelen, we zijn immers met velen – sterker nog, ‘mijn’ groep is groter dan de groep die nog wel PvdA zegt te zullen stemmen. En toch voel ik me politiek volledig dakloos. Mijn PvdA, mijn ‘dak’, is er immers niet meer, want onder het lekkende dak van de huidige PvdA kan en wil ik niet leven. Deze open brief is in eerste instantie dan ook een exercitie voor mezelf om deze politieke dakloosheid dragelijk te maken. Een geschikt onderdak heb ik niet gevonden de afgelopen jaren, maar een terugkeer naar het oude honk in mijn stemgedrag lijkt vooralsnog en waarschijnlijk langdurig uitgesloten. Het is daar immers killer dan erbuiten. Ik vraag me trouwens af hoeveel (open) brieven de PvdA de afgelopen jaren heeft ontvangen. Het doel van deze brief is mijn zorgen uit te spreken en zoals gezegd de ongerieflijkheid van de dakloosheid te verminderen.

Mijn PvdA-curriculum

Ik ben tussen 1984 en 2012 drie keer lid geweest van de PvdA. Allereerst tijdens mijn studententijd in Nijmegen, toen ik ook actief lid was van de Jonge Socialisten. Het was spielerei en de ambitie om de stap naar de echte politiek te maken was bij mij niet aanwezig, maar een actief volger was ik wel. In de jaren negentig verwaterde het een beetje. In eerste instantie had dat met huisje-boompje-beestje-perikelen te maken, maar de twijfel nam wel toe. De neoliberale tendensen, vooral ook binnen de PvdA, maakten dat ik het bedrag van de contributie liever aan andere zaken uitgaf. Eind jaren negentig verhuisde ik naar Duiven en dacht ‘misschien een nieuw begin ook binnen de PvdA’ en meldde me weer aan als lid. Een korte periode volgde ik de lokale politiek en vergaderde zelfs mee met de raadsfractie. De twijfel bleef als het ging om landelijke sociaaldemocratische ontwikkelingen en er was maar één smoes nodig om me weer af te melden. Op het moment dat ik een aanbod kreeg om freelance (politieke) stukjes te schrijven voor het Gelders Dagblad, en later De Gelderlander. Ik maakte misbruik van dit gegeven om zogenaamd onder het mom van politieke neutraliteit in de journalistiek me weer af te melden. De werkelijke oorzaak lag natuurlijk dieper. Dat is bijna tien jaar zo gebleven en bij iedere verkiezing twijfelde ik of ik op de PvdA moest stemmen, tot zelfs in het stemhokje. Meestal heb ik dat wel gedaan, niet altijd. Het poppentheater rondom de gedoogconstructie tussen CDA-VVD en Wilders overtuigde mij dat het anders moest. Ik meldde me weer aan als lid, sterker nog, ik heb me zelfs aangemeld als kandidaat-Tweede Kamerlid. Dit was vooral een geintje, maar onder de laag van humor of grapje zit altijd een hele serieuze lading. Ik was niet beledigd niet uitverkoren te worden voor de Tweede Kamer. Wel was ik blij met de relatief goede uitslag voor de PvdA, maar tijdens de formatie kwam de teleurstelling al: Is dit waarop ik heb gestemd? Gezien de campagne was ik er niet vanuit gegaan dat de PvdA juist met de VVD in zee zou gaan – en daarbij ook nog eens haar idealen zou verkwanselen. Een mailtje om me af te melden was snel gestuurd, een reden om andermaal op de PvdA te stemmen nog niet gevonden, en ik vrees dat met mij velen er zo instaan.
Mijn twijfels, die al meer dan vijfentwintig jaar duren en inmiddels zijn omgezet in een zekerheid om de PvdA af te schrijven, maar wel op zoek te gaan naar een sociaaldemocratisch alternatief, wil ik als volgt samenvatten. Vanaf de jaren tachtig is de PvdA kampioen in het zichzelf opnieuw uitvinden. Zelfanalyse en introspectie zijn voor een politieke partij heel belangrijk. Het blijven kijken naar veranderende sociale omstandigheden vereist om te zoeken naar antwoorden op nieuwe vragen en zelfs naar nieuwe antwoorden op oude vragen. Maar iedere keer als de PvdA zichzelf opnieuw uitvond, verdween een stuk van de sociaaldemocratische idealen mét de verandering. De verankering werd losgelaten onder het mom van mee moeten bewegen met de tijdsgeest. Het gevolg, de PvdA beweegt nu wel, maar heeft geen regie meer over de richting waarin zij beweegt.

Waarom nu de open brief?

De afgelopen periode zijn er tal van aanleidingen geweest om de PvdA te wijzen op haar sociaaldemocratische verantwoordelijkheden. En ik ben me ervan bewust dat er in een coalitie, zeker met een VVD die electoraal moet sparren met het populisme van de PVV, besluiten worden genomen die me niet welgevallig zijn. Ik wil niet reageren op iedere hype, ik wil zeker ook niet meedoen met de ketelmuziek van de waan van de dag om mijn ongenoegen te uiten. Ook wil ik de PvdA, en zelfs de VVD, niet de schuld geven van de economische- en/of de bankencrisis die we sinds 2008 hebben moeten doorstaan. Ik begrijp heel goed, ondanks de prominente rol van de minister van Financiën Jeroen Dijsselbloem in de Europese crisis, dat de rol van de PvdA in dit dossier beperkt is. De huidige vluchtelingencrisis zal ik zeker niet bij de PvdA neerleggen. Er is de afgelopen periode mondiaal veel aan de hand geweest en het is te verwachten dat de onrust nog wel even aanhoudt.. Er is dus reden genoeg om een sterk sociaaldemocratisch geluid te ventileren. Ik hoor het echter niet, ik voel het niet en ik zie het niet in de Nederlandse politiek. Dit verwijt ik de PvdA. De toenemende onzichtbaarheid van de sociaaldemocratie is groot. ‘Relatief’ kleine issues zijn de aanleiding om naar de spreekwoordelijke pen te grijpen en deze open brief te schrijven. Voor mij zijn onderstaande zaken belangrijk genoeg.

