Land van 15 miljoen mensen, op dat hele kleine stukje Aarde….dat is de plek waar marketingmanagers twijfelen of ze zwartepiet-producten moeten verkopen, of niet. Dat is de plek waar zwarte piet gepolderd wordt tot kaaspiet, stroopwafelpiet en regenboogpiet. Dat is de plek waar volwassen mensen tussen het nieuws van Oekraïne, ISIS en ebola verontwaardigd standpunten innemen over een kinderfeest. Dat is de plek waar de aanstichters van de discussie met de dood worden bedreigd. Dat is de plek waar shaming en blaming wordt gepropageerd door anti-zwartepieters na een onwelgevallige uitspraak van de Hoge Raad. Dat is de plek waar zwarte piet een pistolenpietje mee moet nemen ter bescherming. Dat is de plek waarbij een extreem bezoedelende reactie komt van reactionairen en andere randdebielen, op de extreem fundamentalistische aanklacht van rascisme door onfatsoenlijke moraalridders met hersenspinsels. Dat is de plek waarbij het Sinterklaasjournaal tot Bijbel, Koran en Thora tegelijkertijd is verworden, het Sinterklaasjournaal als nationale moraalgids. Kortom een belachelijk land.
Ik ben niet PRO-Zwarte Piet
Terwijl de intocht nu bezig is, wil ik helemaal niet weten welke pro- en antizwarte-pieters in Gouda actief zijn. Voor mij staat het vast dat Zwarte Piet niet racistisch is en ook niet racistische bedoeld. Ook al omdat de herkomst te herleiden is uit de Germaanse tijd en er een gigantische natuurlijke evolutie in het hele Sinterklaasfeest plaatsvond door de eeuwen heen. Ik ontken daarmee niet het bestaan van racisme en discriminatie in alle lagen van de bevolking, integendeel. Zelfs de gevoelens van mensen die zwarte piet aan de slavernij koppelen, wil ik niet bagatelliseren. Zij zullen bij zichzelf moeten nagaan door wie of wat die valse koppeling misbruikt wordt. Mijn verbazing over de oplopende discussie over racisme rond het Sinterklaasfeest kreeg vorige week voeding door een artikel in Trouw over Adrian Hart. Met de kop ,,Antiracisten houden racisme in stand” slaat hij de spijker op zijn kop. Adrian Hart heeft net een boek uitgegeven over dit onderwerp. Hij was actief racismebestrijder uit de jaren tachtig.
“Natuurlijk keur ik iedere vorm van racisme af. Maar dat betekent niet dat ik iedere vorm van antiracisme toejuich. Zero tolerance betekent het einde van iedere context.” (einde citaat)
In de Zwarte Piet discussie wordt iedere context weggehaald en geeft voeding aan tegensentimenten zoals de Nederlandse Volks Unie en zelfs de PVV pikt een graantje mee.
,,Zero tolerance klinkt heel stoer, maar het is een teken van een onthutsend simplisme. De neiging om alle context buiten beschouwing te laten, past in een bredere trend waarbij het volk – vooral de lager opgeleiden onder ons – wordt gezien als gajes. Het is alsof wij, gewone mensen, zo ongemanierd en onbeschoft zijn, dat we alleen nog in bedwang kunnen worden gehouden met regels, wetten en toezicht.” (einde citaat)
De ongefundeerde hersenspinsels van de antizwartepieters hebben inderdaad iets losgemaakt, naast een haast even ongefundeerde reactie van sommige prozwartepieters die ervoor zorgt dat als je niet uitkijkt automatisch in het racistische kamp wordt geschaard door zogenaamd weldenkend Nederland. Op zijn minst ben je kinderachtig om vast te willen houden aan het aloude en bestaande.
Ik ben helemaal niet pro- zwartepieter en het zal me geen pepernoot kunnen schelen hoe het feest er over vijftig jaar uit gaat zien. Ik heb het idee dat de meerderheid van de Nederlanders net zo denkt en ik hanteer daarbij gemakshalve even de cijfers dierondzingen dat 80% nu (en op deze manier) geen veranderingen wenst in de figuur van zwarte piet. Ik hekel daarentegen de roep van Neanderthalers om Zwarte Piet bewust in te zetten om racisme aan te wakkeren, maar dat is volgens mij een hele kleine minderheid die er altijd zal blijven. Ik begin vooral ANTI anti-zwartepiet te worden. Ik vraag me af of die club van hoogopgeleide Amsterdammers, al dan niet afkomstig van de Antillen of Suriname, wel antiracisme in het vandaal hebben en niet veel meer bezig zijn met de BV Ikzelf om wat voor psychische redenen dan ook.
