100% NL

100% NL of af en toe een beetje Anschluss bij onze buren

/ sprakeloosid / 2 reacties

Mijn antipathie tegen dit gedoogkabinet is niet geboren uit een standaard houding van ‘Ik ben tegû’ Op heel veel gebieden kan het beter en anders, sterker, moet het beter en anders. Mijn werkgebied, de geestelijke gezondheidszorg, is vergeven van bureaucratie. Daar wordt niets aan gedaan. Het onderwijs moet beter om ons te kunnen handhaven in de mondiaal veranderende omgeving, maar ik zie nog niet eens aanzet. Kunstbeleid is gericht op meer marktwerking, laat het dan zien. Nu moet e.e.a. verdwijnen, dus in de overheidsruif komt minder, maar het wordt ook met minder mensen gedeeld. Is dat verandering? En het ergste is het maniakale plezier dat de bewindslieden en vooral een aantal Kamerleden heeft, slechts om de “linksche kerk” te pesten, alsof kunst slechts voor links georiënteerde mensen is? Als je je zo presenteert, dan denk ik dat een beschavingsoffensief echt nodig is.

Maar wel heel veel symboolbeleid voor de Bühne. Kijk ons is streng zijn! Zie ons eens pro NL zijn! Kijk ons een empathisch zijn met dieren, maar verwesterde Afghaanse meisjes het liefst in handen van middeleeuwse tribale neanderthalers laten vallen. We zijn immers duidelijk, daar is iedereen bij gebaat.

Onlangs hebben we het vooraanstaande issue van de Nederlandstalige muziek verplicht op de radio mogen aanschouwen. De wereld kan vergaan, maar ‘Ouwe taaie, jippiejippiejee’ moet op de radio en de dames en heren politici van dit gedoogmonster zullen ervoor zorgen. Ook ik weet dat er prachtig Nederlandstalige muziek is, dus vandaar heb ik meteen een voorschotje genomen om ook twitter genoeg 100% NL te maken, in ieder geval 35%. Maar van overdrijven houd ik niet, dus meteen compensatie gezocht in de Franse chansons en vandaag dus de Duitse Schlager. Ook mooi. Misschien kan de politiek voor de ontwikkeling van de Nederlandse bevolking ook een percentage voor Frans en Duitstalige muziek instellen, puur voor educatieve doeleinden? Ik begrijp dat een limiet voor een Turks of Marokkaans moppie muziek iets te veel gevraagd is. Misschien toekomstmuziek, maar nu is het tijd voor de Duitse Schlager.

Via Twitter zal hieronder mijn top 10 geopenbaard worden.

Jij allochtoon, Griek, muzzelman Ich bin wie du http://bit.ly/1a7DjK Echt waar! #verplichtnederlandstalig Op nr.10 vandaag

99 proefballonnetjes, stoere taal voor de Bühne, geen lijn in het beleid en gevangen van elkaar #CDA #VVD #PVV http://bit.ly/GTvBW #verplichtnederlandstalig op nr 9

Skandall um Wer, Wie Wass? Waar zijn de waard & normen van Balkenende gebleven bij #CDA? Jedenfalls #SkandallumRosie op nr 8 http://bit.ly/cHAftE

#Rutte premier van alle NLers? Moet hij eerst leiding geven aan mensen die vrede hebben met zichzelf. Nonverbaal stralen ze onvrede uit http://bit.ly/12DXU0 op 7 #einbischenfriede

Beste gedoogpartners, vanavond een biertje, sigaretje en dan een persconferentie waarin aangekondigd dat #kabinetRutte een grote 1april grap was http://bit.ly/iX33eb nr6

#verplichtnederlandstalig of anscluss bij het Duits. Soms ook heel mooi #LudwigHirsch http://bit.ly/3edjiS laten alle vogels tot mij komen op nr5

Koning, keizer admiraal op het kleine kamertje allemaal gelijk, zo ook #majortom Een mooi uitgangspunt voor mededogen in beleid http://bit.ly/9b2Qiu  op nr4

Theo fährt nach Lodz maar mijnheer Rutte Wohin fahren wir, wir Niederländer? http://bit.ly/AF5X7 Ich habe keine Ahnung. #verplichtnederlandstalig op nr3