1. De wijze waarop Otwin van Dijk van de PvdA heeft moeten leuren met de Wet Toegankelijkheid voor minder validen. Het betrof de ratificering van internationale verdragen die Nederland getekend heeft. Voor zoiets logisch als de weg vrij maken van het publieke domein voor rolstoelgebruikers, visueel gehandicapten en andere minder validen, was het nog spannend of coalitiepartner VVD voor zou stemmen. Uiteindelijk hebben de liberalen het wel gedaan. Met zulke vrienden heb je toch geen vijanden meer nodig?
2. De reorganisatie van de Nationale Ombudsman waarbij de kritische Kinderombudsman, Mark Dullaert, moet wijken, steekt me enorm. Dullaert zou niet passen bij de nieuwe maatschappelijke ontwikkelingen lees ik in de media. Ik denk dat de nieuwe maatschappelijke ontwikkelingen met name rondom de jeugdzorg niet passen bij de sociaaldemocratie en dat het goed is dat juist een Ombudsman hier de politiek op zou moeten wijzen. Een sociaaldemocraat zou als een wesp gestoken moeten zijn en alle middelen moeten aangrijpen zijn ongenoegen kenbaar te maken.
3. Heel recent: de politieke bemoeienis (lees: de bemoeienis van de VVD) met het omroepbestel door middel van benoemingen en misschien wel vriendjespolitiek om het relatief goedkope en pluriforme bestel definitief om zeep te helpen. Dit lijkt een eenmansactie van Sander Dekker van de VVD, maar ik hoor amper tegengeluiden bij de PvdA. Mogelijk kan de PvdA nog een aanpassing aanbrengen voordat ze onder kabinetsverantwoordelijkheid ook dit slechte besluit op haar conto kan schrijven.
4. Dit is meer een persoonlijk argument. Nu mijn ouders echt op leeftijd beginnen te geraken en een aantal zaken niet meer vanzelfsprekend is om allemaal zelf te doen, word ik geconfronteerd met de WMO die erop gericht lijkt te zijn om juist zo min mogelijk aan zorg te bieden. Het woud van instanties, keukentafelgesprekken en andere bureaucratische hindernissen is met name onder verantwoordelijkheid van de PvdA in het leven geroepen. En helaas naar het lijkt om vanzelfsprekende zorg niet meer te hoeven bieden. Het is die zelfde PvdA die het voortouw heeft genomen om thuiszorgorganisaties naar de afgrond te leiden.

Advies

Van mij hoeven de bomen niet in de hemel te reiken als het bijvoorbeeld gaat om zorg voor ouderen, maar het woord ‘vanzelfsprekend’ moet toch in veel van dit soort gevallen wel in het primaire vocabulaire van een sociaaldemocraat zitten. Dit zijn de kernwaarden van de sociaaldemocratie! Maar, ik hoor het niet, ik voel het niet en ik zie het niet.
De PvdA is verworden tot een machinerie die in het gunstigste geval de scherpe kantjes van VVD-beleid afhaalt – maar vaak lukt dat haar nog niet eens. Ik vind een dergelijke ‘ambitie’ de sociaaldemocratie onwaardig. De PvdA is toch niet bewust bezig zichzelf op te blazen vraag ik me wel eens af?
Welgemeend advies aan alle verantwoordelijke PvdA-ers in kabinet en parlement, jullie kunnen blijven wachten op betere tijden. Jullie kunnen geloven dat in het stemhokje toch nog veel spijtoptanten voor de PvdA zullen kiezen door gebrek aan alternatief. Jullie kunnen geloven, in navolging van Jan Peter Balkenende, dat na het zuur, het zoet komt. Ook ik heb immers mogen ervaren dat mijn loonzakje met een aantal tientjes beter is gevuld dit jaar, maar daarmee laat ik me niet lijmen. Het spreekwoord luidt dat je op je hoogtepunt moet stoppen, maar mijn welgemeende advies is om nu te stoppen met deze zinloze exercitie in Rutte 2, het levert slechts meer schade op. Ik weet het, het is vloeken in de kerk om nu te stoppen, want wie breekt, betaalt is de Haagse politieke logica. Maar heeft de PvdA al niet lang gebroken met de kiezer en de sociaaldemocratie? Ik denk van wel en dat veroorzaakt ook de politieke dakloosheid bij vele voormalige, zeer loyale, PvdA-stemmers.

Begrip, van de dag (97) Toegankelijkheid

 

TOEGANKELIJKHEID

 

Proef het woord toegankelijkheid maar eens goed. Spreek het langzaam uit, lettergreep voor lettergreep en sta even stil bij wat je denkt of voelt. Houdt dat gevoel vast. Ik vind het in ieder geval een mooi woord. Toegankelijkheid is in deze dagen een begrip dat speelt in de Haagse politiek en eigenlijk is dat best raar. Het gaat om de toegankelijkheid in de openbare ruimte voor minder valide medemensen. Ik zou liegen door te zeggen dat ik daar dagelijks bij stil sta, maar nu het op de politieke agenda staat, is het raar dat zoiets niet vanzelfsprekend geregeld is.

Gisteravond hoorde ik een van de initiatiefnemers Otwin van Dijk van de PvdA zeggen dat er bij nieuwbouw vaak maar weinig voor nodig is om gebouwen rolstoelvriendelijk te maken. Het is in ieder geval goedkoper dan aanpassingen achteraf te moeten aanbrengen. In de VS schijnt het allemaal veel beter geregeld te zijn, wij lopen achter. En als ik het allemaal goed begrijp heeft de VVD bijvoorbeeld daar geen moeite mee, bij dat achterlopen, en ook de SGP moet nog nadenken om het wetsvoorstel dat toegankelijkheid de norm wordt, te steunen. Onbegrijpelijk vind ik dit. Dat iedereen mee mag doen in de samenleving, ook visueel gehandicapten, rolstoelers of dove mensen, moet zich gaan nestelen in onze mindset. Bovendien heeft Nederland een VN-verdrag hierover ondertekend, dus we moeten wel.

Maar ik zou die vanzelfsprekendheid voor toegankelijkheid veel breder willen trekken. Wat doen we bij geestelijk minder validen. Die mogen wel van alles, maar de wereld wordt zo gecompliceerd dat ze door de bomen het bos niet meer zien. Het gevolg schulden, kleine misdaad of maatschappelijke uitsluiting voor de meest basale zaken en in veel gevallen permanente armoede. Of wat te denken van hulp verkrijgen voor je gehandicapte kind of je zorgbehoevende ouders bij de gemeente. Zij moeten het regelen met meer bureaucratie, meer onkunde en vooral minder geld.  Over toegankelijkheid van de participatie-samenleving gesproken. Misschien is het aardig die toegankelijkheid in ons aller mindset te krijgen voor veel meer zaken. Misschien of eigenlijk wel zeker.

Begrip, van de dag (11) Sober en rechtvaardig

SOBER EN RECHTVAARDIG

 

Het is al enkele dagen aanstaande, maar vandaag is het setje dan geboren, sober en rechtvaardig. De ultieme twee-eenheid om het kabinet een smoel te geven en de nationale eenheid te bewaren. Sober en rechtvaardig. Ik zie onze Halbe en Diederik ten einde raad het volgende compromis sluiten om eruit te komen inzake de vluchtelingencrisis. Omdat Nederland in verval dreigt te geraken, Wilders garen spint bij de chaos en de piemelotjes ego’s van de heren dusdanig groot is, moeten ze beide één woord roepen. Halbe denkt even na en zoekt naar synoniemen voor niet, niets en nada, beseffend dat zoiets niet door de beugel kan. Hij roept: , Sober!’ Maar ook Diederik moet zijn onderbuik laten spreken en zijn sociale gezicht laten gelden zonder als potverteerder te worden bestempeld. ,Euhh, Euhh…….Rechtvaardig!’ De lelijke tweeling Sober en Rechtvaardig is geboren. We schrijven 11 oktober 2015.

