PvdA

Nieuw Peil Medium 11 maart 2017

/ sprakeloosid / 1 reactie

In onderstaande peilingen zijn de actuele zogenaamde Turkijerellen nog niet meegenomen. SI&GV (peilingen gebaseerd op Sprakeloze intuïtie en Gezond Verstand) hebben gemeten tot aan zaterdagochtend. Bij de laatste peilingen voor de verkiezingen van 15 maart sluiten de peilers met name rondom de PVV, VVD en CDA mogelijke verschuivingen. Zoals gezegd, onderstaande peilingen zijn zonder de langverwachte gamechanger.

 

tabel2

Bron: SI&GV-quote

De laatste peiling is op 14 maart 2017 met daarin de laatste verschuivingen met daarin verwerkt de twee zogenaamde premiersdebatten en de gevolgen van de toestand rondom de Turkijerellen. Uitleg bij de voorgaande peilingen, volg de link

VVD

Zit met zijn 26 zetels aan zijn maximum, maar afhankelijk van de acutele politieke situatie zou een groei mogelijk kunnen zijn. De vraag is hoe het in Rotterdam uit de hand gaat lopen en  hoe ‘presidentieel’ Rutte zich gaat weren.

PvdA

Zit zelf bij de ‘linkse’ omroep in het verdomhoekje en dat doet imago niet goed. Ik geef ze net zo’n grote kans om derde van de linkse partijen te worden dan toch net de grootste. Er zullen in het stemhokje toch spijtoptanten komen die uiteindelijk toch PvdA zullen stemmen. Meer dan 16 zal het niet worden. De 9 of 10 in andere peilingen waag ik te betwijfelen.

PVV

Zouden bij 20 aan de max hebben gezeten en misschien nog minder als er de nieuwe premierstrijd tussen Rutte en Buma zou komen. Ze kunnen profiteren van de Turkijerellen de komende dagen.

SP

Ik zou zeggen de derde linkse partij, maar het kan net zo goed de eerste worden. Meer dan veertien zetels zal het niet worden. Mijn verwachting is dat vooral het CDA de kiezers in het Zuiden gaat herwinnen. Niet de SP of PVV.

CDA

Er zat een kleine maar groeiende kans in dat CDA de grootste zou worden. Ik denk dat de Turkijerellen roet in het eten gaan gooien. Als er nog uitruil gaat plaatsvinden tussen de partijen dan wordt dat toch tussen VVD en PVV.

D66

Het premiersdebat van Pechtoldt met Buma zal niet veel extra opleveren. Turkijerellen  geeft geen groei meer. Alleen een rechtstreekse liberale confrontatie met Rutte zou hem kunnen helpen om de echte liberaal te worden.

ChristenUnie

Een zeteltje er bij of eraf is afhankelijk van de overtuiging van ‘minder’ christelijken ten op zicht van het groene en sociaaldemocratie programma in het voordeel van de partij. Toch zullen zij als ‘rekkelijke gristenen’ ook verliezen aan de SGP. Het worden er 6 of 7.

GroenLinks

Groei is evident, media aandacht gigantisch maar in het stemhokje zullen ze echt niet richting de twintig komen. Waarschijnlijk de grootste linkse partij, maar zeker is dat nog zeker niet.

SGP

Met hun vaste door geboorteoverschot groeiende achterban zit groei erin met een beetje overloop van CU-ers.

50+

Ik denk dat ze bij vier stoppen met de groei, mogelijk vijf.

PvdD

Te vroeg gepiekt, overtuiging van media optreden GL werkt in hun nadeel. Meer dan vier zit er niet in. Eerder minder.

Overige

DENK 1 of 2, Forum voor Democratie 1 al ben ik er niet van overtuigd. Mediatechnisch doen zij vooral aan zelfbevlekking. Verder geloof ik het niet zo Jan Roos of Geen Peil? Ik denk het niet.

 

 

 

 

 

Een persoonlijke tocht door stemmig Nederland…..nog 24 dagen te gaan

/ sprakeloosid / 3 reacties

 

 

Ik had me zo voor genomen niet strategisch te gaan stemmen. Toch overvalt het me steeds vaker de afgelopen dagen dat het toch nog een optie kan zijn. Juist het feit dat geen enkele partij me echt past en het zijn er zoveel. En als een partij van keuze slechts een beetje zou schuren, dan kan ik me over mijn eigen schaduw heen zetten. Voorlopig kom ik qua verstand en gevoel het dichtst bij de ChristenUnie. Dat is een behoorlijke stap als dwalende sociaaldemocraat kan ik u vermelden. Toch de mate van integriteit die ik bij hen bespeur spreekt me aan. Vanzelfsprekend is de ChristenUnie misschien wel de partij die op sociaaleconomische vraagstukken lijkt op de PvdA. Maar wat doe ik met de rest van hun standpunten? Ik weet het nog niet, hoewel een belangrijk motto bij mij is ‘Erst das Fressen und dann die Moral’. Om het Fressen kan ik op ze stemmen. Dat is ook waarom ik altijd heel veel moeite heb met GroenLinks.

