China

Normaal toekomstkabaal

/ sprakeloosid / Een reactie plaatsen

20200508_210835

Werkcolumn d.d. 14 mei 2020 bij de tamtam van reclassering het Leger des Heils

En dan ben je ineens columnist bij de tamtam. Het is augustus 2019. Je zit boordevol ideeën over wat gezegd moet worden, welke misstanden besproken en waar een kwinkslag thuishoort. Wat loopt er niet goed in de organisatie, welke beleidsgebieden kunnen, of sterker, moeten gehekeld worden en waar kan een stukje lichtvoetigheid dienen om een glimlach of een denkmoment te creëren? In gedachten had ik al een stukje over de schuldenindustrie en de dakloosheid in Nederland. Twee onderwerpen waarbij het niet normaal is hoe dat in Nederland geregeld is, of was?

Maar toen kwam de corona. Het is columnistonwaardig om corona te vermijden in je stukjes, je moet je richten op de actualiteit van de dag. De wereld is veranderd, in onze gedachten, in onze alledaagse werkelijkheid en misschien wel het meest in onze toekomstverwachtingen. We moeten naar het nieuwe normaal van anderhalve meter in de maatschappij. Het nieuwe normaal! Het nieuwe normaal suggereert dat er ook sprake is van het oude normaal. En ja, er is een oude toestand van voor de corona, laten we 1 maart als scheidslijn gebruiken. Alles voor 1 maart was het oude normaal. Het normaal van dakloosheid, het normaal van vluchtelingen, het normaal van president Trump met zijn fakenews en niet te vergeten het normaal van de schuldenindustrie in Nederland. Hoe normaal was het oude normaal vraag ik me dan wel eens af?

Hoe definiëren we dan het nieuwe normaal, waar moeten we naar toe en wat moeten we bereiken? Als dat het oude normaal is, zijn er genoeg argumenten te bedenken dat zoiets niet wenselijk is. Maar wie of wat bepaalt het nieuwe normaal? Is dat premier Rutte, zijn dat de wetenschappers van de RIVM of toch op de achtergrond de ongrijpbare multinationals die geen belasting betalen, om maar iets ouderwets normaals te noemen. Of zijn wij dat misschien allemaal bij elkaar in welke sociale setting dan ook? Samen polderen we naar het nieuwe normaal, iets van wat we nu nog niet weten wat dat is. Maar kunnen ze in Italië, China of Brazilië ook zo goed polderen? Ik vraag het me ten zeerste af. Zelfs in Nederland zal de normale nieuwe toekomst niet zonder slag of stoot tot stand komen. Economie en gezondheid wedijveren om het belangrijkste ingrediënt te worden en daar zijn de meningen nog niet over uit. Niet in Nederland, niet in Europa en zeker niet in de geglobaliseerde wereld als geheel. Wat is dus normaal en wat is er nieuw aan dat normaal?

Deze laatste vraag is dus de grote blackbox van de toekomst. Ik heb er geen antwoord op, niemand trouwens, maar we hebben het er allemaal over. Even koesterde ik nog de hoop dat de etymologie me verder zou helpen, maar nee. Bij het afbreken van het woord nor-maal dacht ik heel even dat het woord normaal helemaal niets te maken heeft met normering. Nor-maal is dus eigenlijk gevangeniseten. Maar helaas, etymologisch is het norm-aal, waarbij aal niet een vis is, maar komt van het Latijnse alis. Dit is niet letterlijk te vertalen, het wordt slechts gebruikt als achtervoegsel bij leenwoorden uit andere talen. Zo is puberaal geen jonge vis zoals u weet.

Tussen u en mij, bilater-aal dus, vind ik deze column al geslaagd omdat ik weer iets nieuws heb geleerd over de aal in de Nederlandse taal. Maar ik ben nog geen klap verder over wat dat nieuwe normaal is. Is dat een samenleving zonder dakloosheid, zonder ongelijkheid en zonder schulden? Een soort fili-aal van de hemel? U mag het zeggen, ik weet het niet.