Het beleid is niet duidelijk, maar onze bewindslieden trekken de vluchtelingstroom tegemoet met soberheid en rechtvaardigheid. Dit wordt de kapstok voor alle gevluchte nooddruftigen. Krijgen ze nu een boterham met tevredenheid (sober) of toch maar er een plakje worst (mits niet van een varken) of moet dat juist wel voor de integratie? Geven we ze een onderdak waarmee bed, bad en brood verzekerd zijn of accepteren we dat de piramide van Maslow ook voor gevluchte medeburgers geldt. Wat is sober en wat is rechtvaardig. Vraag het een PVV-er, vraag het een demonstrant bij de Pegida-bijeenkomst in Utrecht, vraag het een vluchteling in Woerden, vraag het een hulpverlener of vrijwilliger, vraag het weet ik niet wie en er komen verschillende antwoorden. Sober en Rechtvaardig.

De eenheid in het kabinet is voor vanavond verzekerd en de woorden sober en rechtvaardig zullen als warme broodjes tevredenheid uit de monden rollen. Een ooglidcorrectie, borst- of penisvergroting zit er niet in, want niet sober. Daarentegen pleit ik voor een oogklepcorrectie van alle politici om zich daadwerkelijk met de opvang van vluchtelingen te bemoeien en laat die sober en rechtvaardig zijn, maar weet in ieder geval wat het daadwerkelijk inhoud. Ik wil toch niet mee maken dat het aantal douchebeurten een politieke discussie gaat worden van landsbelang. Is een zaterdagse douchebeurt te sober of is er pas sprake van rechtvaardigheid bij een dagelijkse verschoning?

TOPTWEET Ik laat me uitlokken tot slechts een blogje

Eerlijk is eerlijk, als beginnende tiener heb ik meegebruld met de liedjes van Het Goede Doel. België, Vriendschap en vele andere Nederlandstalige teksten. Dat was toen in, Nederlandstalige liedjes en eigenlijk is het sindsdien niet meer weggeweest. Aan helden deed ik niet, dus van mij geen poster van Henk Westbroek. Gelukkig maar, want de jaren die volgden heb ik me vaak aan hem geërgerd. Provocerend, quasi jongensachtig en hippig, maar vooral ook veel zeurend. Zijn bemoeienis met de Leefbaren, in zijn geval te Utrecht, maakte bij mij zijn populariteit niet beter. Hoeft ook niet, ik doe niet aan helden zei ik al, maar ook aan anti-helden heb ik een broertje dood. Laatst zag ik hem bij Knevel & Van de Brink. Hij was de Sjaak door een lokjongere. In zijn café Starway to Heaven, heeft de overheid een 17-jarige Vamp ingezet om Henk Westbroek een bekeuring te kunnen geven. Ze had een alcoholische versnapering besteld en dat mag niet meer.

Screenshot 2014-01-16 13.26.39

Nu ben ik al erg ontstemd door de toenemende betutteling van de overheid de laatste 10 jaar, maar lokjongeren in te gaan zetten is de limit. Henk Westbroek heeft mijn zegen in alle mogelijke procedures al weet ik niet of ze er wat aan hebben in Starway to Heaven. Derhalve vielen mij de tweets op van @Harry_Dillema waarvan ik er één van harte retweette. Deze twitteraar doet allerlei suggesties voor onze overheid om op andere beleidsterreinen nog net onschuldige burgers over de streep te trekken alsnog een misdaad te begaan. Treffend vond ik zijn voorstel om bejaarden in te zetten in een achterstandswijk om als oude-vandagen-met-joi-de-vivre-en-geld te gaan pinnen in een achterstandswijk. Ik kan nog wel enkele perverse voorbeelden van de hand doen om mensen aan te pakken, maar om nu iets te schrijven over lokkleuters maakt dit blog wat ranzig. Maar mijn verontwaardiging over de betutteling van de overheid, lokt mij ook uit tot ranzige stukjes. Ik ken echter mijn grenzen, maar ik durf te stellen dat die grenzen van gezond verstand bij de overheid ver te zoeken zijn.

De laatste uitspraak herlezend, verbaas ik me zelf heel erg. Ik zal bij deze eens een ontboezeming prijsgeven. Als twintiger en dertiger ergerde ik me altijd enorm aan dat gezeik van (meestal VVD-achtige types) over belasting en zo. Ik provoceerde dan nog wel eens dat ik erg blij was met het betalen van belastingen, want er worden toch nuttige zaken van gedaan voor ons allemaal. U hoort het al, een sociaaldemocraat in hart en nieren. En dat ben ik nog steeds, maar een passende politieke partij is er niet meer in Nederland. Heden ten dagen is mij houding naar de overheid als belastingbetaler steeds negatiever. Een PvdA in de regering die zelfs al moeite heeft om sociale rechtvaardigheid met de mond te belijden, laat staan uit te dragen. De regeringspartner VVD is al helemaal van het liberale padje door de hausse aan repressieve maatregelen en PVV-gebral van met name staatssecretaris Teeven. Lekker stoer doen voor ontevreden kiezers, maar constructief beleid voeren is er niet bij. Na de 10 jaar van Balkenende, die met de kennis van nu slechts als mild-ongeschikt bestempeld kan worden, zijn we met Rutte c.s. van de regen in de drup gekomen.

Mijn vriendschap met en voor de overheid is er niet meer, of zoals Het Goede Doel het al verwoordde, vriendschap is een illusie. Want één keer trek je de conclusie. Ik dank @harry_dillema voor de tweet want het leverde weer een blogje op in de serie TOPTWEETS.