 

Strategisch stemmen is goed voor mensen die een uitstekende glazen bol tot hun beschikking hebben. De plotselinge hausse van de PvdA bij de vorige verkiezingen is waarschijnlijk het gevolg van veel linkse kiezers die, nadat Emiel Roemer voor zijn rekenexamen was gezakt, een strijd tussen de VVD en de PvdA voorzagen. En die is er gekomen, al heeft de PvdA het bijna gelijke electorale gewicht amper weten te gebruiken. Het resultaat in de polls is er dan ook naar. De laatste tijd hoor ik steeds vaker de gedachte dat mensen overwegen VVD te stemmen om Geert Wilders niet de grootste te laten worden. Op zichzelf een nobel streven zou je denken. Gemakshalve vergeet ik dan maar even dat de partijprogramma’s van VVD (en ook CDA) eng dicht benaderen. Populistische standpunten zijn al ingezet om Wilders te attaqueren. Maar toegegeven, liever Mark Rutte nog vier jaar dan Wilders.

 

Toch zie ik gigantische nadelen. Gaat het uiteindelijk echt tussen Rutte en Wilders? We denken van wel, maar hoe zeker is dat? Wat als de VVD daadwerkelijk geen echte tegenstander meer heeft bij de formatie, of in het ergste geval Wilders qua zetels op de hielen zit van de liberalen, wat dan? Hoe geloofwaardig is Rutte in zijn toezeggingen om niet met Wilders te regeren? Wie zal het zeggen? En als Rutte zijn woord gaat houden en moet gaan samenwerken met CDA, D66 en zeker nog een derde partij (GroenLinks, SP, PvdA, 50+, ChristenUnie), hoe zien die partijen eruit bij de volgende verkiezingen. Een partij als de PvdA kan nu als bijna gelijkwaardige partij de komende jaren niet meer serieus genomen waarden.Niet op inhoudelijk gebied en waarschijnlijk ook niet op kwantitatief gebied, of alle strategische stemmers uit 2012 moeten op 15 maart toch weer tot inkeer gaan komen. Ik zie het niet gebeuren. De samenwerkingspartners van de VVD zullen in ieder geval kleiner dan de helft van de liberalen zijn, bovendien zijn het er minimaal drie waarbij de VVD het spelletje Divide et Impera kan spelen, verdeel en heers. Sta je toch mooi te kijken als links liberaal, overtuigd christen of GroenLinkser.

 

Ter plekke denk ik zomaar een andere manier van strategisch denken voor mensen met een te groot onderbuik gevoel. Als zij willen dat er iets moet gebeuren in Nederland, dat de boel opgeschrikt moet worden, een anti-establishment stem willen laten horen, kunnen SP-ers ook nog overwegen om PVV te stemmen. Om Rutte een hak te zetten.

Een persoonlijke tocht door stemmig Nederland…..nog 31 dagen te gaan

/ sprakeloosid / 1 reactie

OPEN BRIEF AAN LODEWIJK ASSCHER

 

Geachte heer Asscher,

Volgens de fatsoensnormen had ik u moeten aanspreken met Zijne Excellentie, maar dat is nog maar een paar weken. We houden gemakshalve maar geen rekening met de schier onmogelijke taak om een degelijk kabinet in elkaar te timmeren na 15 maart. Ik denk dat we het daar volledig met elkaar eens zullen zijn. En premier Asscher zal er niet komen. En mocht het wonder geschieden dan zal ik als een van de eersten u feliciteren en in kapitalen het briefhoofd voorzien van Zijne Excellentie. Via deze open brief spreek ik u aan als (hoofd) initiatiefnemer van ‘Wij zijn Nederland’.

Laat ik voorop stellen dat ik de PvdA een warm hart toedraag in principe. Het venijn zit in de laatste woorden natuurlijk. Als voormalig lid van de PvdA heb ik al meerdere verkiezingen een haat-liefde verhouding met de PvdA. Voor de goede orde, ik blijf mezelf wel als sociaaldemocraat beschouwen. Bij de laatste verkiezingen heb ik mezelf aangemeld als potentieel Tweede Kamerlid via een ludieke sollicitatiebrief. Ik ben het niet geworden, want niet genoeg kilometers gemaakt langs de deuren, geen eelt op mijn kont van het vergaderen en misschien ook wel niet de juiste kwaliteiten. Ik kon met de afwijzingen heel goed leven en vol enthousiasme heb ik andermaal voor de PvdA gestemd. Dit was op inhoud, maar ook op stategische gronden. Het heeft geen windeieren gelegd gezien de verkiezingsuitslag.

Bijna vijf jaar later zit ik weer voor dezelfde opgave en ik zal u heel eerlijk zeggen, er moet wel heel veel gebeuren wil ik andermaal in het stemhokje met mijn verstand PvdA gaan stemmen. Met het hart lukt het in ieder geval niet meer. Juist de advertentie in de Volkskrant, die ik als sociaaldemocraat ook al niet meer lees, dwong mij nog een keer kritisch naar de PvdA te kijken. En uiteraard onderschrijf ik het manifest met hart en ziel. Maar hoe geloofwaardig is de onderschrijving door de PvdA na deelname aan dit kabinet? Hoe kan de PvdA zich op enigerlei wijze zo profileren door vijf jaar lang de ondersteuner te zijn van de VVD, het onbetaalde propagandamaatje voor een populistische en visieloze premier? Ik trap er niet meer in.

