RTL 4-debat wordt vervangen door genereus aanbod blogger Sprakeloos

 

 

Wat jammer, er komt geen clash tussen Geert Wilders en Mark Rutte bij RTL4. De omroep zou zich niet aan de afspraken houden zeggen de beide heren eensgezind. Tja, ik was er niet bij en of dit nu de waarheid, de halve waarheid of een gemankeerde waarheid, dan wel een alternatief feit is, ik durf het niet te zeggen. Voor de Nederlander, of ze nu Henk en Ingrid heten dan wel Anna-Therèsa en Jaap-Sjoerd, is het jammer. Wie ook verantwoordelijk is voor dit echec, de politici of de omroep, het is een gemiste kans in ons democratische bestel. Ik roep daarom beide heren op, de leegte op te vullen via mijn blog.

Ik stel een aantal vragen en poneer een enkele stelling en via de officiële twitterkanalen geef ik beide lijsttrekkers de kans om ze naar eigen inzicht en behoefte in te vullen. Voor de goede orde, ik zal op geen van beide partijen stemmen. Ik ga louter voor het democratische proces. De antwoorden komen integraal op mijn blog. Degene die het eerst reageert komt bovenaan. De enige tekst die ik zal toevoegen is dat de verantwoordelijkheid voor de inhoud in zijn geheel ligt bij de PVV of VVD of diens lijsttrekkers.

Daar gaat ie:

 

  1. Wat is programmatisch de beste samenstelling van het komende kabinet, even los van de uitslag van de verkiezingen. Dat is (uw eigen partij) met ………(2 andere partijen).
  2. In de media is het al vaker benoemd, maar noem maximaal twee partijen met wie u niet gezien wil worden in een volgend kabinet?
  3. Wat is het grootste misverstand wat een belangrijk deel van het electoraat dat niet op uw partij stemt, heeft?
  4. Is twee miljard euro voldoende om de nood te lenigen in de ouderenzorg voor de komende jaren?
  5. Wat denkt u van een zakenkabinet als de versnippering van het politieke landschap gaat worden zoals de verwachting is?

Stellingen eens of oneens. (een beknopte toelichting, maximaal drie regels, is toegestaan)

a. Meer of minder politieke partijen?

b. Nederland is sterk genoeg om zelfstandig in mondiaal verband economisch de broek op te houden?

c. De komende tijd krijgen we meer last van verbrokkelende vriendschappen dan van aanvallen door vijanden?

d. Over tien jaar zal er geen moslimterrorisme meer zijn?

e. Hoewel ik een groot voorstander ben van de commerciële omroep, vallen ze me vies tegen. Zo slecht is de NPO nog niet.

f. Een bijdrage op dit blog is veel leuker en inhoudelijk sterker dan zo’n bokito-optreden bij RTL4.

Heren grijp uw kans, vul deze korte vragen in en beantwoord de stellingen. Laten we zeggen maximaal 1000 woorden in totaal en doe dat voor 25 februari 2017. Ik zal uw antwoorden in zijn geheel overbrengen in mijn serie ‘Een persoonlijke tocht door stemmig Nederland’, op 26 februari 2017. U hoeft niet bang te zijn voor de kijkcijfers, die zijn laag. Maar dat geeft nu juist de kans om uw ware ik te tonen al is het maar aan deze zwevende kiezer en zijn beperkte bereik van vooral ook andere zwevende kiezers.

SPRAKELOOS, blogger.

Begrip, van de dag (78) All you need

ALL YOU NEED

Laat ik maar met de billen bloot gaan, ‘All you need’ is een hele voor de hand liggende en vooral een goedkoop begrip van de dag. Zichzelf respecterend Nederland kijkt natuurlijk niet, de rest uiteraard wel. Ik hoor sinds een jaar of wat bij de rest. Sinds ik heb geaccepteerd dat al die zogenaamde reality-tv ongelooflijk stom geregisseerd is en de gespeelde spontaniteit van de beeldbuis spat, schaam ik me nergens meer voor. All you need is love is bij ons een van de weinige ankerpunten, buiten de dagelijks gezamenlijke maaltijd, die we normaliter met zijn vieren vieren. Het is ook het vermaak bij uitstek om heerlijk bij uit te buiken.

Als wij geen verantwoordelijkheid dragen voor de familiefestiviteiten met kerst qua eten, gourmetten we op kerstavond. Heel origineel is dat niet, en zo blijken wij ook maar een standaard gezin gedreven door conventies. Het is niet anders. All you need is love is in zekere zin ieder jaar anders omdat er andere mensen in acteren. De familie Trap uit Oostenrijk ken ik zo onderhand wel, Love Actually hebben we ook al meer dan eens bekeken en voor Sisi ben ik niet in de wieg gelegd. Eigenlijk zou de voetbalcompetitie op kerstavond gewoon doorgang moeten hebben, dat zou nog eens een leuk cultureel antropologisch experiment zijn. Zover is het nog niet.

Het gourmetten is klaar, we zetten All you need is love op pauze en beginnen tegen een uur of negen, zodat we de reclame door kunnen spoelen, met een avondje traantjes wegpinken, ergeren en verbazen. Een traantje wegpinken is natuurlijk logisch, ik ben ook niet van steen. Ergeren en verbazen zit hem vooral in het gespeelde format met name als er drie grietjes naar Canada of Zweden getransporteerd worden in het holst van de nacht. Ze keuvelen dan gezamenlijk over hun prins op het witte paard die in Timboektoe of Nepal woont. En wie komen er aan? U raadt het al. Weet je wat me de laatste jaren het meest opvalt? De cliffhanger tussen de reclames door. Normaliter is dat een tipje van de sluier om na de boodschappen weer verder te kijken. Tegenwoordig is dat vaak het weggeven van de clou waarbij je je als kijker afvraagt, waarom kijk ik nog. Dat vraag ik me sowieso af, maar sommige tradities zijn hardnekkig. Bovendien I need some time om uit te buiken.