34. RIJKDOM IN MIJN TUIN uit de serie de kabbelende 100

Sommige zaken lukken niet, hoe hard je ook je best doet. Andere gaan vanzelf, zo is het leven. En zo is het ook in de tuin. Zorgvuldig gezaaide bloembedjes voor vlinders en bijen komen voorlopig moeizaam uit de grond, andere planten kunnen verwaarloosd worden en zonder enige aanleiding zijn ze groot en aanwezig. Vraag me niet waarom, maar mijn lupinus polyphyllus, vorig jaar geplant, heeft maximaal gebruik gemaakt van de zachte winter. Terwijl zijn tweelingbroertje een kleine twee meter verderop met drie kleine knopjes en nog lang niet de helft van de omvang een zieltogend bestaan lijkt te leiden, is zijn grote broer magistraal aanwezig in de voorjaarstuin die nog lang niet op zijn hoogtepunt is. De lupinus is dat wel. Met zijn mannelijke agressieve uitstraling punten de langwerpige bloemen zeer aanwezig naar de hemel. Ze stralen kracht en een vanzelfsprekendheid uit. Andere planten durven bijna niet meer te komen.

2014-05-20 20.00.27
En eerlijk hoor, ik heb ze geen extra mest, water of andere kunstmatige middelen toegediend, ze zijn helemaal clean. Ook geen goji bessen of chia zaad is er aan te pas gekomen om de lupines tot extreme wasdom te laten komen. Als dat zou helpen, dan had ik het zelf dat superfood natuurlijk ook al lang genomen. om arrogant naar de hemel te wijzen. Ik weet niet waar ik het aan verdiend heb, maar mijn veronachtzaamheid heeft klaarblijkelijk een tegenreactie opgeleverd van nadrukkelijke manifestatie. Voorlopig geniet ik er maar van. Maar heel stiekem denk ik dat na de zomer ook voor de lupines de aftakeling gaat beginnen en met die langzame verdorring zullen er slechts grote zaden overblijven herinner ik me uit voorgaande jaren. En met die zaden ga ik rijk worden, heel rijk, want ik zal ze planten en er zullen sterke nakomelingen komen, hele sterke nakomelingen. Met zijn allen zullen ze met hun pontificale rijkdom naar de blauwe lucht wijzen en nieuwe sterke zaden afgeven. En zal ik u vertellen, een goed bewaard geheim, Noord-Amerikaanse indianen gebruikten de zaden als een natuurlijk afrodisiacum. Niet doorvertellen, maar er is in de slipstream van de superfoods goud geld met te verdienen. Ik ga rijk worden van mijn eigen tuintje, het geld ligt gewoon op straat. Voorlopig verwaarloos ik de planten met zorg, want dat is het allerbeste voor ze. Gewoon geen aandacht besteden aan dat plantaardige machogedrag, daar worden ze week van en dan is het afgelopen met mijn goudmijn.

De Haan van Avessadas

Wie heeft er tegenwoordig nog boerenroots? Mijn voorouders zijn uiteindelijk allemaal plattelanders, want in tegenstelling tot velen die beweren adellijk bloed te hebben, ben ik van eenvoudige afkomst. En het feit dat ik in Raalte ben opgegroeid, heeft als voordeel dat ik weet dat melk uit een koe komt en kippen eieren leggen, maar dat maakt mij nog geen boer. Dus ook ik moet erg wennen aan een kraaiende haan en nog wel op vakantie.

We bewoonden een prachtig huis in de buitengebieden van Noord-Portugal, zo’n 45 kilometer ten oosten van Porto. Weinig directe buren, maar vlak bij ons een oud Portugees echtpaar met een varken, een paar honden, kleinschalige druiventeelt en een paar kippen. En bij die kippen hoort een haan. Bij de dageraad doet hij trouw zijn plicht en menig ochtend worden we even wakker. Meestal slapen we uiteindelijk wel verder, want de haan is gelukkig geen echte repeteerhaan. Eén keer ging hij wel lang door, sloegen de honden aan en greep de buurvrouw met haar welluidende stem in. Een beetje reuring, maar dat is de charme van het Portugese platteland.

