Kakelkrant van Sprakeloos 50: Onvolwassen gedrag rondom zeilmeisje Laura Dekker

Ik vind dat volwassen Nederland beroerd en onvolwassen omgaat met het zeilmeisje Laura Dekker. Om te beginnen haar ouders, want je bent niet goed in je plaat om de ambities de wereld rond te zeilen aan te jagen, te promoten en goed te keuren. Uitgaande dat Laura dit vanuit zichzelf zou willen, hetgeen ik ten zeerste betwijfel, dan stop je deze bakvissen prietpraat. Maar ik geloof niet in de authenticiteit van haar ambities.

De volgende groep onbenullen zijn de hulpverleners en justitie die dit goedgekeurd hebben. Ze mocht uiteindelijk gaan. Wat een bullshit, het kind hoort op school, zoals ieder ander kind. De leerplichtwet is er niet voor niets. Niet dat ik starheid in regels wil promoten, want ik weet dat er tienduizenden kinderen in Nederland zijn die geen volwaardig onderwijs genieten al zouden ze willen. Maar wie normaal naar school kan gaan, moet zich geen idioterie in het hoofd halen. Hoeveel jongens zouden zich niet willen verliezen in World of Warcraft, pokeren of noem maar op. Alles liever dan naar school. Hun ambities en dromen zijn niet minderwaardig ten opzichte van een zeiltochtje. Zij moeten ook gewoon naar school. Hulpverlening en rechterlijke macht hadden duidelijk moet zijn en blijven en zich niet door het hyperige gejoel van voor- en tegenstanders laten beïnvloeden. Slappe hap.

Maar het allerergste vind ik wel de berichtgeving vandaag over “het Guiness book of records”. De ouders hebben al onverantwoord gehandeld, de autoriteiten in Nederland zijn geen knip voor hun neus waard geweest en het zeilmeisje heeft haar jonge leventje in de waagschaal gelegd voor allerlei absurde ambities. En dan dit. Ze komt niet in het recordboek. Mogelijk was dat al bekend bij Laura Dekker en ik lees dat dit beleid al in 2009 is ingezet, maar het is in zicht van de haven wel zure informatie. Een kinderachtige steekspel met een kind van 16 als slachtoffer.

O ja, wat ook heel onvolwassen is, is het geouwehoer van een deel van twitterend Nederland die allerlei negatieve kwalificaties geeft aan de zeilende bakvis. Stoer hoor, kleine meisjes uitschelden. Ik zou ook niet meer in Nederland willen blijven.

Kakelkrant van Sprakeloos 47: Willen we nog polderen, polder dan maar mee!

Polderen is de laatste tien jaar misschien wel het vuigste woord geworden. Sinds Geert Wilders ‘polderen’ bijna net zo erg vindt dan fundamentalistische moslims, durft niemand zich, buiten de theedrinkende Cohen, meer echt een polderkoning te noemen. Dat Geert Wilders eigenlijk de grootste polderaar op rechts is, begrijpt ook iedereen met een beetje verstand. Hij noemt het alleen anders, gedogen. Hij poldert ook wezenlijk anders, want het uitgangspunt bij het oer-Hollandse polderen is dat iederen droge voeten moet houden. Wilders poldert selectiever. Kleinere domeinen worden beter beschermt, met als gevolg dat ook grotere stukken onder water komen te staan. Polderpartner VVD is zeer blij met de inzichten van Geert, want zo kunnen ze toch ongezien Henk en Ingrid te grazen nemen.

Polderen van een andere orde is het socialistische polderen. Emiel Roemer heeft uitgesproken dat een regering met de VVD niet uitgesloten is. Of dat andersom ook zo is, waag ik te betwijfelen. Want immers als de PvdA al als te links wordt weggeschoven door de voormalige liberalen van Mark Rutte, dan vrees ik voor de jongens en meisjes van de SP. Maar Emiel mag van mij dromen en bouwen aan samenwerking, met wie dan ook. Boxmeer kent gelukkig ook zijn polderaars. Ik zag op twitter echter veel heftige reacties passeren. Waarschijnlijk van SP leden die de PvdAers verwende salonsocialisten vinden en wel heel flets afsteken tegen het oorspronkelijke rood.

