maakbaarheid

Je mindset resetten, gadverdamme!!!

/ sprakeloosid / Een reactie plaatsen

 

Heeft u de uitdrukking, ‘je mindset resetten’ wel eens goed geproefd? Ik wel, buiten het anglicistische gehalte, smaakt het zinnetje mij niet lekker. Ik heb het dan over de betekenis en het achterliggende gedachtegoed. ‘Je mindset resetten’ heeft iets onnatuurlijks, het ontkrachten van je eigenheid. Ik ben altijd op mijn hoede bij mensen die vinden dat ik of anderen ‘hun mindset moet resetten’. Het heeft iets ongemeen dictatoriaals. Je wordt door de gebruiker van deze opmerking uitgenodigd, of gedwongen je grijzen cellen door elkaar te husselen. ‘Je mindset resetten’ gadverdamme.

 

 

Voor ik doorga met het uiten van mijn ongenoegen, neem ik u even mee naar een andere populaire hedendaagse uitdrukking, ook een anglicisme, namelijk ‘Go with the flow’. In eerste aanleg stuiter ik nog niet van deze uitdrukking. Door het hoge ‘zen-gehalte’ heeft deze wijsheid wel iets sympathieks. Een mens is nu eenmaal nietig in het grote kosmische geheel. Het is dan ook erg onverstandig de pretentie te hebben, dat jij de mensheid kan veranderen. In zulke gevallen is het ‘resetten van je mindset’ of omdenken zo u wilt, mogelijk noodzakelijk. In de volksmond spreken we dan eerder over ernstig mentaal gebrekkigen waarvoor we broeders in witte jassen hebben uitgevonden. Ik ga in mijn anti-begoog over ‘je mindset resetten’ uit van het overgrote gezonde deel van de mensheid. (Ik ben op dit moment in een optimistische bui, dus ik vind gemakshalve dat de meerderheid van de mensen min of meer mentaal in orde is.) Voor deze groep, die gewoon met de flow meegaat, is ‘je mindset resetten’ een fnuikende uitdrukking.

 

 

In tal van situaties worden weldenkende mensen in eerste instantie vriendelijk verzocht hun mindset te resetten, bijvoorbeeld in een (vriendschaps)relaties. Bij discussie of onmin kun je de ander een eigenwijze drol vinden die jou willens en wetens niet begrijpt. Hij denkt verkeerd en moet meegaan in jou denkstramien. Als de ander zijn mindset reset, zal alles goed komen. Indirect impliceer je dat de ander niet goed wijs is, of op zijn minst een onvergeeflijke kronkel heeft. Eén op één is de uitnodiging om je mindset te resetten nog niet zo gevaarlijk, soms zelfs vermakelijk. In een grotere context, bij bedrijven of de maatschappij als geheel, is het niet meer zo vermakelijk.

 

Bij reorganisaties of anderszins rare strapatzen van bobo’s in bedrijven, wordt vaak gebruik gemaakt van de wens, of zelfs noodzaak dat de mindset van werknemers gereset moet worden. Vooral bij processen waarbij er andere belangen spelen dan de corebusiness en het gezond boerenverstand van de werkvloer systematisch genegeerd wordt. Heden ten dage gebeurd dat nog wel eens in de publieke sector. De kennis en kunde van professionals wordt genegeerd en als die, de arts, politieman of leerkracht met vakkennis en/of gezond boerenverstand ageert tegen de voorstellen, worden ze bestempeld als inflexibel, star en conservatief. Hun ‘state of mind’ deugd niet en moet worden gereset. Een leger van coaches en human resource medewerkers vinden inmiddels hun emplooi bij het resetten van de ‘onwilligen’. Het gezonde verstand moet uitgedoofd worden en de zogenaamde vrijwillige medewerking van werknemers wordt geëntameerd, mits zij hun mindset resetten ten favoure van het veranderingsproces. Een onzichtbare marionettenspeler moet alle touwtjes in handen hebben en daarmee vooral geen tegenstribbelende actoren. Omdat tegenwoordig in de complexiteit vaak niet meer duidelijk is wie en waar het veranderingsproces begint, ontstaat er een gelatenheid waarbij de individuele onmacht wordt goedgepraat door de verstikkende woorden ‘ik alleen, kan het proces ook niet keren, zo is het nu eenmaal tegenwoordig.’ Om het inleveren van je eigenheid nog enig cachet te geven wordt de uitdrukking ‘go with the flow’ nog wel eens misbruikt. In combinatie met ‘je mindset resetten’ is ‘go with the flow’ een heel misselijkmakende uitdrukking.

 

 

Je mindset resetten is een beledigende uitdrukking die verklaard dat je niet goed wijs bent. Daarentegen als je in staat bent je mindset te resetten oogst je waardering voor je dociele meegaandheid. Omdat jij, alleen jij, de regie moet en mag hebben over het resetten van je mindset, al dan niet met behulp van door jou gekozen derden, is het veelvuldig gebruik door anderen je mindset te resetten misplaatst, misschien wel misdadig. Daarom stel ik voor de uitdrukking niet meer te gebruiken. Je mindset resetten, driewerf gadverdamme.