Er was echter ook een nadrukkelijke afwijking in het kraaigedrag van de haan. Op zaterdag, we lagen amper in bed, kwam een heel zwak keelgeluid van het erf van de buren. Het klonk vreemd, maar het was onmiskenbaar de haan met een heel afgetrokken geluidje. Wat is er aan de hand, moeten we ons zorgen maken en in ons beste Portugees de buren waarschuwen? Na een paar minuten nog een keer. We wisten het zeker, dit was beslist geen victorie kraaien, hoewel het zaterdagavond was. Misschien had hij wel grote nood en mocht hij er niet op. Dat deed me denken aan een Brabants mopje dat ik al meer dan twintig jaar geleden hoorde. Wat is nog erger dan ‘mugge’? Het antwoord is: ‘Nie mugge.’ Misschien had de haan er wel last van aan zijn zielige geluid te horen. Of had hij zojuist zijn verplichte zaterdagavond gangbang afgewerkt. Geheel uitgeput kon hij nog net zijn mannelijkheid de Portugese nacht in kraaien. Als derde optie bedenk ik dat de haan zijn libido kwijt was en pinnige verwijten kreeg van de dames om hem heen. Vrouwen kunnen hard zijn, kukelde hij waarschijnlijk. Ik weet niet hoe het met de Sire-spotjes voor hanen is gesteld, maar mogelijk geeft het soelaas voor het beest, want ook hij is vast niet de enige.

Ik sukkel weg met de gedachte dat het boerenleven ingewikkelder is, ook in Portugal. Ik begrijp niet wat de haan dwars zit, maar laat ie mij er niet mee dwarszitten.

Moeten we ineens porno kijken?

 

Soms zijn er van die berichten die mijn wereldbeeld totaal in verwarring brengen. Laatst was er weer zo’n flits op de radio. ‘Porno kijken is goed voor de aanmaak van dopamine en daarmee testosteron’. Viagra is een onnodige toevoeging aan het dieet van de man die minder kan en/of meer wil. Een uurtje porno kijken op het internet heeft dezelfde uitwerking op de testosteronspiegel. Dus de makers van viagra voeren de komende jaren slechts een achterhoede gevecht. Porno is namelijk in grote hoeveelheden zonder al te veel moeite op het internet te vinden.

Dat staat dan haaks op de bevindingen van psychologen die beweren dat er ook zoiets als porno-impotentie bestaat. De overvloed, het onrealistische sexgebeuren dat door de gemiddelde mens niet is na te bootsen, kan alleen maar tot enorme teleurstellingen leiden. En dan hebben we het nog niet over de volmaakte vrouwenlichamen, al dan niet geholpen door de plastische chirurgie, of mannen met jannen van minstens ‘7 inches or more’.

En alsof dat nog niet genoeg is, ook het feministische gedachtegoed uit de zeventiger jaren heeft, al dan niet geholpen door onze calvinistische inslag, geleid tot een ambivalente verhouding ten aanzien van sex in het algemeen en pornografie in het bijzonder. Daarom kijken we het op internet, volgens onderzoeken, massaal. Natuurlijk wel heimelijk, mannen iets meer dan vrouwen. En mochten we de schaamte voorbij zijn en we bekijken het publiekelijk, dan zijn we of geobsedeerd, of viespeuken. Tenzij we kunstminnend zijn, want dan heet het geen porno meer, maar wordt er een maatschappelijk statement gemaakt.

Echter nu met de nieuwe wetenschappelijke gegevens moet porno in een heel ander daglicht gezien worden. Het is goed voor je libido en daarmee goed voor je relatie zoals we in het actuele spotje over libidoklachten moeten geloven. Bovendien houdt het de apotheek buiten de deur, hetgeen ook goed is voor de staatskas en in ieder geval zal je Spamfilter minder overuren hoeven te maken.

In hetzelfde bericht wordt echter ook gewag gemaakt van acties die je niet moet doen. Je kinderen knuffelen is absoluut schadelijk voor je dopamine aanmaak, dus dat is uit den boze. Houd je kinderen dus vooral op afstand.

In verwarring lees ik het bericht na op internet. Ik vraag me dan altijd af welke machten het onderzoek gefinancierd hebben. Zou de porno-industrie om gelden verlegen zitten en hiermee nieuwe bronnen willen aanboren? Of in het geval van porno-impotentie, zou het een stevige feministische kliek paarse tuinbroeken zijn in nauwe samenwerking met christelijke partijen die ons doen laten geloven dat porno je potentie verdrijft?

Ik weet het echt niet. Het is zomaar een berichtje dat ik met u wil delen en ik ga over tot de orde van de dag, ik ga verder met ……….bloggen.