Kakelkrant 71 Ook mijn omgeving is ernstig besmet

Zeg ik iets raars dat ondanks de afwezigheid van een confessionele meerderheid in de hedendaagse politiek, de betutteling hand over hand toeneemt in Nederland? Partijen die we Paars noemen zijn op veel fronten wel heel benepen aan het worden. Een vettaks is al een veel besproken onderwerp. We worden inderdaad met zijn allen te dik, ontegenzeggelijk waar. Maar komt dat door het vette eten of zijn heel andere oorzaken hier debet aan? Te weinig bewegen, te veel sociale media, een zittend beroep, onveilige speelplaatsen in steden en/of een te druk leven kunnen ook oorzaken zijn. Of misschien wel het voor de meesten onhaalbare beeld van dun, fit en mooi. Als we het dan toch niet kunnen waarmaken, heeft je best doen om gezond te eten ook geen zin. Nog daargelaten dat vet eten halen relatief goedkoper is dan gezond en gevarieerd koken als je er tijd voor hebt. We beginnen al aardig op de Amerikanen te lijken, waar obbesed zijn ook een armoedecomponent heeft.
2013-12-05 09.09.55

Dat de sigaret al jaren onder vuur ligt, begrijp ik heel goed. En sinds kort ook de alcohol voor minderjarigen, want nieuwe onderzoeken hebben aangetoond dat in principe de generatie van decisionmakers eigenlijk massaal hersenafwijkingen hebben. Zij mochten nog lekker ongestoord zuipen op hun zestiende, nu is dat levensgevaarlijk. Maar waarom krijg ik bijna een hartverzakking als ik daadwerkelijk geconfronteerd wordt met het bord van de NIX18 campagne op het station van mijn eigen woonplaats. Tegelijkertijd krijg ik bultjes van ergernis en ik overweeg in de DSM alle ernstige psychiatrische ziektes op te zoeken. Ik bekijk dan welke me het beste past om ongegeneerd de eerste de beste tuthola van deze regering zeer agressief te benaderen. Want met een psychiatrisch stempel heb ik in ieder geval een legitimatie om iemand helemaal stijf te schelden. Maar eigenlijk is deze campagne alleen al reden genoeg om een massale revolutie uit te schrijven in ons almachtige truttenland.

Om beslagen ten ijs te komen voor dit blog, speur ik internet af voor wat achtergrond-informatie. En als ik dan al niet boos was, dan zou ik het wel worden. De webpagina van NIX18 begint met de zinsnede:

Heel Nederland is het er over eens, onder de 18 moet je gewoon niet roken en drinken. Daarom hebben we een afspraak: de afspraak van NIX.

Wat nu heel Nederland, mij is niets gevraagd hoor! Ik krijg hier nu bultjes van. Ik ga snel naar de Quiz op de webpagina en vrees het ergste: ‘Duik terug in de tijd en ontdek hoe Nederland op een positieve manier is veranderd door afspraken over roken en drinken.’

Het enige juiste hier is dat Nederland is veranderd, maar vooral in een fundamentalistisch zeurland met een gigantisch overschot aan dominees. En als ik in het voorbij gaan van de veel te jolige website de kop van Freek de Jonge langs zie komen, stop ik ermee. Als dit zogenaamde geweten van de babyboomers zijn naam en gezicht heeft gelieerd aan deze onzin, dan is het ook onzin. En dat is dan wel een waarheid als een koe, predik ik bij deze.

In toenemende mate hebben we partijen, opiniemakers en BN-freaks die vooral zeggen hoe een ander moet leven en hoe zij de ware geest hebben gevonden om het wel goed te doen. Zij willen graag het stichtende voorbeeld geven. Het viel me de laatste tijd al op dat ik de EO zo’n aangename omroep vond. Met enige regelmaat zeg ik tegen mezelf, die Andries Knevel valt best wel mee. Nu weet ik dat Andries waarschijnlijk helemaal niet is veranderd,  de rest van zijn (linkse en liberale) omgeving is veranderd in zeer vervelende bevindelijke dominees.

Ook ik weet dat (te) veel drinken niet goed is en hoe later je er aan begint, des te beter. Zelf zal ik ook echt geen zuigeling sterke drank in zijn melk doen om hem rustig te krijgen. En een dronken bakvis van veertien is inderdaad geen verheffend gezicht, mee eens. Maar is er geen andere methode dan de zuurpruimerij in onze volksaard te blijven aanspreken? Ook ik zou willen dat ik nooit mijn eerste sigaret heb genomen. Maar met deze campagne zou ik de sigaretten desnoods opgegeten hebben om maar aan te tonen dat ik niets moet hebben van de mismaakte overheids marketeers. Hoeveel kost zo’n campagne wel niet in tijden van crisis, toenemende armoede en bezuinigingen?

Weet je wat trouwens echt ongezond is. Ouders die kinderen door geestelijke of materiële armoede zonder eten naar school sturen; Vluchtelingen zonder geldige documenten op straat te laten zwerven in de koude; lange wachtlijsten in de jeugdzorg, wachtlijsten die alleen door cosmetische en statistische manipulatie verdwijnen; of erger nog mensen gaan niet meer naar de dokter, tandarts of andere specialist door de eigen bijdrage die verplicht is gesteld. En als je dan ziek wordt, is het vast je eigen schuld. Ook daar zal te zijner tijd dan wel weer een dure campagne aan besteed worden.

Goed dus ook in de openbare ruimte in mijn eigen woonplaats ligt het besmettingsgevaar van Truttigheid 2.0 op de loer. Ik kots er op.

Een bange PvdA & een betuttelende VVD zijn uitgepolderd

Ik heb lang nagedacht over de titel van dit blog, maar beter heb ik niet in de aanbieding. Een bange PvdA & een betuttelende VVD zijn uitgepolderd was mijn werktitel, maar gaandeweg het schrijven ben ik niet op een beter idee gekomen. Sterker nog, ik denk dat dit de essentie van mijn betoog is met als onderliggende stelling. Kabinet Rutte heeft een desastreus multiplier-effect op de crisis. Het is me in dit stadium om het even over welke crisis het gaat. De stelling gaat op voor de financiële crisis, de bankencrisis, de begrotingscrisis, de woningcrisis, de zorgcrisis, van mijn part de Europese crisis en zeker ook de culturele crisis in Nederland. Het is allemaal de schuld van dit kabinet, misschien niet de oorzaak, wel de verdieping ervan.

GEEN ECONOMISCHE PRIETPRAAT

Nu ga ik geen diepgravend economisch betoog houden. Buiten het begrip multiplier dat ik uit mijn middelbare schooltijd heb opgediept, zal ik economische begrippen vermijden. Ik begrijp er immers niets meer van, maar het is een troostende gedachte dat met mij velen de economische weg kwijt zijn, inclusief parlementsleden en zelfs ministers.

De laatste dagen hoor ik steeds vaker dat Nederland net niet het ziekste jongetje van de Europese klas is. ‘Net niet’? Vorig jaar hadden we nog een te grote broek aan door Griekenland te piepelen en Spanje de foeistraf te geven. Het kan verkeren, niets zo onvoorstelbaar als de economie.

