Plaatjes en Kletspraatjes

Plaatjes en Kletspraatjes: De groeten aan Niels uit Duiven

/ sprakeloosid / Een reactie plaatsen

De woensdag ligt nog voor me. Ze weet nog niet of ze zonnig gaat worden of toch andere plannen heeft. Zelf heb ik mijn afstreeplijstje voor de ochtend al op orde. Paspoort vernieuwen, boodschapje en 10.000 passen voor lijf, leden en mind bijna gelopen. Het is half tien en ik word geconfronteerd met een heel optimistisch gedicht in het park. Een gedicht van Niels:

Ik zit in de wind

Ik ruik de bloemen

Ik kijk naar alles om me heen

Ik wil alles meenemen

Omdat het nog winter is, geuren en kleuren de bloemen nog niet. Ik kijk ook om me heen en ik zie de woensdag voor me. Wat wil ik zien, wat wil ik meemaken en wil ik alles meenemen? Niels wilde duidelijk alles. Niels zat toen op de basisschool in 2010 en was blij met alles. Tenminste dat denk ik, of, in ieder geval, dat hoop ik.

Gedichten zijn om er een eigen inkleuring aan te geven, dus de boodschap van Niels aan mij op deze woensdagochtend is er één van ‘maak er wat van vandaag’.

En dat ga ik dan maar doen. Terwijl ik verder loop, denk ik aan Niels. Zal hij ruim veertien jaar later alles gekregen hebben wat hij wilde meenemen, of heeft hij ook weer dingen weggegooid of achtergelaten? Ik ken Niels niet, maar ik wens Niels in ieder geval het allerbeste.

Plaatjes en Kletspraatjes: De zon in het Sonsbeekpark

/ sprakeloosid / Een reactie plaatsen

Een prachtig, maar kostbaar station, is het cadeautje dat Arnhem geschonken heeft aan Nijmegen. Een mooiere entree/start voor een tocht naar de Keizerstad is bijna niet mogelijk. Het mooiste van Arnhem. Met deze foute grap is de toon gezet voor een ander blog. Voor dit stukje heb ik voorlopig alleen maar positieve woorden voor de Gelderse hoofdstad. Je kunt er alles van vinden, maar het Sonsbeekpark is misschien wel het mooiste park van Nederland. Ik daag eenieder uit qua schoonheid met mooiere parken te komen in Nederland. Voor iedere serieuze suggestie zal ik een dag uittrekken om er te wandelen, foto’s te maken en zo mogelijk een blogje te schrijven. En nee, Frank Boeijen ten spijt, het Kronenburgpark in Nijmegen tipt niet aan het Sonsbeekpark in Arnhem.

Ik kom er vaak meermaals per week om mijn rug even te rechten en mijn benen te strekken. Zitten is het nieuwe roken is een slogan waar meer waarheid in zit dan mij lief is. Het is geen straf om op 100 meter van het mooiste park te moeten werken. Maar goed, werken is niet het hele park door sjouwen, dus ik heb ik een prachtige eerste zaterdag in februari 2025 aangegrepen om het park Sonsbeek en verder op park Zypendaal in te lopen. Een hele aangename wandeling (IJstijdenwandeling) die ook de Burgermeesterswijk tussen park en station meeneemt, Dat is ook echt te moeite waard.

Mensen die van verder komen en in Arnhem willen winkelen heb ik een tip. Spendeer op een steenworp afstand van het winkelcentrum, waar niet meer dan alle winkels zijn die je overal in Nederland kunt vinden. Spendeer je dag beter en ga wandelen, De IJstijdenwandeling bijvoorbeeld. En zonder sekse-specifiek te worden, splits je je als stel of groep gewoon op, kan best mannen! Dat is beter dan ijsberen voor een modewinkel. Bovendien genoeg horecagelegenheden in het park.

Het lijkt bijna of ik aan Ernhempromotie aan het doen ben. Maar zo ver ga ik niet, deze plaatjes en kletspraatjes gaat een neutrale titel krijgen en niet Èrhem zo gek nog niet. En ben toch niet gek. Dollen met Arnhem is natuurlijk voer voor een andersoortig blog. Dit is gewoon een blog van een blij ei omdat de zon schijnt, ook in het Sonsbeekpark in Arnhem.

