Ooit begonnen met een ingeving van mijn zoon om Sprakeloos met het Arnhemse Loesje te verbinden toen ik zat te broeden hoe ik mijn eigen korte ‘diepzinnige’ ingevingen voor het het blog moest gaan noemen. Na de eerste zijn er inmiddels al meer dan twintig. In het kader van een beter overzicht op mijn Sprakeloos blog zet ik alle Sprakeloesjes maar eens onder elkaar.
Eerste Sprakeloesje (5 oktober 2007)
Het leven is een heftige strijd, de vraag is alleen welk strijdtoneel je kiest
***
Tweede Sprakeloesje (8 oktober 2007)
EVENWICHT IS :
TEGEN CONVENTIES IN JE ONTDOEN VAN OVERBODIGE BALLAST
***
Derde sprakeloesje (22 oktober 2007)
EVENWICHT IS:
EEN EEUWIGE ZOEKTOCHT WAARIN JE JE BALANS MOET BLIJVEN HOUDEN.
***
Vierde Sprakeloesje (20 november 2009)
MACHTELOOSHEID IS SLECHTS EEN VERKEERDE DEFINITIE VAN PROBLEMEN DIE JE TOCH NIET KUNT OPLOSSEN.
***
Vijfde Sprakeloesje (29 januari 2008)
Het leven is een zoektocht vol met verborgen sleutels. Bij het zoeken van die sleutels moet je je altijd afvragen of die ene sleutel nu wel nodig is!
***
Zesde Sprakeloesje (27 maart 2008)
Een goede zorgmanager* is als een tangodanser die staat ten dienste van zijn danspartner, is amper zichtbaar en treedt op de voorgrond met maar een doel, zijn partner te laten gloreren.* Vul voor zorg ieder willekeurige publieke taak in waarbij leiding moet worden gegeven aan (hoog)opgeleide professionals.
Dit zesde sprakeloesje kwam naar boven drijven naar aanleiding van een discussie op verschillende blogs alhier, o.a. bij die van Evelien Tonkens, waarbij de marktwerking in de zorg besproken werd. In deze discussies positioneer ik mezelf als fel tegenstander. Of bovenstaande sprakeloesje nu louter met de marktwerking te maken heeft durf ik niet te beweren, het is wel zo dat de marktwerking in de zorg zorgt voor een managementdynamiek waarbij ego’s in stand gehouden moeten worden en waarbij binding met de ‘corebusiness’ verdwijnt en er sprake is van ware vervreemding met en van de werkvloer.
Als ware hij/zij een tangodanser die niets ontziend of geheel onbewust niet één keer, niet twee keer, maar telkenmale op de tenen van zijn danspartner stapt. Een enkele blauwe teen zal de partner niet van zijn/haar stuk brengen, maar bij herhaling pijnlijke voeten bij de danspartner zal de dans niet ten goede komen.
***
Zevende Sprakeloesje ( 1 april 2009)
“A dirty mind is a joy forever” is een zeer magere levensslogan voor de bange monogame ‘niet-naast-de-pot-piesende-mens’. Maar het is in ieder geval wat.
***
Achtste Sprakeloesje (10 juni 2008 Naar aanleiding van EK in Oostenrijk en Zwitserland)
Het valt me nu pas op, zelfs de kegel van mijn sigaret kleurt oranje in deze tijden.
***
Negende Sprakeloesje (13 juni 2008 Naar aanleiding van EK in Oostenrijk en Zwitserland)
Het moment nu is aangebroken, tijd om mijn ontslag in te dienen als bondscoach. Ik ben niet meer nodig, 15.999.999 zijn er meer dan voldoende op dit moment.
***
Tiende Sprakeloesje ( 8 september 2008)
Columnisten putten uit de tegenstellingen bij anderen, een schrijver vaart wel bij interne tegenstellingen, en de blogger………….die blogt maar door.
***
Elfde Sprakeloesje ( 2 oktober 2008 Naar aanleiding van de uitverkiezing van de Toppers die naar Moskou mogen voor het Eurovisiesongfestival en de doorbrekende economische crisis)
Wie zijn nu de echte Toppers, drie gekken die Nederland te kakken zetten in Moskou, of een stel zeepbelblazers die het onoverwinnelijke marktdenken te kakken zetten. Bah, Toppers……………….. afz. Een tobber
***
Twaalfde Sprakeloesje (5 november 2008, naar aannleiding van de presidentsverkiezingen in de VS)
Het toppunt van blanke arrogantie:
Een zwarte je onmeetbare troep laten opruimen en hem uiteindelijk roemen om zijn schoonmaakkwaliteiten, of misschien wel helemaal niet roemen……..
***
Nummer dertien is er niet?????
***
Veertiende Sprakeloesje (27 november 2008 Naar aanleiding van domme uitspraak van minister Rouvoet)
Een met klinkende munt terugbetalende fundamentalist en een schaamhaar fetisjist in het kabinet. Hoe leuk is Nederland eigenlijk nog?
***
Vijftiende Sprakeloesje (8 december 2008)
“Och, moet je weten, diep in mij zit nog
steeds dat stoere wasbordje, je moet het
alleen willen zien.”
***
Zestiende Sprakeloesje ( 19 december 2008 met link omdat beeldmateriaal ook een rolletje
***
Zeventiende Sprakeloesje Al fin….ááá( 10 februari 2009 naar aanleiding rel rondom coma patiënte in Italië)
Eluana
uit coma
morta
Italia
een mamma
van 62
No problema
Vive il Papa
***
Achttiende Sprakeloesje, Hossana, God komt voor de klas ( 9 juni 2009)
***
Negentiende Sprakeloesje (21 juni 2009)
Liederlijke kunst:
Een kort en vluchtig retourtje uit het dagelijkse bestaan of
vooral een ontkennende metafoor ter bevestiging, acceptatie
en zelfs verheerlijking van de dagelijkse sleur?
***
Twintigste Sprakeloesje (4 augustus 2009)
Mijn begrip (en bevattingsvermogen) is oneindig, alleen dat van een jou zit in een andere dimmensie, dus voor mij onbereikbaar. Dus botsen we.
***
Eenentwintigste Sprakeloesje (naar aanleiding van verbijstering over hoge Europese waardering over de zorg in Nederland op 28 september 2009)
Nederland is de topper als het gaat om de kwaliteit in zorg in Europa.
Hoe erg moet het dan wel niet in andere Europese landen?
Het wordt hier dan hoog tijd voor een equivalent van de Micheal Moore
sprakeloos verhalen 