Louis van Gaal

Begrip, van de dag (31) Discipline

/ sprakeloosid / Een reactie plaatsen

 

DISCIPLINE

Gisteravond, of eigenlijk vannacht werd ik geconfronteerd met het woord discipline in de zin van orde, tucht of doen wat iemand van je verwacht. Even googelend komt inderdaad de betekenis tucht veelvuldig voor. Bij discipline hoort dus een scala aan gedragsregels die iets, een vooropgezet plan moeten bewerkstelligen. Trainer Louis van Gaal eist van zijn spelers een ijzeren discipline om kampioen te worden. Zelf heeft hij zich een hele rare discipline opgelegd om zijn doel naar de buitenwereld te presenteren. Zo zie je maar, trainer zijn is een aparte discipline om de andere betekenis van discipline eens aan te halen.

Wat als je de regels nu eens zelf oplegt om iets te behalen of jezelf te structureren? Zelfdiscipline is bijvoorbeeld vereist bij een studie, om te stoppen met roken of om blijvend kilo’s af te vallen omdat het beter is voor je gezondheid en omdat je je er lekkerder bij voelt. Hier zijn doel en gedragsregels veelal duidelijk. En als je je er niet aan houdt, ben je een slappe zak. Zo oordelen soms anderen, maar vooral ook degene die zich geselt met zelfdiscipline. Daarbij moet je je afvragen of het doel nuttig is of haalbaar. Of misschien ook wel wat kost het om het doel te bereiken. Maakt (zelf)discipline in sommige gevallen niet meer kapot dan je lief is?

In relatie met discipline wil ik vertellen over deze serie begrippen. Ik wil schrijven omdat ik dat leuk vindt. Af en toe omdat er een aardige zin uit mijn brein ontspruit, vaak omdat ik een impliciete boodschap wil uitdragen, maar altijd, hoe matig van kwaliteit, je iets hebt vervaardigd dat van jezelf is. Ik kan per slot van rekening niet schilderen of een badkamer verbouwen. Door tijd- en inspriatiegebrek zijn niet alle stukjes goed. Maar ik heb mezelf wijsgemaakt dat je maar moet schrijven, ook als die ene supercolumn of aanzet tot roman niet uit je vingers komt. Blijven oefenen, want ook schrijven kun je verleren. Dat vereist enige discipline, opoffering van tijd en soms publieke openbaring van slechte stukjes. Begrip, van de dag is een zelf opgelegde opdracht om een jaar lang, of ietsje langer, of in ieder geval 365 stukjes te schrijven van 300 of maximaal 400 woorden. Is het nuttig? Is het haalbaar? De tijd zal het leren. Vandaag kwam dus het woord discipline in me op, morgen vast weer wat anders. Met uitzondering van deze zin en de volgende, wel onder de 400 gebleven. Dat is dus ook discipline, of had ik juist de laatste twee zinnen moeten schrappen?

Louis de buschauffeur (1)

/ sprakeloosid / 1 reactie

 

Ik ga niet prat op mijn universitaire achtergrond. De ervaring heeft mij geleerd dat een titel geen garantie voor wijsheid is. Ook mijn professionele achtergrond in de GGZ wil ik niet misbruiken om mensen te diagnosticeren of anderszins een stempel op te drukken. Dat is niet kies, al moet ik heel eerlijk bekennen dat bij Louis van Gaal het wel heel moeilijk is. Ben ik nu werkelijk zo dom, of is hij zo slim? Al mijn reflexen om mensen te etiketteren moet ik bij ome Louis heel geforceerd negeren. Gisteravond was hij niet alleen ex-voetballer, sportleraar, de succesvolste trainer van Europa, de uitvinder van veel voetbalsystemen, degene die aan de wieg heeft gestaan van menig succesvolle voetballoopbaan, de redder van Ajax, Bayern München en vanaf augustus ook van Manchester United. Bovenal is hij het die Nederland wereldkampioen gaat maken. Toch? Gisteravond hoorde ik bij de grootste Louis van Gaalfans van Nederland, de voetbaltafel van VI, dat Louis eigenlijk ook bussenbouwer is geworden. Eigenlijk heeft Louis de bus van het Nederlands elftal gemaakt?

Mijn ogen tolden in mijn oogkassen, ik beet op mijn tong om geen psychiatrische termen te gebruiken en verzoende me met mijn eigen domheid dat ik slechts blogjesschrijver ben en niet zo veelzijdig als de vader van de godenzonen uit Amsterdam. Louis van Gaal blijkt dus eigenlijk de schepper van heel veel te zijn, dus eigenlijk GOD zelf. Louisverdomme! Na de terechte lachsalvo’s van Wilfred Genee en Johan Derksen te hebben aangehoord, terwijl ik mee moest lachen met de uithalen van Rene van der Gijp en moet glimlachen om de tranen die Jan Boskamp moet wegvegen, vroeg ik me af of het journaille echt zo dom is als Van Gaal beweerd. Juist de stupiditeit van de vragen van veel sportjournalisten is het enige dat ik soms kon delen met Van Gaal. Met dit gedrag van de Schepper, vraag je er ook zelf om het doelwit van treiterijen te worden.

Louis van Gaal zorgt er niet voor dat mijn Oranjekoorts aanwakkert. Sterker nog, ik overweeg misschien wel voor België of Duitsland te zijn, hoewel mijn Feyenoordhart zal bloeden. Waar brengt de bussenbouwer en ongetwijfeld ook nog de beste buschauffeur ons de komende maanden nog overal naar toe? Vanavond al zullen we een geheel nieuw systeem uitproberen tegen Ecuador. 5-3-2 wordt mogelijk de nieuwe basis voor de Oranjesuccessen. Bij de uitleg van een van de vele analytici vond ik het eigenlijk best wel logisch. Louis is een raar mannetje, een heel raar mannetje, maar ik zal als collega bondscoach niet beweren dat hij geen verstand heeft van voetbal, al denk ik wel eens dat voetbalverstand dan ook het enige is.

Dus waar gaat Louis de buschauffeur ons de komende maanden heenbrengen? Met welke trouvailles zal hij ons nog laten huiveren, welke zaken laat hij liggen en welke mensen of groepen mensen blameren zich ook als gevolg van de hoogoplopende Oranjekoorts. Ik voel dat er een blogjesserie aan gaat komen op weg naar de Wereldkampioenschappen in Brazilië. Ik heb nog absoluut geen koorts, sterker nog als er sprake is van wk-frigiditeit of impotentie dan lijk ik daar nu aan te lijden. Misschien gaat Louis van Gaal mij verbazen en blijkt dat God echt is opgestaan. In dat geval zal ik nooit meer vloeken, maar tot die tijd verwacht ik dat de Louisverdommes niet van de lucht zullen zijn.