Linkse humor?

Weet je wat zo erg is met sommige linkse mensen? Ze dragen een geheim met zich mee, een soort allesbepalende bijbel, die ze te pas en helaas vaak te onpas hanteren. Als ware sekteleden weten ze precies hoe ze anderen moeten terechtzetten, beoordelen en minimaliseren. Het staat immers in hun gewetensbijbeltje. Er mag geen millimeter van afgeweken worden. De scheidslijnen van goed en fout zijn haarscherp omschreven. Als ware Calvijns zonder een greintje levensvreugde, turen ze met hun humorloze verstand door het vaderlandse medialandschap. (NB. Het woord vaderlands mag in deze rekenen op een terechtwijzing omdat mijn brein bezoedeld is met patriarchale vooroordelen, misschien wel vrouwvijandigheid. Het woord moederland moet de komende tijd gebruikt worden als boetedoening voor eeuwenlange (taalkundige) onderdrukking van de vrouw, waar ik natuurlijk, en alleen ik, verantwoordelijk voor ben.)

 

Nu valt heel weldenkend, welvoelend en welvarend Nederland over René van der Gijp die een platte grap maakt over de uit de kast komende journaliste Bo van Spilbeeck. Plat was de grap zeker. Maar deze gewetensfileerders hebben de humor van een verdorde 19e-eeuwse dominee met een heel beperkte groep kerkgangers. Zij kennen geen verschil in soorten humor. Ze voelen ook absoluut niet de intentie van humor aan. Ze kunnen dus helemaal niet beoordelen of Van der Gijp het kwetsend bedoelde of gewoon de lolbroek, of in dit geval de grapjurk, heeft aangetrokken.

 

Ik durf te beweren dat Van der Gijp een platte voor de hand liggende grap heeft gemaakt, niet meer en niet minder. En als Johan Derksen beweert dat het niet normaal is om een blonde pruik op de zetten, dan heeft hij op de keeper beschouwd helemaal gelijk. Het is niet alledaags, maar daarmee is er geen oordeel geveld. Als het volledig normaal zou zijn, dan was Bo van Spilbeeck trouwens ook niet uitgenodigd bij iedere zichzelf respecterend praatprogramma. En grapjes maken mensen over het onbekende, het niet alledaagse of soms over de grens van het toelaatbare. Dit laatste is een vorm van humor die in linkse kringen daarentegen wel weer gewaardeerd wordt. Maar omdat er in het bijbeltje van hoogwaardig Nederland waarschijnlijk een hoofdstuk is gewijd aan emancipatoire humor, kan dat weer wel. Een Hans Teeuwen die op toneel de voormalige koningin heel hard neemt is humor, een levensgrote vulva in het Groninger museum is kunst en René van de Gijp……. een vies onbeduidend mannetje.

 

Het allerergste van dit genootschap van de gewetenselite is de aversie die zij oproepen bij de rest van Nederland, de overgrote onderwereld zeg maar. Het is de haat die sommige groepen gereformeerden opriepen door te beweren dat zij, met hun verfijnde kennis van goed en kwaad, het alleenrecht hadden om in het hiernamaals te komen. Hun arrogante houding riep zoveel kwaad op, dat valse grappen werden gemaakt over hun gedachtengoed. Hun boodschap werd sowieso niet gehoord.

 

Als ik de normenkeurders zou moeten beschrijven dan hebben zij de intolerantie van de Reformatie, de rauwe methoden van de Inquisitie uit de 16e eeuw en de lange tenen van die moslims die de afbeelding van hun Allesscheppende op het netvlies krijgen. En weet je wat zo jammer is, met zulke linkse vrienden heb je geen vijanden meer nodig. Maar hun bijbeltje hoef ik niet te lezen. Humor is misschien wel de laatste vorm van communicatie in het stilaan verzurende Nederland.

