Leusden

Het liep wat minder op het Termatenpad

/ sprakeloosid / Een reactie plaatsen

Soms loopt het lekker, vandaag ff niet. Het begon goed op het Termatenpad in Leusden, met twee kroketten op brood bij Mon-Chouette. Dit klompenpad werd weer belopen door de krokettenbrigade. Ter introductie, samen met een collega verenigen we het nuttige en het aangename, werken en na de pauze in de buurt een klompenpad lopen. We deden het eerder.

Het weer was vandaag geen spelbreker, maar dat wisten we uiteindelijk pas aan het einde van de wandeling. Het bleef op een klein spatje na, de gehele middag droog en zelfs na drie uur wandelen scheen de zon. We konden bij Mon-Chouette op het terras een colaatje drinken. (Voor de luiere lezers, chouette is uil in het Frans, dan weet u dat ook.)

En toch de conclusie dat het niet helemaal lekker liep? Met de kroketten-collega heb ik een wandelmaatje die pittige en snelle pasjes zet. Met mijn lethargische kuiertempo, zal ik normaliter iets langzamer lopen, maar och, we passen ons wel aan, een versnellinkje erbij. Ondertussen lekker lullen over kwaaltjes of bijna kwaaltje, terwijl we voorlopig nog niet gepensioneerd zijn. Maar na ongeveer 10 kilometer ging het lichaam een pietsie protesteren. Bij mij, maar ook bij k(r)okette maatje. Bij mij de lies en heup, bij haar alleen heup. Maar goed ik laat me niet kennen. Een primeurtje is volgens mij dat ik voor het eerst in 126 klompenpaden een blaar op mijn hiel heb.

Het zat niet helemaal mee dus, maar wel uitgelopen en de volgende keer weer. Wel is de sportschool voor verbetering van de conditie nodig. Cardio en sterkere spieren? Bij terugkomst thuis had ik al een afspraak staan. Het is nodig, want spierpijn alom. Maar ik heb een excuus, de blaar heb ik niet voor niet, want mijn schoenen zijn naar zijn grootje. Ik moet nieuwe want er steekt iets uit. Het tweede paar sinds 2019 is versleten. Dus daarom ging het wat minder.

Een complete wandeling op het Snorrenhoefpad

/ sprakeloosid / Een reactie plaatsen

Onder ideale omstandigheden vandaag mijn 103e klompenpad mogen lopen. Waarom ideale omstandigheden, dat ga ik nu uitleggen. Voor mij is dat echt niet alleen het pad en de rust van het wandelen, al zijn dat belangrijk bestanddelen. Het Snorrenhoefpad in Achterveld is een hele fijne wandeling, dat staat buiten kijf.

Zaterdagochtend even drie kwartier tijden om op tijd (half elf) in Achterveld te zijn. Radio 1 op de achtergrond. Ik luisterde naar Radio 1 (Nieuwsweekend). Allereerst een interessant onderwerp over moderne verslavingen. Filosofe Doortje Smithuijsen vertelt ons over de afhankelijkheid van allerlei sociale media en apps. De vraag is daarbij waar gaat het gemak van deze apps over in verslaving? Beschouwen we dit wel als verslaving? Vroeger waren alcohol en drugs vooral om je te onttrekken aan de maatschappij, de hedendaagse verslavingen zijn een onderdeel van de aandachtscultuur van de moderne mens. Zo rijd ik op de Mapsapp naar Achterveld, terwijl ik mijn klompenpadapp al heb ingesteld. Luister vooral naar het interview met Doortje Smithuijsen via de NOS-uitzending gemist app!

De zon schijnt warm in de auto en het tweede onderwerp dat mijn aandacht volledig opeist is een interview met Désiré Palmen, gepromoveerd psycholoog die de luisteraar een inkijkje geeft in het ‘alledaagse’ psychopathische gedrag. Niet de grote gekke leiders, niet de gevaarlijke gekken in de TBS of gevangenis, maar misschien wel gewoon jou baas op het werk? Ze promoot een vragenlijst voor sollicitaties om de charmante, slimme maar gewetenloze leidinggevende met persoonlijkheidskenmerken van grandiositeit te onderscheiden van een fijne baas. Ook hier verwijs ik voor de geïnteresseerde naar de NOS-app met het volledige interview.