Uiteraard heeft u vijf jaar lang heel hard gewerkt met uw partijgenoten in het kabinet en het parlement. Ik twijfel daar geen moment aan. Maar als dan het uiteindelijke resultaat is dat er hier en daar wat accentverschillen gelegd kunnen worden dan is de opbrengst erg pover. En natuurlijk zult u aan kunnen dragen welke bijdrage de PvdA heeft geleverd, maar gelooft u nu echt dat als de PvdA niet had geregeerd, Nederland nu echt zo veel slechter was geworden? Zonder iedere bewindsman of vrouw tegen mijn sociaaldemocratische meetlat te leggen, zijn er voor mij wel een paar te noemen. Ik hoef u maar in herinnering te geven de ontmoeting tussen staatssecretaris van Rijn en zijn vader. De economisering van de zorg, een paradepaardje van uw coalitiepartner, is geen glorieus hoofdstuk van dit kabinet en dus de PvdA. Collega Klaver, de PVV en de SP maken goede sier met het fletse profiel van de PvdA op dit hoofdstuk. Mevrouw Kleinsma en u hebben het sociaaldemocratische profiel op sociale zaken ook niet waar kunnen maken. Daarnaast msschien wel de meest gelouwerde minister in de kabinet, Jeroen Dijsselbloem, heeft de sociaaldemocratische traditie van het leveren van uitstekende ministers van Financiën door de PvdA met verve waargemaakt. Maar houdt sociaaldemocratie dan op buiten onze landsgrenzen, zijn de Griekse bakker en fabrieksarbeider dan geen rechthebbende op een stukje van de wereld? Goed, zij zijn geen Nederland en vallen blijkbaar buiten de doelgroep van het manifest.

Ongetwijfeld was u met uw collega’s gebonden aan het regeerakkoord en nam u de verantwoordelijkheid om Nederland door een moeilijke tijd te loodsen zo serieus, dat er een bepaalde beroepsdeformatie ging optreden. Heel begrijpelijk, maar hadden dan de Tweedekamerleden van de PvdA u en de uwen niet meer moeten corrigeren en de sociaaldemocratische vergezichten niet moeten voorhouden? Ik heb het niet gehoord, of in ieder geval te weinig of te slap. Met de kennis van nu ben ik heel blij dat ik niet in aanmerking ben gekomen om op de lijst van de verkiezingen in 2012 te staan. Ik vraag me oprecht af of ik dan nog naar mezelf had kunnen kijken in de spiegel. Met nadruk zeg ik dat ik niet de PvdA de schuld heeft van alles wat fout is in de Nederlandse samenleving. Ze hadden wel het verschil kunnen maken de afgelopen jaren en hebben dat veel te weinig gedaan.

WIJ ZIJN NEDERLAND, het manifest ondersteun ik van harte. Ook ik heb genoeg van het geschreeuw, het gebrek aan respect voor elkaar en de goedkope praatjes. Populistische oplossingen bestaan niet, dus inderdaad ik ben ook Nederland en met mij de Groninger, de Zeeuw, de Limburger en de Rotterdammer en ja, zelfs de grachtengordel, hoewel die naast de populisten wel heel nadrukkelijk Nederland de maat neemt. Ik overweeg het manifest te ondertekenen, maar ben als sociaaldemocraat wel heel hard op zoek naar een alternatief voor de PvdA. Dat is niet eenvoudig, sterker nog: het is er niet in Nederland. Maar op dit moment sta ik op het standpunt, liever een alternatief dan een onzichtbare fletse PvdA. Misschien gaat het nog veranderen?

Met respect en stille hoop dat ik u na 15 maart als Zijne Excellentie mag feliciteren, groet ik u.

SPRAKELOOS, blogger

Een persoonlijke tocht door stemmig Nederland…..nog 35 dagen te gaan.

/ sprakeloosid / 1 reactie

 

Met één opmerking voorzien van een getrainde marketinglach, wist Mark Rutte bloot te leggen waarom het bij de PvdA fout is gegaan. Gisteravond bij Jinek beloofde hij twee miljard voor de ouderenzorg. Natuurlijk ongeloofwaardig, we weten wat de beloftes van Rutte waard zijn. De Mark Rutte die de opvolger van Joop Den Uijl wil zijn door Sinterklaas te spelen. Twee miljard is natuurlijk het bedrag waarmee de afgelopen maanden Hugo Borst terecht furore heeft gemaakt. Het is Rutte niet kwalijk te nemen dat hij de ouderenzorg als speerpunt maakt. Hij moet de PVV-kiezer gaan verleiden. De PVV doet uiteindelijk niets voor de ouderen is de afgelopen jaren al gebleken, maar ook de VVD is niet echt begaan. Dat is de tragiek van de PvdA.

De sociaaldemocraten zeggen door hun deelname aan het huidige kabinet dat ze hun verantwoordelijkheid hebben genomen! We hebben Nederland door de crisis geholpen door niet weg te kijken. We hebben daarvoor soms pijnlijke maatregelen moeten nemen. Maar Nederland is er nu weer boven op! En de VVD kan gaan oogsten en de PvdA kan in een hoekje verongelijkt zitten wezen. Twee miljard, dat is een hoop geld zal staatssecretaris Van Rijn verzuchten, met in zijn gedachte de publieke veeg uit de pan van zijn vader. Misschien is het waar dat de PvdA verschrikkelijk zijn best heeft gedaan de scherpe kantjes van het VVD beleid er af te halen. Maar zij worden afgerekend op de pijnpunten, de VVD gaat zich beroepen op de economische verbetering. En dat is echt eigen schuld, dikke bult. Ze hebben te weinig smoel laten zien.