De fletse kleur van de PvdA is ook wat mij stoort, maar heel erg kwalijk neem ik ze het niet. Het wordt veroorzaakt door de polderwerkzaamheden die de sociaaldemocraten al jaren hebben verricht. Met de poten in de politieke zompige modder staan is geen fraai gezicht. De idealen worden er niet mooier van. Dus Emiel, van mij mag je met de VVD gaan samenwerken. Ik stel het ten zeerste op prijs. Ik voorzie echter twee potentiële scenario’s als het daadwerkelijk tot samenwerking gaat komen. Ik geloof er niet in, maar stel.

Allereest duurt het hooguit drie maanden, laten we de symbolische termijn van 100 dagen noemen, of in de beeldvorming zal de PvdA de socialisten links gaan inhalen. We kunnen dan van linkse sociaaldemocratie spreken en fletse rechtse socialisten. Of de overbodigheid van de SP (of PvdA) wordt aangetoond, want eigenlijk is er geen wezenlijk verschil meer. Het beste is dan fuseren (polderen!) tot een grote linkse volkspartij, die ook wel weer fletse plekken zal vertonen.

Conclusie, Nederland moet polderen of we nu willen of niet. Ook de meer extreme politici moeten er aan geloven, willen ze tenminste macht en invloed verwerven. Emiel, je hebt gelijk, verzet je er niet tegen, lekker flets worden met Mark. Geen woorden, maar fletse daden. En laat die Wilders maar ontpolderen door te gedogen, want in hem zit geen oerdegelijke dijkgraaf.

Kakelkrant van Sprakeloos 45: Slecht toneel en matige acteurs uit Nederland

Theaterliefhebbers kunnen zich de laatste tijd op vele fronten verheugen op gratis voorstellingen. Is het poppentheater in de Haagse politieke burelen niet in de spotlight, dan valt in de Europese Arena veel te genieten. Vaak werken de nationale- en internationale gezelschappen geweldige spektakelstukken gezamenlijk af. En zoals het is met alles, je moet er wel van houden.

Vorige week waren de hoofdrollen voor het duo Merkozy, maar bij het spannende einde kwam er in een keer een duveltje uit de doos, de Britse acteur David Cameron. Je dacht dat het epos ten einde was, komt er een cliffhanger, goed voor talloze nieuwe afleveringen, op Engels en op Europees niveau.

In dat acteursgeweld valt de zeer middelmatige toneelspeler Mark Rutte amper op. Ogenschijnlijk is de man niet meer dan een decorstuk voor de aftiteling, waarbij hij ook op de foto mag. Mogelijk dat er in zijn acteurs-cao ook nog andere werkzaamheden genoemd zijn voor achter de coulissen, maar die vallen voor mij als theaterdier niet waar te nemen. Soms is er even een bijrolletje op het Europese toneel weggelegd. Vaak gebeurd dat op momenten als Mark Rutte en zijn toneelgroep op nationaal niveau ogenschijnlijk een subliem stuk hebben gespeeld zoals onlangs. Het toneelstuk heette: ‘De mitsen en maren van Roemenen en Bulgaren.’ Als souffleur en regisseur fungeerde een blonde pruik die Mark Rutte en zijn medespelers influisterde: ‘Een invasie uit de Balkan is op weg om onze rijkdom af te pakken.’ Met dat gegeven moest Rutte gaan improviseren. Tot tevreden van de regisseur vervulde Rutte zijn rol. Als beloning mocht hij hetzelfde stuk opvoeren in Europa. Wat zowel Rutte als zijn regisseur niet wisten, maar wel hadden moeten weten, dat indien een stuk eenmaal gespeeld is, een tegenstuk zich aandient. Aldus geschiedde.