Beschavingsoffensief: Trump of Clinton

/ sprakeloosid / 4 reacties

,,Ik doe niet meer mee.”

Dit is mijn nieuwe levensmotto voor de komende tijd. Met nadruk ‘levensmoto’ want er is geen vezel in mijn lijf die denkt om er in zijn geheel uit te stappen. Integendeel, ik denk met mijn zojuist gekozen motto een voller leven te gaan creëren. Het sluimerde al een tijdje, maar ik had er blijkbaar nog geen woorden aan kunnen geven. Nu wel. Vorig jaar had ik al besloten om me niet meer te mengen in de Zwartepietendiscussie. Nadat al mijn nuances hieromtrent verloren gingen in het misdragen van de grachtengordel èn de Wildersadepten, zag ik af van discussie op dit gebied. Sterker nog, voor mij bestaat het hele sinterklaasfeest niet meer. Klaar, over en uit. Ik doe niet meer mee. Ik zag er toen nog geen levensmotto in, nu wel.

De aanleiding is het circus rond de Amerikaanse presidentsverkiezingen. Met recht vraag ik me af wie hier nu op zit te wachten? Maar tot mijn verbazing zijn er hele stammen welopgevoede dames en heren die hun nachtrust opofferen om naar de slechtst geregisseerde C-movie te kijken om er de volgende ochtend opgetogen over te discussiëren. Met een nauwelijks verholen opwindingen duiden ze het tweegevecht tussen Trump en Clinton. Ze zoeken in allerlei discutabele onderzoekjes het gelijk van hun favoriet. De massale belangstelling in Amerika en ver daarbuiten geven de hoofdrolspelers het idee dat ze er toe doen. De Amerikaanse presidentsverkiezingen, daar gaat het dus over. Ik denk, ga gewoon slapen. Dit volledig mismaakte festijn, deze totale degradatie van de mensheid is het toch niet waard om bekeken te worden. Hoe meer mensen dit bekijken en belangrijk vinden, des te meer legitimatie deze finale ontmenselijk krijgt. Ik doe dus niet meer mee.

En wat steekt, of, nu ik niet meer mee doe moet ik zeggen stak, is het dedain van de zogenaamde watchers als ze praten over Tokkie-gedrag in eigen land. Wie kijkt er van deze mensen nu naar allerlei platte televisie bij de commerciëlen? Haagse Sjonnies en Anita’s die op vakantie gaan naar Griekenland waarbij hun hoeren en snoeren tot in detail wordt weergegeven. Ouders die meegluren met hun zuipende kroost in Spanje, Utupia of noem het arsenaal aan reallife-series maar op. Dit is voor het pleps, daar kijken ze niet naar. Ze hebben inmiddels hun eigen Tokkie-serie gevonden, de Amerikaanse presidentsverkiezingen. Geen haar beter en bovendien nog op onmogelijke tijden om er bij te zijn.

Maar Amerika is toch het belangrijkste land in de wereld? Niet lang meer als dit gepruimd wordt. Ik denk dat de Russen niet erg onder de indruk zijn van het beschavingsniveau. China zal op oosterse wijze hun culturele suprematie niet tonen, maar wat zullen ze de Amerikanen en al hun meegenietende watchers heimelijk verachten. Als ik Mexico was zou ik zelf maar een muur bouwen om de Latijns-Amerikaanse culturele waarden te behouden. De Amerikaanse presidentsverkiezingen zijn wat mij betreft van Zimbabwaans niveau waar Mugabe al jarenlang de absolute macht heeft. Zijn wijze om tegenstanders met succes te weren van het hoogste ambt is amper van een lager niveau dan de publiekelijke moddergevechten in de Verenigde Staten. Daar wil je toch niet naar kijken? Je wilt je toch niet verbonden voelen met een Trump of Clinton? Ik niet tenminste, want ik doe niet meer mee. This is not the time of my life.

