Europa

Kakelkrant van Sprakeloos 44: Het ontzet van Europa met hutspot

/ sprakeloosid / 3 reacties

Vanavond is het ‘the night before the big day’ en de dames en vooral heren regeringsleiders gaan een vorkje prikken, oftewel schuiven aan bij de ongetwijfeld rijkelijk gedekte tafels, gesponsord door de afzonderlijke lidstaten. Sazkozy neemt fijne flessen champagne mee, de Italianen wijn, de Duitsers ontdooien grote hoeveelheden curryworsten, Griekse tzaziki als voorgerecht en de Engelsen? Ik denk dat de meesten denken laten die hun troep maar houden, ze hebben als meest cynisch lidstaat nu vooral een hele bittere boodschap voor de andere landen. Maar dat is niet erg, Mark Rutte had erop gerekend en hij heeft 200 ijsjes besteld, vanille met aardbei en onder in het bekertje zit een heuse toverbal. ‘It’s changing every time when you’ve got it in your mouth’, roept hij enthousiast. Hij huppelt van leider naar leider. De meeste kijken hem meewarig aan.

Natuurlijk zal de haute cuisine zich van haar beste kant laten zien. In tijden van crisis is dat raar. Nu begrijp ik best wel dat we niet niet hoeven te verwachten dat een ieder zijn broodtrommeltje meeneemt, zijn bekertje melk ledigt en het appeltje voor de dorst zorgvuldig langs de mouwen opwrijft. Maar zou het niet een mooi gebaar zijn om bijvoorbeeld de maaltijd te versoberen en de bespaarde kosten te schenken aan een goed doel. Ik denk aan de vele slachtoffers van de ‘Europese monetaire, politieke en culturele crisis’. Wat kost nu een bord hutspot met een gehaktbal voor 200 mensen. Je laat de plaatselijke ‘occupyers’ de aardappels schillen, ze introduceren eigengemaakte vegaballen en met een paar zakjes poeder is ook wel een jus-tje te maken. Hutspot, lekker toch, het doet me denken aan het ontzet van Leiden, want ik denk dat de koppen van onze crisisbestrijders ontzettend ontzet zullen staan bij de gedachte aan hutspot.

De crisisbestrijding zal wel niet af hangen van die ene maaltijd op ‘the night before the big day’ maar ik vraag me af of ik morgen uit voorzorg niet al vast grote hoeveelheden blikken bruine bonen moet inslaan, voor het geval de maaltijd voor de leiders niet goed gevallen is. Ze kunnen morgen dan allerlei rampzalige beslissingen nemen. Misschien moet 9 december een dag worden die herdacht gaat worden en waarbij we in Europa een brei maken met allerlei nationale ingrediënten, een Euro stamppot als het ware. De kruiden die we zullen gebruiken zijn afhankelijk een afspiegeling hoe de negende van december in 2011 is verlopen, zoet gekruid of heel erg pittig. Na morgen weten we meer.

Kakelkrant van Sprakeloos 35: Race tegen de Klok van Berlosconi e.a.

/ sprakeloosid / 4 reacties

 

‘Er is een tijd van komen en er is een tijd van gaan. De tijd van gaan voor Berlosconi is nu gekomen’ Tenminste dat is wat de Volkskrant deze ochtend kopte op de voorpagina. Er zijn nog wel wat mitsen en maren. Dus mijn eerste gedachte is, welke truc haalt Silvio uit om Italië en daarmee Europa verder te beschadigen? Ik weet het niet, ik ben namelijk erg slecht in trucs. Ik heb het al bij goocheltrucs waar bij mij de ergernis vaak wint van de bewondering. “Verdorie hoe doet die dat” of “GVD hoe bestaat het.” Vandaag was toevallig de rechtszaak tegen de illusionist Hans Klok die trucs zou hebben gestolen van zijn voormalige partner. Klok is blij met de uitspraak van de rechter die oordeelt dat de beklaagde deels gelijk heeft. In reactie hierop zegt Klok:

”Ik heb niets gestolen van Rafael en de rechter heeft dit nu bevestigd. Dat ik de uitvoering van de illusies in volgorde moet aanpassen maakt mij niet uit. Het belangrijkste is dat ik de illusies vrij kan blijven gebruiken.”

Voor de goede orde, ik heb geen oordeel over de uitspraak bij gebrek aan kennis. Maar als die grote illusionist uit Italië een van zijn trucs uithaalt, zijn we nog niet van hem af. Hij goochelt zichzelf weg en komt ergens anders weer tevoorschijn, geen rechter die hem tegenhoudt. Ook bij Berlosconi heb ik “Verdorie hoe doet die dat” of “GVD hoe bestaat het.” Maar bij hem gaat het niet meer over ergernis, maar over compleet ongeloof. Ik sta perplex dat de maffia zo’n grote bovengrondse rol speelt in Italië met een pedofiele seksmaniak als leider. Politieke commentaren spreken dat in Italië eigenlijk geen enkele partij de macht kan krijgen zonder dat de maffia zijn invloed laat gelden? En als bevriende natie kunnen we in Europa er niets van zeggen. Nederlandse politici zwijgen in alle toonaarden over de zwarte magie van de Italiaan, Angela Merkel moet zich laten welgevallen dat haar bips Silvio geen stijve bezorgt en zelfs Barak Obama krijgt de vraag of hij een fijne vakantie heeft gehad vanwege zijn kleurtje.

Ik kan er mee leven dat we met zijn allen in hetzelfde schuitje zitten en het zware economische weer moeten pareren, al is dat moeilijk. Maar als we de politiek van die intimiderende gek moet accepteren, heb ik mijn twijfels over Europa. Waar komt hij weer tevoorschijn en welke marionet zal hem tijdelijk vervangen? Hoe normaal gaan andere landen om met dit gegeven en in hoeverre brengt dit mafkezen in andere Europese lidstaten tot ideeën?