De Roemeense president heeft snel een eenakter geschreven met de titel: ‘Een groot gevaar dus koopt geen Hollandsche waar. De kans is groot dat er een huilerig stuk komt van Rutte c.s.: ‘De Roemeen is gemeen’ of mogelijk iets heroïscher: ‘Weet je waar ik van baal, de Roemeen is geen liberaal.’

Tja, en dan weet je dat je weer in de kelder van het theater bent beland. We moeten het er mee doen. Maar toch heeft al dat toneelspel gevolgen, logische gevolgen want: Als de Roemenen niet in grote getale naar Nederland kunnen komen, kunnen ze ook niet in de kassen werken, maar dat hoeft ook niet meer. De producten worden immers minder verkocht. Zo zorgt ook het toneel voor logistieke verfijning, wie durft nog te beweren dat cultuur alleen maar geld kost.

Kakelkrant van Sprakeloos 34: Wasstraat voor Westerse beschaving

Ik stel dat de Westerse beschaving toe is aan een opfrisbeurt toe is. Of vloek ik nu de ‘zware’ neoliberale kerk? Onze Westerse beschaving wordt toch vooral gemeten aan economische ijkpunten, de maatstaf voor onze superioriteit en daardoor ook ons oordeel over andere beschavingen. En juist dat economische gedoetje van ons (in VS en Europa) laat scheuren zien en is vervuild.

Natuurlijk zijn er altijd hardliners aan de uitersten van het politieke spectrum die een afwijkende mening hebben. In het Westen heb je, helaas nog, grote groepen zonderlingen die ervan overtuigd zijn dat slechts de markt voor de reinigende resultaten kan zorgen, dus we moeten bezuinigen, herstructureren en verdergaand liberaliseren.Het komt dan allemaal wel goed. Dat de negatieve sociale gevolgen het hele systeem omver kunnen helpen, hebben ze niet door. Dat mensen boos worden in Athene is gebrek aan neo-liberale geloofsovertuiging, hun fout en hun ongelovigheid wordt dus afgestraft. Zo is het natuurlijk al jaren in allerhande ontwikkelingslanden, ze zijn lui, werken niet conform onze maatstaven en als ze uit de ruif mee willen eten, zijn het gelukszoekers. Is dat trouwens niet de essentie van het mens-zijn, gelukzoeken? Aan de andere kant zijn er ook nog verstokte communisten die alsnog de Verelendung op zich af zien komen en daarmee hun gelijk aan hun zijde denken te hebben.

Tja, het gaat al een aantal jaren goed fout, juist op het gebied waar we de hegemonie hadden, de economie en daarmee ook onze superioriteit met betrekking tot culturele waarden en normen de wereld in globaliseren.

Het kan verkeren, want juist nu we als entiteit eens flink afgestoft zouden moeten worden, blijken andere grootheden ook aanzienlijke invloed te hebben in de wereldpolitiek. Met de opkomst van China, India en Brazilië blijkt het westerse economische systeem geen zekerheid te zijn om blijvend de eerste trompet spelen. Integendeel. Ik ga niet zeuren over de teloorgang van de westerse beschaving, want dat is bullshit, die blijft bestaan, hopelijk anders, in ieder geval niet zo nadrukkelijk meer op de eerste rij. Ook zal ik de Mayakalender er niet bijhalen om het onvermijdelijke te prediken. Ik pleit voor een drastische opfrisbeurt van onze beschaving, vooral de economische waarden en normen. Ze hoeven zeker niet weg, maar als we het christelijke geloof als maatstaf nemen, misschien kan barmhartigheid breder gezien worden dan alleen ‘ikke ikke ikke’, misschien dat de Verlichtingsgeest de individu iets ruimer kan formuleren dan alleen de witte Mensch. Ik denk dat we dan al een heel stuk verder zijn, dus slechts een flinke wasbeurt voor onze waarden en normen ten faveure van ook de rest van de wereld, een wasstraat voor westerse beschaving als het ware.

