Begrip, van de dag (88) Mag ik dan bij jou

 

MAG IK DAN BIJ JOU

Na Herman Finkers en Jochem Myer, kan het niet uitblijven rond de jaarwisseling met al die cabaretiers, dus voelde ik me verplicht om ook iets over/ met Claudia de Breij te doen. Ik doe dat niet omdat ze een vrouw is en haar positief discriminerend ook maar ‘behandel’, want de laatste jaren heeft ze bewezen veel te kunnen. Ik had er vooral moeite mee omdat ik onlangs Nederland heb ingedeeld in drie groepen. De Tokkies, de Grachtengordeltokkies en de rest. Zelf hoor ik bij de rest en door haar optreden op tv, schaarde ik haar bij de Grachtengordeltokkies. Het gaat dan natuurlijk over de zwartepietendiscussie, waarbij ik heb besloten dat het Sinterklaasfeest voor mij klaar is.

Ik weet dat het een rigide indeling is, maar soms is het heel gemakkelijk modelmatig mijn eigen emoties beheersbaar te maken. Toen inderdaad in haar show ‘Teerling’ de discussie over zwartepieten ter sprake kwam, verstrakte ik letterlijk. Ze was genuanceerder dan ik haar eerder heb gezien dit jaar en ik kon ontspannen. En daarmee was ik meer ontvankelijk om te genieten van haar optreden. In niets te vergelijken met de shows van haar collega’s de afgelopen dagen, maar er is een overeenkomst. Het Freek de Jonge-achtige lijden en de verontwaardiging meetorsend over al het wereldleed en onrechtvaardigheid is een beetje uit. En dat is heel fijn.

Milde grappen over de visieloze Mark Rutte en een geniale (gr)app voor mannen om het humeur van hun vrouwelijke soortgenoten in te schatten en er vooraf rekening mee te houden, waren leuk. Ik heb haar optreden vooral als lief ervaren. Ik denk dat lief het juiste woord is. En daarmee wordt haar optreden weer meer congruent met het beeld dat ik oorspronkelijk van haar had. Zij is wat mij betreft ook de enige (en de beste) die voor de komende generaties in moeilijke omstandigheden mag zingen ‘Mag ik dan bij jou’. Ik hoop dat 2016 veel mag brengen voor een goede oudejaarsshow 2016. Ik hoop dat ze af en toe wel een heet pepertje opraapt om niet alleen lief te zijn. Ik beloof er dan bij te zijn, mag dat dan van jou?

Grote ego’s/Peter R. de Vries & Freek de Jonge. Genieten! 8-11-2008

Vanavond Pauw & Witteman gezien? Ik wel en meteen holde ik naar mijn PC want ik dacht hier zit een stukje in. Twee ego’s gingen met elkaar op de vuist, figuurlijk dan. Peter R. de Vries vs. Freek de Jonge. Twee ego’s van allure, twee intelligente mannen, mogelijk beide (zeer) hoogbegaafd. Het was een stukje prachttelevisie met sterke regie in een live uitzending.

Dominee van zijn eigen mondiale gelijk, Freek de Jonge, mocht vertellen dat hij een oeuvre-prijs gaat ontvangen. Tevens vertelde Freek dat hij als oude man minder issuegericht was, maar meer op meso dan wel macro niveau van het spirituele bewustzijn de wereld beziet. Hij kan meer accepteren dat bepaalde zaken zijn zoals ze zijn en heeft er vrede mee? Dit bewustzijn noemt hij steevast awareness, om het maar eens in goed Nederlands te zeggen. Zijn opponent die non-verbaal al werd bejegend alsof het een grote zak stront was, attaqueerde hij dan ook als vuilnis. Peter R. de Vries had weer nieuws over Joran van der Sloot in zijn befaamde journalistieke misdaadprogramma.

Nu gebiedt de eerlijkheid te zeggen dat ik de lol van een misdaadprogramma niet begrijp en zeker dat van Peter R. de Vries niet. Ingebed in het commerciële tv gebeuren heeft het iets hijgerigs. Maar wie ben ik om dat voor miljoenen anderen te beslissen. Om met de woorden van Freek de Jonge te spreken, mijn awareness op dit gebied is dat ik accepteer dat het bestaat in de context van de Nederlandse samenleving en binnen die context kan ik er respect voor hebben. Misschien wel meer dan dat, want Peter R. de Vries kan toch niet ontzegd worden dat hij op zijn vakgebied grootste zaken heeft gedaan.

Daar waar Peter R. de Vries luistert naar Freek de Jonge, meent Freek de Jonge zijn opponent te moeten kleineren. Hoe groot kan je awareness zijn denk ik dan? Peter R. de Vries poogt een ordinaire ruzie uit de weg te gaan, maar pareert de misplaatste opmerkingen van Freek wel. Wat moet je ook anders?

Met een maatschappelijk geëngageerd liedje sluit Freek de Jonge af. Nadat hij zich zo kleinzielig had gedragen, sloeg dat liedje als een tang op een varken. Het was helemaal niet meer geloofwaardig.
Toch een prachtige uitzending van Pauw en Witteman dat gevecht tussen twee ego’s. Het verheven morele ongelijk versus het licht ranzige pragmatische gelijk. Graag zou ik kiezen voor de moraliteit, maar als Freek die predikt, dan prefereer ik met graagte voor Peter R. de Vries.

24 uur later even iets van youtube geplukt toen de discussie van man tegen man ging. Jammer dat het domineestukje van de Freek over awareness er niet opstond.

(deze youtubelink is helaas niet meer beschikbaar, dus een soortgelijke link gevonden:

http://www.garagetv.be/video-galerij/greatg/Freek_De_Jonge_gaat_met_Peter_R__De_Vries_in_de_clinch.aspx