 

Om met staatssecretaris Fred Teeven, minister Opstelten en zelfs onze premier te spreken: ‘Als het moet, moet de dief fysiek hardhandig aangepakt worden.’ Want dat Berlosconi een dief is en zijn eigen land en Europa naar de knoppen helpt, moge duidelijk zijn. Dus wat let u leden van het kabinet Rutte, pak aan die man, neem je honkbalknuppel mee en matten maar.

Of ga ik nu te ver en moet ik constateren dat eigenrechter spelen al het begin is van een maffiastaat? Wat dat betreft staat de Klok op vijf voor twaalf, als onze eigen regeringsleiders dit al roepen.

Kakelkrant van Sprakeloos 34: Wasstraat voor Westerse beschaving

/ sprakeloosid / 2 reacties

Ik stel dat de Westerse beschaving toe is aan een opfrisbeurt toe is. Of vloek ik nu de ‘zware’ neoliberale kerk? Onze Westerse beschaving wordt toch vooral gemeten aan economische ijkpunten, de maatstaf voor onze superioriteit en daardoor ook ons oordeel over andere beschavingen. En juist dat economische gedoetje van ons (in VS en Europa) laat scheuren zien en is vervuild.

Natuurlijk zijn er altijd hardliners aan de uitersten van het politieke spectrum die een afwijkende mening hebben. In het Westen heb je, helaas nog, grote groepen zonderlingen die ervan overtuigd zijn dat slechts de markt voor de reinigende resultaten kan zorgen, dus we moeten bezuinigen, herstructureren en verdergaand liberaliseren.Het komt dan allemaal wel goed. Dat de negatieve sociale gevolgen het hele systeem omver kunnen helpen, hebben ze niet door. Dat mensen boos worden in Athene is gebrek aan neo-liberale geloofsovertuiging, hun fout en hun ongelovigheid wordt dus afgestraft. Zo is het natuurlijk al jaren in allerhande ontwikkelingslanden, ze zijn lui, werken niet conform onze maatstaven en als ze uit de ruif mee willen eten, zijn het gelukszoekers. Is dat trouwens niet de essentie van het mens-zijn, gelukzoeken? Aan de andere kant zijn er ook nog verstokte communisten die alsnog de Verelendung op zich af zien komen en daarmee hun gelijk aan hun zijde denken te hebben.

Tja, het gaat al een aantal jaren goed fout, juist op het gebied waar we de hegemonie hadden, de economie en daarmee ook onze superioriteit met betrekking tot culturele waarden en normen de wereld in globaliseren.

Het kan verkeren, want juist nu we als entiteit eens flink afgestoft zouden moeten worden, blijken andere grootheden ook aanzienlijke invloed te hebben in de wereldpolitiek. Met de opkomst van China, India en Brazilië blijkt het westerse economische systeem geen zekerheid te zijn om blijvend de eerste trompet spelen. Integendeel. Ik ga niet zeuren over de teloorgang van de westerse beschaving, want dat is bullshit, die blijft bestaan, hopelijk anders, in ieder geval niet zo nadrukkelijk meer op de eerste rij. Ook zal ik de Mayakalender er niet bijhalen om het onvermijdelijke te prediken. Ik pleit voor een drastische opfrisbeurt van onze beschaving, vooral de economische waarden en normen. Ze hoeven zeker niet weg, maar als we het christelijke geloof als maatstaf nemen, misschien kan barmhartigheid breder gezien worden dan alleen ‘ikke ikke ikke’, misschien dat de Verlichtingsgeest de individu iets ruimer kan formuleren dan alleen de witte Mensch. Ik denk dat we dan al een heel stuk verder zijn, dus slechts een flinke wasbeurt voor onze waarden en normen ten faveure van ook de rest van de wereld, een wasstraat voor westerse beschaving als het ware.

 

Maar zal water en zeep voldoende zijn? Of hebben we andere, ons nog onbekende mondiale producten nodig om de westerse beschaving te reinigen. Beetje zen, beetje Afrikaanse ‘natuurkijk’, beetje ritmeverandering, kortom een beetje meer tot ons zelf komen. Ik durf in ieder geval wel een wasbeurt aan, ik denk trouwens dat we wel moeten.

Kakelkrant van Sprakeloos 13: Europa blues op vrijdag

/ sprakeloosid / Een reactie plaatsen

 

De vrijdagmiddagblues, kent u dat? Na een week intensief werken is het op. Misschien kent u het niet, want u heeft ongebreideld calvinistisch arbeidsethos of bent aanhanger van de neo-kapitalistische sekte: Time is money. Ik niet, want op is op en als je met mensen werkt, is dat soms een hele zinvolle constatering. De rek voor deze week is er uit. Ik droom een beetje weg en ga een collega lastig vallen die ook van de vrijdagmiddagblues is. Samen ‘jammen’ we een beetje over de bureaucratisering van de zorg, de politiek en ongemerkt komen we te spreken over de Europese geschiedenis. Onze conclusie is dat Europa altijd internationaal is geweest in zijn oriëntatie, dat er altijd uitwisseling is geweest van goederen, mensen, kennis en wat al niet meer. Het anti-Europese geouwehoer van o.a. de PVV is maar larie. Nationale staten zijn kunstmatig en hebben de laatste 200 jaar alleen maar ellende gebracht. Nu beweer ik niet dat er geen ellende is zonder nationale staten, maar verschillen tussen wij en zij zijn niet gelijk aan nationalisme. Zo keuvelen we over Teutonen, het vroeg Frankische Rijk, Merovingen, de opkomst van de Hanzesteden en de Elizabethsvloed van 1421. In tien minuten tijd hadden we de grote lijnen van de Europese geschiedenis te pakken en beseffen dat nationalisme binnen Europa een gevaar is voor ons allen.