 

Maar zal water en zeep voldoende zijn? Of hebben we andere, ons nog onbekende mondiale producten nodig om de westerse beschaving te reinigen. Beetje zen, beetje Afrikaanse ‘natuurkijk’, beetje ritmeverandering, kortom een beetje meer tot ons zelf komen. Ik durf in ieder geval wel een wasbeurt aan, ik denk trouwens dat we wel moeten.

Kakelkrant van Sprakeloos 30: Je hebt zijksnorren en zijksnorren……

Het was vrijdag moeilijk. Als vader heb je soms verplichtingen, die geen verplichtingen mogen heten, om in gezamenlijkheid naar een tv programma te kijken. ‘The voice of Holland’ is zo’n programma waar mijn jongste zoon nog graag naar kijkt. De eerlijkheid gebied me te zeggen, het zit fantastisch in elkaar, amusementswaarde is goed en ik verveel me geen moment, al zou ik er nooit alleen naar gekeken hebben. Tegelijkertijd zaten de jongens van Voetbal International hun programma rondom de uitreiking van de Televisierring te maken. Mijn oudste zoon vindt dat dan weer leuk, maar sinds we “een kastje hebben dat alles kan” is dat geen probleem meer, dat kijken we later dan wel. Vindt de oudste ook leuk om samen te kijken. Voetbal International(VI) is ook zo’n programma dat ik nooit uit mezelf zou bekijken. Naar voetbal kijk je, daar lul je niet over. In de pauzes van belangrijke wedstrijden ben ik ook meestal niet aanwezig om naar de zogenaamde kenners te luisteren. Maar VI is geniaal, tenminste qua amusementswaarde, de combinatie voetbal en humor is voor mij perfect.. De chemie van de heren, met af en toe een dame (Barbara Barend) is met geen enkel duur betaald televisieconcept te vergelijken. Ik was verbaasd dat ze wonnen, maar tegelijkertijd verheugd, het zegt iets over de smaak van de Nederlanders.

Nog meer verbazing wekte het feit dat hele volksstammen, met Bert van de Veer voorop, vond dat VI niet de terrechte winnaar is. Sterker nog, hij wauwelt het volgende:

‘De tv-kenner vindt dat de stemprocedure moet worden aangepast. Anders is het een nutteloze prijs geworden. Een prijs die niets waard is.’

Ik vind dat Beun de Haas ook specifiek zijn eigen auto’s moet beoordelen door zijn naaste familie en dat voor de Televisierring slechts mensen woonachtig in Naarden, Blaricum, Bussum en omgeving mogen stemmen voor het programma dat de Televisierring in ontvangst mag nemen. En dan nog liefst een stemrecht dat gebaseerd is op censusstemrecht.

De publieke omroep is niet goed in de prijzen gevallen. Zelf ben ik een sterk voorstander van een kwalitatief sterke publieke omroep en hoewel geen vriend van de commerciële omroep kan een individueel programma wel heel goed kan zijn. Voetbal International bijvoorbeeld, ook als de ‘fine fleur’ van het Gooi hier anders over denkt.

Vanavond zitten de winnaars, maar ook Bert van der Veer bij Pauw & Witteman. Ik ben benieuwd of het noodzakelijk is om morgen een tweede stukje te schrijven. Voorlopig denk ik dat Johan Derksen zijn zijksnor maar moet ontmantelen en het overdoen van Bert van der Veer.

Kakelkrant van Sprakeloos 28: Occupy, is dat bevrijdend?

Als wereldburgers zijn we het zat. Een kleine groep begon in New York, maar de Occupy beweging is zich aan het globaliseren. Dat is mooi, want ik ben een wereldburger, wie niet trouwens. Bovendien behoor ik tot 60% van de Nederlanders die sympathiseert met de Occupy-beweging. De aversie tegen banken, pathetische grootgraaiers en ander multinationaal gespuis is groot. In Nederland heb ik ook al andere ontevredenen gezien bij de beweging, ‘Free Palastina’ om maar eens wat te noemen. Er is ook zoveel om ontevreden te zijn, bijvoorbeeld bij de Italianen. De massademonstratie in Rome van afgelopen weekend is natuurlijk maar een slap aftreksel van de weerzin die Berlosconi oproept. Je premier zal maar van de Forza-Gnocca zijn, dat is mooi kut. Ik zou ook demonstreren.

