Mevrouw Edith Schippers, bedankt! Ik twijfel niet aan uw tomeloze inzet, inhoudelijk vind ik dat u een weinig sterke indruk hebt gemaakt, maar dat is tegenwoordig niet van het grootste belang. Ik herinner me in het begin van uw ministersperiode nog een uitspraak die vertaald kan worden met ‘de ontkenning’ van het DSM met name op het gebied van de geestelijke gezondheidszorg. Geen sterk begin en ik heb u nooit op kunnen betrappen op inhoudelijk verbeteringen.

Nee ik dank u voor een beleidsvoornemen dat afgelopen donderdag in de Trouw beschreven stond. De kop luidde ‘Depressie te lijf zonder extra geld’. Het streven is in 2030 de depressie met zo’n 30% te laten afnemen. Leuk trouwens, 2030 en 30%, een echte tekentafel-trouvaille. De tevredenheid zal enorm zijn geweest. Met de uitleg bij dit artikel wordt duidelijk gemaakt waar het in Nederland op zo veel gebieden in de publieke sector mis gaat, niet alleen bij de geestelijke gezondheidszorg. In mijn eigen woorden vat ik het artikel als volgt samen:

,,Het loopt de spuigaten uit met die depressie in Nederland, er moet wat aan gedaan worden. Het kost te veel, we laten de ministeriële teken- en rekentafel een plan opstellen. We duwen het de hotemetoten van allerlei belangen- en uitvoeringsorganisaties door de strot. Ze hebben geen keus en door te tekenen hebben ze zich gecommitteerd aan een onuitvoerbaar plan en zijn tevens verantwoordelijk voor  de uitkomsten. De vertegenwoordigers van de GGZ organisaties fulmineren voor de vorm nog wel, maar voor dat hun handtekening is gedroogd, denken ze al na hoe kunnen wij dit de organisatie verkopen? Op hun eigen niveau hebben ze ook hun denk-, teken- en rekengeniën om de inhoud van het werk van de professional te verkrachten middels nieuwe plannen, proefballonnen en pilots. Er komt geen geld bij, dat niet. De targets zijn duidelijk en die zullen gehaald moeten worden, linksom of rechtsom. En de inhoud is niet maatstafgevend. De professional op de werkvloer krijgt uiteindelijk te maken met de verwrongen beleidsplannen, raakt gefrustreerd en ziet zijn of haar professie uitgekleed worden. Dit is bij de geestelijke gezondheidszorg, maar even zo goed bij huisartsen, ziekenhuizen, de politie of het onderwijs. De planproductie heeft steeds meer weg van een Sowjet vijfjarenplan.”

Ik ben geen expert op het gebied van depressies, maar wat ik wel weet is dat er op genetisch vlak niet zo veel is uit te richten door de politiek met betrekking tot het bestaan van depressie. Kijkend naar mogelijke oorzaken of triggers zouden omgevingsfactoren genoemd kunnen worden. Nederland beschouwend, we gaan economisch weer goed, maar de onvrede is alom aanwezig. Een indicatie hiervoor is het losgeslagen electoraat. Ik denk dat het plan aan de hand van de minister wel eens depressieverhogend kan werken. Aan de ene kant door de onuitvoerbaarheid, dus mensen worden niet beter geholpen. Maar wat te denken van de werkvloer binnen de geestelijke gezondheidszorg? En zoals gezegd, dit geldt ook voor politie, onderwijs etc……….

Ik dank u dus om handen en voeten te kunnen geven aan de onvrede die wijd verbreid is in Nederland. Hier gaat het dus om.