Peinzen aan de keukentafel met een kop koffie boven de krant, al het wereldleed gecomprimeerd in één mensenhoofd! Kent u dat zou dominee Gremdaat zeggen? Ik kan dat volmondig beamen. Zo lees ik bijvoorbeeld dat het economisch beter gaat en dat onze coalitie-partijen een vrijage aangaan met alle gewilligen in ons Polderland om de belastinghervorming erdoor te krijgen. We gaan er in 2016 minimaal €800, – op vooruit. Het is me een feest, dolletjes! De cijfermeesters zullen dat wel kloppend maken voor 2016, daar twijfel ik niet aan. Maar economen hebben zo’n slecht kompas voor de toekomst en al helemaal geen gevoel voor de geschiedenis, maar dit terzijde. Kijken ze wel naar het heden? Aan de keukentafel zie ik allemaal beren op de weg, om te beginnen met de Russische Beer.
GEVAAR UIT HET OOSTEN
Hoe zou je dat anders moeten omschrijven? De Russen hebben het vast over het gevaar uit het Westen. Neem het ze eens kwalijk, maar mijn keukentafel staat nu eenmaal in het Westen. De hoogstaande Russische literatuur ten spijt, maar gechargeerd vinden we toch stiekem dat de communisten de Russen uit het feodale tijdperk hebben gehaald. Dit is niet volledig gelukt en onder Poetin vervallen ze weer terug naar de hun bekende mechanismes van horigheid en gehoorzamend aan maffialeider Vladimir. Zo kunnen we ons vijandsbeeld tenminste koesteren met de oorlogen in de Kaukasus, de inname van de Krim en de Russische ondersteuning van rebellen in de oostelijke Oekraïne. Wat we ook van ze mogen vinden, ze hebben wel hun mannetjes in de ruimte gestuurd en zijn in het bezit van gevaarlijke oorlogsraketten. En die beloven ze bovendien te gaan vernieuwen tegen de imperialisten uit het Westen. Op hun beurt sturen die wapens naar de Oekraïne, steunen groepen vrijwilligers in Polen en de Baltische staten verwelkomen de NATO strijdkracht, althans dat deel dat niet Russisch is. Onderzeeboten worden in de Oostzee waargenomen door de Scandinaviërs en de Finnen zijn bezig 900.000 militairen in te schrijven, voor het ooit zo ver mocht komen. Ondertussen boycotten we Russische producten om in ieder geval de economische oorlogsvoering niet te verliezen en natuurlijk om onze Oekraïense vrienden te helpen. Europese VVD-parlementariërs hadden immers beloofd dat Kiev nergens bang voor hoeft te zijn. Trouwens het gerucht gaat dat de boycot de zoon van de Amerikaanse vicepresident Bidon al miljarden heeft opgeleverd door de winning van schaliegas in de Oekraïne en laat het merendeel nu in het oostelijk deel van het land liggen. Ik weet niet of het waar is, misschien is het wel oorlogsretoriek om elkaar zwart te maken. En Poetin blijft soeverein aan de macht, terwijl Europa amper een lijn kan trekken tegen het gevaar uit het Oosten omdat ieder land zijn eigen belangen afweegt tegen de nadelen van een boycot.

GEVAAR UIT HET WESTEN
Is er dan gevaar uit het Westen? Daar zitten toch onze bevrijders en natuurlijke bondgenoten? Klopt, maar Amerika is ook het land van de Latino’s en de groeiende populatie van succesvolle Aziaten. Bij een veranderende demografische samenstelling kan de belangstelling voor Europa wel eens minder prominent worden. Voorlopig hebben we op militair gebied Uncle Sam nog hard nodig, al is het maar omdat we als Europa geen eenheid (willen of kunnen) vormen. Het gevaar uit het Westen, laten we omdat we toch in de dieren zitten ze maar (geld)wolven noemen. Gevaarlijke wolven die hun economische moraal middels TTIP proberen op te dringen. Hoe lang kan het verdeelde Europa standhouden, maar belangrijker nog, hoe lang heeft de grootste economie nog belangstelling voor een innige vriendschap terwijl ze wel varen bij een verdeel & heersstrategie en bovendien hun vizier gericht hebben op Zuid-Amerika, India en China?

AFRIKAANSE HONGERIGE LEEUWEN
Dit impliceert een eenheid op het continent, van Marokko tot Zuid-Afrika, die er uiteraard niet is. Gemakshalve generaliseer ik Afrika met de symbolische leeuw, maar dan wel een hongerige leeuw of in ieder geval een dier dat door een variatie aan gevaren op de vlucht is, op zoek naar betere bestaansgronden. Afrika is een continent dat boordevol grondstoffen zit, die begeerlijk worden afgenomen door de voormalige kolonisator (Europa) en de nieuwe kolonisators (Amerikaanse multinationals en China). Rijkdom is er wel, maar in veel landen heel ongelijk verdeeld al dan niet middels scheidslijnen die te maken hebben met oude stamverbanden. Locale machthebbers worden in het zadel geholpen (of gehouden) door de belangen van grote en machtige bedrijven. Honger, armoede, stammenoorlogen als gevolg van de ongelijke verdeling in Afrika zelf is een belangrijke drijfveer om te vluchten, te vluchten naar het luilekkerland dat Europa heet. Met gevaar voor eigen leven bevaren ze de Middellandse Zee, zich nog niet bewust van het kille onthaal. Maar zolang de mondiale ongelijkheid geografisch zo nabij is, zullen ze blijven komen.