Ze zijn druk bezig geweest in de luwte enkele minder ter zake doende pijnpunten te verzachten, maar het bleef pijn doen. In de Tweede Kamer werd de scheur niet open getrokken. Bijna vijf jaar lang heeft de PvdA gefungeerd als gratis propagandamachine voor de VVD door hier en daar een pleister op de sociaal maatschappelijke wonden te plakken, terwijl een stevig drukverband of meer nodig was om daadwerkelijk tot veranderingen te komen. We zien nu het resultaat, ze worden door hun potentiële electoraat afgerekend en de ideologische versplintering in Nederland gaat op aan het populisme. Mark Rutte heeft dat begrepen en trakteert op 2 miljard voor de ouderenzorg. We hebben immers allemaal vaders en moeders die vroeg of laat zorg behoeven. Misschien moet de PvdA wel 4 miljard gaan bieden?

Een persoonlijke tocht door stemmend Nederland……nog 39 dagen te gaan

/ sprakeloosid / Een reactie plaatsen

20170204_123056

 

Tijdens een sanitaire pitstop viel mijn oog op één van de vele tegeltjeswijsheden die ons privaat rijk is. WHEN NOTHING GOES RIGHT, GO LEFT!!!! Nu had ik dit al wel vaker gezien, want ik pauzeer hier wel vaker, maar in tijden van verkiezingen kreeg de tekst een andere lading. Ik moest er zwaar over nadenken en zoals algemeen bekend is, leidt zwaar nadenken op het schijthok tot een overdosis aan zuurstof. Goed voor het brein, maar aambeien liggen dan op de loer. Verlost van het menselijke ongemak, maar nu wel met een breinkraker van jewelste, begeef ik me even later weer onder de mensen. When nothing goes right, go left!!!

Rechts is natuurlijk al decennia oververtegenwoordigd in Nederland, al krijgt links en dan met name de PvdA van Wilders wel overal de schuld van. Links heeft nooit een meerderheid gehad, zelfs niet in de hoogtijdagen van het hippydom en de babyboomers. De laatste tien jaar leidt links Nederland maar een zieltogend bestaan. Of je moet meedoen met de rechtse partijen zoals de PvdA heeft gedaan en je wordt gedecimeerd. De toch al fletse rode kleur van de sociaaldemocraten is nu geheel onherkenbaar. Rechts heeft dus al jaren de macht, wat Wilders ook moge beweren met zijn schadelijke woordendiarree. Het devies is dus GO LEFT?

Maar wat is dan nog links? Het grote politieke verhaal en de vergezichten hebben afgedaan. De grote ideologieën, socialisme, sociaaldemocratie, liberalisme en christendemocratie zijn slechts voetnoten in de parlementaire geschiedenis. Niemand gelooft er meer in, we worden gedreven door oneliners en soundbites zoals ene Willy dat ooit verwoordde. Onze waarheid komt van Facebook en politici opereren met deze waarheid omdat wij kiezers dat eigenlijk zo willen. Hapklare brokken lusten we, maar morgen weer graag een andere smaak als we verveeld raken. Morgen is er weer een nieuwe waarheid die weer aan de man gebracht moet worden met nieuwe oneliners, soundbites en wederom Facebook en Twitter. Gisteren is dan weer vergeten.

Jesse Klaver probeert het grote verhaal nog wel te brengen, dat is waar. Maar een overdosis aan plagiaat en een te glad marketingsausje maken hem ook volstrekt ongeloofwaardig.

Voorlopig is RIGHT oververtegenwoordigd, BUT NOTHING GOES RIGHT, maar de weg naar LEFT biedt geen uitkomst.

Open brief aan de PvdA

/ sprakeloosid / 1 reactie

Beste PvdA,

In mijn open brief spreek ik alle PvdA-ers maar aan. Zij die ons vertegenwoordigen, zij die nog actief lid zijn, maar vooral ook die PvdA-ers die in 2012 nog gestemd hebben op Diederik Samsom c.s. en nu als sneeuw voor de zon zijn verdwenen volgens de opiniepeilingen. Ik ben er een van en hoef me dus niet eenzaam te voelen, we zijn immers met velen – sterker nog, ‘mijn’ groep is groter dan de groep die nog wel PvdA zegt te zullen stemmen. En toch voel ik me politiek volledig dakloos. Mijn PvdA, mijn ‘dak’, is er immers niet meer, want onder het lekkende dak van de huidige PvdA kan en wil ik niet leven. Deze open brief is in eerste instantie dan ook een exercitie voor mezelf om deze politieke dakloosheid dragelijk te maken. Een geschikt onderdak heb ik niet gevonden de afgelopen jaren, maar een terugkeer naar het oude honk in mijn stemgedrag lijkt vooralsnog en waarschijnlijk langdurig uitgesloten. Het is daar immers killer dan erbuiten. Ik vraag me trouwens af hoeveel (open) brieven de PvdA de afgelopen jaren heeft ontvangen. Het doel van deze brief is mijn zorgen uit te spreken en zoals gezegd de ongerieflijkheid van de dakloosheid te verminderen.

