Albapad, te mooi voor selfies

De herfst hangt in de lucht, maar het was nog voldoende veelbelovend om een klompenpad te trotseren. In Oosterhuizen bij Apeldoorn begint het Albapad en ik loop al even vooruit op de eindconclusie, een hele fijne wandeling hebben mijn meissie en ik gemaakt. Genoten van de afwisseling, bos, coulissen en open velden. Tijdens deze wandeling werd mij weer eens duidelijk hoe behoedzaam in Nederland omgegaan moet worden met de spaarzame ruimte. Maar op minder dan 50 meter van de A50 loop je toch in een prachtig stukje bos. Toegegeven, allesomvattende stilte was er niet, maar vogels waren duidelijk te horen, boven het wegverkeer. En hoe was het vroeger trouwens, toen maakte een stoomtrein toch ook ontzettend veel herrie. De stoomtrein hebben we niet gezien vandaag, mogelijk rijdt de trein ook niet in het coronatijdperk, het station onder de A50 voor betere tijden was weer een van de verrassingen tijdens de wandeling.

Ik noemde het al, de herfst hangt in de lucht, maar niet alleen de herfst. Hier en daar pakten in de verte donkere wolken zich samen. Een regenbui of stortbui is niet gevallen. Maar de donkere luchten symboliseerden voor ons ook een beetje de ongelooflijk stomme streek die onze koning heeft uitgehaald. Wanneer zullen de gevolgen van zijn onnadenkende (ik hoop dat het onnadenkend is) neerdalen op de Nederlandse bevolking. Hoe zal de toch al gepolariseerde samenleving in Coronatijd uiteindelijk reageren? Als de donkere wolken symbolisch zijn, dan wordt het een fikse slagregen. We kunnen ook moed putten uit de zonnestralen die ook af en toe aanwezig waren. Misschien gaat het meevallen. Maar ik heb een tip voor de koning en zijn gezin. Vlak bij het Albapad in Apeldoorn staat een groot gebouw waar eens zijn voorouders leefden. Voor een welverdiende vakantie zullen ze vast nog wel wat kamertjes vrij kunnen maken. En wandelen maar. Klompen aan, rugzak op (nu met thermoskan in verband met de sluiting van de horeca) en wandelen maar.

Mijn vrouw was in de stemming voor het maken van selfies. Ik ben daar niet zo van. Ik ben al lang blij dat de selfie-stick al weer een paar jaar op zijn retour is. Is het u wel eens opgevallen dat hele grote groepen vrouwen allemaal op dezelfde manier op zo’n selfie staan? Ze hebben allemaal het geheime handboek gelezen blijkbaar: je kin naar beneden, schalks kijken en je tong dubbelgevouwen achter je holle kies of zoiets. Ik weet het niet precies hoor, heb dat boek nooit gelezen. Maar goed, een kleine dissonant van deze wandeling is dat ik ook moest poseren voor een prachtige romantische selfie. Dat gaat nooit goed. Bovendien is het Albapad veel te mooi om de tijd te verdoen met selfies.

Begrip, van de dag (110) Exit Brexit

 

 

EXIT BREXIT

 

De laatste dagen is me een nieuw politiek fenomeen opgevallen. In Europees verband vinden we elkaar minder leuk dan een aantal jaren geleden. De EU als een synergetische economische motor voor alle leden is een achterhaald wensbeeld. Na de wittebroodsweken kwamen de economische problemen, de verschillen tussen oost en west, tussen noord en zuid en vooral het ontbreken van een passend antwoord op de vluchtelingencrisis. De rekenmeesters van ieder land bouwen op de sentimenten van de anti-Europese menigte in het eigen land handige sommetjes om de EU de rug toe te keren. Groot-Brittannië doet het anders.

De Britten dreigen met een Brexit en sturen Cameron naar de Europese bobo’s om een eisenpakket neer te leggen. Als ze hierin tegemoet gekomen worden, dan overwegen ze te blijven. Ze eisen iets met migranten en hun uitkeringen, minder Brusselse regels en de zekerheid dat ze ondanks de opgeëiste voordelen, niet achtergesteld worden ten opzichte van andere Europese landen. De achterliggende gedachte is om Cameron in het ja-kamp te trekken om in de EU te blijven door de Britten voordelen te geven. De Engelsen moeten vertrouwen krijgen in het Europese project. Dat dachten de Grieken vorig jaar ook, ze kregen geen voet aan de grond.

Ik denk dat we Rutte ook maar eens op pad moeten sturen om het wantrouwen in Nederland te verminderen. Op de eerste plaats waar bemoeit Europa zich mee als wij al die grote multinationals binnen onze grenzen willen hebben door de belastingvoordelen te gunnen. Als wij met een beetje belasting tevreden zijn is dat toch ons goed recht. En ik denk dat we ons opgebouwde pensioenen zeker moeten stellen. We hebben er immers toch met zijn allen voor gespaard, niet dan? Of dit nu uitvoerbare eisen zijn of terechte eisen doet er niet toe. Het gaat er slechts om het wantrouwen in Nederland weg te halen en vertrouwen te houden in het Europese traject. Ik zou zeggen, Rutte aan het werk, je bent nu immers een half jaar voorzitter van de club.