Voetbal, mooie wijven en mannenpraat

Zelfkennis is de bron van wijsheid. Met bovenstaande titel doe ik een klein zelfonderzoek waar ik sta in het geheel van voetbal en vrouwen, de motor voor een aangenaam leven van iedere man. Met het schrijven van die aanname weet ik dat ik een grote groep mensen buitenspel zet, om maar in voetbaltermen te blijven. Er zijn genoeg mannen die niet van voetbal houden en er is ook zeker een substantieel deel van de mannen die primair niet geïnteresseerd is in (lekkere) wijven. Gemakshalve ga ik toch maar even uit, zonder excuses aanwendend, van de grote gemeenschappelijke deler. Het is per slot van rekening toch RTL 7 met Voetbal International die propageert meer voor mannen te zijn. Het ultieme uitgangspunt voor een stukje, nu de voorrondes van het WK voetbal klaar zijn.

ORANJE

 

Een winnende coach heeft altijd gelijk. De ster van Louis van Gaal is dus rijzende en we hopen allemaal dat het nog lang duurt dat zijn ster zal vallen. Hem kennende zal die val met veel geraas en bombarie gepaard gaan. Voorlopig moeten we er maar niet aan denken. Ik moet eerlijk toegeven, ik ben geen fan van onze bondscoach. Ik zie allerlei persoonskenmerken in de man die ook in mijn dagelijkse werkpraktijk regelmatig voorkomen. Het zal wel beroepsdeformatie zijn. Vaak moet ik lachen om de grappen en grollen in VI over de man. Ik zei al, meer voor mannen. Soms denk ik ook, gaan jullie niet iets te ver? Maar goed we zijn allemaal een beetje bondscoach en die azijnpissers van VI nog een beetje meer. Zij hebben bewezen verstand van voetbal. Gaan we het redden? Ik denk dat we een kans maken, hoewel ik dat van te voren niet had gedacht. Is het mooi voetbal? Soms, hoewel ik me de WK van 2010 ook nog goed kan herinneren, dat wil zeggen, ik vond er eigenlijk geen klap aan. Bij de EK wedstrijden onder Van Basten heb ik veel betere herinneringen, hoewel ene Hiddink met Rusland er voor zorgde dat we niet verder kwamen.
Vooralsnog hebben we mooie en spannende wedstrijden gezien, maar het is goed dat we nu naar de echte knockoutfase gaan, want het schaakvoetbal begon te overheersen. Ik heb er zin in.

INCIDENTEN

 

Naast mooi voetbal zijn er natuurlijk weer de gebruikelijke incidenten. Grove overtredingen worden door sommige voetbalanalytici goedgepraat onder het mom van het is nu eenmaal een contactsport. Anderen verbazen zich over de beperkte schorsingen die menige aanslag slechts oplevert. In dat perspectief mag Suarez niet onvermeld blijven. Ik vind de schorsing in die zin terecht dat het een duidelijk signaal mag afgeven. Waarom de werkgever van de Uruguayaanse voetballer, voetbalclub Liverpool, ook gestraft moet worden, weet ik niet. Een feit blijft dat de recidivist niet goed bij zijn hoofd is. Er zijn mensen die dit gedrag wijten aan zijn achtergrond als jongen van de straat. De president Uruguay ziet zelfs een ‘oorlog’ tussen arm en rijk! Ik weet het niet. Als witte, weldoorvoede penopauzer mag ik niet de pretentie hebben iets te weten van het straatleven in het algemeen en zeker niet over de situatie in Zuid-Amerika. Maar een beetje mensenkennis leert mij dat bijten en spugen toch wel hele primitieve middelen zijn die volgens mij juist in het harde straatleven keihard worden afgestraft. Ik kan het mis hebben, maar als je in de armere wijken van Montevideo of Rio de Janeiro denkt je gelijk te moeten halen met bijten, is de kans groot dat een groter en sterker iemand je finaal in elkaar beukt en als dat niet lukt, zijn er voldoende wapens om je ego te redden door met een mes of pistool de bijter te lijf te gaan. Spugen en bijten levert als tegenreactie volgens mij hele heftige emoties op en moet daarom al gestraft worden. Ook Lama Rijkaard is er begin jaren negentig heel genadig vanaf gekomen toen hij der Rudi (Völler) tot twee keer toe bespuugde. Aan de andere kant heb ik al overtredingen gezien die wat mij betreft net zo zwaar bestraft mochten worden. Ik houd best van een stevig potje (werk)voetbal, maar je tegenstander ongelukkig schoppen mag voor mij een levenslange schorsing opleveren. Ik ben echter bang dat we de komende knockoutfase nog menig (moord)aanslag zullen ervaren. Ook de Nederlanders zullen zich in deze niet als jonge juffers gedragen. Ze schijnen naast het meeste doelpunten inmiddels ook al bovenaan te staan met het aantal overtredingen.