Mijn PvdA-curriculum

Ik ben tussen 1984 en 2012 drie keer lid geweest van de PvdA. Allereerst tijdens mijn studententijd in Nijmegen, toen ik ook actief lid was van de Jonge Socialisten. Het was spielerei en de ambitie om de stap naar de echte politiek te maken was bij mij niet aanwezig, maar een actief volger was ik wel. In de jaren negentig verwaterde het een beetje. In eerste instantie had dat met huisje-boompje-beestje-perikelen te maken, maar de twijfel nam wel toe. De neoliberale tendensen, vooral ook binnen de PvdA, maakten dat ik het bedrag van de contributie liever aan andere zaken uitgaf. Eind jaren negentig verhuisde ik naar Duiven en dacht ‘misschien een nieuw begin ook binnen de PvdA’ en meldde me weer aan als lid. Een korte periode volgde ik de lokale politiek en vergaderde zelfs mee met de raadsfractie. De twijfel bleef als het ging om landelijke sociaaldemocratische ontwikkelingen en er was maar één smoes nodig om me weer af te melden. Op het moment dat ik een aanbod kreeg om freelance (politieke) stukjes te schrijven voor het Gelders Dagblad, en later De Gelderlander. Ik maakte misbruik van dit gegeven om zogenaamd onder het mom van politieke neutraliteit in de journalistiek me weer af te melden. De werkelijke oorzaak lag natuurlijk dieper. Dat is bijna tien jaar zo gebleven en bij iedere verkiezing twijfelde ik of ik op de PvdA moest stemmen, tot zelfs in het stemhokje. Meestal heb ik dat wel gedaan, niet altijd. Het poppentheater rondom de gedoogconstructie tussen CDA-VVD en Wilders overtuigde mij dat het anders moest. Ik meldde me weer aan als lid, sterker nog, ik heb me zelfs aangemeld als kandidaat-Tweede Kamerlid. Dit was vooral een geintje, maar onder de laag van humor of grapje zit altijd een hele serieuze lading. Ik was niet beledigd niet uitverkoren te worden voor de Tweede Kamer. Wel was ik blij met de relatief goede uitslag voor de PvdA, maar tijdens de formatie kwam de teleurstelling al: Is dit waarop ik heb gestemd? Gezien de campagne was ik er niet vanuit gegaan dat de PvdA juist met de VVD in zee zou gaan – en daarbij ook nog eens haar idealen zou verkwanselen. Een mailtje om me af te melden was snel gestuurd, een reden om andermaal op de PvdA te stemmen nog niet gevonden, en ik vrees dat met mij velen er zo instaan.
Mijn twijfels, die al meer dan vijfentwintig jaar duren en inmiddels zijn omgezet in een zekerheid om de PvdA af te schrijven, maar wel op zoek te gaan naar een sociaaldemocratisch alternatief, wil ik als volgt samenvatten. Vanaf de jaren tachtig is de PvdA kampioen in het zichzelf opnieuw uitvinden. Zelfanalyse en introspectie zijn voor een politieke partij heel belangrijk. Het blijven kijken naar veranderende sociale omstandigheden vereist om te zoeken naar antwoorden op nieuwe vragen en zelfs naar nieuwe antwoorden op oude vragen. Maar iedere keer als de PvdA zichzelf opnieuw uitvond, verdween een stuk van de sociaaldemocratische idealen mét de verandering. De verankering werd losgelaten onder het mom van mee moeten bewegen met de tijdsgeest. Het gevolg, de PvdA beweegt nu wel, maar heeft geen regie meer over de richting waarin zij beweegt.

Waarom nu de open brief?

De afgelopen periode zijn er tal van aanleidingen geweest om de PvdA te wijzen op haar sociaaldemocratische verantwoordelijkheden. En ik ben me ervan bewust dat er in een coalitie, zeker met een VVD die electoraal moet sparren met het populisme van de PVV, besluiten worden genomen die me niet welgevallig zijn. Ik wil niet reageren op iedere hype, ik wil zeker ook niet meedoen met de ketelmuziek van de waan van de dag om mijn ongenoegen te uiten. Ook wil ik de PvdA, en zelfs de VVD, niet de schuld geven van de economische- en/of de bankencrisis die we sinds 2008 hebben moeten doorstaan. Ik begrijp heel goed, ondanks de prominente rol van de minister van Financiën Jeroen Dijsselbloem in de Europese crisis, dat de rol van de PvdA in dit dossier beperkt is. De huidige vluchtelingencrisis zal ik zeker niet bij de PvdA neerleggen. Er is de afgelopen periode mondiaal veel aan de hand geweest en het is te verwachten dat de onrust nog wel even aanhoudt.. Er is dus reden genoeg om een sterk sociaaldemocratisch geluid te ventileren. Ik hoor het echter niet, ik voel het niet en ik zie het niet in de Nederlandse politiek. Dit verwijt ik de PvdA. De toenemende onzichtbaarheid van de sociaaldemocratie is groot. ‘Relatief’ kleine issues zijn de aanleiding om naar de spreekwoordelijke pen te grijpen en deze open brief te schrijven. Voor mij zijn onderstaande zaken belangrijk genoeg.

