Wijdse landschappen, vergezichten, de Oude Rijnstrangen ofwel het land van water en wind. Ik wist wat ik ongeveer zou aantreffen op een steenworp afstand van mijn eigen huis en toch was het weer mooi. Heel mooi. Het Pannerdensche-Waardenpad is een goede aanvulling op de bestaande paden in de Liemers. En de liefhebber van veel weilanden als ondergrond, kan hier goed aan zijn trekken komen. Meerdere foto’s over de schoonheid van de Gelderse Poort zijn te zien op mijn instagram account titiissprakeloos.

Meteen bij aanvang mocht je al de weilanden in met de waarschuwing de wilde paarden en koeien met rust te laten. 30 meter afstand bewaren werd aangeraden. Een van de paarden heeft de functie gekregen om hierop scherp te letten. Met de verschijning van een tweebenige liep hij op afstand mee. Het beest was zeer alert. Moest het een jong beschermen? Gaandeweg de achtervolging werd het me duidelijk dat het een hengst was. De uitschuiftelescoop tussen zijn achterpoten werd in werking gezet zag ik. En dat was vast niet omdat hij die wandelaar zo aantrekkelijk vond, maar mogelijk gedreven door adrenaline werd onder andere zijn alertheid op gang gebracht. Eenmaal achter de omheining van het wandelpad, kwam de telescoop tot rust en daarmee het beest ook. Ik ook trouwens. De afstand tussen paard en mens is in deze niet minder dan dertig meter geweest.

Op deze zaterdag in het tweede weekend van september was er een kunstroute in de Liemers. Op deze plek was het werk van Lucy Weenink, Marck Hofmeester en Caroline van den Bogaert te zien. De ode aan de Gelderse Poort loopt aan beide kanten van de Waal, Rijn en het Pannerdens Kanaal. Mijn partner, wier roots van het Gelderse Eiland stammen, had speciale belangstelling voor kunstenares Caroline van den Bogaert die sieraden maakt van stenen die gevonden zijn langs de rivieroevers. De volgende dag dus maar even samen kijken.

In de uiterwaarden tussen Pannerden en Groessen werd ik opgeschrikt door een dreigende optocht van zo’n 15 trekkers. Nu weet ik dat Caroline van der Plas onmetelijk veel water bij de wijn moet doen in deze dagen. Zou hiermee op deze mooie dag de boerenrevolutie worden uitgeroepen? Mocht dat het geval zijn, dan heb ik in ieder geval de foto’s.

Het is heel nat geweest dit jaar. Waarom is het water in de Oude Rijn toch zo laag dat een trekveer niet kan varen. Wie het weet kan het me melden.

Bij deze runderen hoefde ik maar 25 meter afstand te bewaren. Statistisch zijn ze dus minder gevaarlijk dan de paarden in een eerder gebied. Toch, ik zweer het, ze waren met velen en versperden het pad voor een ordelijk verloop van de wandeling. Het was een mooi plaatje die observerende beesten, maar ik hoefde echt niet te weten hoe ze zouden reageren op een man die denkt ze wel even weg te kunnen drijven. Ik heb al mijn atletische vermogen gebruikt om over het prikkeldraad aan de andere kant van het hek hun grazen verder te observeren. Ik was niet bang, maar heb respect voor de regels en de beesten. Ik wel.

Al met al een fijne wandeling vlak bij huis. Natuur, wijdsheid en een kunstroute. Het was bovendien ook nog de Nationale Momunumentendag. Ik denk dat we het tweede weekend in september voortaan ook maar uit moeten roepen tot Nationale Klompenpaddag. Ik ben voor!