 

 New York

Onvrede, verontwaardiging en bezorgdheid over de toekomst van de wereld en er iets aan willen doen, dat is de basis van de Occupy beweging. Ook ik vind het raar dat in Nederlandse verhoudingen de één twintig keer meer heeft dan de ander en dan hebben we het nog niet eens over de mondiale verhoudingen. Stuitend is het dat een goed draaiende economie om zeep wordt geholpen door zoiets banaals als geld, terwijl de schuldigen waarschijnlijk rijker worden en de gemiddelde belastingbetaler er voor op moet draaien. Maar mijn ontevredenheid reikt verder. Ik kan me bijvoorbeeld heel boos maken over de oneindige nutteloze bureaucratie in onderwijs en zorg. Ook ik begin, als politicoloog nota bene, steeds minder respect te krijgen voor veel politici en dan beperk ik me tot Nederland. Iemand die zich christen noemt kan zich eigenlijk niet vertonen als gedoger van dit kabinet. CDAers grimasseren tegenwoordig massaal bij ieder interview, want hetgeen hen gedicteerd wordt door de PVV, stralen ze non-verbaal niet uit. En Rutte, ze zeggen dat hij het goed doet, maar mind my words, over 10 jaar zijn er Rutte harlekijnpoppen. Maar goed we hebben ze zelf gekozen, evenals de PVV.

 

Rome

Over de PVV en de Occupy-beweging gesproken, ik zie grote overeenkomsten. Beide putten ze uit de beerput van ontevredenheid. En toch zijn er verschillen. Geert Wilders doet dat op een VVD manier, terwijl hij Henk en Ingrid laat geloven dat hij voor de kleine man zorgt. Een ander verschil is dat, hoewel de Occupy heel divers is, argumenten een belangrijke rol spelen. Daar heb ik de PVV als bijna grootste partij in Nederland nog niet op kunnen betrappen. En mijn ontevredenheid ten spijt, geen haar op mijn hoofd die denkt om PVV te stemmen. De Occupy beweging zie ik wel zitten.

 

 Amsterdam

Maar met welk spandoek zou ik willen rondlopen? Als ik ontevreden ben, denk ik dan dat het komt door de banken, door Berlosconi of de PVV? Nee, ik mag dan af en toe wat last hebben van weltschmerzen, maar gek ben ik niet. ’s Ochtends als ik opsta, denk ik niet wat een pipo is die Mark Rutte en daarom staat mijn dag op onweer. Zelfs de afkeer tegen bureaucratie, waarin ik zelf werk, zorgt niet voor onmiddellijke ontevredenheid bij het opstaan. Ik denk vaak wel, was ik de avond ervoor maar op tijd naar bed gegaan. Of als ik de trap oploop met een kloppend hart en ‘dikke benen’ omdat mijn conditie slecht is, ga ik niet zitten schelden op de tabaksindustrie. Dan ben ik ontevreden over mezelf. Maar met dit soort futiliteiten kan ik me toch niet vertonen bij een Occupy demonstratie? Ontevredenheid is in eerste instantie vooral een zaak van het individu. Maar hoe kun je je zelf nu bezetten, terwijl je je zelf eigenlijk zou moeten bevrijden? Dat is bijna een onmogelijke opgave. Het is gemakkelijker boos te zijn op de banken, hoe terecht dan ook, dan boos zijn op jezelf.

‘Selfoccupying-movement, het klinkt niet, maar je hoeft er tenminste niet de deur voor uit om jezelf te bevrijden’

 

Kakelkrant van Sprakeloos 24: Suske & Wiske dreigen uit te sterven.