47. EUROPEES VERVAL OP ÉÉN FOTO uit de serie de kabbelende 100

Een strakke blauwe lucht, palmpjes en een traag meanderende rivier. Aan de overkant ligt Duitsland. Gisteren mochten we nog niet over grenzen spreken, misschien vandaag al wel? Fier wappert de Duitse vlag, symbolisch want een economische grootmacht, zelfs op Hollandsche bodem. Maar op de achtergrond een miezerige Europese vlag, gerafeld aan alle kanten. Op een normale zaterdagavond zou het niet zijn opgevallen denk ik, maar vandaag 27 juni echter wel. De Europese gedachten veronachtzaamd, alsof het nooit bestaan heeft. Ieder voor zijn eigen winkel. Normaal gesproken zou ik al lebberend aan mijn ijsje de rafelranden nooit opgemerkt hebben. Hooguit zou ik gedacht hebben ‘die is aan vervanging toe’ dat is geen reclame voor de zaak.’  Maar is Europa in staat reclame voor zichzelf te maken? Ik waag het te betwijfelen bedenk ik me, op dit punt waar de Rijn in Nederland binnenstroom, waar de plaatsnaam Tolkamer staat voor barrières uit het verleden met alle negatieve gevolgen van dien.

20150627_201001
Er is geen vuiltje aan de lucht, maar in de verte, zijn dat donderwolken? De Grieken zijn vandaag weggelopen uit de onderhandelingen. Gesprekken die ze zelf waarschijnlijk zijn gaan ervaren al een soort van ‘Sophie’s Choice’. Ze zullen ongetwijfeld denken of je nu door de hond of door de kat gebeten wordt. En de huilende Europese hyena’s blijven achter in hun volstrekte morele economische gelijk in afwachting hoe ze hun buit alsnog binnen kunnen krijgen. De Grieken krijgen geen geld om hun leningen af te betalen aan de gulle geldschieters van weleer.  Dat is de uitkomst van vandaag. Wat ze wel krijgen is een dikke vinger als het gaat om vluchtelingen uit de regio. Zo zit Europa in elkaar. Lekkere jongens die Europeanen. Daar waar de democratie is uitgevonden, mogen ze gebruik maken van een referendum om te oordelen of Syriza van premier Alexis Tsipras de juiste weg heeft bewandeld. Eigenlijk zou er een grote witte vlag moet wapperen. De witte vlag van overgave of pas op de plaats, want ik begrijp de Grieken best wel, maar ook al die onderhandelaars met Dijsselbloem voorop die de materie bekijken vanuit de economische loopgraven op bijna autistische wijze. Als economische logica zo ver weg staat van de mensen, wie dient het dan.

Ik loop maar door op de kade van Tolkamer en kijk de dreigende wolkjes in de verte maar weg. Het zal wel overwaaien………..

Europa aan de keukentafel

Peinzen aan de keukentafel met een kop koffie boven de krant, al het wereldleed gecomprimeerd in één mensenhoofd! Kent u dat zou dominee Gremdaat zeggen? Ik kan dat volmondig beamen. Zo lees ik bijvoorbeeld dat het economisch beter gaat en dat onze coalitie-partijen een vrijage aangaan met alle gewilligen in ons Polderland om de belastinghervorming erdoor te krijgen. We gaan er in 2016 minimaal €800, – op vooruit. Het is me een feest, dolletjes! De cijfermeesters zullen dat wel kloppend maken voor 2016, daar twijfel ik niet aan. Maar economen hebben zo’n slecht kompas voor de toekomst en al helemaal geen gevoel voor de geschiedenis, maar dit terzijde. Kijken ze wel naar het heden? Aan de keukentafel zie ik allemaal beren op de weg, om te beginnen met de Russische Beer.
GEVAAR UIT HET OOSTEN
Hoe zou je dat anders moeten omschrijven? De Russen hebben het vast over het gevaar uit het Westen. Neem het ze eens kwalijk, maar mijn keukentafel staat nu eenmaal in het Westen. De hoogstaande Russische literatuur ten spijt, maar gechargeerd vinden we toch stiekem dat de communisten de Russen uit het feodale tijdperk hebben gehaald. Dit is niet volledig gelukt en onder Poetin vervallen ze weer terug naar de hun bekende mechanismes van horigheid en gehoorzamend aan maffialeider Vladimir. Zo kunnen we ons vijandsbeeld tenminste koesteren met de oorlogen in de Kaukasus, de inname van de Krim en de Russische ondersteuning van rebellen in de oostelijke Oekraïne. Wat we ook van ze mogen vinden, ze hebben wel hun mannetjes in de ruimte gestuurd en zijn in het bezit van gevaarlijke oorlogsraketten. En die beloven ze bovendien te gaan vernieuwen tegen de imperialisten uit het Westen. Op hun beurt sturen die wapens naar de Oekraïne, steunen groepen vrijwilligers in Polen en de Baltische staten verwelkomen de NATO strijdkracht, althans dat deel dat niet Russisch is. Onderzeeboten worden in de Oostzee waargenomen door de Scandinaviërs en de Finnen zijn bezig 900.000 militairen in te schrijven, voor het ooit zo ver mocht komen. Ondertussen boycotten we Russische producten om in ieder geval de economische oorlogsvoering niet te verliezen en natuurlijk om onze Oekraïense vrienden te helpen. Europese VVD-parlementariërs hadden immers beloofd dat Kiev nergens bang voor hoeft te zijn. Trouwens het gerucht gaat dat de boycot de zoon van de Amerikaanse vicepresident Bidon al miljarden heeft opgeleverd door de winning van schaliegas in de Oekraïne en laat het merendeel nu in het oostelijk deel van het land liggen. Ik weet niet of het waar is, misschien is het wel oorlogsretoriek om elkaar zwart te maken. En Poetin blijft soeverein aan de macht, terwijl Europa amper een lijn kan trekken tegen het gevaar uit het Oosten omdat ieder land zijn eigen belangen afweegt tegen de nadelen van een boycot.