Wel of niet bezuinigen. Volgens mij al eeuw en dag een kwestie, want we mogen de crisis niet aan de volgende generatie doorgeven. Dit klinkt redelijk, heel redelijk maar wat geven we dan door aan de volgende generatie? Een land zonder zorg, een land zonder pensioenen, een land zonder goed onderwijs, maar wel met een sluitende begroting? Ik zou er voor passen. Econoom Bas Jacobs betoogde gisteren in Knevel &vdBrink dat we helemaal niet zo bang hoeven te zijn voor de middellange termijn als het gaat om het staatshuishoudboekje. Bas Jacobs is hoogleraar en omdat dit in mijn straatje past, ben ik geneigd hem volledig te geloven. Hij is trouwens niet de enige, een meerderheid van de economen lijken de bezuinigingen te kapittelen. Als leek zie ik slechts de (jeugd)werkloosheid stijgen, allerlei voorzieningen sterk in kwaliteit inboeten en de consumenten houden de hand op de knip. Een verkooppraatje van Mark Rutte heeft niet geholpen, integendeel. Als mens heeft hij zich compleet belachelijk gemaakt, als premier geeft hij het verkeerde voorbeeld. Bovendien komt dit kabinet niet met een visionair programma over allerlei vraagstukken die, zoals ik hierboven al aan heb gegeven, in een crisis zitten. Of je het nu eens bent met de ontmanteling van de hypotheek of niet, laat iets zien! Of je het onderwijs de motor van een kennismaatschappij wil laten zijn of niet, geef je mening erover en doe iets.

De mensen hebben dan bij de volgende verkiezingen iets om voor te stemmen. Zo zijn er tal van voorbeelden te noemen, waarbij de coalitiepartijen elkaar in de houtgreep hebben en naarstig op zoek zijn naar onmachtige oppositiepartijen die smullen van een dagje roem en machtswellust door in het midden te houden of zij de coalitie van harlekijn Rutte en zijn PvdA-discipelen willen steunen.

UITGEPOLDERD, PVDA MOET DAT VOELEN

Voor dat dit kabinet bruggen ging slaan, was het objectief al wel duidelijk dat van polderen geen sprake kon zijn zonder een groot verlies van je eigen electoraat. In vroeger tijden, toen Paars heel hip was, kon je met een beetje fatsoen nog stellen dat de VVD liberalen waren en de Pvda nog een zweem van sociaaldemocratie om zich heen hadden. Polderen betekende toen, een mix van beide politieke stromingen, niemand was echt tevreden, maar iedereen kon er mee leven. De huidige mix van VVD en Pvda laat een heel ander plaatje zien. Om het eens vanuit de Pvda context uit te leggen, kom ik tot de volgende conclusie:

De onverwachte verkiezingswinst van Diederik Samsom bracht de sociaaldemocraten in een ideale situatie om het eigen beleid te promoten. Ze hadden de SP medeverantwoordelijk moeten maken voor het regeringsbeleid of in ieder geval een constructieve poging daartoe moeten ondernemen. De Pvda is echter vooral bang voor de linkse praatjes van de socialisten. Toegeven, de holle retoriek van Emiel Roemer begint bijna storend te worden, maar dat had Diederik Samsom kunnen voorkomen. Hier lagen namelijk de kansen voor de Pvda, om links beleid te promoten en zich wel te kunnen onderscheiden van de anti-Europeanen van de socialisten. Want als puntje bij paaltje komt roert de SP in dezelfde zompige ontevredenheid als de PVV. De ontevredenheid wordt door dit kabinet uiteraard verder versterkt. Maar als je dan niet een front wil vormen met de SP, bedenk dan wel heel goed met wie je dan gaat polderen. VVD-ers zijn geen liberalen meer, ze ontpoppen zich in het meest gunstige geval tot een oerconservatieve partij. In een pessimistische bui zeg ik, is het gewoon de PVV-light. Samenwerken met zo’n VVD brengt de Pvda veel verder van haar idealen. Het is raar dat de illegalenkwestie tot een partijcongres moest leiden. Voor mij een reden om deze partij af te zweren en mijn lidmaatschap aan de wilgen te hangen. Maar wat dan wel?

De Pvda is vooral een partij die heel bang is voor haar eigen idealen. Slechts in verkiezingstijd worden sociaaldemocratische principes opgepoetst als ware het een mooi kerstverhaal dat op gezette tijden voorgelezen moet worden, om in de tussentijd vooral snel te vergeten.

.

VVD MUTSEN WILLEN EIGENLIJK NIET POLDEREN

Vanuit de huidige VVD-optiek was de Pvda natuurlijk geen ideale partner, maar Wilders bleek onbetrouwbaar en het CDA was gedecimeerd na de vrijages met de PVV. En hoe je je politiek moet handhaven als VVD wordt gaandeweg het politieke proces wel duidelijk. Betutteling en een grote bek zijn voor mij de kernwoorden die passen bij Mark Rutte en zijn club.

De mond is vol van vrijheid en een terugtredende overheid. De burger moet zijn eigen verantwoordelijkheid gaan pakken. Je kunt het hier mee eens zijn of niet, maar laat het dan ook zien. Een willekeurig voorbeeld, heel recent komt uit de VVD-koker weer zo’n antivrijheidsstandpunt met betrekking tot thuisonderwijs. De VVD wil bij monde van staatssecretaris Dekker het thuisonderwijs verbieden. Bijna in de hele westerse wereld kan het, hier niet. Wat je er ook van vind, het straalt weinig vertrouwen uit naar de individuele burger die zo hoog in het vaandel staat bij de voormalige liberalen. Integendeel, het zegt eigenlijk: ‘Zoek het zelf maar uit, maar je moet je wel houden aan onze betuttelende regels en voorwaarden.’

In toenemende mate is het hele overheidsapparaat, de zorg, het onderwijs en vele andere sectoren op deze wijze georganiseerd. Naast individuen, krijgen ook veel organisaties zogenaamde eigen (budget)verantwoordelijk, maar zijn gebonden aan betuttelende normen of bindende productie-afspraken die veel weg hebben van een vijfjaren plan onder de sovjets. Het hele Nederlandse privatiseringsgebeuren lijkt hierop te zijn afgestemd en de logheid van het overheidsapparaat neemt toe. Individuele vrijheid is een groot goed aldus de VVD, maar moet immers sterk gereguleerd worden middels protocollen, controle en rationalisaties om de protocollen en controles te kunnen naleven. Zo kunnen scholen en ziekenhuizen failliet worden verklaard. Wanneer volgt een grote stad? Waarschijnlijk binnen twee jaar nadat de hele zorg bij gemeentes komt te liggen. Zij zullen met minder geld hetzelfde moeten realiseren. Zij zullen de zorg gaan inkopen bij allerlei hulpverleningsinstanties die zich moeten vermarkten om hun voortbestaan te waarborgen. Hoeveel mankracht zit hier niet in dat ook aan daadwerkelijke zorg besteed kan worden.

De VVD is helemaal geen liberale partij, maar een managerspartij die vooral wil beheersen en daarmee iedere individuele vrijheid opslokt en vooral geen zicht heeft op wat er zich daadwerkelijk in de maatschappij afspeelt.