1. De wijze waarop Otwin van Dijk van de PvdA heeft moeten leuren met de Wet Toegankelijkheid voor minder validen. Het betrof de ratificering van internationale verdragen die Nederland getekend heeft. Voor zoiets logisch als de weg vrij maken van het publieke domein voor rolstoelgebruikers, visueel gehandicapten en andere minder validen, was het nog spannend of coalitiepartner VVD voor zou stemmen. Uiteindelijk hebben de liberalen het wel gedaan. Met zulke vrienden heb je toch geen vijanden meer nodig?
2. De reorganisatie van de Nationale Ombudsman waarbij de kritische Kinderombudsman, Mark Dullaert, moet wijken, steekt me enorm. Dullaert zou niet passen bij de nieuwe maatschappelijke ontwikkelingen lees ik in de media. Ik denk dat de nieuwe maatschappelijke ontwikkelingen met name rondom de jeugdzorg niet passen bij de sociaaldemocratie en dat het goed is dat juist een Ombudsman hier de politiek op zou moeten wijzen. Een sociaaldemocraat zou als een wesp gestoken moeten zijn en alle middelen moeten aangrijpen zijn ongenoegen kenbaar te maken.
3. Heel recent: de politieke bemoeienis (lees: de bemoeienis van de VVD) met het omroepbestel door middel van benoemingen en misschien wel vriendjespolitiek om het relatief goedkope en pluriforme bestel definitief om zeep te helpen. Dit lijkt een eenmansactie van Sander Dekker van de VVD, maar ik hoor amper tegengeluiden bij de PvdA. Mogelijk kan de PvdA nog een aanpassing aanbrengen voordat ze onder kabinetsverantwoordelijkheid ook dit slechte besluit op haar conto kan schrijven.
4. Dit is meer een persoonlijk argument. Nu mijn ouders echt op leeftijd beginnen te geraken en een aantal zaken niet meer vanzelfsprekend is om allemaal zelf te doen, word ik geconfronteerd met de WMO die erop gericht lijkt te zijn om juist zo min mogelijk aan zorg te bieden. Het woud van instanties, keukentafelgesprekken en andere bureaucratische hindernissen is met name onder verantwoordelijkheid van de PvdA in het leven geroepen. En helaas naar het lijkt om vanzelfsprekende zorg niet meer te hoeven bieden. Het is die zelfde PvdA die het voortouw heeft genomen om thuiszorgorganisaties naar de afgrond te leiden.

Advies

Van mij hoeven de bomen niet in de hemel te reiken als het bijvoorbeeld gaat om zorg voor ouderen, maar het woord ‘vanzelfsprekend’ moet toch in veel van dit soort gevallen wel in het primaire vocabulaire van een sociaaldemocraat zitten. Dit zijn de kernwaarden van de sociaaldemocratie! Maar, ik hoor het niet, ik voel het niet en ik zie het niet.
De PvdA is verworden tot een machinerie die in het gunstigste geval de scherpe kantjes van VVD-beleid afhaalt – maar vaak lukt dat haar nog niet eens. Ik vind een dergelijke ‘ambitie’ de sociaaldemocratie onwaardig. De PvdA is toch niet bewust bezig zichzelf op te blazen vraag ik me wel eens af?
Welgemeend advies aan alle verantwoordelijke PvdA-ers in kabinet en parlement, jullie kunnen blijven wachten op betere tijden. Jullie kunnen geloven dat in het stemhokje toch nog veel spijtoptanten voor de PvdA zullen kiezen door gebrek aan alternatief. Jullie kunnen geloven, in navolging van Jan Peter Balkenende, dat na het zuur, het zoet komt. Ook ik heb immers mogen ervaren dat mijn loonzakje met een aantal tientjes beter is gevuld dit jaar, maar daarmee laat ik me niet lijmen. Het spreekwoord luidt dat je op je hoogtepunt moet stoppen, maar mijn welgemeende advies is om nu te stoppen met deze zinloze exercitie in Rutte 2, het levert slechts meer schade op. Ik weet het, het is vloeken in de kerk om nu te stoppen, want wie breekt, betaalt is de Haagse politieke logica. Maar heeft de PvdA al niet lang gebroken met de kiezer en de sociaaldemocratie? Ik denk van wel en dat veroorzaakt ook de politieke dakloosheid bij vele voormalige, zeer loyale, PvdA-stemmers.

Begrip, van de dag (97) Toegankelijkheid

/ sprakeloosid / 1 reactie

 

TOEGANKELIJKHEID

 

Proef het woord toegankelijkheid maar eens goed. Spreek het langzaam uit, lettergreep voor lettergreep en sta even stil bij wat je denkt of voelt. Houdt dat gevoel vast. Ik vind het in ieder geval een mooi woord. Toegankelijkheid is in deze dagen een begrip dat speelt in de Haagse politiek en eigenlijk is dat best raar. Het gaat om de toegankelijkheid in de openbare ruimte voor minder valide medemensen. Ik zou liegen door te zeggen dat ik daar dagelijks bij stil sta, maar nu het op de politieke agenda staat, is het raar dat zoiets niet vanzelfsprekend geregeld is.

Gisteravond hoorde ik een van de initiatiefnemers Otwin van Dijk van de PvdA zeggen dat er bij nieuwbouw vaak maar weinig voor nodig is om gebouwen rolstoelvriendelijk te maken. Het is in ieder geval goedkoper dan aanpassingen achteraf te moeten aanbrengen. In de VS schijnt het allemaal veel beter geregeld te zijn, wij lopen achter. En als ik het allemaal goed begrijp heeft de VVD bijvoorbeeld daar geen moeite mee, bij dat achterlopen, en ook de SGP moet nog nadenken om het wetsvoorstel dat toegankelijkheid de norm wordt, te steunen. Onbegrijpelijk vind ik dit. Dat iedereen mee mag doen in de samenleving, ook visueel gehandicapten, rolstoelers of dove mensen, moet zich gaan nestelen in onze mindset. Bovendien heeft Nederland een VN-verdrag hierover ondertekend, dus we moeten wel.

Maar ik zou die vanzelfsprekendheid voor toegankelijkheid veel breder willen trekken. Wat doen we bij geestelijk minder validen. Die mogen wel van alles, maar de wereld wordt zo gecompliceerd dat ze door de bomen het bos niet meer zien. Het gevolg schulden, kleine misdaad of maatschappelijke uitsluiting voor de meest basale zaken en in veel gevallen permanente armoede. Of wat te denken van hulp verkrijgen voor je gehandicapte kind of je zorgbehoevende ouders bij de gemeente. Zij moeten het regelen met meer bureaucratie, meer onkunde en vooral minder geld.  Over toegankelijkheid van de participatie-samenleving gesproken. Misschien is het aardig die toegankelijkheid in ons aller mindset te krijgen voor veel meer zaken. Misschien of eigenlijk wel zeker.