 

PROACTIEF, Gatverdamme

/ sprakeloosid / 6 reacties

 

Laat ik even een paar seconden introspectie vertonen, 1,2,3,…..en ik kom tot de conclusie dat ik weinig aspecten in me heb van een proactief leven. Of het nu gaat om de proactieve, zogenaamd gelukmakende, levensstijl, of de managers bullshit hoe je in je werk proactief moet handelen, ook koop ik geen pakken vol met bijvoorbeeld Becel voor een proactiever leven. Ik trap niet in de marketingshit. Kortom, ik prijs me gelukkig door me te vrijwaren van het stempel ‘proactief’, sterker nog ik heb een oneindige afkeer tegen de term. Proactief, gadverdamme.

Om maar eens te beginnen met de proactieve levensstijl dat in hevig contrast staat met de vermaledijde reactieve levensstijl. Proactieve mensen nemen zelf de regie in handen van hun leven. Je bent vandaag wat je gisteren deed. Wat een flauwekul. Natuurlijk als je je hele leven hebt gerookt, dan is de kans op een geweldige gezondheid op je 50e niet zo heel erg groot. Als je gisteravond hebt gezopen, heb je vandaag inderdaad een kater. Dat is logisch. Maar de meeste mensen rommelen toch maar wat raak en proberen gelukkig te worden binnen de mogelijkheden en kansen die ze hebben. En voor velen op deze aarde zijn die beperkt, zelfs in Nederland zijn die kansen ongelijk verdeeld. Zouden mensen die bijvoorbeeld vandaag in de top 200 invloedrijkste mensen staan nu echt zoveel proactiever zijn dan de rest van Nederland. Of spelen afkomst (geld) en talent (genetisch bepaald) daarbij een doorslaggevende rol? Mag je veronderstellen dat de jongeren die niet aan de bak komen in Spanje, en in toenemende mate ook in Nederland, zelf verantwoordelijk zijn voor de economische positie waarin ze ongewild terechtkomen? Als proactiviteit echt zo’n doorslaggevende levenshouding is, waarom lukt het politici niet om heel proactief een economische en culturele crisis te voorkomen? Het is maar een vraag.

 

Nog meer kotsneigingen krijg ik bij de proactieviteit die het werkproces ondergaat. Met name managers hanteren de term te pas en te onpas. De mate van een goed manager zijn, is de mate waarin deze lieden kunnen anticiperen op toekomstige ontwikkelingen. Het is genoegzaam bekend dat bij de afronding van hun managersopleiding zij geen diploma krijgen, maar een glazen bol waarin ze in de toekomst kunnen kijken. De kennis en informatie die ze dan verkrijgen is de basis om ‘hun’ mensen op de juiste wijze aan te sturen. De arrogantie, alsof mensen echt zijn aan te sturen. Een goed manager moet vertrouwen op de kennis en kunde van de werkvloer en het dienende cement zijn voor diezelfde werkvloer, dan ben je pas een goede manager. Samenwerken dus en niet aansturen. Maar de praktijk is dat zelfs de werkvloer zich al bediend van de term ‘proactief’. Het moet niet gekker worden. Zelfstandig denkende professionals weten echt wel wat ze moeten doen om hun eigen vakgebied inhoud te geven. Of dit nu een verpleegkundige, een bouwvakker of een politieagent betreft, het maakt niet uit. Je hebt daarvoor geen proactieve manager voor nodig en je moet al helemaal niet jezelf misvormen tot een proactieve werknemer. Want wat is een proactieve werknemer nu meer dan een gokkende bangerik die anticipeert op de grillen van het management?

 

Zelfs zijn er tegenwoordig vele producten die de proactieve mens moeten helpen in zijn proactieve levensstijl. Al vele decennialang schermen banken en levensverzekeraars met financiële producten die je een appeltje voor de dorst verschaffen in moeilijke tijden of wanneer je van je welverdiende rust mag genieten op je 65e, of 67e of 70e? We weten inmiddels waartoe die proactieve houding van bangeriken heeft geleid. Ik hoef maar DSB of Icesave te noemen en we weten het allemaal. Ook op gezondheidsgebied suggereren allerlei producten zekerheden voor de weldenkende proactieve mens, met het peperdure Becel proactief voorop.

Proactief is een fictie voor mensen die geloven in de maakbaarheid van de wereld en de allesomvattende regie die ze daar zelf in hebben. Het is niet meer dan een schaamlap voor het beangstigende onbekende van weinig flexibele mensen. Onwillekeurig moet ik denken aan de zinsnede in het liedje van Het Klein Orkest, ‘Sparend voor later, ga je straks ook sparend dood.’

Kijk, dat vind ik nu eens een proactieve opmerking. Dat is volgens mij ook de enige die hout snijdt. Voor de rest, Proactief: Driewerf gatverdamme.