‘We zitten in een schip dat dreigt te zinken als we niet uitkijken, we zullen dus met zijn allen moeten hozen.. Doen we dat alleen of wijzen we een enkeling aan, dan gaan we met zijn allen….naar de Filistijnen. We verworden dan mondiaal gezien een toeristisch historisch armlastige pleisterplaats, Europa.’

 

Het is even stil, we baden in ons absolute gelijk. Dan gaat de telefoon. Een indicatieorgaan belt en vraagt waarom dat ene kruisje niet gezet is op het formulier X. Het antwoord is duidelijk, omdat het nog niet bekend is. Ze namen er geen genoegen mee, attendeerden ons dat indien het kruisje over een week nog niet gezet is, de aanmelding ongeldig wordt. We moeten dan het formulier opnieuw invullen of we kunnen gebruik maken van procedure Y, dat zou sneller gaan, maar geeft geen garanties.

De vrijdagmiddagblues is weg en gaat over tot het gebruikelijke fabrieksgeluid van de machinerie der radertjes, ook in de zorg. Er gebeurt niets, als het ene radertje niet precies in het andere past. Niemand weet meer de grote lijnen, het hoe en waarom.

In ons professionele kruis getrapt over dat enige kruisje, dragen we manmoedig ons loonslavenkruis. We weten dat het formulier over drie weken pas volledig ingevuld kan worden, maar dan is het te laat. We kunnen vanmiddag niets meer doen, maar de vrijdagmiddagblues komt niet terug, al dromen we ieder apart nog wel over een begrijpelijk Europa. Dat snappen we, ons werk niet meer.

EUROPE -THE FINAL COUNTDOWN

 

Kakelkrant van Sprakeloos 7: Financiële Heilige Geest waart over Europa.

/ sprakeloosid / 14 reacties

 

De kakelkrant van gisteren, was goedkoop, ik geef het toe. De inhoud was niet slechter dan normaal, ook niet beter. Maar na een kleine ergernis over twittergedrag, moest ik mijn kakelkrant even lanceren. Hoe doe je dat? Door een goedkope titel, verbinden aan het onderwerp. De vrouw met de drie borsten staat garant voor meer hits en omdat ik ook geen heilige ben, heb ik me even laten verleiden. Ik had de geest, zullen we maar zeggen en dat leverde een verdubbeling van het reguliere aantal hits op. Het zegt wat over mij, maar ook over de lezer. Misschien u wel?

Vandaag heb ik de geest wat minder. Ik was aan het denken over de Eurocrisis, de economische crisis en de europese politieke crisis. Volgens mij heb ik de oplossing. Het is zo eenvoudig, dat ik mijn eigen bedenksels niet kan geloven. Ik zal het proberen stapsgewijs aan u voorleggen.

  1. We hebben 500 miljoen inwoners in de EU, dat is een half miljard. Al die mensen, althans de meesten, tenzij je tot de happy few van de Berlosconi’s en Sarkozy’s behoort, krijgen sowieso klappen. De Grieken, de Portugezen, maar ook Henk en Ingrid hier in Nederland. Als we dit nu als een gegeven aanvaarden en met alle Europeanen iedere week één Euro in een grote spaarpot doen, dan hebben we in een jaar €26 miljard bij elkaar.
  2. De heren economen beloven ons 10 jaar economische ellende, dus we moeten 10 jaar sparen en de reservepot bedraagt 260 miljard euro.
  3. Omdat ik zelf in dit soort gevallen voorstander ben dat de sterke schouders de zwaarste lasten moeten dragen, laten we zeggen de helft van de Europeanen, moeten die een eurootje extra gaan betalen en dat is nog eens 130 miljard. Een pot van 390 miljard kan zonder al te veel moeite bij elkaar gesprokkeld worden.
  4. Dit gedaan hebbende zullen de verwachtingspatronen ten aanzien van de economie minder somber zijn, sterker nog, de neerwaartse spiraal wordt gekeerd en het vertrouwen in de euro hersteld. We hoeven de reservepot niet eens hoeven aan te spreken of zonder pijn nog steviger maken.
  5. Al dat gevlieg, gewauwel, geruzie, zoeken naar heimelijke onderpanden etc., door politici en de ambtenaren kunnen wegbezuinigd worden, zonder dat iemand er last van heeft. De gelden kunnen in de economie gepompt worden of in de bufferzone voor echte (econmische) rampen.

Zie hier, het Europese garantiefonds verzekerd, kans op aantrekkend economisch goed weer en de poliltieke crisis weggesanneerd. Ik heb vast ergens een afslag gemist, maar het klinkt heel logisch. Toch? Ik deel mijn bevindingen maar met u, al heb ik voor vandaag niet zo sprankelende titel in gedachten ‘ Heilige geest waart over Europese Financiën. Wat denkt u, zal het trekken, die titel.

 

Kakelkrant van Sprakeloos 5: Is Finlandia van Grieg? Nee, natuurlijk niet.