GEVAAR UIT HET WESTEN
Is er dan gevaar uit het Westen? Daar zitten toch onze bevrijders en natuurlijke bondgenoten? Klopt, maar Amerika is ook het land van de Latino’s en de groeiende populatie van succesvolle Aziaten. Bij een veranderende demografische samenstelling kan de belangstelling voor Europa wel eens minder prominent worden. Voorlopig hebben we op militair gebied Uncle Sam nog hard nodig, al is het maar omdat we als Europa geen eenheid (willen of kunnen) vormen. Het gevaar uit het Westen, laten we omdat we toch in de dieren zitten ze maar (geld)wolven noemen. Gevaarlijke wolven die hun economische moraal middels TTIP proberen op te dringen. Hoe lang kan het verdeelde Europa standhouden, maar belangrijker nog, hoe lang heeft de grootste economie nog belangstelling voor een innige vriendschap terwijl ze wel varen bij een verdeel & heersstrategie en bovendien hun vizier gericht hebben op Zuid-Amerika, India en China?

AFRIKAANSE HONGERIGE LEEUWEN
Dit impliceert een eenheid op het continent, van Marokko tot Zuid-Afrika, die er uiteraard niet is. Gemakshalve generaliseer ik Afrika met de symbolische leeuw, maar dan wel een hongerige leeuw of in ieder geval een dier dat door een variatie aan gevaren op de vlucht is, op zoek naar betere bestaansgronden. Afrika is een continent dat boordevol grondstoffen zit, die begeerlijk worden afgenomen door de voormalige kolonisator (Europa) en de nieuwe kolonisators (Amerikaanse multinationals en China). Rijkdom is er wel, maar in veel landen heel ongelijk verdeeld al dan niet middels scheidslijnen die te maken hebben met oude stamverbanden. Locale machthebbers worden in het zadel geholpen (of gehouden) door de belangen van grote en machtige bedrijven. Honger, armoede, stammenoorlogen als gevolg van de ongelijke verdeling in Afrika zelf is een belangrijke drijfveer om te vluchten, te vluchten naar het luilekkerland dat Europa heet. Met gevaar voor eigen leven bevaren ze de Middellandse Zee, zich nog niet bewust van het kille onthaal. Maar zolang de mondiale ongelijkheid geografisch zo nabij is, zullen ze blijven komen.

HET KAMELENGEVAAR UIT HET MIDDEN-OOSTEN
Naast de ‘hongerige’ leeuwen uit Afrika worden de “kamelen” uit het Midden-Oosten over die zelfde Middellandse Zee gedreven op zoek naar geluk, maar vooral veiligheid. Op de vlucht voor oorlog, geloofsblindheid van velerlei soorten en op de achtergrond vooral ook mondiale machtspolitiek vanwege de aanwezigheid van olie. Wie nog weet, wie tegen wie strijd en door wie wordt ondersteund dan wel tegengewerkt, mag het zeggen. Ik zie dat niet meer en ik kan me voorstellen dat op het moment dat je er midden inzit er maar een ding geldt en dat is lijfsbehoud. Ook hier, nog meer dan in Afrika, is de tegenstelling tussen puissante rijkdom en totale havenots gigantisch. Met het gevaar van o.a. de Islamitische Staat als meest misselijkmakende toonbeeld van verdorvenheid puur sang, heerst er volledige perverse anarchie. Wie doet er wat aan? Europa? Inmenging vanuit het zogenaamde vrije Westen is mogelijk een van de grootste oorzaken van de middeleeuwse geweldsorgie in die contreien. Massale vluchtelingenpaniek is het gevolg, allen op zoek naar veiligheid. Europa lonkt, maar fort Europa geeft niet thuis en heeft al helemaal geen gezamenlijk (humaan) antwoord op de immense tragedie. We laten de Grieken en Italianen stikken met hun probleem en zien toe hoe Hongarije, na Duitsland de grootste vluchtelingenmassa herbergend, een nieuwe muur bouwt om in te dammen. De grens met het ‘niet’ Europese Servië is de sluiproute voor velen. Een vier meter hoge muur moet dit tegengaan.