MOOIE WIJVEN

 

Ik ben de laatste die wil propageren dat voetbal een mannenbolwerk moet blijven. Ik vind het best dat de professionele voetbalorganisatie meer geld steken in het oprichten van een volwassen vrouwencompetitie in Nederland. Aan de andere kant stoor ik me aan de ongeïnteresseerdheid van menig vrouwelijke supporter voor het spel. Zelf heb ik één keer een interland mogen meemaken, Nederland – Zweden, in de aanloop van het EK 2012. Een klinkende overwinning met goed voetbal. Achter mij zaten dames die over van alles zaten te rebbelen, behalve over voetbal of het moet over de sexapeal gaan van bepaalde voetballers. Ze gilden trouwens wel het allerhardst bij de doelpunten. Blijf alsjeblieft weg denk ik dan. Waar zijn al die voetballiefhebbers door het jaar heen? Je hoort ze niet, je ziet ze niet of ze praten met dedain over het Tokkie-gehalte dat op een reguliere eredivisiewedstrijd de tribunes bevolkt om hun eigen cluppie aan te moedigen. Geheel onterecht uiteraard. Maar als voetbal samengaat met Oranjefolklore is toute Hollande in een keer aanwezig. Voor mij hoeft die oranjeleut niet en op de straten is er sprake van veel overspannenheid en hysterie die van mij gestolen kan worden. Ook de tribunes in Brazilië worden bevolkt door hordes vrouwen uit de hele wereld. Ze mogen er zijn hoor, zeker als ze daadwerkelijk van voetbal houden. Maar ik geloof er niets van. Ik kan ze niet tegenhouden en dat wil ik ook niet. Maar waar ik me mateloos aan erger is de televisieregie. Ook bij vorige toernooien is bij de voortschrijdende technische vooruitgang het publiek een wezenlijk onderdeel geworden van het mondiale voetbalvermaak. Maar ik hoef geen mooie chickies uit Costa Rica te zien, ook geen hübsche Mädel uit Duitsland, Oosterse schonen uit Japan of Korea of schoonheidskoninginnen uit welk ander land dan ook. Ik vind het ook vreemd dat ze over het algemeen meteen reageren als ze in beeld zijn. Kijken ze geen voetbal? Volgens mij zitten ze te wachten op hun seconde van mondiale fame. Ik wil zien wat er op het voetbalveld gebeurd. Goed uitzinnige vreugde, meeleven of intens verdriet van supporters geven blijk van het voetbalverhaal. Niet de aanwezigheid van al die mondiale huppelkutten. Er zijn genoeg plekken om mooie vrouwen te zien, bijvoorbeeld op het stand van Rio de Janeiro. Want er is niet voor niets het gezegde dat je naar Rio gaat om je ogen goed uit te wassen aan al dat vrouwelijke schoon op straat. En voor de vrouwen zijn er genoeg plekken buiten het voetbalveld om te genieten van mannelijke torso’s of gecoiffeerde koppies. Ik wil van voetbal geen mannending maken, maar wel een voetbalding.