 

Begrip, van de dag (112) Thorium

/ sprakeloosid / 1 reactie

 

 

THORIUM

 

Vandaag laat ik me eens van de allerblondste kant zien. Misschien denkt u schattig, een man die zich zo onbevangen in de keuken laat kijken? Er is niets schattigs aan kan ik u verzekeren. Het is eerder dom. Tot gistermorgen had ik nog nooit van thorium gehoord!!! En sinds ik hierover een energie-deskundige hoorde praten, heb ik al drie keer moeten zoeken naar het woord thorium. Iedere keer vergat ik het woord, terwijl er objectief niets mis is met mijn geheugen. Volgens mij heeft het iets met selectieve waarneming te maken. De hersenen nemen niets waar dat niet in in je gevoels- of belevingswereld past. Ik heb helemaal niets met beta-wetenschap, mijn antennes zijn derhalve niet gericht op dit soort informatie. Thorium, u had er zeker wel van gehoord?

Een tijdje terug oreerde ik over de voordelen van zonne-energie voor het milieu, voor onze portemonnee en in het belang van onze geopolitiek. We willen immers toch niet afhankelijk zijn van ons hatende Arabieren of een machtswellustige Rus? Ik ben nooit voorstander geweest van kernenergie, al heb ik me vaak afgevraagd wat je dan moet als de fossiele brandstoffen zijn uitgeput. Vandaar mijn warme pleidooi om heel Nederland vol te plempen met zonnepanelen en windmolenparken. Maar toen wist ik nog niet van het bestaan van thorium, het relatief veilige alternatief voor uranium. Waarom heeft ieder zichzelf respecterende land nog niet voldoende kerncentrales op thorium. De grondstoffen liggen blijkbaar voor het oprapen, een bijproduct van bestaande mijnbouw.

In de jaren veertig was het onderzoek naar thorium voor gebruik in kerncentrales al bekend. Vanwege de Koude Oorlog had uranium de voorkeur omdat er kernwapens gemaakt konden worden van de afvalproducten. Als men toen gekozen had voor thorium had de wereld er een stuk anders uitgezien. De laatste jaren is men een inhaalslag aan het maken op wetenschappelijk gebied en landen als China, India en de VS verwachten over twintig jaar de eerste centrales. Europa schijnt een beetje achter te lopen en dat verbaast me dan weer niet. Ik denk nu dat de wereld er voor de toekomst een stuk rooskleuriger uitziet met thorium. De vraag blijft alleen waarom ik dit nu pas weet?

Begrip, van de dag (36) Helmut Schmidt

/ sprakeloosid / Een reactie plaatsen

 

HELMUT SCHMIDT

In mijn herinnering heb ik nog niet zo lang geleden een interview gezien met Helmut Schmidt. Hij was toen al dik in de negentig. Vandaag is hij gestorven op 96-jarige leeftijd. In dat interview met de oud bondskanselier praatte hij met de interviewer op nog presidentiële wijze van een staatsman, maar met tevens met een humoristische oud man die het allemaal gezien had. Over de inhoud heb ik geen beelden, maar dat de ene sigaret na de andere gerookt werd staat mij helder voor de geest.

Met het bericht van de dood van Helmut Schmidt weet ik ook ineens weer dat er nog een boek van hem in mijn boekenkast staat. Ik heb het gekregen in 1993 van mijn ouders toen ik in mijn voorbereidende periode voor leerling psychiatrisch verpleegkundige geslaagd was en me verder mocht bekwamen op dit vakgebied. De keuze voor dit boek is typisch voor ouders die zien dat hun zoon door de economische omstandigheden een andere beroepskeuze moest maken. In hun gedachte was hun zoon nog steeds politicoloog. Eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat ik het boek nimmer gelezen heb. Misschien is nu het moment.