DE APENROTS EUROPA
Gevaren komen van alle kanten, de beer, de wolf, de leeuw en de kameel. Allen willen ze op de Apenrots, maar Europa ziet heel goed dat het geen apen zijn. Ze vormen ieder op hun beurt een gevaar voor de orde op die apenrots. Orde op de apenrots? Is dat niet het grootste gevaar voor Europa. Aan mijn keukentafel denk ik dat wel. Er is helemaal geen orde, in ieder geval geen ordentelijke orde. Er wordt gemarchandeerd met gezamenlijke afspraken over vluchtelingen. De Engelsen gedragen zich nog steeds als eilandbewoners alsof ze nog in het tijdperk van de 100-jarige oorlog leven. De Grieken drijven we gewoon in de handen van Poetin met de bankenspelletjes die de gewone Griek moet bezuren. TTIP is vooral een machtig ondemocratisch middel voor groot-kapitalisten. (Wat gaan ze betalen aan de verschillende presidentskandidaten en hun campagnes? Ik heb al bedragen gehoord van meer dan 8 miljard om elkaar zwart te maken via de meidia.) Dat soort grappen willen we toch niet in Europa, als ze er al niet zijn door die onderlinge Europese broedertwisten? We oefenen nu nog wel in NAVO-verband in Polen en de Baltische Staten, maar als Poetin echt een speldenprik gaat uitdelen in bijvoorbeeld Estland, hoe solidair zijn we dan? En de onenigheid wordt alleen maar versterkt door mediageweld waarbij nationale staten vooral hun eigen deelbelang voorstaan en in hun midden extremisten verdere verdeeldheid zaaien en pleiten voor ommuring van hun eigen speeltuin met de idee dat je alleen wel verder komt. Nederland voor de Nederlanders is op de eerste plaats niet alleen racistisch, maar vooral oer- en oerdom. Mensen als Wilders en Le Pen en hun xenofobische vrienden voelen al dat gevaar rondom Europa heel goed aan, maar beseffen niet dat zij dat gevaar uiteindelijk alleen maar aanwakkeren. Of erger, misschien beseffen ze dat wel en gaat het hen om louter kortzichtig electoraal gewin.

Zoals gezegd, ik word niet vrolijk van al deze overpeinzingen, maar gelukkig wordt mijn gedachtestroom onderbroken door de chaos op de keukentafel. Het lijkt wel oorlog, ik moet eerst hier maar eens vrede stichten en in conclaaf gaan met de wanordelijke huishoudelijke elementen. Dat kan ik bevatten, niet al die gevaren die op me afkomen als solidaire Europese wereldburger. En gelukkig krijgen we volgend jaar ook allemaal nog een extra centje erbij, een doekje voor het bloeden om mijn zielenleed te stelpen.

Europa aan flarden of altijd een losse flodder geweest?

Ik kan geen Grieks, maar in de hoofden van het Griekse electoraat moet iets geklonken hebben zoals in Oost-Duitse steden in 1989. ‘Wir sind das Volk.’ De Oost-Duitsers hadden het morele gelijk aan hun zijde en ze hebben gewonnen, al zal de grootte van de winst discutabel zijn voor een deel van de mensen. Ook de Grieken hebben het morele gelijk aan hun zijde. Zij moesten immers bloeden voor de grote inlandse corruptie die boven tafel kwam. Bovendien betaalden zij de rekening van het redden van veel Noord-Europese banken. Gelukkig zien de Grieken hun redding niet in de xenofobe Gouden Dageraad, maar in het linkse Syriza van Alexis Tsipras. De partij voert een democratisch socialistische koers en is vooral antikapitalistisch. Zie hier de zaligmakende ingrediënten voor een fijne samenwerking met de voornamelijk Neo-kapitalistisch mainstream van de (Noord) Europeanen. Ik ben benieuwd hoe de Grieken deze overwinning van Syriza over vijf of tien jaar zullen waarderen.

Begin van het einde?
Als fervent voorstander van Europa, niet zozeer uit ideologische overweging, maar vooral op basis van (economisch) pragmatisme, is Europa onze enige kans op welvaart, maar vooral welzijn. En als ik onze zeg, dan bedoel ik dit inclusief de welvaart voor de Grieken, Portugezen en andere lidstaten aan de rafelranden van Europa. Mijn weloverwogen NEE tegen de Europese Grondwet (juni 2005) was geen NEE tegen Europa, maar vooral een NEE tegen de eenzijdigheid van Europa. Om het populistisch uit te drukken, het was een NEE tegen de vermarkting van Europa door en voor multinationals en geen Europa voor de Europeanen. Als Noord-Europeaan had je nog wel de voordelen, ook voor Jan met de Pet. Echter aan de horizon zag je de problemen aankomen, je hoefde er geen groot visionair voor te zijn. In mijn naïviteit dacht ik dat een Nederlands NEE en Frans NON voldoende zouden zijn om de menselijke maat te hanteren binnen de Europese grenzen. Bovendien ben ik realistisch genoeg om te beseffen dat het een moeizaam proces zou worden. Dus na dat weloverwogen NEE, hoorde ik verder niet bij de eurosceptici. Integendeel, maar ik had natuurlijk geen weet van de bankencrisis die zou volgen. Wie wel trouwens?

