Sinterklaasfeest

Begrip, van de dag (51) Astrid Roemer

/ sprakeloosid / Een reactie plaatsen

ASTRID ROEMER

Het mag wel eens na 40 jaar, een boek lezen van een Surinaamse auteur. De gouden griffel winnaar Henk Barnard is volgens mij het laatste dat ik gelezen heb. Kon Hesi Baka was dat, in 1977. Al jaren zingt de naam Astrid Roemer rond in mijn hoofd, maar ik ben er nog niet aan toegekomen. Ik denk dat 25 november 2015 een hele mooie dag is om het werk van Astrid Roemer te gaan ontdekken. Ik ben reeds begonnen in ‘Waarom zou je huilen mijn lieve, lieve..’ uit 1987. Ik weet niet of het mijn stijl is, maar ik ben vastbesloten het boek uit te lezen en er een blogje aan te wijden.

En toch was het even zoeken naar de juiste kapstok om de 40-jarige onafhankelijkheid van Suriname in een begrip te vatten. Moet ik iets zeggen dat Suriname terecht meer en meer een Zuid-Amerikaanse land wordt; of dat er warme banden aangegaan worden met China, hetgeen logisch is gezien de mondiale verhoudingen, of we dat nu in Nederland nu leuk vinden of niet. Om nu veertig jaar Surinaamse onafhankelijkheid op te hangen aan Bouterse zit me ook niet lekker. Het is op zich raar dat vanwege de gevangenisstraf die Bouterse nog uit moet zitten in Nederland, op het hoogste niveau er eigenlijk geen contact is. Of moet ik een ode brengen aan de voetballers met Surinaamse roots die voor Oranje gouden jaren hebben gebracht? Of een betoog gaan houden over de bezoedeling van het sinterklaasfeest door het onterecht te koppelen aan de slavernijgeschiedenis van Nederland en Suriname?

Suriname! Veertig jaar onafhankelijk, veertig jaar gezamenlijke banden, veertig jaar uit elkaar gegroeid en ik in bijna veertig jaar nog geen Roemer gelezen. Dat wordt dus hoog tijd, om mijn wereld te verrijken en misschien ook iets verder te komen dat mijn eerste Surinaamse literaire pasjes via Kon Hesi Baki. Kom gauw terug is mij klaarblijkelijk niet gelukt als het gaat om de verkenning van de Surinaamse literatuur. Die onbekendheid exploreren vind ik een mooi begrip passend bij veertig jaar Surinaamse onafhankelijkheid.

Begrip, van de dag (39) Niet-Piet

/ sprakeloosid / 2 reacties

 

NIET-PIET

Met het naderen van Sinterklaas in ons land heb ik een kloek besluit genomen. De stellingen worden in Meppel al ingenomen. Hordes grootsteedse Randstedelingen nemen de bus om vermeend racisme rond de figuur van Zwarte Piet aan de kaak te stellen, niet op de minste plaats aangemoedigd door de zedenprekerij van de grachtengordel die met name de publieke omroep bevolken. De demonstranten zullen ongetwijfeld hordes Neanderthalers, racisten en opruiende Geen-Stijlers tegenover zich vinden. Jammer van zo’n kinderfeest, maar ik doe dit jaar niet meer mee aan de discussie. Ik ben het zat.

In het kort komt de discussie neer op een gesubsidieerde actie van de Mathijs van Nieuwkerk-en, Jeroen Pauw-en en hun duurbetaalde gasten die ondersteuning bieden aan een beperkte groep schreeuwende Bijlmer-fundi’s die daarmee uit alle holen en gaten hun racistische evenknie zullen ontmoeten. Mooie sensatie-televisie en veel nieuws natuurlijk, maar het gaat compleet voorbij aan het gevoel van de overgrote meerderheid in Nederland. Waarom moet de sfeer verpest worden door kleine groepen raddraaiers die hun gang gaan in morele verontwaardiging door een opeenstapeling van foutieve koppelingen van historische en sociologische feiten met valse sentimenten? Om de morele superioriteit van de grachtengordel te bevredigen? Hebben ze daarom deze wannebee Black Panters geïncorporeerd?

Die valsheid van de sentimenten heeft de weldenkende mens in de discussie schaakmat gezet. Of je bent een racist als witte Nederlander of je verraadt de goede zaak als donkere Nederlander, in beide gevallen een overgrote meerderheid. De discussie is gegijzeld dus ik praat niet meer over Zwarte Piet, Stroop Piet of wat dan ook. Het sinterklaasfeest is te ernstig bezoedeld en kan slechts tot maatschappelijke ontwrichting leiden. Ik stel voor dat we het afschaffen en het herinneren als Sinterklaas en Niet-Piet.

PS. Toen ik nog niet zo wijs was

In 2009 en 2011 dacht ik nog een geschiedenislesje te moeten geven. Ik wist niet beter.

In 2013 probeerde ik nog ludiek te doen om een vergelijk te maken met het Caraïbisch Carnaval in Rotterdam. Het heeft geen zoden aan de dijk gezet. In 2013 probeerde ik het ook nog een keer met een blogje om te waarschuwen voor de negatieve gevolgen van de Zwarte Piet discussie in de maatschappij.  In 2014 twijfelde ik heel hard of ik nog blogjes over het Sinterklaasfeest zou schrijven. Uiteindelijk vond ik inspiratie in mooie artikelen over de hoogmoed van de zichzelf uitgeroepen elite.