media

Plaatsjes en Kletspraatjes (vakantieserie) : De ruziënde mens

/ sprakeloosid / 1 reactie

Zondagmiddag in Atrecht

Het reisdoel is Amiens, maar omdat Atrecht op de route lag, moest daar maar een pauze worden gehouden, besloten we. Ik had de klok horen luiden, maar wist niet precies waar de klepel hing. Ons vaderlandse geschiedenis maakt melding over de Unie van Utrecht. Ik kan me vaag ook iets herinneren van het 400 jaar bestaan van deze Unie in 1979. De naam Unie van Atrecht kwam later pas bij mij binnen. Ik weet dat er met mijn geschiedenisboeken op vele fronten bedenkelijke keuzes zijn gemaakt. Pas nu besef ik dat het vooral ook de calvinistische heldendaden betreft. Op nog geen vier uur rijden is Willem van Oranje beslist geen held in Atrecht. Arras, de Franse naam voor Atrecht, was een samenwerkingsverband van pro-Spaanse (zuidelijke) gewesten. Hierop reageerden de belangrijkste noordelijke gewesten met de Unie van Utrecht.

Het gaat dus eigenlijk over oorlog tussen protestanten en katholieken, tussen de Spaanse koning en Willem van Oranje. En de tachtigjarige oorlog stond nog maar in de kinderschoenen. Ondertussen zetten we de radio maar om naar Spotify, omdat de onzin over Trump en Poetin de vakantiestemming niet ten goede komt.

Na de koffie nog een goed uur rijden naar Amiens. Een stad waar ik ooit geweest ben, zonder actieve herinneringen. Een stad die niet hoog staat op de verschillende bucketlisten. Het was in mijn beleving een grauwe Noord-Franse industriestad zoals er zoveel zijn. Ook nu blijkt dat Amiens, net als meerdere noordelijke Franse steden,100% meevalt. Eerst nog ernaartoe, langs tientallen erevelden uit de Eerste Wereldoorlog, de Grote Oorlog zoals dat hier heet. Vanaf 1914 is hier vier jaar lang gevochten, met heel veel slachtoffers.

Oorlog in de 16e en 17e eeuw, oorlog in de 20e eeuw en ook nu weer mondiale grote problemen tussen de verschillende machtsblokken. Oorlog, oorlog en ellende. Is het wel ethisch om vakantie te vieren. Ik las vandaag per toeval een bericht van Chief van de Hopi Indianen hij schreef onder andere:

 “This moment humanity is experiencing now can be seen as a door or a hole. The decision to fall into the hole or walk through the door is up to you. If you consume the information 24 hours a day, with negative energy, constantly nervous, with pessimism, then you will fall into that hole. But if you take the opportunity to look at yourself, to think about life and death, to care for yourself and others, then you will walk through the door. Take care of your home, take care of your body. Connect with your spiritual home. When you take care of yourself, you are taking care of everyone at the same time.”

Niet dat deze (spiritueel) leider antwoord of toestemming geeft of ik op vakantie mag. Hij stelt wel dat je in moeilijke tijden voor de keus staat of om met negatieve energie in een gat te vallen: of door een deur te gaan door je te verbinden met jezelf, je naasten en je omgeving om hierdoor nieuwe positieve kansen kunt ontdekken.

Dat hopen we in Amiens te gaan doen, een beslist aardige stad met prachtige (19e -eeuwse) gebouwen, de geboortestad van Jules Verne, een middeleeuwse Kathedraal van de buitencategorie en een volgens de recensies een heel mooi museum. We zullen zien, we gaan proberen de buitenwereld buiten te sluiten en daarmee mijn binnenwereld niet te vergiftigen en wel te genieten van de mooie zaken die we tegenkomen. Om te beginnen met een B&B met een kamer zo groot, dat we overwegen dansles te nemen, een heuse balzaal. Of indoor jeu de boules, want ik houd niet zo van dansen.

Met op de voorgrond een flipperkast……zonder stopcontact.

Cobra-paniek

/ sprakeloosid / 11 reacties

 

Nederland is in de ban van de Cobra. Sociale media en televisie weten dat te melden. Mijn eerste opwelling is: ,,Nu is Nederland echt uit de crisis, we hebben weer aandacht voor de kunst.” Niets is minder waar. Er blijkt een levensgevaarlijke cobra te zijn ontsnapt. Ik hoor net van mijn wederhelft dat het beest inmiddels gevonden is. We kunnen weer rustig slapen, tenzij je een kunstliefhebber bent, want dan moet de economie nog verder aantrekken.

Ik denk dan meteen wat een mens bezielt om een slang te koesteren en in huis te nemen en dan nog wel een hele giftige? Eén zo’n beestje is niet voldoende om er een mooie tas van te maken. En wat kun je nog meer met een cobra? Ik heb wel eens gezien dat slangen gemolken worden en dat met het gif allerlei hele nuttige zaken gedaan kunnen worden. Maar om zoiets nu te doen in een rustige woonwijk in het ongetwijfeld pittoreske Made is erg twijfelachtig. Of zou de bezitter een uiterst verlegen man zijn, naarstig op zoek naar een levensmaatje, maar te bleu om een dame te versieren? Met zijn rudimentaire kennis van het scheppingsverhaal zou hij gedacht kunnen hebben een slang aan te schaffen als hulpmiddel. Als hij verder had gelezen dan wist hij ook dat hij dan uit het ‘single-paradijs’ zou zijn getrapt en zich in de hel van het Aardse leven had moeten redden. Ik kan de psyche van de slangenbezitters in zijn algemeenheid niet begrijpen, laat staan een giftige waar je geen tasjes van kunt maken. De enige optie die nog ergens hout snijdt is een slangenbezweerder die aan het oefenen is om in zijn broodwinning te voorzien door op Oosterse markten te gaan staan. Maar in een tijd van terrorisme-angst kun je stellen dat het hebben van een cobra op zijn minst gelijk staat met het hebben van een wapen. Voor je het weet wordt je verdacht van aanhanger te zijn van het Kalifaat waar het dresseren van slangen gemeengoed was, of misschien nog wel is want je weet het niet met dat addergebroed.

Net zo gek als het hebben van een cobra in je slaapkamer, is de mediagekte rondom de ontsnapping. Ik begreep dat het beest gewoon in de schuur van de eigenaar lag. Mogelijk had het geen sleutel bij zich na een avondje stappen en chickies versieren en lag het zijn roes uit te slapen. Ik begrijp best dat de buurtbewoners goed geïnformeerd willen en moeten worden. Ook snap ik dat de rest van Made met belangstelling de zoektocht gade slaat. De experts kunnen wel zeggen dat zo’n beest niet verder kan zijn dan 200 à 300 meter, maar wie gelooft er tegenwoordig nog experts? Maar moet heel Nederland, van Rodeschool tot Slenaken, van Winterswijk tot Schoorl op de hoogte worden gebracht van deze zoektocht? Is de behoefte aan luchtig nieuws, want dat is het natuurlijk tenzij je in Made woont, zo groot dat we dit belangrijk vinden? Of is het de opluchting van het vredesbestand in de Oekraïne en de vastberadenheid van de NAVO-top in Wales die ruimte geeft aan dit soort berichten.

Ik mag aannemen dat de eigenaar een fikse boete krijgt en verantwoordelijk wordt gesteld voor de gemaakte kosten. Misschien dat hij maar eens een donatie moet geven voor een West-Brabants museum zodat ze een mooi kunstwerk kunnen aanschaffen.