Begrip, van de dag (73) Melkertgevoel

/ sprakeloosid / Een reactie plaatsen

 

MELKERTGEVOEL

Gisteravond Pauw gekeken? Ik wel en ik had een herbeleving die ik graag zou verwoorden met het absolute Melkertgevoel. Wie herinnert zich niet de historische beelden van de verslagen Ad Melkert na de verkiezingen in maart 2002 en de triomferende Pim Fortuyn. Het geen antwoord hebben op het opportunisme van Fortuyn, of eigenlijk helemaal geen maatschappelijke ideeën en antwoorden hebben, luidde de neergang van de PvdA in. Aan tafel bij Pauw zaten onder andere Sanne Wallis de Vries en Dolf Jansen. Toen Jan Roos, ook uitgenodigd, zijn recalcitrante betoog startte, gaven ze verbaal niet thuis. Non-verbaal spraken hun gezichten boekdelen, arrogantie, verbazing maar ook onmacht.

De colour local van Pauw de laatste jaren is er al een van een hoog grachtengordelgehalte, starend naar de eigen navel als de moederbron van het absolute morele gelijk en daarmee andere wegzettend als minderwaardig. Zei de babyboomer Marcel van Dam niet dat Pim Fortuyn een minderwaardig mens was? Iedere keer als ik me kan zetten tot het kijken naar Pauw verzucht ik, jammer weer honderd PVV’ers erbij. De intolerantie, het wegzetten van mensen en het ontkennen van problemen die ze in hun eigen incrowd niet herkennen zorgt evenzo voor weerstand. ik durf zelfs te beweren dat haatzaaien een onderdeel is van de grachtengordelcultuur.

Ik wilde dit stukje de titel meegeven Schot in de Roos. Maar dat zou te veel eer zijn voor de GeenStijl-journalist Jan Roos. Op de keeper beschouwd komt er uit zijn mond ook alleen maar poep en is zijn doel slechts het besmeuren van andersdenkenden. Wat dat betreft verschillen tegenwoordig Jeroen Pauw c.s. en Jan Roos met zijn club eigenlijk maar heel weinig van elkaar. Ze preken radicaal voor eigen parochie en van goede journalistiek is geen sprake meer.

Begrip, van de dag (63) Twittertwijfel

/ sprakeloosid / 1 reactie

 

TWITTERTWIJFEL

 

Hevige twijfel viel me ten deel na het lezen van de volgende tweet van ChristenUnie parlementariër Joël Voordewind. Hij twitterde: ,,Bussemaker vraagt extra aandacht voor homoseksuele asielzoeker (via @nu). Laat ze dat ook doen voor christenen die bedreigd worden in AZC’s.” Nu is het me al vaker opgevallen dat de ChristenUnie oproept voor extra aandacht voor christenen in bijvoorbeeld Syrië, Egypte of welk land dan ook waar ze bedreigd worden. Dat begrijp ik best, want de achterban van Joël Voordewind is natuurlijk overwegend christen. En ook politici van de CU doen soms uitspraken die vooral voor de eigen achterban bedoeld zijn. Toch is het raar, iedereen zou beschermd of geholpen moeten worden als ze bedreigd worden ongeacht sekse, religie of geaardheid.

Hetzelfde kunnen we zeggen van Bussemaker die een oproep doet om extra aandacht te geven aan homo’s in AZC’s. Ook zij, als vertegenwoordiger van liberaal en progressief Nederland moet denken in doelgroepen en hoe dit bij haar achterban, of wat er nog van over is, overkomt. Je zult niet gemakkelijk van een PvdA-er, D66-er of Groenlinkser horen dat er speciale aandacht moet zijn voor christenen. Ook Joël Voordewind zal niet een automatisme hebben ontwikkeld dat als homorechten in de knel komen of zoals in dit geval homo’s in AZC’s bedreigd worden, dat hij gaat roeptoeteren dat er extra aandacht besteed moet worden aan vedrukte lesbo’s, homo’s of transgenders. Een heel bijzonder fenomeen is dit.

Ik begrijp heel goed dat een AZC een enorme smeltkroes is van culturen, emoties en ontreddering, maar daarin mag geen plaats zijn voor verdere uitsluiting van ontheemden, wie of wat ze ook zijn. Er moet vooral aandacht komen voor mensen die zich schuldig maken aan uitsluiting en bedreiging. Die aandacht verwacht ik van het hele politieke spectrum, niet alleen voor de eigen doelgroep. Ook wordt ik kotsmisselijk van PVV-achtigen die iedere ruzie of incident met of tussen asielzoekers aangrijpen om ze allemaal het land uit te willen gooien, maar dit ter zijde. Gerichte aandacht voor raddraaiers, ruziezoekers en onverdraagzamen is volgens mij wat we nodig hebben voor een sober en rechtvaardig asielbeleid en zeker geen doelgroepenexclusiviteit.

 

Schermopname (17)

Kakelkrant van Sprakeloos 76 DELTAPLAN VOOR NEDERLAND

/ sprakeloosid / 2 reacties

 

De puzzel moest kloppen, eerder kom ik er niet mee naar buiten, maar vandaag had ik het ultieme Eureka gevoel. Ik denk dat ik een belangrijk deltaplan voor Nederland heb. Het rekenwerk tot achter de komma laat ik aan anderen over, het gaat nu om het vergezicht en de grote lijnen. De aanleiding was het gesteggel van de coalitie om vijf miljard te verdelen onder de hardwerkende Nederlanders en tegelijkertijd de werkgelegenheid een push te geven.