Voor de tradionele lezers van mijn klompenpadverslag is het misschien nog even doorbijten, maar bovenstaande zaken zijn wel mijn ideale ingrediënten om de wandeling in Achterveld en omgeving te beginnen, want mijn wandelpartner voor vandaag is studievriend en politicoloog. Pratend over verslavingen, maar vooral ook over psychopathisch leiderschap in een instabiele wereldorder is natuurlijk voer voor politicologen.

Maar natuurlijk niet voor we van koffie en gebak hebben genoten bij De Roskam, tegenover de prachtige Sint Jozefkerk in Achterveld, een kerk die nog niet eens zo oud is leert de informatie op internet. Info die je met een druk op de knop zo uit je computer kunt laten rammelen. Heel leerzaam en dit had ik 25 jaar geleden niet gevonden. Waarschijnlijk was ik veel te lui geweest om nog even de kerk en de geschiedenis van Achterveld op te zoeken. Tegenwoordig kan het allemaal.

Resumerend: Radio 1 op weg naar Achterveld, goed weer, een mooi pad, een inspirerende gesprekspartner en koffie en gebak om mee te beginnen. Een fijne wandeling dus vandaag, zeker als we bij hetzelfde etablissement de Roskam kroketten kunnen eten ter afsluiting. Toch?

Mijn Stappenteller stond toen op 14.000 passen en een kleine elf kilometer. Het is maar dat de wereld ervan weet.

Voor meer foto’s zie ook Instagram op mijn account titiissprakeloos

Brave burgers op het Stoutenburgerpad

/ sprakeloosid / Een reactie plaatsen

Als brave burger werk ik samen met mijn collega een nieuwe justitiële opdracht af in Nijkerk. In verband met privacy, beroepsmedische ethiek en justitiële eedafleggingen laat ik het hierbij. Maar een gegeven is dat we op deze zonnige 4 mei rond lunchtijd ons bevonden in Nijkerk of al places. Natuurlijk, als contentieus werkende brave burgers hadden we dit scenario al uit gewerkt. We moesten slechts twee uitdagingen attaqueren. Is er een lunchroom waar kroketten zijn en is er een klompenpad in de buurt. Kroketten zijn gevonden in het winkelcentrum van Leusden en vandaar is het niet ver rijden naar het Stoutenburgerpad in Stoutenburg. De collega in kwestie is al gezelschap geweest bij meerdere klompenpaden. Daarnaast overwegen we om te zijner tijd ook samen een vergelijkend warenonderzoek te doen op Michelinniveau als het gaat om de plek van de kroket in het culinaire leven van Nederland, of in ieder geval in het leven voor wandelaars van klompenpaden. In het kader van het nuttige met het aangename verenigen, na gedane arbeid is het goed lunchen en wandelen op het Stoutenburgerpad.

Het Stoutenburgerpad is een onverwacht aangename wandeling, vlak bij de stad (Amersfoort) en autobaan, echter wel met een variëteit aan landschappen en wandelbezienswaardigheden zoals daar zijn het koetshuis van (landgoed Stoutenburg), bossen, lanen, oude(re) boerderijen, mooie slootkanten, bamboebos, reeën, fazanten en tal van vogels die we niet kunnen benoemen en/of alleen maar horen etc. Kortom een fijne wandeling voor lichaam, maar vooral ook voor de geest.