HET GELIJK VAN WILLEM VAN ORANJE

Onwillekeurig moet ik denken aan de beroemde uitspraak van Willem van Oranje: “Mijn God, mijn God, heb medelijden met mij en met dit arme volk” In dit geval hoeft u als lezer geen medelijden met mij als blogger te hebben, nadat ik mijn ‘the world according to.…..af heb, zak ik lekker weg in mijn lethargische stemming. Een hittegolf staat voor de deur, dus wat zal ik me druk maken. Bovendien is het typisch dat in Nederland bij crisissen de conservatieve tendensen toenemen, terwijl in veel andere landen het extremisme in tijden van crisis alle kanten uit kan gaan. Het lijkt wel of het in onze volksaard zit dat we de pijn lijdzaam moeten gaan verdragen als een staf van God, of in ieder geval dat het logisch is dat de gesel van de markt niet bestreden kan worden. Tenminste zo uiten de bange PvdA en de betuttelende VVD zich in dit kabinet. Maar als arm Nederlands volk weten wij het ook niet. De PVV is immers weer de grootste in de peilingen, maar deze partij is nog nooit op een constructief idee betrapt, maar weet slechts goed gebruik te maken van de onvrede in de samenleving. Mochten zij echte macht krijgen, dan zullen de woorden van Willem van Oranje pas echt gaan herleven. In dat geval mag u als lezer ook met mij als blogger medelijden hebben. De SP groeit, maar nimmer zullen zij met hun a-historische standpunten met betrekking tot Europa en hun beperkte solidariteit van slechts binnen de eigen landsgrenzen, de grootste worden. Ook in dat geval roep ik Willem er weer bij. Ondertussen doet dit kabinet niets en laat zien geen visie te hebben voor de toekomst. Iedere visie lijkt bij voorbaat al de grond in te worden geboord door vermeende electorale gevolgen.

De VVD en Pvda zijn echt uitgepolderd, maar als ze dat gaan toegeven, zullen ze zichzelf mogen opheffen of in ieder geval voor de komende tien jaar genoegen moeten nemen met een marginale rol in de politiek aan de rafelranden van de wereldorde. En wij, het arme volk zullen onze wonden likken.

 

Niet strafbaar bericht van een legale PvdA’er

Ik zal maar met de deur in huis vallen, ik ben me een PvdA’er van lik-mijn-vestje. Jarenlang was ik lid, tot dat het Paars van de jaren negentig me een wel heel flets gevoel gaf van wat in mijn ogen sociaaldemocratie moest zijn. In het stemhokje ben ik sindsdien wel eens vreemdgegaan met Femke (Halsema) of Jan Marijnissen, echter dat is ook niet echt mijn cup-of-tea. Bij de meest recente verkiezingen heb ik de stoute schoenen weer aangetrokken. Ik ben lid geworden en voor de gein meteen maar gesolliciteerd voor een baantje onder leiding van Diederik. Ik ben afgewezen, al weet ik niet precies op grond waarvan, er waren vast betere kandidaten en misschien hadden ze wel gelijk. Zeker met de kennis van nu, want zou ik meteen een PvdA-dissident zijn geworden.

To be or not to be (illegal), that’s the question.

Bij het prilste congres bleken de leden en het partijkader van de PvdA mijlenver uit elkaar te staan over de legitimiteit van het kabinetsbesluit illegaliteit strafbaar te stellen. En Diederik Samsom lult zich nu de blaren op zijn tong om alle gelederen weer op één lijn te brengen. Als ik de berichtgeving zo hoor bij de verschillende bijeenkomsten, lijkt hem dat nog te lukken ook. Eigenlijk zou ik mijn stem moeten gebruiken om morgen (zondag 12 mei 2012) te gaan stemmen op het ingelaste partijcongres. Maar het is Moederdag, ik zei al ‘ik ben een PvdA’er van lik-mijn-vestje’. En als ik niet door mijn rug was gegaan, zat ik met mijn broer bij Feyenoord-NAC, dus schrijf ik mijn noden maar op mijn blogje.

Polderen

Wij, als leden van de PvdA, dienen te begrijpen wat polderen is en dat compromissen sluiten nu eenmaal noodzakelijk is voor een werkbare regering in Nederland. En dat is ook heel logisch, want zonder compromissen zou de PvdA een blauwdruk kunnen maken van gestaalde vakbondstaal en de VVD zal Nederland veranderen in één grote onderneming met welvaart voor de few.

Polderen maakt grote groepen in Nederland drammerig ontevreden, maar ze zien voldoende van hun standpunten terug. Een partij moet het dan wel heel slecht doen, willen ze hun compromissen vertaald zien in een zeer slechte verkiezingsuitslag. Zo is het jarenlang gegaan en zo zal het in principe moeten blijven gaan zolang er geen meerderheidspartij is. We zien de laatste tien jaar echter wel grote afstraffingen voor de verschillende partijen en de PvdA is zo’n partij die een aantal klappen heeft gekregen. Niet altijd terecht, maar ik voorzie bij de strafbaarstelling van illegaliteit wel weer een forse verkiezingsnederlaag in het verschiet. Voor mezelf zou het mogelijk een klein financieel voordeeltje opleveren, want de contributie hoef ik niet meer te betalen, want van zo’n club wil ik geen deel uitmaken. En zoals gezegd, al zitten er ook voordelen aan, aldus Samsom, als een optel- en aftreksom wordt gemaakt van alle samenhangende besluiten (kinderpardon bijv.) Maar wat is dan de waarden van je principes? Hoe normerend moet je jezelf in de spiegel kijken bij het strafbaar stellen van illegaliteit? Kun je daarmee leven? Ik in ieder geval niet, want deze polderuitslag lust ik niet.

Polder je mee of niet.

Het poldermechanisme is al zo oud als de weg naar Rome, of in ieder geval bijna, want waren het niet de voorlopers van de huidige waterschappen aan het einde van de Middeleeuwen die noodgedwongen moesten polderen om tot kloeke besluiten te komen? Polderen zit ons in het bloed en dat is juist de reden waarom dit zo’n slechte polderuitslag is. En ik denk te weten hoe dit komt. Je moet je namelijk heel goed realiseren met wie je poldert.

Laat ik voorop stellen dat het huidige Paars niet het Paars is van de jaren negentig uit de vorige eeuw. Dat heeft niets te maken met de afwezigheid van D66. Dat heeft vooral te maken met de samenstelling van de huidige regeringspolderaars.

Om te beginnen, de PvdA was in de jaren negentig natuurlijk zeer flets sociaaldemocratisch. Ze hebben het laatste decennium niet voor niets electorale verliezen geleden. In het meest gunstige geval zou je kunnen stellen dat in de praktijk de PvdA nog net zo flets is, al belijden ze met de mond dat ze terug willen naar vaste sociaaldemocratische principes. Bijvoorbeeld door groepen mensen te criminaliseren? Maar de PvdA is niet het grootste oorzaak van het slechte poldersoepje, al krijgen ze er wel de meeste problemen mee. De identiteit van de VVD is vooral de oorzaak van een stinkende en zompige polderprut op dit beleidsdossier van de Vreemdelingenwet. Want beseft de PvdA niet dat zij niet meer met de liberalen in een regering zitten. Sinds de opkomst van de partij van Geert Wilders worden deze partij al jaren lang begiftigd met de xenofobische ideeën van Geert Wilders. Of de VVD dit nu doet uit gemakzucht, gebrek aan liberale inborst of uit electoraal strategische overweging, dat mogen ze daar zelf uitzoeken. Een feit is dat de PvdA hier te weinig van doordrongen is en zoals nu geconfronteerd wordt met een gedrocht dat heel ver van de eigen principes afstaat. Tenminste dat zou het moeten staan.