HET KAMELENGEVAAR UIT HET MIDDEN-OOSTEN
Naast de ‘hongerige’ leeuwen uit Afrika worden de “kamelen” uit het Midden-Oosten over die zelfde Middellandse Zee gedreven op zoek naar geluk, maar vooral veiligheid. Op de vlucht voor oorlog, geloofsblindheid van velerlei soorten en op de achtergrond vooral ook mondiale machtspolitiek vanwege de aanwezigheid van olie. Wie nog weet, wie tegen wie strijd en door wie wordt ondersteund dan wel tegengewerkt, mag het zeggen. Ik zie dat niet meer en ik kan me voorstellen dat op het moment dat je er midden inzit er maar een ding geldt en dat is lijfsbehoud. Ook hier, nog meer dan in Afrika, is de tegenstelling tussen puissante rijkdom en totale havenots gigantisch. Met het gevaar van o.a. de Islamitische Staat als meest misselijkmakende toonbeeld van verdorvenheid puur sang, heerst er volledige perverse anarchie. Wie doet er wat aan? Europa? Inmenging vanuit het zogenaamde vrije Westen is mogelijk een van de grootste oorzaken van de middeleeuwse geweldsorgie in die contreien. Massale vluchtelingenpaniek is het gevolg, allen op zoek naar veiligheid. Europa lonkt, maar fort Europa geeft niet thuis en heeft al helemaal geen gezamenlijk (humaan) antwoord op de immense tragedie. We laten de Grieken en Italianen stikken met hun probleem en zien toe hoe Hongarije, na Duitsland de grootste vluchtelingenmassa herbergend, een nieuwe muur bouwt om in te dammen. De grens met het ‘niet’ Europese Servië is de sluiproute voor velen. Een vier meter hoge muur moet dit tegengaan.

DE APENROTS EUROPA
Gevaren komen van alle kanten, de beer, de wolf, de leeuw en de kameel. Allen willen ze op de Apenrots, maar Europa ziet heel goed dat het geen apen zijn. Ze vormen ieder op hun beurt een gevaar voor de orde op die apenrots. Orde op de apenrots? Is dat niet het grootste gevaar voor Europa. Aan mijn keukentafel denk ik dat wel. Er is helemaal geen orde, in ieder geval geen ordentelijke orde. Er wordt gemarchandeerd met gezamenlijke afspraken over vluchtelingen. De Engelsen gedragen zich nog steeds als eilandbewoners alsof ze nog in het tijdperk van de 100-jarige oorlog leven. De Grieken drijven we gewoon in de handen van Poetin met de bankenspelletjes die de gewone Griek moet bezuren. TTIP is vooral een machtig ondemocratisch middel voor groot-kapitalisten. (Wat gaan ze betalen aan de verschillende presidentskandidaten en hun campagnes? Ik heb al bedragen gehoord van meer dan 8 miljard om elkaar zwart te maken via de meidia.) Dat soort grappen willen we toch niet in Europa, als ze er al niet zijn door die onderlinge Europese broedertwisten? We oefenen nu nog wel in NAVO-verband in Polen en de Baltische Staten, maar als Poetin echt een speldenprik gaat uitdelen in bijvoorbeeld Estland, hoe solidair zijn we dan? En de onenigheid wordt alleen maar versterkt door mediageweld waarbij nationale staten vooral hun eigen deelbelang voorstaan en in hun midden extremisten verdere verdeeldheid zaaien en pleiten voor ommuring van hun eigen speeltuin met de idee dat je alleen wel verder komt. Nederland voor de Nederlanders is op de eerste plaats niet alleen racistisch, maar vooral oer- en oerdom. Mensen als Wilders en Le Pen en hun xenofobische vrienden voelen al dat gevaar rondom Europa heel goed aan, maar beseffen niet dat zij dat gevaar uiteindelijk alleen maar aanwakkeren. Of erger, misschien beseffen ze dat wel en gaat het hen om louter kortzichtig electoraal gewin.

Zoals gezegd, ik word niet vrolijk van al deze overpeinzingen, maar gelukkig wordt mijn gedachtestroom onderbroken door de chaos op de keukentafel. Het lijkt wel oorlog, ik moet eerst hier maar eens vrede stichten en in conclaaf gaan met de wanordelijke huishoudelijke elementen. Dat kan ik bevatten, niet al die gevaren die op me afkomen als solidaire Europese wereldburger. En gelukkig krijgen we volgend jaar ook allemaal nog een extra centje erbij, een doekje voor het bloeden om mijn zielenleed te stelpen.