Zeven jaren stoeien we al met de gevolgen van die bankencrisis. Economische, politieke en culturele crisissen zouden volgen en/of daar zitten we nog midden in. In vele landen is hierdoor niet het meest fraaie naar boven gekomen. Met name rechts populistische partijen hebben een electoraal graantje mee weten te pikken. Het gevolg is dat zelfs gevestigde pro-Europese partijen hun Europese standpunt om puur pragmatische redenen voor intern gebruik hebben gematigd. De VVD in Nederland is hier een typisch voorbeeld van, aanschurken tegen het PVV standpunt voor binnenlandse consumptie, maar in Europa de Neo-kapitalistische koers blijven varen. Ze hebben in Nederland de afgelopen jaren de handen niet op elkaar gekregen voor Europa.
Krachtige taal wordt nu uitgeslagen als het gaat om terugbetalen van de Griekse schulden, alsof het Griekse equivalent van Jan met de Pet louter bestaat uit rovers en profiteurs. De Grieken hebben hun uitweg gevonden en putten hoop uit de antikapitalistische Syriza. Voor mij het zoveelste bewijs dat ik mijn standpunt over Europa misschien moet bijstellen? Niet omdat de Grieken hebben gewed op mogelijk een ‘verkeerde’ oplossing, maar eerder omdat het aantoont dat de wil (en misschien wel de mogelijkheden) ontbreken om bij elkaar te komen. Is er wel voldoende solidariteit tussen de landen onderling en is de louter bureaucratisch kapitalistische weg wel het geëigende pad om Europa een eenheid te laten worden? Ik begin te twijfelen en vrees daarmee voor de toekomst van Europa. Niet dat we een federale staat moeten nastreven, maar als 28 kleintjes op globale schaal stellen we maar bar weinig meer voor, al denken en voelen we vooral nog anders.

Of een nieuw begin?
De Griekse kiezer heeft gesproken en laat in beginsel vooral een geluid horen tegen de economische verdeling in Europa. De komende weken moet blijken of dit zal leiden tot een vrijwillig of misschien wel geforceerd afstand nemen van de EURO door Griekenland. Ik kan niet overzien of een zogenaamd grexit een economische ramp is, de economen zijn het er niet over eens. Wel is duidelijk dat hetgeen de Grieken zullen laten zien psychologische gevolgen zal krijgen. Om heel andere redenen zullen populistische groepen hun kakofonie aan anti-Europa geluiden laten horen. Het Griekse afscheid zal door hen warm begroet worden, want zijn het niet de kansarmen in de andere landen die moeten betalen voor die slome Grieken? In Nederland zal de PVV vooraan staan om te zeggen dat die 18 miljard die Jeroen Dijsselbloem terugeist van de Grieken nooit terug zal komen. Geert had het immers altijd al gezegd dat Europa een bodemloze put is. Ik zie hem verzuchten dat 18 miljard heel veel is voor de ouder wordende Henk en Ingrid die geen zorg meer krijgen. Nu komt dat eens een keer niet door de potverterende buitenlanders in Nederland, maar door de Grieken. Hij wint hier stemmen mee, de solidariteit en eendracht binnen Europa zal er niet groter door worden. Aan de andere kant van het politieke spectrum zal de SP juichen. Het economische establishment heeft een klap gekregen en dat smaakt naar meer, ook in Nederland. Zal er hoop gloren?

Clashes of civilisation
Maar als de economische koers geen draagvlak heeft binnen Europa, komen vooral andere verschillen naar boven. Het nieuwe Griekenland is bijvoorbeeld helemaal niet zo’n voorstander van de boycot tegen Rusland en Poetin. In de wetenschap dat de christen orthodoxie in Rusland en Griekenland de belangrijkste godsdienst is, moet ik onwillekeurig denken aan het werk van Samuel Huntington, begin jaren negentig, de botsing der beschavingen. Het is volgens mij een wetmatigheid als de economische belangen uiteen gaan lopen, andere verschillen een rol zullen gaan spelen. Verschillen in geloof, historische achtergrond en mate van liberale opvatting zullen meer uitvergroot worden en leiden tot clashes en daarmee verbrokkeling van Europa. Euro-sceptici zullen dat prachtig vinden en rechtspopulisten zullen hun nationalistische gelijk opeisen. Op termijn zal dat voor Europa als geheel geen goed doen, niet op economisch gebied, niet op politiek gebied en zeker niet op humaan gebied.