/ sprakeloosid / 7 reacties

 Voor dat Knevel & VandeBrink beginnen snel nog iets bloggen in mijn Kakelkrant over Finland voordat al het gras voor mijn fouten is gemaaid. Het gaat neem ik aan vast ook over de nieuwe politieke crisis in Europa. Ik vraag me af hoe die Finnen en Grieken het bij elkaar hebben weten te verzinnen. Technisch begrijp ik er niet zoveel van, want waar halen de Grieken het geld van een borg vandaan. Moet eerst een naïef lid van de gemeenschap storten en dan kunnen de Grieken dat geld apart zetten om de aalmoes van Finland te accepteren? Dat Wilders in de hoogste boom zat, begrijp ik deze keer heel goed. Al ben ik het absoluut niet met hem eens. Willen we Europa, en ik denk dat het niet eens een kwestie is van willen, maar moeten, dan moet die bange Europese Slangenkuil met ego’s en kleine nationale deelbelangen eens volwassen worden. Het zal toch niet zo zijn dat Europa begint bij Griekenland, maar er ook eindigt.Hedenavond had ik trouwens een briljante Twittervondst, maar geen reactie, dus hier nog maar een beetje jengelen om bevestiging van mijn erudiete status.

Was Finlandia van #Sibelius of Grieg? Vroeger Sibelius, nu is het Grieg, met de Finnen #EU we moeten maar kunnen niet http://t.co/MGKAZHI

Maar een stukje klassiek voor de liefhebber cadeau van mij, want zo kan het ook in Europa.

PS. In 6 minuten getypt, nu nog even plaatsen en dan ga ik aanschuiven bij de nachtelijke kwezels van de EO.

100% NL of af en toe een beetje Anschluss bij onze buren

/ sprakeloosid / 2 reacties

Mijn antipathie tegen dit gedoogkabinet is niet geboren uit een standaard houding van ‘Ik ben tegû’ Op heel veel gebieden kan het beter en anders, sterker, moet het beter en anders. Mijn werkgebied, de geestelijke gezondheidszorg, is vergeven van bureaucratie. Daar wordt niets aan gedaan. Het onderwijs moet beter om ons te kunnen handhaven in de mondiaal veranderende omgeving, maar ik zie nog niet eens aanzet. Kunstbeleid is gericht op meer marktwerking, laat het dan zien. Nu moet e.e.a. verdwijnen, dus in de overheidsruif komt minder, maar het wordt ook met minder mensen gedeeld. Is dat verandering? En het ergste is het maniakale plezier dat de bewindslieden en vooral een aantal Kamerleden heeft, slechts om de “linksche kerk” te pesten, alsof kunst slechts voor links georiënteerde mensen is? Als je je zo presenteert, dan denk ik dat een beschavingsoffensief echt nodig is.

Maar wel heel veel symboolbeleid voor de Bühne. Kijk ons is streng zijn! Zie ons eens pro NL zijn! Kijk ons een empathisch zijn met dieren, maar verwesterde Afghaanse meisjes het liefst in handen van middeleeuwse tribale neanderthalers laten vallen. We zijn immers duidelijk, daar is iedereen bij gebaat.

Onlangs hebben we het vooraanstaande issue van de Nederlandstalige muziek verplicht op de radio mogen aanschouwen. De wereld kan vergaan, maar ‘Ouwe taaie, jippiejippiejee’ moet op de radio en de dames en heren politici van dit gedoogmonster zullen ervoor zorgen. Ook ik weet dat er prachtig Nederlandstalige muziek is, dus vandaar heb ik meteen een voorschotje genomen om ook twitter genoeg 100% NL te maken, in ieder geval 35%. Maar van overdrijven houd ik niet, dus meteen compensatie gezocht in de Franse chansons en vandaag dus de Duitse Schlager. Ook mooi. Misschien kan de politiek voor de ontwikkeling van de Nederlandse bevolking ook een percentage voor Frans en Duitstalige muziek instellen, puur voor educatieve doeleinden? Ik begrijp dat een limiet voor een Turks of Marokkaans moppie muziek iets te veel gevraagd is. Misschien toekomstmuziek, maar nu is het tijd voor de Duitse Schlager.

Via Twitter zal hieronder mijn top 10 geopenbaard worden.

Jij allochtoon, Griek, muzzelman Ich bin wie du http://bit.ly/1a7DjK Echt waar! #verplichtnederlandstalig Op nr.10 vandaag

99 proefballonnetjes, stoere taal voor de Bühne, geen lijn in het beleid en gevangen van elkaar #CDA #VVD #PVV http://bit.ly/GTvBW #verplichtnederlandstalig op nr 9

Skandall um Wer, Wie Wass? Waar zijn de waard & normen van Balkenende gebleven bij #CDA? Jedenfalls #SkandallumRosie op nr 8 http://bit.ly/cHAftE

#Rutte premier van alle NLers? Moet hij eerst leiding geven aan mensen die vrede hebben met zichzelf. Nonverbaal stralen ze onvrede uit http://bit.ly/12DXU0 op 7 #einbischenfriede

Beste gedoogpartners, vanavond een biertje, sigaretje en dan een persconferentie waarin aangekondigd dat #kabinetRutte een grote 1april grap was http://bit.ly/iX33eb nr6

#verplichtnederlandstalig of anscluss bij het Duits. Soms ook heel mooi #LudwigHirsch http://bit.ly/3edjiS laten alle vogels tot mij komen op nr5

Koning, keizer admiraal op het kleine kamertje allemaal gelijk, zo ook #majortom Een mooi uitgangspunt voor mededogen in beleid http://bit.ly/9b2Qiu  op nr4

Theo fährt nach Lodz maar mijnheer Rutte Wohin fahren wir, wir Niederländer? http://bit.ly/AF5X7 Ich habe keine Ahnung. #verplichtnederlandstalig op nr3

#VVD liberaal? #CDA christelijke waarden en mededogen? Goed #PVV anti Europees en nog meer anti, maar toch #Allemenschenwerdenbrüder http://bit.ly/la3RL  nr2