Goed, ik geef het grif toe dat ik ze ook verwaarloosd heb en mogelijk niet zonder reden. De laatste die ik gelezen had, zo’n 25 jaar geleden, vond ik al erg slapjes. Maar tot mijn veertiende heb ik ze verslonden, Suske & Wiske. Spannend en toch voorspelbaar, met een beetje historie en vooral op zijn tijd humor. Tenminste dat vond ik. Tot diep in mijn studententijd vertelde ik na een flinke sloot bier in een melige bui, altijd hetzelfde grapje. Een mopje gestolen van Lambik, ik weet niet meer welk album, maar het ging als volgt:

  • Weet je het verschil tussen een eekhoorn en een vulpen?
  • Nee? Nu, hetgeen het eerst in de boom is, is de eekhoorn.
  • Weet je het verschil tussen twee eekhoorns en een vulpen?
  • De twee die het meest op elkaar lijken zijn de eekhoorns.
  • En weet je het verschil tussen drie eekhoorns en een vulpen?
  • Waarmee je schrijft is de vulpen.

Dit ging dan gepaard met een schaterende Lambik. Eenmaal in de olie had ik jaren na dato nog steeds de slappe lach. Of mijn gehoor dat ook grappig vond, deed totaal niet ter zake voor me.

Hedenochtend hoorde ik dat de nazaten van Willy van der Steen, de schepper van de striphelden, het moeilijk hebben. De nalatenschap bepaalt dat er een vast stramien is, waarin de strips gegoten moeten worden. Het past blijkbaar niet meer in de hedendaagse stripcultuur. En eigenlijk kan ik me er wel iets bij voorstellen. Suske en Wiske zijn brave seksloze kinderen van onbestemde leeftijd. Tante Sidonia een heks met een bijpassende neus, schoenen als surfplanken en een kapsel dat doet denken aan een hedendaags Nederlands politicus. Jerommeke is ook uit de tijd, want de hoeveelheid sportschoolboys die een vergelijkbaar torso hebben en tevens dezelfde herseninhoud, is ook legio. Lambik is mogelijk het meest tijdloos, maar zijn kale kop heeft al jaren navolging in de maatschappij, bovendien wie moppert er tegenwoordig niet. Ik denk dat de mate van identificatie met de hoofdpersonen beperkter is geworden. Lezen kinderen nog wel dat soort strips nu de mogelijkheden van cartoons op tv oneindig groot zijn. Zal de stripcultuur, net zoals de literaire leescultuur, verminderen? Het zou mij best aardig lijken Suske en Wiske in een hedendaagse politieke cultuur te plaatsen. Of dit nu België of Nederland is, maakt niet uit. De eerste versie in Nederland zou kunnen heten: “De meedogenloze gedoger. Helaas kan ik niet tekenen, alleen maar blogjes schrijven. Jammer.

Kakelkrant van Sprakeloos 20: Rattevanger, mag deze Rat ook mee?

Ik kakel wel, maar dientengevolge ben ik geen rat. Zonder omhaal van woorden lek ik de strekking van mijn brief aan het CPB en de verschillende andere eerbiedwaardige instituten aan u door. Ik ben het zelf die lekt, het is maar dat u het weet. Hiervoor heb ik geen spindokters nodig, zelfs geen gerenommeerde krant. Ik gebruik gewoon mijn eigen Kakelkrant. Daar kan Maxime Verhagen nog een puntje aan zuigen. Want als het over cijfermatige ontevredenheid gaat, denk ik veel meer recht van spreken te hebben dan dat Limburgse mannetje dat acteert als een groot politicus. Verhagen wiens partij veel minder dan 10 procent van de virtuele kiezers vertegenwoordigt, onder de duim wordt gehouden door een ander raar Limburgs mannetje en in de schaduw staat van ’s land grootste PR-marionet. Maxime Verhagen reageert zijn onkunde en onmacht af door te spuien naar de brenger van de slechte boodschappen, het CPB, terwijl hij en passant zijn vileine boodschap waarschijnlijk ook nog doorlekte naar de Telegraaf.