En wat als de PvdA zich electoraal net zoveel zou aantrekken van de SP en hun gepeperde uitspraken vanuit de oppositiebanken? Dan durf ik er om te wedden dat er helemaal geen tweede kabinet Rutte zou zijn geweest met de PvdA.

Water bij de wijn

Polderen is water bij de wijn, maar niet een paar druppels wijn toevoegen en dan oreren dat je dronken bent van het sociaaldemocratische goedje dat we een regeerakkoord noemen, zeker niet op dit dossier. Principes zijn wat mij betreft heilig, zonder meteen tot fundamentalistische retoriek over te gaan. Ik besef terdege dat de economische constellatie van Nederland (en Europa) niet van dien aard is dat we een kabinetscrisis moeten riskeren. In deze ben ik het eens met Diederik Samsom. Maar wat is er mis mee om ook opkabinetsniveau te beslissen dat je het met elkaar eens bent om het over dit punt oneens te zijn. Laat de voltallige Tweede Kamer dan op dit punt beslissen wat er moet gebeuren op dit beleidsterrein. Je kunt dan ‘verliezen’ qua meerderheid, maar je verliest dan niet je waardigheid en geloofwaardigheid. Dat begrijpt een gemiddelde kiezer echt wel. (Fictief: Je vraagt aan een meeregerende ChristenUnie toch ook niet of ze abortus (een beetje) willen toestaan?)

Zijn er alternatieven?

Ik begon mijn betoog met enige zelfkennis dat ik een sociaaldemocraat van niets ben. Of beter gezegd een PvdA’er van niets. Sociaaldemocratie is in mijn beleving een groot goed in Nederland, maar weer laat de PvdA me weer ernstig twijfelen in hun geloofwaardigheid. Maar zijn er alternatieven in het huidige politieke spectrum, met mijn sociaaldemocratische achtergrond als uitgangspunt?

Nee, want als ik nu een aantal ‘verwante’ partijen de revue laat passeren kom ik tot de volgende slotsom:

D66: Nog meer water bij de wijn.

GL: Crypto liberalen met een groene marketing om hun elitaire grachtengordelgeurtje te verdoezelen.

SP: Pretenderend het sociaaldemocratische gedachtegoed te hebben overgenomen, maar heel snel om te vormen tot een licht xenofobisch kneutersocialisme dat blind is voor de mondiale veranderingen.

50+: Ik heb de leeftijd (nog) niet, maar ik ben zeker niet genegen om gemiddeld de meest gefortuneerde generatie te ondersteunen die de echte ouderen slechts misbruiken om hun eigen bevoorrechte positie te handhaven. Tegen de tijd dat ik 75+ ben, hebben ze daadwerkelijk hun hele leven lang het meest uit de ruif gevreten.

Ik zie geen alternatieven, al ken ik het partijprogramma van Mens & Spirit niet. Alleen om de naam is er dus nog een uitvlucht mogelijk. Echter ik hoop dat het PvdA-congres morgen tot de juiste beslissing komt.

Sprakeloos Blogger Speakers corner 3: Oorverdovende misantropie met kerst

 

Gelukkig moet ik maandag 24 december werken. De ‘finishing touch’ van de kerstinkopen is voor mijn wederhelft. Ik benijd haar niet. Maar goed, ik mocht vandaag en gisteren het bulkwerk doen. Ik doe de boodschappen het liefst, maar vandaag lukte dat niet. Even na twaalf uur vocht ik om een parkeerplaats om vervolgens in een karretjespolonaise de plaatselijke grootgrutter in te gaan. Heel irritant, maar als al die koeiekoppen zich tijdens de inkoop van hun ladingen calorieën die polonaise vasthielden, dan zou mijn misantropie niet zo’n enorme boost hebben genomen. Nu dus wel. Eenmaal voorbij de elektronische klapdeurtjes verandert de winkel in een complete anarchistische bende. Meteen al bij de groente-afdeling ontspinnen zich discussies tussen hoogst ontvlambare stellen over welke groente bij hun rollade gegeten moet worden. ‘Had dat thuis even afgekaart en op een briefje geschreven’ denk ik dan. Een ouderwets briefje is trouwens ook zo iets dat nog maar weinig mensen meenemen. De in te kopen overdaad moet allemaal op hun smartphone gedropt worden. Als een 16 jarige bakvis nu even snel kijkt op haar mobiele speeltje is er niets aan de hand. Dat gaat al lopende. Nee het zijn van die overjarige meno (en soms peno)pauzers die, zoekend naar hun leesbril, midden op het gangpad de kerstingrediënten nog nalopen op een speeltje dat ze ternauwernood begrijpen. Schuin over de hippe brilletjes wordt er geërgerd gekeken naar de rennende kinderen die te hard tegen hun karretje aanlopen. ‘Rot toch op oude taart’ denk ik dan. Het is inderdaad irritant dat jengelende onopgevoede kroost. ‘Maar zo’n takketeef stuwt mijn tollerantie-intolleratie tot ongekende hoogte’. Ik zei u al, de misantropie groeit als kool bij mij.

Terwijl de zoetgevooisde ‘Serious Request’ onderbroeken humor te nadrukkelijk op de achtergrond door de luidsprekers komt, pak ik snel mijn boodschappen in. Kan mij het schelen dat een paar meisjes uit Nijverdal met hun heitje voor karweitje actie €20, – heeft opgehaald voor het goede doel. Ik ben bezig met een heidens karwei en dat is de menselijke maat te houden in het gekkenhuis bij de plaatselijke grutter. ‘Fijne feestdagen’ zegt het alleraardigste kassameisje. Met moeite pers ik er nog uit dat ik haar ook het allerbeste is gun. Wat is dat toch met kerst samen te moeten zijn, terwijl bij mij alle signalen staan op ‘blijf-bij-mij-uit-de-buurt, ik-heb-een-pesthekel-aan-mensen-en-als-je-me-irriteert-ben-jij-de-klos’. Kerst zou een tijd van pure introspectie moeten zijn en niet van gezelligheid.