Schrikbeeld of werkelijkheid? Duet #Verhagen en #Rutte Ode aan Wilders http://bit.ly/3WbhEX Du Du Du laat het ophouden nr1

En hier draait het uiteindelijk allemaal om, het #bruttosozialprodukt http://bit.ly/5ZH7N  als extraatje voor #verplichtnederlandstalig

Een héél fout…..goed lijstje

/ sprakeloosid / 2 reacties

 

Het positieve vervolg op een goed fout lijstje, ook van februari 2009

De directe aanleiding kan ik niet eens helder voor de geest halen, maar gisteren had ik in één keer de idee dat het in Europa maar een zooitje was. Met de beschrijving van een goed fout lijstje heb ik zonder al te veel zelfcensuur maar eens een verzameling platte negatieve typeringen van de verschillende Europese landen gemaakt. Een klein aantal reacties was voldoende om me weer bij zinnen te brengen. Eigenlijk wel een heel negatief rijtje, daar is geen soep van te maken was één van de commentaren.

Dat klopt, dus ik ga nu maar eens een positief rijtje maken, een heel fout goed lijstje. Of je er soep van kan maken, ik vraag het me af? Hooguit een feestelijke ratatouille, maar wel van een all in Europese signatuur.

Wederom in alfabetische volgorde:

België: Een diep verdeeld land zo op het oog, maar het blijft ze goed gaan. Ze draaien lekker mee in Europa. Die clowneske verdeling tussen Frans- en Vlaamstaligen is niet meer dan een uit de handgelopen Belgenmop. Ten aanzien van mondiaal foute mensen fungeren ze als het geweten van Europa, want ze worden allemaal voor het Belgische gerecht gesleept. Hulde.

Bulgarije: Nieuwbakken lid in Europa en meteen laten ze van zich horen. Ze willen graag meedoen maar laten zich niet koeioneren door vage kunstenaars uit Tsjechië. De assertiviteit van de Bulgaren is te waarderen. Het is tevens de spirit om van corruptie en stalinistische bureaucratie af te komen.

Cyprus: Het levende bewijs dat oude vijanden in vreedzame co-existentie goed verder kunnen en uiteindelijke maken ze een mooi vakantieparadijs van hun eiland. Een voorbeeld voor de ‘echte’ Grieken en Turken.

Denemarken: Een prachtig voorbeeld van nuchterheid en hantering van het vrije woord op een positieve manier. Als eenheid presenteerden de Denen zich op het moment dat moslimfanaten voor de poorten van de verschillende Deense ambassades stonden. Nee, de Denen krijg je niet gek en als prettige bijkomstigheid leveren ze goede voetballers.

Estland: Jarenlang onder het juk van de Russen en toch accepteren ze onder bepaalde voorwaarden de aanwezigheid van de voormalige Sowjetrussen die nu een prachtige kans krijgen in hun nieuwe vaderland, integratie pur sang.
Klein, ogenschijnlijk onbeduidend maar samen met de andere Baltische Staten vertegenwoordigen ze een belangrijk stukje Europese historie die ze om weten te bouwen naar het hedendaagse Europese perspectief.

Finland: Autonoom en welvarend. Ze hebben als geen ander land ervaren wat het is om te leven naast een grote machtige wereldleider. Deze kennis zullen ze zeker inzetten om Europa door de economische en politieke crisis heen te loodsen. Stille wateren, en die zijn er veel in Finland, hebben diepe gronden.

Frankrijk: Het grote brutale jongetje van Europa. Lef van een losgeslagen puber, maar op zijn tijd de diplomatieke gaven van een doorleefde volwassene. Laat Frankrijk maar schuiven al zetten ze met enige regelmaat hun te grote voet op lange tenen, ze bedoelen het goed voor de rest van de wereld. En als een duveltje uit een doosje, ze hebben in noodgevallen een heel fijn leger tot hun beschikking. Een beetje vreemd, maar het legioen is altijd inzetbaar.

Griekenland: De bakermaat van onze beschaving en democratie. Eeuwenlang overwoekerd door wilden van elders, maar het genenpakket is niet verloren gegaan. Grieken zullen hun klassieke beentje voortzetten ten behoeve van de hedendaagse Europese beschaving.

Hongarije: Historisch centraal in de Europese geschiedenis en is dat ook op dit moment weer. Een typische Hongaarse eigenheid die terug gaat tot Atilla de Hun. Door de geschiedenis zijn ze in aanraking gekomen met verschillende culturen waarvan ze het goede hebben weten te behouden. De onverschrokkenheid van de Ottomanen, het sociaal voelende van de Sowjets en het punctuele van de Duitsers. Al kijkend over de poesta’s wordt intense weemoed omgebouwd tot een waarachtig Europees gevoel.

Ierland: Van het lelijk eendje van de EU is het uitgegroeid tot een prachtige zwaan. Alleen de frisse groenheid van het land staat al symbool voor de ecologische toekomst van Europa. Van hieruit zal het milieu-aspect Europa indenderen. Let op mijn woorden.

Italië: Het altijd speelse, sarrende, maar tevens briljante Italië heeft als eerste begrepen hoe de Griekse beschaving te integreren in het toenmalige donkere Europa der Barbaren. Trots op hun geschiedenis en trots op hun eigen identiteit hebben ze voor rechtlijnigen de onhebbelijkheid van het prediken van het behoud van de basisnormen zoals daar zijn het moederschap, de enige kerk en de esthetiek. Toch zijn ze flexibel genoeg om daar in hun eigen leven moeiteloos van af te wijken. Pragmatisme is hun bijdrage aan Europa.

Letland: zie Estland

Litouwen: zie Estland

Luxemburg: Een ‘geslepen’ briljant in Europa. Voor een kijkje in het Europa van 2050 hoeven we alleen maar naar het Groot Hertogdom te reizen.

