Een wolf in schaapskleren, om maar eens een passende uitdrukking te gebruiken voor ‘the rising star’ van de verkiezingen, Marianne Thieme. Vanavond mag ze met de mannen meepraten op het grote rtl-debat. Ja, ik vind het ook gek dat er maar één vrouw bij is, maar  invloed om dat te veranderen heb ik niet. Ik ben ook niet voor quota’s. Daarvoor moet je bij Jesse zijn die ongetwijfeld zijn plaats zou willen afstaan. De Partij voor de Dieren is een partij die me met de groots mogelijke weerzin doet bekruipen. Allereerst die slogans dat je meer van dieren moet houden dan van mensen, gemeten aan hun gedrag. Ik kan er niets mee. Ik vind het getuigen van een rigiditeit en degeneratie van de mensheid als dat je uitgangspunt moet zijn. Laatst hoorde ik Thieme op de radio antwoorden op de vraag of ze de naam van de partij om marketingtechnische redenen niet zou moeten veranderen? ,,Ik beschouw het als een geuzennaam!” Dat is haar goed recht natuurlijk, maar zo ‘geuze’ als zij de naam beschouwt, zo afkerig ben ik ervan.

Toch is de presentatie milder dan vijf jaar geleden. Toen waren er periodes dat ik op Twitter wel heel onheus bejegend werd door adepten van de Partij voor de Dieren. Een hele Ark van Noach manifesteerde zich op Twitter in de vorm van twitterdieren. Bij iedere vermeende foute opmerking van mij, al ging het over het onderwijs, liep ik de kans aangesproken te worden door ‘volgorka’, of ‘volgwolf’ of ‘volgschaap’. Bij ieder onderwerp onderwierpen ze je aan een verhoor à la de Inquisitie over je vleesgewoontes, de mate waarin je bereid was tot acties tegen bio-industrie etc. En als het echt een discussie werd, hoopten ze vaak dat ik maar eens als een varken door Europa vervoerd zou worden. En dat was nog wel de minste verwensing. Vergelijkingen met Auswitsch werden me voor de voeten geworpen. Ik zeg niet dat ze lid van de Partij waren, maar ze afficheerden zich er wel mee.

Je ziet ze niet meer, die Twitterdieren. Even voor de goede orde, ik vind dat we veel beter met de Aarde moeten omgaan dan we nu doen. Ik besef de ecologische gevolgen van bio-industrie, ik vind in navolging van PVV-er Gaus dat deurenbeulen aangepakt moeten worden. Dierenbeulerij kan wel eens een indicatie zijn voor Huiselijk Geweld wordt wel eens beweerd. Rentmeesterschap moet vooral uitgaan van de mens en ik hoef een koe of stontvlieg niet als mijn gelijke te beschouwen. En toch, Marianne Thieme zegt hele verstandige dingen en haar verhaal is consistent, bijna sympathiek zelfs. En toch vertrouw ik ze niet. Ze moeten toch eens over die naam gaan denken, pas dan zal de zweem van eco-terrorisme verdwijnen. Ik herinner me de uitvinding van het woord ‘Wereldmensendierendingendag’ van Harry Jekkers (Klein Orkest). Als dat het uitgangspunt wordt, ook in de presentatie, ‘than we’re talking’.