SAMENVATTEND

 

Het WK moet gericht zijn op voetbal en het liefst met Oranje als winnaar. Schoonheidscompetities van niet belangstellende vrouwelijke supporters zijn een zieke hobby van een stel geile macho-regisseurs zonder verstand van voetbal. Laat ze die gasten vooral ontslaan. Van mij mag Louis van Gaal wereldkampioen worden, al zit ik niet te wachten op zijn eeuwige gelijk dat onherroepelijk gaat volgen. Bijten, spugen en doodschoppen mogen wat mij betreft strenger bestraft worden. En als Nederland geen kampioen wordt gaat mijn sympathie uit naar Amerika of Costa Rica. En hoe zit het nu met die beloofde zelfanalyse in deze? Ik ben tot de conclusie gekomen dat ik nog wel lichtjaren ver weg ben van Johan Derksen van VI, maar ook voorvoel ik over twintig jaar net zo cynisch zal kunnen ouwehoeren. De vraag is of ik dat wil?

 

Kakelkrant van Sprakeloos 30: Je hebt zijksnorren en zijksnorren……

Het was vrijdag moeilijk. Als vader heb je soms verplichtingen, die geen verplichtingen mogen heten, om in gezamenlijkheid naar een tv programma te kijken. ‘The voice of Holland’ is zo’n programma waar mijn jongste zoon nog graag naar kijkt. De eerlijkheid gebied me te zeggen, het zit fantastisch in elkaar, amusementswaarde is goed en ik verveel me geen moment, al zou ik er nooit alleen naar gekeken hebben. Tegelijkertijd zaten de jongens van Voetbal International hun programma rondom de uitreiking van de Televisierring te maken. Mijn oudste zoon vindt dat dan weer leuk, maar sinds we “een kastje hebben dat alles kan” is dat geen probleem meer, dat kijken we later dan wel. Vindt de oudste ook leuk om samen te kijken. Voetbal International(VI) is ook zo’n programma dat ik nooit uit mezelf zou bekijken. Naar voetbal kijk je, daar lul je niet over. In de pauzes van belangrijke wedstrijden ben ik ook meestal niet aanwezig om naar de zogenaamde kenners te luisteren. Maar VI is geniaal, tenminste qua amusementswaarde, de combinatie voetbal en humor is voor mij perfect.. De chemie van de heren, met af en toe een dame (Barbara Barend) is met geen enkel duur betaald televisieconcept te vergelijken. Ik was verbaasd dat ze wonnen, maar tegelijkertijd verheugd, het zegt iets over de smaak van de Nederlanders.

Nog meer verbazing wekte het feit dat hele volksstammen, met Bert van de Veer voorop, vond dat VI niet de terrechte winnaar is. Sterker nog, hij wauwelt het volgende:

‘De tv-kenner vindt dat de stemprocedure moet worden aangepast. Anders is het een nutteloze prijs geworden. Een prijs die niets waard is.’

Ik vind dat Beun de Haas ook specifiek zijn eigen auto’s moet beoordelen door zijn naaste familie en dat voor de Televisierring slechts mensen woonachtig in Naarden, Blaricum, Bussum en omgeving mogen stemmen voor het programma dat de Televisierring in ontvangst mag nemen. En dan nog liefst een stemrecht dat gebaseerd is op censusstemrecht.

De publieke omroep is niet goed in de prijzen gevallen. Zelf ben ik een sterk voorstander van een kwalitatief sterke publieke omroep en hoewel geen vriend van de commerciële omroep kan een individueel programma wel heel goed kan zijn. Voetbal International bijvoorbeeld, ook als de ‘fine fleur’ van het Gooi hier anders over denkt.

Vanavond zitten de winnaars, maar ook Bert van der Veer bij Pauw & Witteman. Ik ben benieuwd of het noodzakelijk is om morgen een tweede stukje te schrijven. Voorlopig denk ik dat Johan Derksen zijn zijksnor maar moet ontmantelen en het overdoen van Bert van der Veer.