rode schoenen

Begrip, van de dag (161) Stropdassenpsychologie

/ sprakeloosid / 1 reactie

 

 

 

STROPDASSENPSYCHOLOGIE

 

Vandaag werd ik gewezen op het bestaan van de psychologie achter de stropdas. Ik wist het niet. De aanleiding was een professioneel huisbezoek aan mensen die niets fout hebben gedaan en niet om ons bezoek hebben gevraagd. Ik besloot vanochtend mijn helrode sneakers aan te doen, misschien wat overdreven voor een man van bijna vijftig, maar ze lopen zalig. Mijn collega heeft deze ochtend blijkbaar ook een strijd geleverd en heeft gekozen voor een kittige pump met hakje. Eenmaal op het werk konden we niet meer terug, we moesten wel zo samen op huisbezoek. Ik vond het nogal een entree, een beetje imponerend zelfs.

Mensen doen nogal wat met kleren. Zelf ben ik daar niet zo mee bezig. Ik ken mijn grenzen  en die van mijn omgeving. In de winter een spijkerbroek en trui, zomers wordt de trui verwisseld voor een overhemd en daar mag een fel kleurtje inzitten. Wit vind ik trouwens de mooiste kleur, dat staat fris, hoewel dat ’s avonds na een dag dragen nog wel eens tegenvalt. Ik heb eigenlijk niets uit te drukken met mijn kleding. Een vrouw met een diep decolleté of een strakke jeans is misschien sexy, maar volgens mij niet door de kleding maar door wat ze is. Zo hoef ik niet sexy te zijn, niet opvallend maar ook geen grijze muis. Kleding moet vooral gemakkelijk zitten, al valt dat met wat overgewicht erg tegen. In je blote kont lopen is geen optie. Buiten dat het niet mag, ben ik warm voorstander van enige Victoriaanse normen en waarden. Moet er niet aan denken zeg, met zijn allen in ons niksie. Misschien dan alleen nog een stropdas, want die drukken dus iets uit heb ik vandaag geleerd.

Een rode stropdas staat voor ambitie en macht en wordt gedragen door politici in moeilijke debatten, paars staat voor koninklijk en mondain, blauw daarentegen is meer neutraal en straalt rust en kalmte uit. Nooit over nagedacht, ik draag dan ook geen stropdassen en hoop dat ook nooit te moeten. De psychologie van rode schoenen is nog niet gemeengoed, maar ik hoop dat we geen macht hebben willen uitstralen. Soms denk ik dat al die rare Mao-pakjes of schooluniformen toch niet zo gek zijn, dan kan je je onderscheiden om wie je bent en niet om wat je draagt met een duiding van psychologie van de koude grond.

Begrip, van de dag (141) Over de top

/ sprakeloosid / 2 reacties

20160322_191400

 

OVER DE TOP

 

Bij thuiskomst valt het meteen op. Mijn oudste zoon vraag geheel overbodig of ik nieuwe schoenen heb. De jongste komt van zijn bank af en loopt met laptop in de hand om de aanwinst te monsteren. Hij lacht zijn vriendelijke spottende lach en loopt weg. Ondertussen blijft hij nog vijf minuten lang grinniken en zegt vergoelijkend dat ik een grappige man ben. Ik kan heel goed tussen de regels door lezen en horen, hij bedoelt dat ik niet goed wijs ben. Desgevraagd geeft hij te kennen dat hij in het publieke domein nog best naast me wil lopen met de rode schoenen. ,,Je moet dan wel een donkere spijkerbroek bij aandoen.” Ik zie het verschil niet zo, maar zijn modieuze autoriteit heb ik hoog zitten. Aan de oudste vraag ik zijn mening. Onderkoeld antwoord hij, och een beetje over de top.

Die middag liep ik op een paar stevige leren stappers die me al maanden pijn doen ondanks de vermaardheid van het merk Ecco. In de pauze nam ik een kloek besluit, er komen andere schoenen. Nu is dat bij mij bijna standaard dat ik even snel vijf minuten van de pauzewandeling gebruik om schoenen te kopen, meestal lukt dat perfect. Bij de Ecco’s liep het anders. In de winkel vraagt een vriendelijke man wat de bedoeling is? Ik onderdruk flauwe antwoorden zoals ‘twee frietjes oorlog’ want dat kost alleen maar tijd. Ik geef aan dat ik gemakkelijke sportschoenen nodig heb om een beetje te wandelen, bijvoorbeeld door de stad over twee weken in Lissabon. O ja, ik hoef niet van die opvallende stappers die gedragen worden door vijftienjarige pukkelkoppen om hun onzekerheid te verdoezelen. En zie hier het resultaat, felrode Adidas stappers. En ik verzeker u, in het echt zijn ze nog feller dan op de foto met flits. Maar wel binnen vijf minuten geslaagd.

Zonder opzet kom ik de laatste jaren voor meer dan de helft van de tijd met rode schoenen naar buiten. De vorige waren weliswaar minder fel, maar ontegenzeggelijk rood. Ik ga maar niet zinloos psychologiseren wat ik nu met rode schoenen heb. Modebewust ben ik in het geheel niet, dus de oerdegelijke lelijke Ecco’s passen veel meer bij mijn imago. Maar die lopen niet. Het kan me eigenlijk niet schelen wat een ander ervan denkt, zolang mijn zoon mij een grappige man vindt, loop ik gewoon door met mijn red shoes grappigheid.