#VVD liberaal? #CDA christelijke waarden en mededogen? Goed #PVV anti Europees en nog meer anti, maar toch #Allemenschenwerdenbrüder http://bit.ly/la3RL  nr2

Schrikbeeld of werkelijkheid? Duet #Verhagen en #Rutte Ode aan Wilders http://bit.ly/3WbhEX Du Du Du laat het ophouden nr1

En hier draait het uiteindelijk allemaal om, het #bruttosozialprodukt http://bit.ly/5ZH7N  als extraatje voor #verplichtnederlandstalig

Een fijn oer Hollands gevoel

/ sprakeloosid / Een reactie plaatsen

 Een puur warm Nederlandsch gevoel, dat is wat me overkwam op een willekeurige zaterdagmiddag in Utrecht. Heerlijk, het gevoel had wat mij betreft uren mogen duren. Bij de roltrap, aan de zijde van het Jaarbeursplein, speelde het draaiorgel Zwerver onvervalst Nederlandse liedjes en andere vrolijke noten. De begeleiding kwam van twee mannen, type volksjongens. De ene wat morsig en al op leeftijd, de andere kaal, duidelijk de leider, hij had weliswaar een kekke bril op, maar nog steeds een ‘egte Utrègg’ supporter van de goede soort. Ritmisch rammelden hun koperen geldbakjes mee op de deuntjes. ‘Aan de Amsterdamse grachten’ en “Heb je even voor mij’ van Fransje Bauer.

Voor Bauer misschien wel even tijd, maar zeker voor het draaiorgel. Nu heeft de ambiance zo even na het middaguur op die plek in Utrecht geen hoog Anton Pieck gehalte, maar de vrolijke klanken van Zwerver bezorgden me het gelukzalig gevoel in Nederland geboren te mogen zijn. (De oplettende lezer en zij die vaker een stukje van mijn hand lezen weten het al, ik gebruik bewust Nederland en niet de veelgebruikte en misplaatste term Holland, maar dit terzijde.) Ik stoorde me niet aan de moderne bebouwing op het plein en ook de zon verwarmde de mensheid op die plek nog niet. Dat was ook niet nodig, dat deed de muziek wel.

De ‘kale’ had ik die ochtend, voor de ergste drukte op Hoog Catharijne op gang zou komen, al gezien. Hij liep met een trotste parmantigheid met zijn aanhanger met motor over het Jaarbeursplein. Ik wist nog niet wat er onder het grijze zeildoek zat, maar inmiddels begrijp ik zijn trots, het was Zwerver die hij vervoerde. Ik zou ook trots en pedant hebben rondgelopen.

Het plezier van de mannen was duidelijk aanwezig, al was het me niet duidelijk of dat door de muziek kwam of door de aanwezigheid van een praatgrage maat. Een dikke geblondeerde man, met een weliswaar vriendelijk gezicht, maar zeker geen reclame voor de business. Onder het praten, rammelden de twee andere mannen met hun koperen bakjes. Het publiek van verschillend pluimage liep voornamelijk door. Ogenschijnlijk geen vette boterham voor de mannen.

Dan vraag ik me af of dit een particulier bedrijf is, of dat ze van overheidswege gesubsidieerd worden. Met mijn kennis van reclame, marketing en gewone psychologie van de koude grond zou zo’n orgel veel meer opleveren met een ‘paar lekkere dansende wijven’. Maar zou het dan nog echt zijn? Ik denk het niet, bij dat oer Nederlandse gevoel van het orgel hoort ook een morsige orgelman of in ieder geval een jongen van Jan de Witt zonder te veel toeters en bellen.

Nadat ook mijn centen mee rammelen in de koperen bakjes, luister ik nog vijf minuten. Als de muziek stopt blijven de euro’s doorgaan, wachtend op het volgende moppie muziek. Het publiek loopt door en ik ruk me ook los, want mijn plicht wacht elders. Maar eenmaal op de roltrap gaat de muziek weer van start, steeds minder hard naarmate ik hoger de trap op rol. Langzaam dooft het Anton Pieck gevoel, maar de goede zin die blijft. Zeker toen drie uur later, inmiddels in de late herfstzon, de mannen nog steeds even vrolijk het draaiorgel bespeelden.