erst das fressen und dann die Moral

Een persoonlijke tocht door stemmig Nederland…..nog 24 dagen te gaan

/ sprakeloosid / 3 reacties

 

 

Ik had me zo voor genomen niet strategisch te gaan stemmen. Toch overvalt het me steeds vaker de afgelopen dagen dat het toch nog een optie kan zijn. Juist het feit dat geen enkele partij me echt past en het zijn er zoveel. En als een partij van keuze slechts een beetje zou schuren, dan kan ik me over mijn eigen schaduw heen zetten. Voorlopig kom ik qua verstand en gevoel het dichtst bij de ChristenUnie. Dat is een behoorlijke stap als dwalende sociaaldemocraat kan ik u vermelden. Toch de mate van integriteit die ik bij hen bespeur spreekt me aan. Vanzelfsprekend is de ChristenUnie misschien wel de partij die op sociaaleconomische vraagstukken lijkt op de PvdA. Maar wat doe ik met de rest van hun standpunten? Ik weet het nog niet, hoewel een belangrijk motto bij mij is ‘Erst das Fressen und dann die Moral’. Om het Fressen kan ik op ze stemmen. Dat is ook waarom ik altijd heel veel moeite heb met GroenLinks.

 

Strategisch stemmen is goed voor mensen die een uitstekende glazen bol tot hun beschikking hebben. De plotselinge hausse van de PvdA bij de vorige verkiezingen is waarschijnlijk het gevolg van veel linkse kiezers die, nadat Emiel Roemer voor zijn rekenexamen was gezakt, een strijd tussen de VVD en de PvdA voorzagen. En die is er gekomen, al heeft de PvdA het bijna gelijke electorale gewicht amper weten te gebruiken. Het resultaat in de polls is er dan ook naar. De laatste tijd hoor ik steeds vaker de gedachte dat mensen overwegen VVD te stemmen om Geert Wilders niet de grootste te laten worden. Op zichzelf een nobel streven zou je denken. Gemakshalve vergeet ik dan maar even dat de partijprogramma’s van VVD (en ook CDA) eng dicht benaderen. Populistische standpunten zijn al ingezet om Wilders te attaqueren. Maar toegegeven, liever Mark Rutte nog vier jaar dan Wilders.

 

Toch zie ik gigantische nadelen. Gaat het uiteindelijk echt tussen Rutte en Wilders? We denken van wel, maar hoe zeker is dat? Wat als de VVD daadwerkelijk geen echte tegenstander meer heeft bij de formatie, of in het ergste geval Wilders qua zetels op de hielen zit van de liberalen, wat dan? Hoe geloofwaardig is Rutte in zijn toezeggingen om niet met Wilders te regeren? Wie zal het zeggen? En als Rutte zijn woord gaat houden en moet gaan samenwerken met CDA, D66 en zeker nog een derde partij (GroenLinks, SP, PvdA, 50+, ChristenUnie), hoe zien die partijen eruit bij de volgende verkiezingen. Een partij als de PvdA kan nu als bijna gelijkwaardige partij de komende jaren niet meer serieus genomen waarden.Niet op inhoudelijk gebied en waarschijnlijk ook niet op kwantitatief gebied, of alle strategische stemmers uit 2012 moeten op 15 maart toch weer tot inkeer gaan komen. Ik zie het niet gebeuren. De samenwerkingspartners van de VVD zullen in ieder geval kleiner dan de helft van de liberalen zijn, bovendien zijn het er minimaal drie waarbij de VVD het spelletje Divide et Impera kan spelen, verdeel en heers. Sta je toch mooi te kijken als links liberaal, overtuigd christen of GroenLinkser.

 

Ter plekke denk ik zomaar een andere manier van strategisch denken voor mensen met een te groot onderbuik gevoel. Als zij willen dat er iets moet gebeuren in Nederland, dat de boel opgeschrikt moet worden, een anti-establishment stem willen laten horen, kunnen SP-ers ook nog overwegen om PVV te stemmen. Om Rutte een hak te zetten.

2. PEURNO AAN DE MUUR uit de serie de kabbelende 100

/ sprakeloosid / 3 reacties

‘Erst komt das Fressen, dann die Moral’. Een waar Duits gezegde dat volgens mij past bij de menselijke natuur. Wij als Nederlanders hebben, rijk als we zijn, zowel het eten als ook de moraal in onze volksaard verankerd. We noemen dit de koopman en de dominee. Soms zijn we er trots op, maar vele momenten brengt het ook schaamte. En als we voldoende gemoraliseerd hebben, komt de kunst om de hoek kijken. De Gouden Eeuw bracht een hausse aan kunstuitingen. In tijden van bezuinigingen is de kunst vaak het eerste waarop bezuinigd wordt. Wat rest is de Die Moral und Das Fressen. Over het eten hoeven we ons geen zorgen te maken voorlopig, de moraal verdeeld ons al meer dan een decenniumlang. Maar toen het nog goed ging, heb ik ook kunst gekocht. Het hangt nog steeds aan de muur, ook nu de prioriteiten qua bestedingen elders liggen.

peurno aan de muur

Jaren terug kwamen we een kunstuitleen tegen in de bossen nabij Uden. We vonden het aanbod leuk en we besloten lid te worden. Voor enkele tientjes per maand had je het recht om te lenen. Hoe hoger het leenbedrag des te ‘duurdere kunst’ we konden uitkiezen. Het spaarbedrag liep lekker op. Ons nieuwe huis verfraaiden we met enkele kunststukken. Verstand van kunst heb ik niet en voor zover ik weet mijn echtgenote ook niet. We vinden iets mooi of niet. Goed, het moest een beetje bij de inrichting passen. Een van de werken (Hercules) was van C.M.C.Nagtegaal. We hadden al meerdere werken van haar aan de muur gehad. We koesterde de zoekplaatjes in het schilderij, naast uiteraard de kleurstelling. Maar met dat zoeken ging het na enige maanden mis. Ineens zaten we naar een vagina in het zoekplaatje te kijken en later met wat fantasie meerdere. Was dat nu gezichtsbedrog (What’s on a man’s mind)? Maar eenmaal op mijn netvlies gebeiteld, bleef ik het zien. Andere huisgenoten zagen het ook. Wat nu? Ik wil geen zedenprediker zijn, maar als zelfverklaarde Victoriaan had ik toch een probleem. Het schilderij hangt aan de muur bij de eettafel. Ik besloot tijdens het eten maar met de rug naar het schilderij te zitten. Zo kon de kunst blijven hangen, het eten doorgang vinden en de moraal hoefde niet getart te worden.

Om ethische redenen heb ik de bijbehorende foto niet gefotoshopt en van discrete afstand genomen. Ik wil immers geen verspreider zijn van mijn peurno aan de muur.

Eerder verschenen

1. KNIPBEURT