 

Aaf Brandt Corstius, de moderne vrouw in Achlum.

/ sprakeloosid / 6 reacties

Als ik aan helden zou doen, dan is Aaf Brandt Corstius er misschien een. Maar ik doe niet aan helden. Dat heb ik op mijn dertiende afgeschaft. Niet uit teleurstelling, maar weloverwogen besloot ik dat een mens zich maar niet moest verlagen om iemand tot held uit te roepen. Tot mijn dertiende was Willem van Hanegem mijn held, nu waardeer ik hem slechts.

Terug naar Aaf, ik kende haar naam, maar als volkskrantlezer had ik haar stukken nooit bewust opgezocht. Rond haar terugkeer was er enige media-aandacht, dus mijn focus op haar columns was aangewakkerd. In één van haar eerste columns (16 mei jl.) schreef ze over haar oorlog met sokken. Het trof me diep, want ik ken dat probleem. Ochtend na ochtend, graai ik in de wasmand met eenlingen voor mijn kinderen en mezelf. Het is een mini-catastrofe, wetende dat we (partner & co) zelf de oorzaak zijn. Eens in de zoveel tijd besteed ik een dagdeel aan het sorteren, ooit pathetisch vastgelegd op mijn blog. Het gaat dan een tijdje beter.

Kijk zo gemakkelijk kan iemand mijn waardering verdienen, gewoon door herkenbaarheid en zielsverwantschap, maar een held. Nee, hooguit een held op sokken in het geval van Aaf. Uiteraard bezocht ik Aaf op de conventie van Achlum. Ze sprak over de moderne vrouw.

Totale interview met Aaf Brandt Corstius in Achlum

Arie Boomsma, de ideale man voor de moderne en niet zo moderne vrouw, bevroeg de columniste over het wezen van de moderne vrouw. Dit gebeurde aan de hand van vier filmfragmenten met als thema’s: werk, jeugd, relaties en moederschap. Ronja de roversdochter staat voor onbekommerde vrijheid en dus kracht. In de recente serie van de NCRV over de babyboom van 2010 wordt het moederschap belicht, stukjes uit Oprah en Sex and the city komen relaties natuurlijk aan de beurt.

De rode draad in het betoog van Aaf Brandt Corstius is de wens tot maakbaarheid die ze ervaart bij veel vrouwen en soms ook wel bij haar zelf. De relatie moet perfect zijn, het werk uitdagend en de kinderen moeten zich ontwikkelen volgens het stramien dat jij als moeder als ideaal hebt. Ik deel haar idee en verfoei, zover het me lukt, de krankzinnige zoektocht naar de maakbaarheid en ik denk dat dit nog meer voor vrouwen dan voor mannen geldt. De moderne vrouw kan dus gedefinieerd worden als een sterveling die hunkert naar maakbaarheid in haar leven en dus standaard teleurgesteld is omdat de hooggespannen verwachtingen bijna niet ingelost kunnen worden. Om die teleurstelling te verzachten zoekt ze troost bij vriendinnen en bespreekt de problemen. Was het niet wijlen Bert Klunder die vond dat vrouwen geniëen waren in het creëeren van issues en daar vervolgens oeverloos over zwetsen. (zie ook het fragment van Sex and the City over mixed messages.)

Toch betrap ik Aaf op haar 37e ook nog op maakbaarheidsidealen op het gebied van seks in de relatie. Ontbreken van goede seks ligt bijna altijd ten grondslag aan alle echtscheidingen, beweert ze. Nu Aaf, bereid je voor, want deze week heeft omroep Max een onderzoek uitgebracht en daar word jij niet vrolijk van. Op tv hoorde ik de cijfers dat 50% van de vijftigplussers met partner geen seks meer heeft en dat van de seksbeoefenaars eigenlijk 40% niet tevreden is. (Mijn eigen noot: welk percentage van de overigen liegt bovendien?) De cijfers op de site laten een iets genuanceerder beeld zien, maar seks in de relatie blijkt niet zo maakbaar. Het wordt komkommertijd met het verstrijken van de jaren. De verseksualisering van de maatschappij is er misschien wel debet aan dat ook op dit gebied de wensen bij vrouwen (te) hooggespannen zijn. En als we niet minstens X-keer per maand een flinke punt zetten, moeten we onze partner maar aan de kant zetten.

Geloof in de maakbare samenleving heb ik niet en hoe krampachtiger we dat nastreven, des te onaangenamer die samenleving wordt. Maar soms zijn er lichtpuntjes en is enige maakbaarheid mogelijk. Luister goed Aaf, bij de Lidl zijn er sokken met een bijna onzichtbaar drukknoopje! Ik wist het niet, maar misschien een goed tip. Ik weet niet of een gang naar de Lidl hoort bij het moderne vrouw zijn, maar je kunt er echt van alles kopen, nu ook sokken met drukknoopjes om alles bij elkaar te houden.

Pé Daalemmer en Rooie Rinus over de Lidl

=======================================================