Helmut Schmidt schreef het boek in 1987, hij was inmiddels uit de actieve politiek. Mensen en mogendheden heet het boek en is vlak voor de val van de muur geschreven. Misschien moet ik het toch maar eens gaan lezen. Juist nu in een tijd waarin Europa op zijn grondvesten schudt qua mogelijkheden van samenwerking en toenemende onderlinge politieke spanning. In 1987 waren de tekenen van een einde van de Koude Oorlog al duidelijk zichtbaar, nu bouwen nieuwe spanningen zich op. Mensen en mogendheden gaat over de relatie met de grootmachten, de VS, de Sovjet-Unie en China. Heden ten dage zijn er andere grootmachten en politieke actoren. En weer hebben ze een krachtdadige bondskanselier in Duitsland, Angela Merkel. Ik kan niet wachten haar autobiografie te lezen, maar nu eerst het boek van Helmut.

TOPTWEET De duistere wereld van de bitcoin

/ sprakeloosid / 4 reacties

Heeft u ze al in de knip? Natuurlijk niet want het is elektronisch geld. Tot enkele maanden geleden had ik nog nooit van bitcoins gehoord. Ik mag me gelukkig prijzen dat mijn zoons actueler in het leven staan. Van hun zakgeld hebben ze een paar honderdsten van een bitcoin gekocht. Ze hebben €2,50 hebben uitgegeven. Echt zorgen maken voor onverantwoorde uitgaven hoef ik niet. Mijn oudste had onlangs een financieel voordeeltje en overwoog voor 200 dollar een heuse bitcoin te kopen. Hij heeft het niet gedaan. De echte geneugten van het leven drongen zich op, andere uitgaven werden gedaan die meer passen bij een volwassen tiener. Maar hij heeft nu spijt als haren op zijn hoofd, want de prijs voor een bitcoin is in enkele weken al bijna verviervoudigd. In de tijd dat ik dit blogje schreef is er weer veertig dollar bijgekomen.

De bitcoin, hij was vanavond even op het journaal en de piratenpartij heeft een bijdrage geleverd aan giro 555 in de vorm van bitcoins.

bitcoins eind

De meesten van u weten waarschijnlijk nog niet zoveel, of ik ben een dolende ziel die het niet meer begrijpt. Bitcoins zijn een betaalmiddel sinds enkele jaren dat sinds enige tijd behoorlijk aan speculatie onderhavig. Op dit moment is de bitcoin zelfs booming. Mijn zoons volgen het nieuws en ik hoor dus van spectaculaire stijgingen, maar ook diepe dalen. Bij stijging speculeren mijn zoons dat er ergens een grote cokedeal is geweest, die de waarde van de bitcoin doet stijgen. Ook als de Chinezen opstaan, lijkt de prijs van dit betaalmiddel omhoog te schieten. Aziaten houden spreekwoordelijk wel van een gokje, China blijkt geen uitzondering. Enkele jaren terug kon je een bitcoin voor enkele centen kopen. Er zijn verhalen bekend dat een student voor zijn afstudeerproject voor honderd euro heeft aangekocht, afstudeerde en niet meer aan zijn verborgen schat heeft gedacht, tot voor kort. Hij is binnen op zijn 25e levensjaar.

Zou ik het hebben gedurfd als ik nu voor vijftig euro iets soortgelijks zou aantreffen? Ik denk het niet, want ik zou meteen aan oplichting denken. Toch is het raar dat je op je 47e eigenlijk al denkt: ‘Geef mij portie maar aan fikkie, het zal mijn tijd wel duren.’ Maar als ik op mijn 45e actie had ondernomen, was ik nu binnen geweest. Ik blijf voorlopig dus gewoon loonslaaf en luister naar het nieuws dat de verschillende overheden zich druk maken over de impact van het nieuwe betaalmiddel. Het staat immers niet onder controle staat van die overheden. Je thuiszorg maaltijden kun je er al mee betalen, in Amerika zijn de eerste huizen ermee betaald en vanavond zag ik dus dat de Piratenpartij heeft gestort op giro 555. Die jongens zullen het beter begrijpen dan ik. Mijn eigen jongens doen dat trouwens ook. En als u het fijne achter de bitcoin ook niet snapt, dan nog maar even Wikipedia. Succes.