Terwijl we rusten op een bankje en in de verte een ree spotten, krijg ik een appje binnen van mijn vrouw die aangeeft hoe laat ze die avond terug komt uit Engeland. Tegelijkertijd stuurt ze een foto van Stonehenge waar ze net van terug is op weg naar de boot in Dover. ,,Ook leuk” terwijl ik me concentreer op het dierenrijk in mijn directe omgeving. Wij brave burgers hebben het Stoutenburgerpad tevreden geslecht. En o ja, voor de taalpuristen die denken dat ik heel simpel een taalspelletje maak met het Stoutenburgerpad in contrast tot ons brave burgers, nu, die hebben gelijk. Maar ik weet echt wel dat het Stout van Stoutenburg staat voor stoer en stevig. Dat zijn we natuurlijk ook, maar dat bekt niet zo lekker. Dat stoer en stevig laat ik maar even over aan de Engelsen.

(voor meer foto’s van het Stoutenburgerpad zie ook Instagram acount titiisprakeloos)

Hier kom ik ooit terug, als ik later groot ben (Schutpad)

/ sprakeloosid / Een reactie plaatsen

Eigenlijk moet je best wel lef hebben om in het grote aanbod aan klompenpaden een route van 3 tot 5 kilometer aan te bieden. Zo dacht ik toen ik als toetje van een eerdere wandeling die dag (Appelpad) nog even mijn aantal paden op 48 wilde zetten. Je moet wel wat te bieden hebben om mensen naar je toe te laten komen. Maar het is gelukt hoor, niet in de eerste plaats omdat dit het eerste klompenpad is en dateert uit 2002.

Als ik alle 130 of dan meer paden heb gelopen en de stramheid is naar binnen geslagen, kan ik hier, in de nabijheid van Leusden me gaan toeleggen aan een andere hobby, geschiedenis. De geschiedenis van het klompenpad, nu nog in Utrecht en Gelderland, maar mogelijk over tien jaar in heel Nederland. In den beginne was er dus het Schutpad……..

Ook bij kou en mist is het Glindhorsterpad de moeite waard.

/ sprakeloosid / Een reactie plaatsen

Vandaag ben ik een volwassen klompenpadder geworden. Dacht ik dat zon en minimaal 10 graden Celsius, liever nog 20 graden trouwens, het ideale weer is om te wandelen, sinds vandaag heb ik een hobbel genomen. Met een maximum van 5 graden, beetje wind en veel mist en toch een leuke wandeling gemaakt. Dat biedt perspectief voor de komende wintermaanden. Ik viel vandaag in een gat, een afspraak ging niet door en dus………toch maar nummer 42 uitgezocht. De Glind was de bestemming en staat vanaf nu in mijn geheugen gegrift. Een hele fijne wandeling. Bloemetjes bloeiden nog hier en daar in november, het mais was van het wel en kale rijen bomen waren het decor.

KUNST, OUDE LANDBOUWWERKTUIGEN KUNSTIG OPGESTELD EN VEEL CREATIEVE RUSTPLEKKEN OP HET MELISSENPAD (onderdeel van het Glindhorsterpad) . EEN KLEIN OPENLUCHTMUSEUM MET KOFFIEMOGELIJKHEDEN IN CORONATIJD. EEN BIJZONDER AANGENAME VERRASSING.

Mogelijkheden voor contemplatie, rust en muziek met de Barmhartige Samaritaan op de achtergrond, ook weer op het Melissenpad.

Onderweg heb ik naast genieten ook veel gedacht aan mijnheer T. Baudet. Mijn conclusie was heel duidelijk. Als hij toch zoveel van Nederland houd, loop iedere week een klompenpad, houd je tijdens het wandelen aan een volledige stilte en ik verzeker je, er komt niet zoveel boreale onzin uit je mond. Overigens heb ik de uil van Minerva in dit prachtige landschap niet kunnen ontwaren.

O ja mijnheer Baudet, tevens langs de route spirituele levenswijsheden, verhalen voor kinderen van alle leeftijden. Ze worden aangegeven met een eenhoorn. Dat moet u vast wel aanstaan. Ik zou zeggen, stap over uw schaduw en wandelen maar in het fraaie Hollandsche landschap van De Glind. Ik vond het ondanks, of misschien wel dankzij de koude zeer louterend.