De wandeling is te vinden op Komoot, zo wel de officiële en de mijne met nog meer foto’s.

Op mijn instagramaccount nog meer foto’s: titiissprakeloos.

De folder van de wandeling met achtergrondinformatie

Plaatjes en Kletspraatjes: Herfsklaar maken en bolchrysanten…….

/ sprakeloosid / Een reactie plaatsen

We beseffen het niet altijd, maar nieuwe tijden brengen nieuwe woorden en begrippen met zich mee. Een weekend als deze relateer ik de nieuwe tijd vooral in het kader van het klimaat. Meer specifiek bedoel ik dan het weerkundige gebeuren, niet het humeur van Nederland, daar begin ik niet over.

 Vandaag op heerlijke zomerse dag heb ik een wandeling gemaakt op 1 oktober in een nieuw natuur gebied, Boetelerveld bij Raalte. Ik kende de naam en ben er in de buurt opgegroeid, maar toch was ik aangenaam verrast. Een mooie korte wandeling in t-shirt, het nieuwe normaal in oktober. Nieuwe woorden genoeg natuurlijk, klimaatontkenners, klimaatdrammers, asfaltterroristen of asfaltplakterroristen…….. en alles wat er tussen in zit. Het zijn termen die je 20 jaar geleden echt niet had kunnen bedenken.

Gisteren had ik ook een persoonlijke waarneming in mijn intensieve tuiniersbestaan. Een korte schets, tuinieren is niet mijn hobby, maar eenmaal bezig vind ik het niet erg. De tuin in opbouw, laten we zeggen vanaf maart tot ergens juni kan mij nog wel motiveren. Daarna verdwijnt de lol, zeker als het droog is in de tuin. Zomers water plenzen voor een paar struikjes op mijn eigen postzegel vind ik niet zo heel netjes, ik heb bovendien al een auto op mijn erf, dus daar kunnen de tegels in ieder geval niet gewipt worden.

Na augustus is het behelpen in de tuin en vanaf september komt het woord winter-klaar-maken weer in de gesprekken voor. Let maar op, dat gebeurt altijd als de R in de maand zit. Theorieën over wel of niet snoeien, de boel de boel laten en welke weersomstandigheden het beste zijn voor het winter-klaar-maken bla, bla, bla………

Maar als alles nog redelijk groen is, maar de tuin wel een ravage wat moet je dan? Je kunt nog buiten zitten, maar niet in een rommelige, verwaarloosde tuin in verband met algemene luiheid en een enkelblessure als valide excuus. Gisteren heb ik het woord herfst-klaar-maken voor mezelf geïntroduceerd. Je harkt en veegt de boel bij elkaar, maakt het optisch toonbaar en je koopt een heleboel bol-chrysanten in de hoop dat ze tot in november netjes blijven. Leuk man…….en de winter bestaat niet eens meer. Ik blij, maar weet niet of ik nu een ontkenner of drammer moet zijn, in ieder geval een chrysantenfreak voor de komende tijd. Nu zal er vast wel iemand mij attenderen dat chrysanten uiterst milieu onvriendelijk zijn…….

Boetelerveld bij Raalte 1 oktober 2023

Plaatjes en Kletspraatjes: Doelloos in Harderwijk.

/ sprakeloosid / Een reactie plaatsen

We wonen nu al weer drie weken op de Veluwe. Het is prachtig hoor, ook als het wat grijzig is. Het heeft ook nadelen kwamen we vandaag achter. Een boodschap vergeten, maar op zondag is er niet standaard een supermarkt open. Sterker nog, de dichtstbijzijnde supermarkt was 17 kilometer verder op. Voor een volgende dus keer beter plannen, voor nu even naar Harderwijk. Het heeft een soort van vakantiegevoel, de hypermarché heet hier ook gewoon Jumbo, maar ze verkochten wel de ontbrekende olijfolie. En als we er dan toch zijn, dan ook maar even slenteren op een koude en grijze zondagmiddag in de binnenstad. Ondanks koude die tot diep in je poriën doordrong, was er niets mis met Harderwijk. Mijn wederhelft wist al te melden, we komen een keer terug als de winkels open zijn en het minder koud is. Of in ieder geval als de winkels open zijn!!!