Malta: Zonnig, een pietsie Brits, ligt het strategisch in de golven van de Middelandse Zee, Afrika en Azië in de nabijheid, maar onmiskenbaar Europa.

Nederland: Een gidsland pur sang en al leven we in moeilijke tijden, de Nederlanders zijn goed in het verkondigen van de moraal. Waarom, omdat ze te groot zijn voor het servet en te klein voor het tafellaken. Een wezenlijke functie in en voor Europa, want zonder al te negatieve consequentie kan Nederland de gewetensfunctie van Europa vertolken. Bovendien het legt ze geen windeieren en dat is ook voor Europa weer positief.

Oostenrijk: Bakermat van de klassieke waarden en normen van het oude Europa. Een bezienswaardigheid voor alle Europeanen die een stukje historisch besef bijgebracht willen krijgen. Oostenrijk als een groot openlucht museum, fantasierijk weggedrapeerd tussen prachtige bergen en schone dalen.

Polen: Vooral echte survivers en dus dienen ze als voorbeeld voor alle anderen in Europa. Bovendien voor allen die de weg kwijt zijn in spiritueel op zicht, ga naar Polen. Het ware en enige christelijk geloof met de wortels in Israël is nog zichtbaar in Polen. Een echte aanwinst voor Europa.

Portugal: Een typisch voorbeeld van ‘wie het kleine niet eert, is het grote niet weert’ Berusting en tevredenheid zijn de inbreng van de Portugezen in de Europese ratatouille.

Roemenië: Een volk dat de dictatuur van Ceaucescu weet te overleven is een sterk volk, een volk dat weet wat het is om ontberingen te lijden. Een volk dat derhalve de tijd moet krijgen om er ook geestelijk bovenop te komen. Geduld en tolerantie is wat de Roemenen door hun aanwezigheid in Europa kunnen kweken bij de andere lidstaten. Het bezien van een Roemeen is dus eigenlijk een gezonde spirituele training tegen je eigen vooroordelen. Heel belangrijk in tijden van crisis waarbij je geneigd bent snel een zondebok te zoeken.

Slovenië: Klein Oostenrijk met dezelfde historisch waarden die Oostenrijk vertegenwoordigd in Europa, ook laten ze nog een klein stukje van de meest moderne geschiedenis zien, een vleugje Oostblok. Bovendien koploper in welvaart van de voormalige Oostbloklanden.

Slowakije: De opdeling van Tsjechoslowakije had wat de Slowaken betreft niet gehoeven, maar nu het eenmaal een feit is, maken ze het beste ervan en tot nu toe niet onverdienstelijk. Laten de Slowaken maar schuiven.

Spanje: Temperamentvol en temporiseren, twee tegenstrijdige eigenschappen in één volk. Vurig als de zon, donker als de nacht in de binnenlanden en beweeglijk als de alom omringende zeëen. En lukt het ondanks het Spaanse temperament niet, dan is er morgen weer een dag. Manhana!

Tsjechië: Voor de Eerste Wereldoorlog de bakermat van kunst, cultuur en wetenschap. En dat zijn ze nog niet vergeten, die Tsjechen. Ambities om het verloren terrein op de recente historie terug te winnen, verdient navolging. De Tsjechen zijn een echte aanwinst voor Europa.

Verenigd Koninkrijk: Naast de vluchtige eigenschappen en flexibiliteit die sommigen landen in Europa brengen, biedt Engeland het nodige tegenwicht. Goed geconserveerde manieren en de neiging om het grootste verleden te roemen, geeft Engeland de functie van ‘pas op de plaats’.  Voor azijnpissers ‘ een rem op de voorsprong’, maar met deze ogenschijnlijke kleppen op dwingen ze menig land tot bedachtzame beslissingen. Bovendien is Engeland het aangewezen land om Europa een beetje USA minded te houden en dat is in periodes van crisis niet onbelangrijk heeft de recente geschiedenis geleerd.

Zweden: Het is geen toeval dat de verschillende kwaliteitsproducten gepaard gaan met de reclamespreuk “Uit Zweden”. Net als Volvo, Saab, Nilfisk en Ikea staat het land Zweden voor stabiliteit en kwaliteit. Dat is mooi om dat binnen de Europese landgrenzen te hebben.

Dat is nog eens een ander lijstje dan dat negatieve gedoe van gisteren. En dan te bedenken dat de landen van het voormalige Joegoslavië niets liever willen dan meedoen, dus hun gretigheid brengt niets dan goeds voor Europa. En met Albanië als kansland, Noorwegen om de olie, Zwitserland om de gewezen neutraliteit en IJsland als stichtend voorbeeld hoe het niet moet in bankzaken,  kunnen we toch maar een ding zeggen. ‘Ik ben Europeaan en wel een blijde Europeaan.’  We komen er wel met zijn allen. Toch?

Een goed fout lijstje

/ sprakeloosid / 2 reacties

Dit stuk schreef ik in februari 2009 op het volkskrantblog, is er veel veranderd?

Jarenlang heeft Nederland zichzelf geprofileerd als een gidsland voor de rest van de wereld. Als klein, maar belangrijk land moesten we een voortrekkersrol gaan vervullen. We waren immers groot genoeg om iets in de pap te brokkelen, maar niet groot genoeg om een bedreiging te vormen voor de grootmachten in Europa en/of de rest van de wereld. Nu dat kwam mooi uit, want het schizofrene karakter van enerzijds de dominee, anderzijds de koopman, zat ons toch al in het bloed.