Ik schreef hedenmiddag over mijn ontevredenheid aan het CPB ten aanzien van:

  • de hoogte en doelmatigheid van de door mij te ontvangen PGB gelden voor mijn zoon
  • de belachelijke hoeveelheid geld die in bureaucratische processen wordt gestopt zodat mensen als Maxime Verhagen denkt beleid te kunnen maken en te kunnen controleren. De corebusiness doet niet meer ter zake, bijvoorbeeld in de GGZ. Geld wordt ingezet in nutteloze procedures, systemen, interim-managers, onderzoeksbureaus en afkoopregelingen voor Jan Doedels die ver boven de Balkenende-norm krijgen, niet verdienen uiteraard.

Ook heb ik een brief geschreven naar de belastingdienst omdat ik te weinig terug krijg op basis van verkeerde cijfers inzake het loongebouw waarbij ik kan onderbouwen dat ik te weinig verdien. Verder heeft de Radboud Universiteit in Nijmegen een gepeperde brief van mij gekregen omdat ik met terugwerkende kracht niet eens ben met de beoordeling van mijn scriptie. Bovendien mocht het onderwijs beter, toen al, zodat ik niet van die rare stukjes zou hoeven te schrijven. Het zijn zo maar enkele zaken, waarover ik jarenlang gezwegen heb. Maar nu een Excellentie een aanval op de instituties doet, kan ik niet achter blijven. Een goed voorbeeld doet goed volgen.

 

Ik heb nog één suggestie voor een boze brief van de hand van Verhagen zelf, namelijk, misschien kan hij het CPB laten uitrekenen of in de Raad van Elf, naast de Oppernar, wel elf ministers zitting hebben. Ook kan hij laten uitrekenen hoeveel het iedere Nederlander kost dat ze die bruine schaduw rondom dit kabinet blijven gedogen. Meten is namelijk weten.

Kakelkrant van Sprakeloos 17: A Tribute to John and all the others (9/11)

 

Ik stel me zo voor, op 10 september 2011, een vreedzaam tafereel, in een modaal gezin. Man, vrouw en twee kinderen. Janette is medewerkster in een grote supermarkt, John is brandweerman en hun twee zonen, Mark en Pete, gaan naar de Highschool in één van de voorsteden van de Big Apple. Wat zullen ze eten? Fried chicken, salad en aardappelpuree en natuurlijk Diet Coke, want ze willen niet te dik worden. Bovendien houden ze van sport. Het aankomende weekend staat in het teken van de baseballgame op school, een grote happening. De jongens spelen mee en vader en moeder komen uiteraard hun kinderen aanmoedigen. Het is er niet van gekomen, door omstandigheden.

De volgende dag had John geen dienst, maar door de omstandigheden zijn alle brandweerlieden opgeroepen als ze al niet uit hun zelf kwamen. Sindsdien ziet het leven van John er anders uit, maar niet alleen van John, van veel New Yorkers. Eigenlijk is de hele wereld ingrijpend veranderd. Maar John is mogelijk een van de vele New Yorkers met een Post Traumatische Stress Stoornis (PTSS) als gevolg van de aanslag op de Twin Towers. En dat is niet zo raar, want iedereen heeft de beelden waarschijnlijk nog helder in zijn geheugen staan.

Vandaag hoorde ik dat 70.000 New Yorkers lijden aan PTSS en het aantal zal nog toenemen, want de psychische aandoening kan nog jaren na een traumatische gebeurtenis opdoemen. Terecht is er veel aandacht voor en hulp zal nog tot in lengte van dagen beschikbaar moeten blijven.

Hoe zal het aantal PTSS gevallen in Bagdad zijn? Wat te denken van Afghanistan en Pakistan, bij de Palestijnen en Israeli’s. Is er in Libië op dit moment een epidemie van PTSS? Of Syrië? Kent iemand het boek Congo van David van Reybrouck? Een absolute aanrader, maar na lezing weet je dat er in het voormalige Zaïre en Rwanda het goed zoeken is mensen te vinden zonder een PTSS. Deze bescheiden lijst is gemakkelijk aan te vullen met actuele en minder actuele oorlogen.

