Gedoe op het Griezeveensepad

februari 8, 2023februari 8, 2023 / sprakeloosid / Een reactie plaatsen

Hedenochtend wilde ik al om half tien in Voorthuizen zijn om de heldere frisheid van het Griezeveensepad te mogen proeven. Vanwege gedoe op het werk wist ik al dat het niet zou gaan lukken. En er kwam nog meer gedoe bij, zelfs bij aanvang van de wandeling en onderweg. Je hebt dat soms zo, iedereen heeft wel een werksoort waar gedoe aan kleeft. Iedereen natuurlijk op zijn eigen manier en zelfs binnen je werksoort zal ieder individu anders reageren. Op het snijvlak van justitie en hulpverlening heb je als reclasseringswerker wel eens gedoe met boeven en boevinnen. En soms is er gedoe met andere instanties die ook het beste voor hebben met de maatschappij, de hulpverlening en hun eigen ego. Zo’n gevalletje dus. Ik kan je verzekeren dat zo’n telefoontje in de bossen van Voorthuizen niet leuk is, maar altijd nog prettiger dan achter een laptop thuis of kantoor. Dit gezegd hebbende vond ik de titel Gedoe op het Griezeveensepad wel pakkend. Het allitereert en bovenal, misschien dat dit mensen van het klompenpad prikkelt. Wat is er mis op ons Griezeveensepad? Nu beste vrijwilligers en andere liefhebbers van klompenpaden in het algemeen en het Griezeveensepad in het bijzonder: ,,Helemaal niets er is alleen gedoe in mijn kop op het Griezeveensepad.”

Al weken had ik me verheugd op de klompenpaden in deze omgeving. Wat wil het geval, we wonen een poosje hier in verband met een verbouwing thuis en het eerste waar ik naar keek, welke klompenpaden heb ik in de buurt nog niet gelopen en die pakken we even lekker mee. De hemel was helder blauw en de lucht knisperde frisheid, zelf na twaalf uur ’s middags toen ik begon. Ik ken mensen in mijn omgeving die het hebben over dat er prana in de lucht zit. Kort uitgelegd via deze site: Deze prana energie of prana levensenergie bevindt zich overal om ons heen. Dat komt omdat er drie bronnen zijn van energie: de zon, de lucht en de grond. Vanuit voorchristelijke tradities is 31 januari tot 2 februari de aanvang van Imbolc, het definitieve einde van de winter en het begin van de lente. En dat was vandaag duidelijk te merken. Ik ben geen bioloog, maar het had wel wat vandaag, hoe je het ook wil noemen en ondanks de ‘mindfucks van het werk.”

Mijn laatste klompenpad dateert van 2 november en dat is al weer drie maanden geleden. Ik had wel wat wandelingen gemaakt tussendoor, maar het kriebelde weer. Het Griezeveensepad is het eerste klompenpad in 2023 en mijn nummer 106 in totaal. Ik had er zin vooral na het lezen van commentaar dat mensen zich stoorden aan de visuele vervuiling van allerhande vakantiehuisjes. Mijn nieuwsgierigheid was gewekt. Ik heb qua omgeving echt wel mijn voorkeuren, maar er zijn mensen die vinden de polder te weinig bosrijk, zandwegen te modderig en een gebrek aan bospaden is vloeken in de kerk van de anti-asfalt-fundamentalisten. Voor mij is het wat het is en iedere wandeling heeft zijn charme. De huisje waren nog beperkt bewoond, maar achter de beukenhagen was duidelijk dat velen hun eigen paleisje hadden gecreëerd lang het Griezeveensepad. En geef ze eens ongelijk. Ik zou bijna een voorstel willen doen om bij in ieder geval één chaletpark door het park te gaan lopen om heerlijk te genieten van de truttige creativiteit op en rond de vakantiehutjes. Als tijdelijk bewoner van een vakantiehuisje in Garderen voel ik me solidair met mensen in deze onderkomens.

Begrip, van de dag (90) Mindfucken

januari 5, 2016januari 21, 2019 / sprakeloosid / Een reactie plaatsen

MINDFUCKEN

Dit wordt een zelfkastijdend stukje over de donkere kant van onze hersenen. Al heb ik in algemene zin daar helemaal geen verstand van, de brein van mezelf ken ik best wel aardig. En omdat ik een van de velen ben, zullen er collega-fuckers zijn die het mogelijk herkennen. Voor degenen die gezwicht zijn om te lezen bij het woordje fuck, het wordt geen variatie op het thema: ,, A dirty mind is a joy forever.” Al is dat onmiskenbaar waar, voor smerige dingen schrijven ben ik niet in de wieg gelegd, al zegt dat natuurlijk niets over mijn mind. Ooit heb ik, in opdracht, een erotisch getint verhaal geschreven, de kwalificatie FEBO-seks was de meest lovende opmerking van mijn medeschrijvers.

Mindfucken is van een hele andere orde. Mindfucken is een probleem constateren, ongeacht of het al een probleem is of dat het een construct is van je eigen denken. Eenmaal het probleem gedefinieerd, ga je nadenken over oplossingen en zaken die allemaal kunnen gebeuren. Het kan over van alles zijn, een plekje op je arm dat in je gedachten uitgroeit tot een ernstige ziekte, de opvoeding van je kind of een opmerkingen van een collega. Grote of kleine dingen, echte issues of geconstrueerde issues. Een mindfucker is iemand die er mee op de loop gaat.

Iedereen heeft dat wel eens, maar het lullige is vooral dat het je gemoedstoestand op andere gebieden ook beïnvloed en daarmee je gedrag. Een self fulfilling prophecy ligt op de loer. Dat heeft iets met chemische en neurologische processen in je kop te maken. Zo kan het zijn dat je je zorgen maakt over iets wat er niet is, of je probleemsituaties dusdanig uit het verband rukt door die fuckende hersenen, dat je hele constitutie naar de gallemiezen gaat voor dat moment. Of als je een echte fucker bent, misschien wel voor een langere periode. Het is zonde van je tijd en energie. Sommige droefsnoeten zouden niet zo’n levendige fantasie moeten hebben en alles gaan zitten invullen. A dark mind is helemaal geen joy. Het is een vorm van geselen die ik in ieder geval niet in de categorie een ‘gezellige dirty mind’ plaats.