Nu is Nederland, of we nu willen of niet steeds meer aan het opgaan in Europa. Ook de rest van de wereld, in positieve en negatieve zin, is akelig dichtbij aan het komen door de voortschrijdende globalisering. Het is het oude Europa geweest waardoor twee wereldoorlogen zijn ontstaan. En naast de bekende oorzaken (verdrag van Versailles, dood van troonopvolger van de Keizer in Sarajevo etc., etc, etc…) en de schuldvraag die wordt gelegd bij Nazi-Duitsland, waren natuurlijk ook tal van instabiele factoren in andere Europese landen aan te wijzen.

Dat doet bij mij de vraag opkomen, hoe zit dat nu in Europa? Hoe zit het met de losse onderdelen van de Europese Unie, de aparte lidstaten? Hoe stabiel zijn ze economisch en politiek? Die vraag is des te interessanter omdat we als Europa wel menen van alles te mogen zeggen over de rest van de wereld als het gaat om democratische normen en mensenrechten. Maar als we onszelf als Europeanen eens goed in de spiegel bekijken, wat zien we dan?

Voor mezelf heb ik eens een rijtje gemaakt van alle Europese lidstaten en een aantal landen die daar (nog) niet bijhoren. Op basis van wetenschappelijke inzichten of gedegen kennis? Wel nee, op basis van stereotypen, krantenkoppen en de waan van de dag.

Zo zie ik dus de verschillende Europese lidstaten op dit moment: (in alfabetische volgorde)

België: Ogenschijnlijk stabiel met belangrijke Europese instituties binnen de landsgrenzen, maar al jaren heel erg diep verdeeld. Vlamingen en de Walen vreten in hun strijd de schatkist leeg en de politieke instabiliteit is enorm met de afwezigheid van een serieuze regering. Voor de buitenstander is het onbegrijpelijk dat het nog zo’n welvaart heeft. Bovendien klagen ze op grond van hun eigen wetgeving alles en iedereen in de wereld aan die niet deugd.

Bulgarije: Corrupt en bureaucratisch of beter gezegd bureaucratisch en corrupt. Van enige economische ratio bij de overige lidstaten van Europa is geen sprake geweest bij hun toelating. Slechts lid geworden van de EU om Rusland te pesten en/of de Bulgaarse afkeer tegen moslims te misbruiken. Bovendien hebben ze geen humor want ze worden heel boos als een kunstenaar Bulgarije afbeeld als een Turks toilet.

Cyprus: Instabiel tot op het bot. Turken en Grieken die daar al decennialang een toneelstuk opvoeren en daarmee hun onderlinge rivaliteit aan de wereld tonen. Vast een mooi vakantie-eiland, maar voor een stabiele factor in Europa niets waard.

Denemarken: Een klein land met nuchtere mensen. Zelden komt het land in het wereldnieuws, maar als ze dit halen dan doen ze het ook goed. Geheel ten onrechte vinden allerlei geloofsfanaten het nodig om in Islamitische landen onnozelaars te laten figureren voor hun eigen haat. Denemarken deugt volgens hen niet. Ik vind Denemarken een oase van rust en een van de weinige stabiele factoren in Europa.

Duitsland: Een belast verleden, maar momenteel wel een premier (Angela Merkel) die goed ligt in Europa, maar minder in haar eigen land. Duitsland is economisch en politiek het belangrijkste land van Europa al zullen de Fransen dit beslist niet zo zien. Ook geografisch strategisch is het natuurlijk een land dat centraal ligt en waarbij de veelal kleinere buurlanden nauwlettend kijken wat hun grote buur aan het doen is.

Estland: Klein en onbeduidend in het grote geheel en voor mij als buitenstander vermoed ik dat de invloedsfeer van de Russen nog lang niet weg is. Vele Russen wonen er nog en dat loopt volgens mij niet lekker.

Finland: Al jarenlang voor mij het meest autonome land van Europa. Je hoort ze niet, je ziet ze niet en ze zijn er toch en doen lekker mee, economisch dan. Waar ze voor staan is me een groot vraagteken.

Frankrijk: Met Sarkozy krijgt Frankrijk weer het stereotype beeld van: La France, c’est le monde. Bij de wat nationalistische Fransen zal dat een positieve uitwerking hebben, maar het wekt wrevel, heel veel wrevel. Zo’n 200 jaar geleden is ook een heel klein Frans mannetje ten onder gegaan aan een overdreven compensatiedrang. Te grote bek, maar te weinig positieve daden.

Griekenland: Letterlijk aan de rafelranden van Europa. Een instabiele democratie bleek onlangs nog, waarbij het militaire verleden nog heel vers in het geheugen van de Grieken leeft. Door het jarenlange militaire bewind lijken de Grieken zich nu pas bewust te worden van burgerlijke vrijheden die ze mogelijk onvoldoende hebben. De jaren zestig moeten nog plaats vinden in Hellas.

Hongarije: Oorspronkelijk een land dat vanuit het Oostblok het meeste op het Westen gericht was. Af en toe hoor ik van dit land het een en ander over ernstig nationalistische politici. Roma in eigen land en Hongaarse minderheden in buurlanden (met name Roemenië) zijn dan het gespreksonderwerp. Stil, maar zeker niet heel stabiel.

Ierland: Een van de oudere leden van de EU. Heel lang het lelijke eendje van de Europese Gemeenschap, maar de laatste jaren economisch ontzettend gegroeid. Met de huidige crisis moet blijken hoe stabiel die groei is geweest. De kans op heel hard terugvallen is erg groot.