Europa een losse flodder?
Ik hoop dat Europa een verstandige reactie zal geven op de begrijpelijke middelvinger van de Grieken. Ik sta nog steeds achter mijn toenmalige NEE in 2005 en hoe tegenstrijdig het ook lijkt, ik hoop nog steeds op een Europese eenwording in welke vorm dan ook. Echter ik ben nog nooit zo pessimistisch geweest, niet vanwege de overwinning van Syriza an sich, maar vooral omdat dit aantoont hoe (economisch) verschillend we zijn en je je kunt afvragen of de Neo-kapitalistische koers uiteindelijk Europa niet ten gronde richt.

Melkmeisje Merkel

 

Toeval bestaat niet! Ik weet het niet, maar het is op zijn minst eigenaardig dat ik hedenochtend een hersenspinsel had bij het doornemen van het nieuws. Angela Merkel is in het nieuws naar aanleiding van haar bezoek in Griekenland. Oude wonden worden bij de protesten weer tastbaar in het Griekse straatbeeld. Voor de Grieken is de nazitijd minder een gedachte aan actieve oorlogshandeling, maar vooral ook een nachtmerrie op economisch gebied. Sterfte van rond de 300.000 mensen door honger en gebrek kenmerkte die tijd. De collectieve herbelevingen van het Griekse volk, nu de miljarden-bezuinigingen na miljarden-bezuinigingen elkaar in rap tempo opvolgen is begrijpelijk. De uitingsvorm is op zijn minst wonderlijk, want ook de Grieken zijn niet vies van rechts-extremisme hebben we gezien bij recente verkiezingen met berichten van heuse knokploegen. Ik vind dat de Grieken bij Europa moeten blijven, maar mijn economische kennis schiet tekort om zoiets te kunnen staven. Angela Merkel, als de belangrijkste vertegenwoordiger van het machtige Duitsland weet het blijkbaar wel, maar dit tot groot ongenoegen van de Grieken.

Angela Merkel blijft in mijn hoofd spoken als ik na het beluisteren van een liedje van Geier Sturzflug, hoe toepasselijk, het vrolijke ‘Bruttosozialprodukt, stuit ik op een youtubeclipje van de voor mij onbekende band KIZ met het totaal nietszeggende liedje ‘Die Sennerin vom Königssee.

Merkel is een beetje het melkmeisje van Europa. Ze melkt de Grieken tot de laatste druppel uit en danst over de arme Griekse Paupers. Zo wordt ze gezien door de Grieken en mogelijk ook door andere Zuid-Europeanen. Ik vind dat ze, in weerwil van allerlei nazi-vermommingen, vooral een heel vlijtig en ingetogen politica is. Toegewijd aan de Europese zaak. En zoals gezegd, mijn economische kennis schiet te kort, maar voor vandaag is Angela mijn melkmeisje, zo is het toevallig ook nog eens een keer.

 

Hoch in den Bergen über’m Königssee
da haust die Maid und hütet Vieh im frischen Klee
hoch auf den sonnigen Matten.
Sie ist so fromm und dennoch ungehemmt,
so wie ihr prall gefülltes Miederhemd, aha
sie hat das Schweigen im Walde.

Doch in der Nacht
wird durchgemacht
in Landestracht
tanzt sie auf den Almen Tscha Tscha Tscha
und aus dem Tal
strömt auf einmal
die Burschenschaft und feuert sie noch an.

Jodelodidie, holladie, holladie,
die Sennerin vom Königssee,
Jodelodidie, holladie, holladie,
sie tanzt wie eine wilde Fee.

Die Botschaft geht wie Feuer übers Land,
vom Watzmann bis zum Meeresstrand ist sie bekannt
als Ballerina der Berge.
Und eines Tages da kommt Fred Astaire,
und sagt: Hey Honey, hüte keine Kühe mehr,
and let us dance together!

In ganzen Land
sehr wohl bekannt
tanzt sie den Almen Tscha Tscha Tscha
und jeder Mann
macht sie jetzt an
gibt sich galant und singt voll Euphorie

Kakelkrant van Sprakeloos 34: Wasstraat voor Westerse beschaving

Ik stel dat de Westerse beschaving toe is aan een opfrisbeurt toe is. Of vloek ik nu de ‘zware’ neoliberale kerk? Onze Westerse beschaving wordt toch vooral gemeten aan economische ijkpunten, de maatstaf voor onze superioriteit en daardoor ook ons oordeel over andere beschavingen. En juist dat economische gedoetje van ons (in VS en Europa) laat scheuren zien en is vervuild.

Natuurlijk zijn er altijd hardliners aan de uitersten van het politieke spectrum die een afwijkende mening hebben. In het Westen heb je, helaas nog, grote groepen zonderlingen die ervan overtuigd zijn dat slechts de markt voor de reinigende resultaten kan zorgen, dus we moeten bezuinigen, herstructureren en verdergaand liberaliseren.Het komt dan allemaal wel goed. Dat de negatieve sociale gevolgen het hele systeem omver kunnen helpen, hebben ze niet door. Dat mensen boos worden in Athene is gebrek aan neo-liberale geloofsovertuiging, hun fout en hun ongelovigheid wordt dus afgestraft. Zo is het natuurlijk al jaren in allerhande ontwikkelingslanden, ze zijn lui, werken niet conform onze maatstaven en als ze uit de ruif mee willen eten, zijn het gelukszoekers. Is dat trouwens niet de essentie van het mens-zijn, gelukzoeken? Aan de andere kant zijn er ook nog verstokte communisten die alsnog de Verelendung op zich af zien komen en daarmee hun gelijk aan hun zijde denken te hebben.