5 MILJARD
Een lastenverlichting van zo’n omvang klinkt heel aantrekkelijk, maar de politieke verhoudingen in Nederland zijn dusdanig dat niet alleen een compromis bij bezuinigingsrondes een schier onmogelijk proces is, ook het uitdelen van cadeautjes is een te moeilijke opgave gebleken. De oppositie wil wel instemmen met het belastingplan van Wiebes, maar wil er te veel voor terug. Groen Links wil meer aandacht voor vergroening van de economie, de SGP’ers willen dat moeder de vrouw thuis blijft en wat D66 nu wil is niemand meer duidelijk. Vijf miljard, je krijgt het niet verdeeld in ons land. Het alternatief is misschien de staatshuishouding op orde brengen, maar als verkiezingsretoriek is dat geen sterke zet voor de coalitie. Met name voor de PvdA die zich richt op werk, werk en nog eens werk, wil het geld uitgeven. Ze zullen het niet prettig vinden om 35.000 banen te zien opgaan door de incompetentie van de Haagse burelen.

MIJN VOORSTEL IN GETALLEN
Als we dat geld nu eens besteden aan zonnepanelen. Nederland loopt in ieder geval in vergelijking met Duitsland erg achter op groene energie. En als ik mezelf nu eens als de gemiddelde Nederlander beschouw dan vind ik zonnepanelen op mijn dak een aangename gedachte. Ik begrijp dat het goed is voor het milieu en dat in tien jaar de kosten er ongeveer uit kunnen zijn. Maar het allergrootste bezwaar is de investering van laten we zeggen €10.000, –. Ik stel voor dat we die vijf miljard als een soort lening geven voor de investering in zonnepanelen op een wijze zoals de huidige studiefinanciering. Het voordeel van deze investering is dat zodra de zonnepanelen bevestigd zijn, je kunt beginnen met afbetalen.

 

Rekenkundige visualisering:

 

5.000.000.000 :10.000 = 500.000

Vijfhonderdduizend huishoudens kunnen van die vijf miljard zonder problemen de lening aangaan en plaatsen de zonnepanelen.
Laten we stellen dat je de lening in 10 jaar terugbetaald, dat is €1000, – per jaar en dus €83,- per maand. Ik begrijp best dat €83, – voor sommigen best veel is, maar laten we nu eens uitgaan dat dat meteen de winst is die je per maand hebt op je zonnepanelen. Per saldo blijft je energie-rekening gelijk, maar omdat je een deel ‘zelf’ produceert, kun je dat gedeelte gebruiken voor de afbetaling. In tien jaar tijd heb je je panelen afbetaald, je hebt geen extra financiële lasten en bovendien heb je een substantiële bijdrage geleverd aan het milieu.
Over tien jaar heeft de staatskas zijn vijf miljard terug. Misschien is er dan wel een politiek klimaat ontstaan die verdeling van de vijf miljard mogelijk maakt. Maar er is meer.

 

WIN-WIN EN IEDEREEN BLIJ
1. De klimaattop in Parijs vordert eigenlijk dat we per land nog veel meer moeten doen om de verdere opwarming van de aarde te voorkomen. We moeten als het ware de gaspedaal gebruiken om te vergroenen. Mijn voorstel is in ieder geval budgetneutraal en 500.000 huishoudens die een bijdrage leveren om groene stroom op te wekken lijkt me heel wenselijk en wezenlijk.
2. Ik kan geen getallen getallen geven, maar hoeveel werkgelegenheid biedt het wel niet om voor vijfhonderdduizend huishoudens panelen te maken en te installeren. Misschien haalt het die 35.000 wel?
3. Een ander probleem kan getackeld worden, de gaskraan in Groningen moet dicht of in ieder geval moet Groningen niet verder de afgrond in. Door de zonnepanelen is er een alternatief voor Gronings gas.
4. Als we de fabrieken voor de zonnepanelen nu eens in Groningen zetten, dit is een gebied dat extra werkgelegenheid goed kan gebruiken. Vanuit mijn economische kennis van de middelbare school weet ik dat er door de investeringen een multiplier-effect kan ontstaan.
5. Onze afhankelijkheid van buitenlandse fossiele brandstoffen, in ons geval Rusland en de olie uit het Midden-Oosten zal sterk verminderd worden. Een bepaalde mate van zelfvoorziening verkleint niet alleen de afhankelijkheid, maar vermindert tevens sterk de behoefte om ons in te laten met problemen die eigenlijk niet van ons zijn, of maar ten dele. ‘Ruzie’ in Iran, Irak, Afghanistan, Syrië, Libië, maar ook Rusland vindt zijn oorsprong voor een belangrijk deel in olie.

Resumerend kunnen we stellen dat de staatshuishouding er niets op verliest, het klimaat de grote winnaar is, de individuele huishoudens geen onverantwoorde investeringen hoeven te doen, Groningers het vooruitzicht hebben rustiger te kunnen slapen en we ons niet meer hoeven te bemoeien met landen om daar de democratie te brengen, terwijl we eigenlijk willen dat de olie- en gasbevoorading verzekerd blijft.
Als dit geen doorslaggevend deltaplan is, dan weet ik het niet meer.