Tot overmaat van ramp zegt een dame van Oost-Europese komaf mij buiten vriendelijk gedag. Ze leurt met een krantje, maar eigenlijk wil ze gewoon geld. Deze ochtend is ze neergezet door een van haar Roma filiaalbazen die een eind verderop een paar valse noten speelt op een accordeon. Dit zijn dus de mensen die met de botte hersens van een gemiddelde VVD minister potentiële illegalen zijn. Tja, zo misantropisch ben ik dan nog net niet. Want zeg eens eerlijk, welk mens is nu illegaal? Zou kindje Jezus, met de normen en waarden van het hedendaagse Nederland een illegaal zijn geweest? Een interessante kwestie in deze dagen. We weten allemaal dat Jezus op latere leeftijd een hippie was, maar misschien ook wel een illegaal kind al dan niet geworteld. Met een venijnige grimas tast ik in mijn broekzak. Ik geef mijn vijftig cent van het karretje. Meer heb ik ook niet bij me. Al mijn ingehouden agressie richt zich nu op de bedenkers van vermeende illegaliteit van hulpeloze mensen uit Somalië, Irak of welke landen dan ook in de wereld. Een lekkere kerstgedachte waar ik niet vrolijk van wordt. Zo zal ik mijn zieleheil even wegspoelen met een SMS naar de jongens van ‘Serious Request’, een paar grijpstuivers voor het goede doel. Dat is Nederland anno nu. Soms zou je toch hopen dat die Maya’s iets nauwkeuriger waren geweest met hun kalenderberekeningen. Dan had ik het hedendaagse ‘mededogen’ en onmetelijke kooplust van vandaag niet hoeven te ervaren. Maar ja……….Fijne feestdagen.

Radiostilte vereist passende muziekjes

Radiostilte, dat is de beste remedie voor het welslagen van de formatiebesprekingen tussen VVD en PvdA. Misschien hebben ze gelijk, want als we er met ons allen tegen aan gaan bemoeien, wordt het helemaal niets. Maar radiostilte is natuurlijk ook meteen zo oorverdovend niets. Zo goed als bijvoorbeeld John Cage dat voor 4.33 minuten kan, zal wel niet lukken. Ik stel voor dat als we naar ‘Den Haag’ bellen om kennis te nemen van de voortgang van de besprekingen, dat we in ieder geval gefêteerd worden op een muziekje om de tijd op het antwoord te overbruggen. En dan voor iedereen wat wils uiteraard.

 

De koningin heeft onlangs al onverwacht bezoek gehad, maar of ze daar iets mee opschoot is de vraag. We weten het niet, maar ook zij zal volgens de Tweede Kamer gewoon op haar beurt moeten wachten en met thee en mariakaakjes klaar staan voor onverwachte visite. Het is voor haar een totaal andere rol die ze gewend is dat afwachten. Misschien is ze beledigd en er stil van geworden, misschien geeft het haar intrinsieke rust.

Voor de nieuwsgierige VVD-ers adviseer ik een instrumentaal nummertje om alvast te wennen aan het rode gevaar. Tekstueel zijn ze vast nog niet toe aan de oproep dat alle verworpenen der Aarde wakker moeten worden. Hoe anders zijn de gevoelens bij de PvdA, altijd al een probleem tussen hart en hoofd. Leek het aanvankelijk dat de sociaaldemocraten zich met de echte socialisten moesten mengen, nu zijn ze weer gelukkig zonder hen. Ondertussen rijst de vraag bij Emiel Roemer en de zijnen of ze toch niet meer richting Europa moesten kijken, want solidariteit betekent ook medeleven met de Spaanse jongeren, de Griekse schooljuf en de Portugese fabrieksarbeider en boer. Dat anti-Europese geluid is ze opgebroken.

Geert Wilders en zijn aanhang kunnen zich wentelen in hun anti-establishment gevoel, maar het heeft weinig zoden aan de Hollandse dijk gezet. Als zij ‘Den Haag’ bellen kunnen ze zich troosten met de gedachte dat ze het op hun eigen wijze hebben gedaan. Dat dan weer wel.

Bij het CDA zijn ze andermaal toe aan vernieuwing, herijking dan wel herbronnen. Ze moeten zich gaan richten op nieuwe groepen met nieuwe muziek, maar het mag niet te ver van de oude christelijke bron. Een alternatief Ave Maria kunnen ze beluisteren bij hun telefoontje naar Den Haag. Voorlopig geen pluche voor hen, dus zullen ze moeten wennen aan het feit dat de radiostilte ook voor hen geldt. De ChristenUnie mag van hetzelfde muziekje genieten, want hoe verschillend zijn ze nu daadwerkelijk, ze putten immers uit dezelfde bron. Heel anders is het gesteld met de SGP. Voor hen een alternatief dat weinigen echt zal smaken, ze verkrachten immers de menselijke waarden en normen.

Voor de talrijke babyboomers die zich hebben verenigd in de 50+ partij van Henk Krol zou er nog een heuse babyboom-ballade gemaakt moeten worden. Ze koketteren op te komen voor de ‘ouwe taaies‘ van ons land, niets is minder waar. Het is een belangenorganisatie voor die generatie die het macro-economisch het beste voor elkaar heeft, terwijl ze op moralistische wijze hun ouderwetse linkse gelijk blijven prediken. 50+ is er vooral voor om de zon in het eigen tuintje te laten schijnen terwijl elders de donderwolken zich samenpakken. GroenLinks zal vooral genoegen moeten nemen met hun Calimero-positie en de Partij voor de Dieren mogen wat mij betreft de illusie warm houden dat ze daadwerkelijk de wereld hebben veranderd. Maar niet heus, want om ze te pesten laat ik ze graag aan de telefoon wachten met de gebeurtenissen rondom Marietje.

We zullen ons moeten vermaken tot die tijd, het leven gaat door en ieder luistert naar zijn eigen liedje. We doen onze boodschapjes, al worden ze steeds duurder en zoeken we massaal naar alternatieven om het huishoudboekje kloppend te houden, ook op micro-niveau. Ondertussen dansen de PvdA en de VVD hun bizarre dans en Mark Rutte moet zich mogelijk opmaken een andere Harlelijnskop op te zetten. We hopen allen op een klip en klaar regereerakkoord voor al die miljoenen Nederlanders. Want we moeten uiteindelijk toch samen verder, hand in hand.

HEB JE ALTERNATIEVEN, LAAT HET GEWOON WETEN. LAAT EEN REACTIE ACHTER HIERONDER OF OP TWITTER @sprakeloosID. WE ZULLEN NOG WEL EVEN MOETEN GENIETEN VAN DE RADIOSTILTE, DUS TELEFOONMUZIEKJES ZIJN VOORLOPIG NOG WELKOM. IK PAS ZE GEWOON IN BIJ DE TELEFOONMUZIEKJES HIERBOVEN.

De eerste suggesties zijn verwerkt. Aad Verbaast kwam met John Cage en zijn 4.33. Het summum van radiostilte. Via twitter kwam @Tikkie_Terug met ‘Het is stil in mij’ van VanDikhout. Zelf bracht mij dat ook nog bij Hand in Hand Kameraden.