Italië: In de jaren ’90 leek Italië heel hard mee te doen met de rest van Europa. Het maffiatintje verbleekte of werd bestreden. Het aantal regeringswisselingen was nog buitenproportioneel, maar dit ter zijde. Recentelijk heeft Berlosconi weer de absolute macht. De wijze waarop hij de comapatiënte Eluana verdedigde en daarmee haar familie en de rechterlijke macht bruuskeerde was ongemeen gênant. Bovendien is Italië het land waarbij advocaten veroordeeld worden omdat ze zwijggeld hebben aangenomen van een president die vrijuit gaat. Italië stinkt op dit moment zoals bijna geen ander land in Europa. Wat dat betreft is de vuilnisproblematiek in Napels en omgeving maatstafgevend voor heel Italië.

Letland: zie Estland

Litouwen: zie Estland

Luxemburg: Een rijke oase van rust. Ik weet niet of de rijke belastingdeskundigen daar ook zo over denken, maar als de rest van Europa een kopie zou zijn van dit kleine hertogdom dan zou ik me geen zorgen maken.

Malta: Buiten het feit dat Britse gebruiken nog aanwezig zullen zijn, is er weinig opzienbarends over dit eiland te zeggen. Een duur maar mooi vakantieland?

Nederland: En nu even kritisch zijn. In de huidige omstandigheden mag het geen gidsland zijn. De onderbuikgevoelens komen nadrukkelijk naar boven. Op zichzelf is dat geen probleem, maar om dit nu als fatsoenlijke politiek te beschouwen i.t.t. de oude politiek gaat te ver. Toch is deze neiging er wel. Als Nederland relatief niet zo’n klein land zou zijn, denk ik dat de rest van Europa of de wereld zich ernstige zorgen zou maken. Waar gaat het heen?

Oostenrijk: In grootte heel erg onbeduidend en het oerconservatieve is gebaseerd op democratische principes dus wie kan daar iets verkeerd over zeggen? Zolang het grote buurland Duitsland stabiel is, kabbelt het lekker door in Oostenrijk zonder dat de rest van de wereld ervan opkijkt.

Polen: Oerconservatief tot zelf reactionair katholiek en dat is geen vrolijke duo, dat intens belijdende katholicisme en conservatisme. Een land met een getraumatiseerde geschiedenis en een land waar vele landgenoten hun geluk elders proberen te vinden. Hoe hartelijk zullen de denkbeelden over Europa zijn van al die Polen die misbruikt worden en mogen opzouten nu het slechter gaat met de economie. Zo lekker zitten die Polen toch al niet in Europa. Hun afkeer van de Russen is slechts het enige dat ze in staat stelt om uiteindelijk hun politieke onfatsoen jegens Europa in beetje in te binden.

Portugal: Arm, ondanks het jarenlange lidmaatschap van de EU. Wat ze fout doen, ik zou het niet weten, maar dat ze iets fout doen is zeker. Ook met de aanstormende crisis zal de lethargie weer opvallend zijn.

Roemenië: Net als Bulgarije nog lang niet klaar voor de EU en nu ze eenmaal binnen zijn, is de behoefte omdat alsnog te gaan worden niet meer aanwezig. De prikkel om ergens te komen is door de voormalige dictator Ceausescu er wel hardhandig uitgeramd. Hun grootste exportproduct is naast een opgepimpte Oostblok auto onmiskenbaar de Roma die het nog slechter hebben dan de Roemenen zelf.

Slovenië: Een soort milde kopie van Oostenrijk met een vleugje Italië en in het achterhoofd nog een pietsie Oostblok. Desalniettemin een land dat na de val van de muur zich snel ontwikkelde en het goed lijkt te doen.

Slowakije: Af en toe wat rechtse sentimenten en als het slechter gaat zullen die sentimenten luider worden of de roep om het socialisme zal nadrukkelijker tot uiting komen. Het steekt de Slowaken dat ze het minder goed doen dan hun voormalige landgenoten, de Tsjechen.

Spanje: Lijkt heel goed uit de Franco-tijd te zijn gekomen, zowel economisch als politiek. De Basken blijven een ‘pain in the ass’, maar mogelijk doemen zich er nog grotere problemen op. De economie doet het heel slecht en de werkeloosheid vliegt harder omhoog dan elders in Europa. Een ‘in-de-gaten-houdertje’ dat Spanje.

Tsjechië: Een relatief welvarend land in vergelijking tot veel andere Oost-Europese landen. Het neigt misschien wel tot arrogantie, zeker jegens de Slowaken, maar ook naar de rest van Europa. Hun kunstzinnig aanmatigende houding onlangs toen ze voorzitter werden van de EU sprak boekdelen.

Verenigd Koninkrijk: Een land dat nog steeds niet beseft dat de globalisering doorgaat en dat die luttele 32 kilometer die hen scheidt van Frankrijk en daarmee de rest van Europa echt niets voorstellen. Zorgelijk is dat in tijden van voorspoed de Labour-klasse groot blijft en dat er in dat land door de grote rijke bovenlaag nog nooit iets is ontstaan als het stimuleren van een echte arbeidersemancipatie. Nu het economisch slechter gaat zal de armoede in de Engelse steden als eerste hele nare plaatjes kunnen gaan opleveren.

Zweden: Eigenlijk een van de weinige landen, zo niet het enige land dat langdurig stabiel en welvarend is. Ook politieke problemen (moord op belangrijke politici) worden bijna rimpelloos opgevangen door de Zweedse maatschappij.

Ik vind het bovenstaande lijstje niet iets om echt vrolijk te worden. Als we daar de landen van het voormalige Joegoslavië en Albanië nog eens bij rekenen dan word ik niet zo vrolijk van Europa. Landen als Zwitserland, Noorwegen en IJsland kunnen dit gevoel niet compenseren, zeker IJsland niet.
Europa daar kom je verder mee.

(lees ook het positieve lijstje als vervolg hierop)