Tja, het gaat al een aantal jaren goed fout, juist op het gebied waar we de hegemonie hadden, de economie en daarmee ook onze superioriteit met betrekking tot culturele waarden en normen de wereld in globaliseren.

Het kan verkeren, want juist nu we als entiteit eens flink afgestoft zouden moeten worden, blijken andere grootheden ook aanzienlijke invloed te hebben in de wereldpolitiek. Met de opkomst van China, India en Brazilië blijkt het westerse economische systeem geen zekerheid te zijn om blijvend de eerste trompet spelen. Integendeel. Ik ga niet zeuren over de teloorgang van de westerse beschaving, want dat is bullshit, die blijft bestaan, hopelijk anders, in ieder geval niet zo nadrukkelijk meer op de eerste rij. Ook zal ik de Mayakalender er niet bijhalen om het onvermijdelijke te prediken. Ik pleit voor een drastische opfrisbeurt van onze beschaving, vooral de economische waarden en normen. Ze hoeven zeker niet weg, maar als we het christelijke geloof als maatstaf nemen, misschien kan barmhartigheid breder gezien worden dan alleen ‘ikke ikke ikke’, misschien dat de Verlichtingsgeest de individu iets ruimer kan formuleren dan alleen de witte Mensch. Ik denk dat we dan al een heel stuk verder zijn, dus slechts een flinke wasbeurt voor onze waarden en normen ten faveure van ook de rest van de wereld, een wasstraat voor westerse beschaving als het ware.

 

Maar zal water en zeep voldoende zijn? Of hebben we andere, ons nog onbekende mondiale producten nodig om de westerse beschaving te reinigen. Beetje zen, beetje Afrikaanse ‘natuurkijk’, beetje ritmeverandering, kortom een beetje meer tot ons zelf komen. Ik durf in ieder geval wel een wasbeurt aan, ik denk trouwens dat we wel moeten.

Kakelkrant van Sprakeloos 18: Volkskrant de VVD van de media?

 

Twijfels bij mijn ochtendkrantje heb ik al langer, maar macht der gewoonte alsmede een zekere loyaliteit zorgen voor de jaarlijkse donatie aan de Volkskrant. Ik krijg daarvoor iedere ochtend een papieren versie van de krant in de bus. Gisteren fronste ik mijn wenkbrauwen bij een citaat van een Brusselse diplomaat die zou hebben gesproken over kut-Grieken en lamlendigheid. Nu kan ik dit nog scharen onder nieuwsgaring, maar het populistische karakter van de berichtgeving is evident. Hedenochtend las ik het artikel op de voorpagina met als kop: “Grieks bankroet is plots taboe af.” Nu ga ik niet over de taboes op economisch gebied. Verder schaar ik met achter Nellie Kroes die oproept te stoppen met roeptoeteren over de Euro en Griekenland, want als nota bene de beste (vrouwelijke) premier die Nederland nooit gekregen heeft het allemaal niet meer begrijpt, dan staak ik ook iedere moeite mij de materie meester te maken.

Wat mij verbaasde is de teneur van het artikel, ik heb het meerdere keren gelezen en ik ontkom niet aan de indruk dat Geert Wilders als een groot economisch visionair wordt afgeschilderd. De PVV wilde van meet af aan de Grieken eruit gooien, zonder zich verder te bekommeren over de gevolgen voor de Grieken, voor de rest van Europa en ook niet voor Henk en Ingrid. De politieke onwil, de weerbarstigheid van de economische materie en de ingebakken weeffouten in de EU hebben gezorgd voor een impasse en mogelijk dus het ongewenste bankroet voor Griekenland. Vanuit het benepen anti-Europese standpunt van de PVV begrijp ik de opstelling van Wilders heel goed. De voorpagina van de Volkskrant kan ik echter niet duiden.

 

Waarom? Zijn de toekomstperspectieven van de Volkskrant zo slecht, dat ze de concurrentie aan willen gaan met De Telegraaf, moeten Henk en Ingrid nu worden overtuigd met De Volkskrant. Of is het zinloze beuken van de rechtse propaganda dat De Volkskrant van de Linksche Kerk is de redactie te veel geworden? Dit alles onder het motto: If you can’t beat them, join them’. Ik hoop van niet, want dan moet ik mijn krantje echt vaarwel gaan zeggen, want met deze onzin wil ik ’s morgens in mijn eigen huis niet geconfronteerd worden. De Volkskrant lijkt wel de VVD van de media te worden, die hun liberale standpunt ook bij de vuilnis hebben gegooid om zich te warmen aan de potentiële Henk en Ingrids. Dat is toch niet nodig, over een paar jaar is de onzinnigheid van het populisme hopelijk weg. In Noorwegen en Denemarken zijn de eerste signalen al in die richting. Ook in Nederland is de houdbaarheid van het gedoogmonster niet oneindig, maar ik hoop dat dit wel geldt voor De Volkskrant.