Mijn conclusie is eigenlijk dat PTSS mogelijk volksziekte nummer één is. Misschien lijden er wel meer mensen aan PTSS dan aan de gevolgen van malaria? Ik durf het niet te zeggen. Ik heb de World Health Organisation er nog nooit zo over gehoord. Het zou een schone zaak zijn als ons kabinet zich hard gaat maken voor de mondiale bestrijding van PTSS. Maar was het niet onze minister van Volksgezondheid die psychiatrisch ziek zijn op een kwalijke manier bagatelliseerde, dus veel heil uit die hoek verwacht ik niet. Daarom kakel ik maar om aandacht. Aandacht voor allen die lijden aan PTSS. Op de eerste plaats natuurlijk alle New Yorkers omdat het morgen tien jaar geleden is dat Osama Bin Laden op een gruwelijke manier van zich deed spreken. Maar even zo goed aan alle andere wereldburgers die lijden aan PTSS, of ze dit nu zelf weten of niet.

Kakelkrant van Sprakeloos 16: Steenmarter in school. Wie betaalt de Tol (kamer)

 Hot news natuurlijk, aan het begin van het schooljaar bedremmelde kindergezichtjes bij de gesloten schooldeur staan. Hun vakantie wordt verplicht verlengd door een vlooienplaag in het schoolgebouw. Een plaag die voorafgegaan werd, of beter gezegd, vergezeld gaat met een steenmarterplaag. En het gebeurt allemaal in Tolkamer.

De vlooienplaag is mogelijk nog wel te bestrijden, al duurt dat ook een aantal dagen, maar met de steenmarters is dat wat anders, immers een bedreigde diersoort. Even puur theoretisch: een ethische vraag, wat is de verhouding van tussen het aantal steenmarterlevens in relatie tot duizenden vlooien waard, volgens dieractivisten? Ik weet het niet, al begrijp ik best dat we heel voorzichtig met dier en natuur moeten omgaan, zeker als het een bedreigde diersoort is. Maar met de steenmarter blijven de vlooien aanwezig.

Op de radio hoorde ik nuchtere vertegenwoordigers van de basisschool Overlaat in Tolkamer praten over de directe overlast van de steenmarter. Buiten het ‘vrolijke’ lawaai vanuit de ruimtes in het plafond, er schijnt eens nest met jongen te zijn, dient zich een acuut mestprobleem aan. Urine sijpelt langs de muren en door het plafond, steenmarterpoep hoopt zich op en kadavers van overleden steenmarters maken de stank ondraaglijk. Een normale schoolgang is niet meer mogelijk. Maatregelen zijn noodzakelijk. Naast de vlooien, moeten de steenmarters geweerd worden, dus alle kleine gaten in de school worden gedicht en tot overmaat van ramp zal een deel van het plafond vervangen worden. Kortom, geen kattepis, of om in goede sferen te blijven, steenmarterpis.

Nu hoorde ik van de directrice dat het probleem al vanaf 2007 in meer of mindere mate aanwezig was. 2007!!!!! Ik ken niet alle ins en outs en ik ben zeker geen groot rekenkundige, maar wat heeft het allemaal al niet gekost en wat gaat het de komende maanden nog kosten. Ik word hier heel zurig van en om dan toch maar in urinesferen te blijven, ik word er zelfs een beetje Pissed off van. Was het niet mogelijk geweest om meteen rigoureuzere maatregelen te treffen ter preventie van de soap die Tolkamer nu overkomt? Hadden we niet een tikje minder ethisch kunnen handelen in plaats van de zoölogische moraalridders uit te hangen? Hoe bedreigd is een diersoort, want mogelijk leven er elders in de wereld nog wel voldoende van die krengen, moeten ze dan ook nog in Nederland leven en dan nog wel in een school te Tolkamer? Wat voor een prachtige donatie had het WereldNatuurFonds of Greenpeace niet kunnen innen, als er minder angstig beleid was gevoerd om dierfundamentalisten te paaien?