Vanavond is het ‘the night before the big day’ en de dames en vooral heren regeringsleiders gaan een vorkje prikken, oftewel schuiven aan bij de ongetwijfeld rijkelijk gedekte tafels, gesponsord door de afzonderlijke lidstaten. Sazkozy neemt fijne flessen champagne mee, de Italianen wijn, de Duitsers ontdooien grote hoeveelheden curryworsten, Griekse tzaziki als voorgerecht en de Engelsen? Ik denk dat de meesten denken laten die hun troep maar houden, ze hebben als meest cynisch lidstaat nu vooral een hele bittere boodschap voor de andere landen. Maar dat is niet erg, Mark Rutte had erop gerekend en hij heeft 200 ijsjes besteld, vanille met aardbei en onder in het bekertje zit een heuse toverbal. ‘It’s changing every time when you’ve got it in your mouth’, roept hij enthousiast. Hij huppelt van leider naar leider. De meeste kijken hem meewarig aan.
Natuurlijk zal de haute cuisine zich van haar beste kant laten zien. In tijden van crisis is dat raar. Nu begrijp ik best wel dat we niet niet hoeven te verwachten dat een ieder zijn broodtrommeltje meeneemt, zijn bekertje melk ledigt en het appeltje voor de dorst zorgvuldig langs de mouwen opwrijft. Maar zou het niet een mooi gebaar zijn om bijvoorbeeld de maaltijd te versoberen en de bespaarde kosten te schenken aan een goed doel. Ik denk aan de vele slachtoffers van de ‘Europese monetaire, politieke en culturele crisis’. Wat kost nu een bord hutspot met een gehaktbal voor 200 mensen. Je laat de plaatselijke ‘occupyers’ de aardappels schillen, ze introduceren eigengemaakte vegaballen en met een paar zakjes poeder is ook wel een jus-tje te maken. Hutspot, lekker toch, het doet me denken aan het ontzet van Leiden, want ik denk dat de koppen van onze crisisbestrijders ontzettend ontzet zullen staan bij de gedachte aan hutspot.
De crisisbestrijding zal wel niet af hangen van die ene maaltijd op ‘the night before the big day’ maar ik vraag me af of ik morgen uit voorzorg niet al vast grote hoeveelheden blikken bruine bonen moet inslaan, voor het geval de maaltijd voor de leiders niet goed gevallen is. Ze kunnen morgen dan allerlei rampzalige beslissingen nemen. Misschien moet 9 december een dag worden die herdacht gaat worden en waarbij we in Europa een brei maken met allerlei nationale ingrediënten, een Euro stamppot als het ware. De kruiden die we zullen gebruiken zijn afhankelijk een afspiegeling hoe de negende van december in 2011 is verlopen, zoet gekruid of heel erg pittig. Na morgen weten we meer.
sprakeloos verhalen 