Kakelkrant van Sprakeloos 7: Financiële Heilige Geest waart over Europa.

 

De kakelkrant van gisteren, was goedkoop, ik geef het toe. De inhoud was niet slechter dan normaal, ook niet beter. Maar na een kleine ergernis over twittergedrag, moest ik mijn kakelkrant even lanceren. Hoe doe je dat? Door een goedkope titel, verbinden aan het onderwerp. De vrouw met de drie borsten staat garant voor meer hits en omdat ik ook geen heilige ben, heb ik me even laten verleiden. Ik had de geest, zullen we maar zeggen en dat leverde een verdubbeling van het reguliere aantal hits op. Het zegt wat over mij, maar ook over de lezer. Misschien u wel?

Vandaag heb ik de geest wat minder. Ik was aan het denken over de Eurocrisis, de economische crisis en de europese politieke crisis. Volgens mij heb ik de oplossing. Het is zo eenvoudig, dat ik mijn eigen bedenksels niet kan geloven. Ik zal het proberen stapsgewijs aan u voorleggen.

  1. We hebben 500 miljoen inwoners in de EU, dat is een half miljard. Al die mensen, althans de meesten, tenzij je tot de happy few van de Berlosconi’s en Sarkozy’s behoort, krijgen sowieso klappen. De Grieken, de Portugezen, maar ook Henk en Ingrid hier in Nederland. Als we dit nu als een gegeven aanvaarden en met alle Europeanen iedere week één Euro in een grote spaarpot doen, dan hebben we in een jaar €26 miljard bij elkaar.
  2. De heren economen beloven ons 10 jaar economische ellende, dus we moeten 10 jaar sparen en de reservepot bedraagt 260 miljard euro.
  3. Omdat ik zelf in dit soort gevallen voorstander ben dat de sterke schouders de zwaarste lasten moeten dragen, laten we zeggen de helft van de Europeanen, moeten die een eurootje extra gaan betalen en dat is nog eens 130 miljard. Een pot van 390 miljard kan zonder al te veel moeite bij elkaar gesprokkeld worden.
  4. Dit gedaan hebbende zullen de verwachtingspatronen ten aanzien van de economie minder somber zijn, sterker nog, de neerwaartse spiraal wordt gekeerd en het vertrouwen in de euro hersteld. We hoeven de reservepot niet eens hoeven aan te spreken of zonder pijn nog steviger maken.
  5. Al dat gevlieg, gewauwel, geruzie, zoeken naar heimelijke onderpanden etc., door politici en de ambtenaren kunnen wegbezuinigd worden, zonder dat iemand er last van heeft. De gelden kunnen in de economie gepompt worden of in de bufferzone voor echte (econmische) rampen.

Zie hier, het Europese garantiefonds verzekerd, kans op aantrekkend economisch goed weer en de poliltieke crisis weggesanneerd. Ik heb vast ergens een afslag gemist, maar het klinkt heel logisch. Toch? Ik deel mijn bevindingen maar met u, al heb ik voor vandaag niet zo sprankelende titel in gedachten ‘ Heilige geest waart over Europese Financiën. Wat denkt u, zal het trekken, die titel.

 

Kakelkrant van Sprakeloos 5: Is Finlandia van Grieg? Nee, natuurlijk niet.

 Voor dat Knevel & VandeBrink beginnen snel nog iets bloggen in mijn Kakelkrant over Finland voordat al het gras voor mijn fouten is gemaaid. Het gaat neem ik aan vast ook over de nieuwe politieke crisis in Europa. Ik vraag me af hoe die Finnen en Grieken het bij elkaar hebben weten te verzinnen. Technisch begrijp ik er niet zoveel van, want waar halen de Grieken het geld van een borg vandaan. Moet eerst een naïef lid van de gemeenschap storten en dan kunnen de Grieken dat geld apart zetten om de aalmoes van Finland te accepteren? Dat Wilders in de hoogste boom zat, begrijp ik deze keer heel goed. Al ben ik het absoluut niet met hem eens. Willen we Europa, en ik denk dat het niet eens een kwestie is van willen, maar moeten, dan moet die bange Europese Slangenkuil met ego’s en kleine nationale deelbelangen eens volwassen worden. Het zal toch niet zo zijn dat Europa begint bij Griekenland, maar er ook eindigt.Hedenavond had ik trouwens een briljante Twittervondst, maar geen reactie, dus hier nog maar een beetje jengelen om bevestiging van mijn erudiete status.

Was Finlandia van #Sibelius of Grieg? Vroeger Sibelius, nu is het Grieg, met de Finnen #EU we moeten maar kunnen niet http://t.co/MGKAZHI

Maar een stukje klassiek voor de liefhebber cadeau van mij, want zo kan het ook in Europa.

PS. In 6 minuten getypt, nu nog even plaatsen en dan ga ik aanschuiven bij de nachtelijke kwezels van de EO.