Eerdere TOPTWEETS

Straatvegers logica van een lokale bestuurder

Harde wetenschap via VVD kamerlid Jeanine Hennis

Kakelkrant van Sprakeloos 34: Wasstraat voor Westerse beschaving

/ sprakeloosid / 2 reacties

Ik stel dat de Westerse beschaving toe is aan een opfrisbeurt toe is. Of vloek ik nu de ‘zware’ neoliberale kerk? Onze Westerse beschaving wordt toch vooral gemeten aan economische ijkpunten, de maatstaf voor onze superioriteit en daardoor ook ons oordeel over andere beschavingen. En juist dat economische gedoetje van ons (in VS en Europa) laat scheuren zien en is vervuild.

Natuurlijk zijn er altijd hardliners aan de uitersten van het politieke spectrum die een afwijkende mening hebben. In het Westen heb je, helaas nog, grote groepen zonderlingen die ervan overtuigd zijn dat slechts de markt voor de reinigende resultaten kan zorgen, dus we moeten bezuinigen, herstructureren en verdergaand liberaliseren.Het komt dan allemaal wel goed. Dat de negatieve sociale gevolgen het hele systeem omver kunnen helpen, hebben ze niet door. Dat mensen boos worden in Athene is gebrek aan neo-liberale geloofsovertuiging, hun fout en hun ongelovigheid wordt dus afgestraft. Zo is het natuurlijk al jaren in allerhande ontwikkelingslanden, ze zijn lui, werken niet conform onze maatstaven en als ze uit de ruif mee willen eten, zijn het gelukszoekers. Is dat trouwens niet de essentie van het mens-zijn, gelukzoeken? Aan de andere kant zijn er ook nog verstokte communisten die alsnog de Verelendung op zich af zien komen en daarmee hun gelijk aan hun zijde denken te hebben.

Tja, het gaat al een aantal jaren goed fout, juist op het gebied waar we de hegemonie hadden, de economie en daarmee ook onze superioriteit met betrekking tot culturele waarden en normen de wereld in globaliseren.

Het kan verkeren, want juist nu we als entiteit eens flink afgestoft zouden moeten worden, blijken andere grootheden ook aanzienlijke invloed te hebben in de wereldpolitiek. Met de opkomst van China, India en Brazilië blijkt het westerse economische systeem geen zekerheid te zijn om blijvend de eerste trompet spelen. Integendeel. Ik ga niet zeuren over de teloorgang van de westerse beschaving, want dat is bullshit, die blijft bestaan, hopelijk anders, in ieder geval niet zo nadrukkelijk meer op de eerste rij. Ook zal ik de Mayakalender er niet bijhalen om het onvermijdelijke te prediken. Ik pleit voor een drastische opfrisbeurt van onze beschaving, vooral de economische waarden en normen. Ze hoeven zeker niet weg, maar als we het christelijke geloof als maatstaf nemen, misschien kan barmhartigheid breder gezien worden dan alleen ‘ikke ikke ikke’, misschien dat de Verlichtingsgeest de individu iets ruimer kan formuleren dan alleen de witte Mensch. Ik denk dat we dan al een heel stuk verder zijn, dus slechts een flinke wasbeurt voor onze waarden en normen ten faveure van ook de rest van de wereld, een wasstraat voor westerse beschaving als het ware.

 

Maar zal water en zeep voldoende zijn? Of hebben we andere, ons nog onbekende mondiale producten nodig om de westerse beschaving te reinigen. Beetje zen, beetje Afrikaanse ‘natuurkijk’, beetje ritmeverandering, kortom een beetje meer tot ons zelf komen. Ik durf in ieder geval wel een wasbeurt aan, ik denk trouwens dat we wel moeten.