Roeptoeterende welgemanierde BN-ers
En misschien nog wel erger dan een clubje dat overtuigd is van hun goede motieven om Zwarte Piet te weren, is de groep die deze minderheid faciliteert. Gemakshalve noem ik dat maar even de grachtengordel in navolging van Powned met hun Pownews. De interviewmethodes van Pownews zijn niet de mijne, maar op dit vlak hebben ze wel een punt. De bevoogdende hautaine invalshoek van de grachtengordel wordt niet voor niets op de hak genomen door die schoffies van Powned. Ook ik stoor me in toenemende mate aan programma’s als Pauw (en Witteman), DWDD en aanverwanten die podium blijven geven aan BN-ers die verontwaardigd de antizwartepieters steunen. BN-ers die enkele jaren terug nog Zwarte Piet speelden of een andere belangrijke rol in het Sinterklaasverhaal hadden, hebben in een keer het licht gezien? Zou het water van de grachtengordel iets bevatten dat hen anders maakt dan de rest van Nederland en waardoor zij het beter begrijpen? Of is het slechts feelgood-engagement of behoud van werk. Zouden de BN-ers geen afspiegeling zijn qua mening en opinie in vergelijking met de rest van Nederland? Ook dan zou 80% zich voor het huidige Sinterklaasfeest moeten uitlaten. Echter iedereen roeptoetert elkaar na ten koste van het gajes dat bulkend en bierend op de bank racistisch zit te wezen. ‘We zullen het klootjesvolk wel eens opvoeden.’
In dat licht verwijs ik naar een column van René Cuperus uit de Volkskrant. Een zeer lezenswaardig artikel en verplichte kost voor iedere hoogopgeleide, inclusief de grachtengordel. Ten aanzien van de Zwarte Piet discussie zou ik zonder moeite zo tien citaten kunnen quoten om handen en voeten te geven aan het verschil tussen roeptoeterende grachtengordel en de rest van Nederland, om duidelijk te maken dat de media en de moraliteit misbruikt wordt en een vals beeld geeft van de werkelijke sentimenten in de zwarte pietdiscussie. Ik gebruik het laatste gedeelte van zijn betoog:
,,Ook geen woord over het feit dat de elite der hoogopgeleiden nogal tekortgeschoten is bij het managen van hun o zo dierbare globaliseringskoers. Zie de bankencrisis, de eurocrisis, de multiculturele fricties. Dat zal het vertrouwen van laagopgeleiden in de wijsheid der hoogopgeleiden niet ten goede zijn gekomen. Hoe zullen de laagopgeleide huurders denken over de ontspoorde bobo’s in de voorheen sociale woningbouw?
Maar het meest verraderlijke is dit. Hoogopgeleiden houden er halfbewust een vals zelfbeeld op na. Men geeft voor kosmopolitisch en universalistisch te zijn, pro-migratie, pro-islam, pro-Europa. Vooral om zich te kunnen onderscheiden van ordinaire lageropgeleiden. Maar hoe kosmopolitisch, pro-Europees en pro-islam is de elite op de keper beschouwd? Daar valt nogal wat op af te dingen. Het zou zelfs wel eens zo kunnen zijn, dat juist de lageropgeleiden momenteel als avant-garde fungeren bij het alarm slaan over de schaduwzijden van de globalisering.”
De zwartepietdiscussie kan gezien worden als een hoofdstuk in de verwording van de twee hier genoemde kampen. Als toppunt is het gebruik van het Sinterklaasjournaal, die uiting moet geven aan de opgelopen discussie over een onderwerp dat helemaal niet in landsbelang is, zelfs geen animositeit had hoeven opleveren als er niet zo eenzijdig ruchtbaarheid was gegeven aan een issue dat ten onrechte is verworden tot een nationaal probleem. Een ‘ouderwets gezellig feest’, witte pieten, regenboogpieten of clowntjes pieten, het zijn allemaal spastische ‘oplossingen’ voor de huidige onderlinge vijandigheden bij een mythisch kinderfeest, maar waarbij de richting waar het naar toe moet bepaald wordt door een kleine groep ‘grachtengordels’ zonder kennis, invoelingsvermogen en tact naar de overgrote meerderheid. Een volksfeest is niet te mennen en omdat het niet racistisch is, hoeft het ook niet gemend te worden. Een kleine minderheid meent dat dit wel moest.
Afronding voor dit jaar
Voor mij is het gedoe over Zwarte Piet zeker geen onschuldige discussie meer, maar een tendens met gevaarlijke onderliggende gevolgen waarbij de politieke en culturele elite (of zij die het podium krijgen om zich zo te noemen) een zware wissel trekken op toekomstige solidariteit. Hoe groot is hun betrouwbaarheid als het gaat om zaken die echt belangrijk zijn.
In de psychologie zegt men nog wel eens dat je alleen van anderen kunt houden, als je ook van jezelf houdt. Ik weet niet of je wetenschappelijk de lijn naar groepen kunt trekken, maar in Nederland zou eens stil moeten staan bij de hartstocht voor de goede dingen van de eigen cultuur. Door dat te omarmen en te waarderen, kan er pas ruimte komen voor waardering van de eigen cultuur. Dus hoe kospomolitisch zijn die antizwartepieters nu eigenlijk? Voor dit jaar stop is dit mijn eerste en enige blog hierover.
In 2013 schreef ik: Zwarte Piet in moerassig Nederland
In 2011 herplaatste ik een blog uit 2009 met de titel: Poten af van Zwarte Piet
Om de onheusheid van de argumenten van de antizwartepieters te ridiculiseren, pleitte ik in 2013 voor de afschaffing van het Caraïbisch Carnaval in Rotterdam. Een belachelijk idee natuurlijk, maar niet stommer dan.
In 2004 al geschreven, maar herplaatsing op mijn blog is in deze mijn eerste ‘multiculti’ ervaring in de provincie.
sprakeloos verhalen 