Mij intrigeerde vooral een bordje in één van de straatjes bij het begin van de wandeling. Mijn fantasie sloeg op hol. Ik zag een steegje, en steegjes hebben een onweerstaanbare aantrekkingskracht op me, zeker als de naam van de steeg Grote Poortsteeg is. Maar je mag er niet zonder doel ophouden in de portalen, in dit geval het begin van de Grote Poortsteeg, een verbindingssteegje naar een ander pittoresk straatje. Zonder doel? Wat is zonder doel denk ik dan. Mag je er een foto maken voor een lullig blogje? Wie bepaalt wat dat is ‘geen doel’. Als de jongens en meisjes van Extinction Rebellion in Harderwijk er een sit-inn zouden houden, of erger nog, zich aan de straat in de grote Poortsteeg zouden vastplakken is er toch een doel? Of als twee mensen elkaar leuk vinden en dat even niet en public willen tonen, dan geeft de Grote Poortsteeg tijdelijk voldoende privacy. Een goed doel lijkt het me. Wat zullen de jongens en meisje van de gemeenteraad in Harderwijk in gedachten hebben gehad toen ze deze APV bedachten? Welke criminele activiteiten hadden ze voor ogen? Je zou eigenlijk de raadsstukken er eens op na moeten slaan.

Deze zondagmiddag in januari hebben we heerlijk doelloos door Harderwijk gelopen, doelloos zitten nadenken over doelen en naar de horizon van het IJsselrmeer zitten kijken, geheel zonder doel. We liepen een erg geinige horecagelegenheid binnen, maar dat had een doel. We hadden het koud en die kou was op mijn blaas geslagen. Dus een cappuccino mocht, want dat we een doel.

Plaatjes en Kletspraatjes: 11 december, Nationale Klimaatdag

/ sprakeloosid / Een reactie plaatsen

Het is 11 december 2022 en eindelijk doet een decemberdag een beetje wat van een decemberdag verwacht mag worden. Eigenlijk liet de novembermaand al aardig verstek gaan, maar de decembermaand was bijna beangstigend, tot vandaag dan. Eindelijk is het koud en guur zoals het in  december hoort te zijn. De verwarming een graadje hoger, handschoenen voor de kouwelijken onder ons en de winterjas die we vorig jaar ook weinig aan hadden, kan eindelijk geshowd worden.

Verstilling en terugtrekken horen bij de donkere dagen voor Kerst. Toewerken naar de zonnewende of voor de christen voorbereiding van de geboorte van Jezus. In ieder geval horen de bomen zo goed als kaal te zijn en als de maan door de bomen schijnt op 5 december moet die zichtbaar zijn en een luguber schaduwspel opleveren. Een vol bladderdek mag dit niet in de weg staan.

Maar op 11 december is het dan zover, het heeft gevroren, genoeg om in de bloempotten een laagje ijs te ontwaren en in de tuin is er voor het eerst voldoende blad om wat eer van je werk te krijgen. Ik had er zowaar zin in om na een bijna tropische herfst met een dikke trui aan in de tuin de winter te begroeten.  Na een uur wil ik natuurlijk een kop  warme chocomelk en zet een muziekje op, Nederlandstalig had ik bedacht en wie komt er langs?

Conny, Conny Stuart, u kent haar wel toch? Nu ik wel, maar dat heb ik aan mijn vader te danken die er nogal gek op was volgens mij. Een liedje van Harry Bannink en Annie M.G. trouwens.  Zij zingt: Wat voor weer zou het zijn in Den Haag? Een liedje van zeker 50 jaar oud, misschien al ouder. Het was toen vanzelfsprekend koud, nat en guur in Nederland. Maar dat is het al lang niet meer. Goed, vandaag dan wel voor de verandering. Het liedje is dus behoorlijk achterhaald. Want hoe vaak heb je op 11 december nog veel blad en zelfs kleur aan de bomen. Ik vind het zorgelijk al is het voor de energierekening erg prettig.

Ik zou willen voorstellen om 11 december onze Nationale Klimaatdag te maken, de dag dat blaadjes echt van de bomen moet zijn. Het zou toch triest zijn dat de herfstbomen de vaak veel te vroege voorjaarsbloemen moeten begroeten. 11 december, even een dagje contemplatie en het kan ons geen F*** schelen wat het weer in Den Haag doet.

Alle foto’s gemaakt binnen een straal van 1 kilometer van mijn tuin, relatief veel kleur nog……